Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που έχουν το θάρρος της γνώμης τους και ακόμη λιγότεροι αυτοί που την εκφράζουν δημοσίως χωρίς να μασάνε τα λόγια τους. Ένας από αυτούς είναι ο Μάρκος Ζώρζος, ένας αρχιτέκτονας κήπων, γέννημα θρέμα της Σαντορίνης, τον οποίο συνάντησα κατά την διάρκεια της πρόσφατης παραμονής μας στο όμορφο νησί.

Ο Μάρκος, μεταξύ των άλλων, υπήρξε ο πρώτος που έφερε το internet στη Σαντορίνη και ο μοναδικός αρχιτέκτονας εξωτερικών χώρων που συντηρεί τον σπόρο του Σαντορινιού βαμβακιού και καλλιεργεί την κάπαρη σε γλάστρα! Για την ακρίβεια, το Σαντορινιό βαμβάκι, που υπήρχε παλιά σε αφθονία στο νησί, έχει πλέον εκλείψει και υπάρχει μόνο στον κήπο του Μάρκου! Ένα βαμβάκι με μακριά ίνα, απαλλαγμένο φυτοφαρμάκων και με μεγάλη απόδοση. "Δεν υπάρχει πια ενδιαφέρον", λέει ο Μάρκος, και συνεχίζει : "Κάποτε ήταν έντονη η καλλιέργεια αυτού του βαμβακιού στη Σαντορίνη και πολλές οι κάναβες στις οποίες γινόταν η επεξεργασία και η ύφανσή του. Τώρα αυτά είναι πια παρελθόν και όλο το βάρος της τοπικής οικονομίας πέφτει στον τουρισμό".

Όσο για την κάπαρη, ο Μάρκος κατέρριψε τη θεωρία που την θέλει να φυτρώνει στη φύση σε άγρια κατάσταση και να καρποφορεί μόνο την άνοιξη, καλλιεργώντας το μοναδικό αυτό συμπλήρωμα της σαλάτας στη... γλάστρα, συλλέγοντας μάλιστα καρπούς τους μισούς σχεδόν μήνες του χρόνου! "Το περίεργο είναι γιατί ο καρπός της κάπαρης συγκεντρώνει τόσα σκουλήκια και μυρμήγκια", λέει ο Μάρκος, και συνεχίζει : "Φαίνεται πως τα μυρμήγκια και τα σκουλήκια γνωρίζουν πιο πολλά από όσα γνωρίζουμε εμείς! Έχω ζητήσει από ένα εργαστήριο στην Αθήνα να εξετάσει τον σπόρο της κάπαρης και περιμένω τα αποτελέσματα. Γεγονός πάντως είναι ότι είναι θέμα πρωτείνης και ο καρπός της κάπαρης είναι πλούσιος σε πρωτείνη. Είναι επίσης πικρός και είναι γνωστό ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες".

Όταν τον ρώτησα τί θα γίνει αν κάποια ημέρα αρχίσει και πάλι η γη να κουνιέται και το ηφαίστειο εκραγεί, ο Μάρκος απάντησε : "Μακάρι να χαθεί η Σαντορίνη! Και το εννοώ! Είμαι υπερήφανος βέβαια που είμαι Σαντορινιός, θλίβομαι όμως πολύ για την σημερινή κατάντια του νησιού! Κοίταξε τί γίνεται ας πούμε κάθε καλοκαίρι με τους αλβανούς εργάτες που κυκλοφορούν ανάμεσα στους τουρίστες της Οίας, μεταφέροντας στον ώμο τσουβάλια με μπάζα, και παίρνουν 200 ευρώ μεροκάματο! Ανοίγουν υπόσκαφα για να τα κάνουν ακριβά ξενοδοχεία και επειδή απαγορεύεται αυτό, το κάνουν στη ζούλα το καλοκαίρι που δεν υπάρχει οικοδομική δραστηριότητα! Αν προσπαθήσουν να ανοίξουν υπόσκαφα τον χειμώνα, θα τους τσιμπήσει ο νόμος! Τα ανοίγουν λοιπόν κρυφά το καλοκαίρι και τον χειμώνα κάνουν ένα σοβάτισμα και έτοιμο το ξενοδοχείο!".

Αποχαιρέτησα με ιδιαίτερη συγκίνηση τον Μάρκο Ζώρζο, αφού στο πρόσωπό του γνώρισα άλλον έναν αυθεντικό Έλληνα, με την υπόσχεση πως θα με ενημερώσει όταν εκδοθεί το βιβλίο του με θέμα τις διατροφικές συνήθειες των Σαντορινιών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Ευχαριστούμε την "ΑΝΕΚ LINES", για το ταξίδι, και τους πλοιάρχους του "ΠΡΕΒΕΛΗΣ" Βαγγέλη Στουραίτη και Κώστα Δρίβα, για την φιλοξενία.