Rib and Sea
Πρόσωπα
Μια συζήτηση με τον Mauro de Gasperi της Hymer.
Μια σύντομη συζήτηση με τον διευθυντή πωλήσεων εξωτερικού της Hymer.
Κατά την διάρκεια της έκθεσης του Ντύσσελντορφ, είχα την ευκαιρία να συζητήσω με τον διευθυντή πωλήσεων εξωτερικού της Hymer κ. Mauro de Gasperi, ο οποίος με προθυμία απάντησε στις ερωτήσεις μου. Ευτυχώς ο κ. Mauro de Gasperi ήταν γνώστης της Αγγλικής γλώσσας, γιατί διαφορετικά αυτή η συνέντευξη δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί.
Ιωσήφ Παπαδόπουλος : Κύριε Gaspari τι θέση έχετε στην Hymer;
Mauro de Gasperi : Εργάζομαι ως διευθυντής πωλήσεων εξωτερικού από το 2002. Τα δεκαεπτά χρόνια που προηγήθηκαν εργάστηκα για την εταιρεία Knaus και είχα επίσης την θέση του διευθυντή πωλήσεων εξωτερικού.
Carmine Greco - Η πολιορκία του Otranto.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ "CAMPER LIFE".
Κατά την διάρκεια της περιπλάνησής μου στα ελληνόφωνα χωριά του Salento, συνάντησα στο χωριό Sternatia τον καθηγητή κ. Carmine Greco. Έναν αξιόλογο Grico της ελληνόφωνης Ιταλίας, με πλούσιο συγγραφικό έργο και ενεργό συμμετοχή στη διατήρηση της γλώσσας των κατοίκων της Μεγάλης Ελλάδας. Δεν παρέλειψα βεβαίως να προμηθευτώ το λεξικό της γλώσσας των Γκρεκάνων, γραμμένο απ' τον ίδιο, ενώ διατήρησα την επικοινωνία μαζί του ενημερώνοντάς τον για το, σε έξι συνέχειες, οδοιπορικό μου στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Ο Δημήτρης Αντωνίου μιλάει για όλους και για όλα.
Μια συνέντευξη, εφ' όλης της ύλης, που παραχώρησε ο ιατρός Δημήτρης Αντωνίου στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.
Ο Δημήτρης Αντωνίου τάραξε τα νερά όταν, πριν από τέσσερα χρόνια, υπέβαλε μήνυση για εσχάτη προδοσία κατά των πολιτικών οι οποίοι παραχώρησαν την εθνική ανεξαρτησία της χώρας υπογράφοντας το επαχθές μνημόνιο της τρόϊκας. Γιατρός, στο επάγγελμα, με ειδικότητα χειρουργού ογκολόγου, παράλληλες σπουδές στην Τέχνη και την Φιλοσοφία, αλλά και συγγραφέας, αιχμαλωτίζει τον συνομιλητή του με την καθαρότητα των λόγων και των επιχειρημάτων του. Δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους και αυτό, όπως λέει ο ίδιος, του έχει στοιχίσει πολλές φορές και επαγγελματικά και κοινωνικά. Περνώντας προχθές από την Χαλκίδα, όπου διαμένει, τον επισκέφτηκα στο σπίτι του. Αντικονφορμιστής και απλός, με υποδέχθηκε, αν και είχαμε τηλεφωνηθεί, φορώντας μια φόρμα γυμναστικής και αθλητικά παπούτσια. Η συζήτηση που είχα μαζί του ήταν, νομίζω, πολύ ενδιαφέρουσα.
Ο πρώην μοναχός Νικόδημος λύνει τη σιωπή του.
Αντιμάμαλα δημιούργησε το άρθρο μου για το "Αγιο" Όρος http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1074-oi-geroi-tou-muppet-kath-odon-pros-to-agio-oros Όχι πως δεν το περίμενα βεβαίως. Δεν είναι απλό, άλλωστε, να θίγεις τα κακώς κείμενα του ιερατείου που καθιερώθηκαν στο πέρασμα των αιώνων και δημιούργησαν το γνωστό "ιερό" κατεστημένο που έχει οδηγήσει, δυστυχώς, τη Χριστιανική θρησκεία στη σημερινή κατάσταση. Όταν όμως αυτά που διαπιστώνει ένας απλός επισκέπτης-δημοσιογράφος τα επιβεβαιώνει ένας πρώην μοναχός, ο οποίος έμεινε επί 19 χρόνια σε σκήτη του "Αγίου" Όρους, τότε...
Συνάντησα τον πρώην μοναχό Νικόδημο, κατά κόσμον Νικόλαο Περακάκη, στο σπίτι του, στην "εμπόλεμη" περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, και συζήτησα μαζί του γι' αυτά που το 1972 (φοιτητής της Νομικής τότε) τον οδήγησαν στο "Άγιο" Όρος, αλλά και γι' αυτά που τον έδιωξαν από αυτό μετά από 19 χρόνια μοναχικής ζωής. Εγώ δεν πρόκειται να σχολιάσω τίποτε. Δεν χρειάζεται, άλλωστε. Τα λέει όλα εκείνος...
Ο Νικόδημος διατηρεί δική του σελίδα στο facebook, όπου εκθέτει το ζωγραφικό και συγγραφικό του έργο : https://www.facebook.com/pages/%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%87%CF%8C%CF%82-%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A3-Monahos-NIKODIMOS/312677145423986
Ο Χαλίλ Γκιμπράν επίκαιρος σήμερα όσο ποτέ.
Ο μεγαλύτερος Λιβανέζος ποιητής Xαλίλ Γκιμπράν (1883-1931) μεταξύ των αριστουργημάτων που έγραψε, είναι και το έργο του "ο Κήπος του Προφήτη". Κάποια μικρά αποσπάσμα από το βιβλίο εκείνο (εκδόθηκε το 1923).
"Το έθνος να λυπάστε, αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει, αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι απ' το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή, παρά μονάχα στην πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται, παρά μονάχα μέσα στα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί, παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους".