Rib and Sea

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Μολονότι είχα κάθε λόγο να το κάνω, επέλεξα να μην ξεκατινιαστώ στα δικαστήρια με τον δημιουργό της ταινίας "Η ψυχή της Μυκόνου" Νίκο Μαστοράκη https://www.youtube.com/watch?v=Z7QhBDcJL_Q, γιατί σαν συνταξιούχος των 720 ευρώ δεν μου περίσσευαν τα χρήματα για την αγορά δικαστικών ενσήμων, παραβόλων και αμοιβές δικηγόρων. Απ' την άλλη γιατί έχω κάθε λόγο να αμφιβάλλω αν η Ελληνική Δικαιοσύνη θα δικαίωνε έναν ελεύθερο, πλην άσημο, δημοσιογράφο στη δικαστική του διαμάχη με τον "παγκοσμίου φήμης" κινηματογραφικό, τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό παραγωγό, συγγραφέα, βραβευμένο σκηνοθέτη, δημοσιογράφο, τηλεπαρουσιαστή και πολλά άλλα Νίκο Μαστοράκη.

Αλλά και αν ακόμη η Ελληνική Δικαιοσύνη με δικαίωνε, θα ήταν τόσο μεγάλη η ψυχική μου φθορά και το χρονοβόρο της τελεσίδικης απόφασης, σε σχέση με το υποτιθέμενο χρηματικό μου όφελος, που θα διαπίστωνα στο τέλος το μάταιον του πράγματος. Στο κάτω κάτω της γραφής, τί νόημα θα είχε μια οποιαδήποτε δικαστική απόφαση και μια, ενδεχομένως, χρηματική αποζημίωσή μου επειδή δεν αναφέρθηκε το όνομά μου στον κατάλογο των συνεργατών που συνετέλεσαν στη δημιουργία της ήδη πολυβραβευμένης ταινίας; Ο Νίκος Μαστοράκης γνωρίζει πολύ καλά πως έχω δίκιο (το συμβόλαιο που υπέγραψε είναι ο αδιάψευστος μάρτυράς μου) ενώ, κατ' εμέ, η καλύτερη τιμωρία του είναι η αδιαφορία μου.

Η επιλογή μου, ωστόσο, να μην "σύρω" τον Νίκο Μαστοράκη στα δικαστήρια για αθέτηση συμβολαίου, δεν μου στερεί το δικαίωμα να περιγράψω εδώ την τραυματική εμπειρία που βίωσα από την σύντομη - πρώτη και τελευταία - συνεργασία μου μαζί του. Απόφαση που του κοινοποίησα άλλωστε εγκαίρως στην ηλεκτρονική του διεύθυνση.

Δεν θα "στολίσω" το άρθρο μου με το περιστατικό της περιβόητης εκείνης ανακριτικής συνέντευξης, στην οποίαν ο Νίκος Μαστοράκης υπέβαλε μια ομάδα φυλακισμένων φοιτητών την εποχή της χούντας (μολονότι ανάμεσά τους ήταν και ο παιδικός μου φίλος και γείτονας Γιώργος Δρογκάρης, ο οποίος λίγο αργότερα έφυγε απ' τη ζωή), γιατί δεν θέλω να αναμασώ τα ίδια πράγματα, για τα οποία έγραψαν άλλοι παλαιότερα, κρίνοντας έναν άνθρωπο ο οποίος, μεταξύ πολλών άλλων, το "έπαιξε" και δημοσιογράφος. (http://www.documentonews.gr/article/nikos-mastorakhs-to-bampir-ths-xoyntas-xanaxtypa)

Κάποιο πρωϊνό του φθινοπώρου του 2017 λοιπόν, κτύπησε το τηλέφωνό μου και στην άλλη άκρη της γραμμής άκουσα την χαρακτηριστική φωνή του Νίκου Μαστοράκη να μου ζητάει κάποια πλάνα του βίντεο που είχα ανεβάσει στο YouTube για την "χειμωνιάτικη μοναξιά της Μυκόνου". Επί πληρωμή φυσικά.

Επειδή όμως το λογότυπό μου φιγουράριζε στο επάνω μέρος της εικόνας, αφ' ετέρου δεν είχα κρατήσει σε σκληρό δίσκο τα πρωτότυπα πλάνα, μου ζήτησε να πάω στη Μύκονο και να τραβήξω καινούργια για τις ανάγκες της τανίας που είχε στα σκαριά.

Ομολογώ ότι η πρότασή του με κολάκευσε αρχικώς, ενώ, την ίδια στιγμή, σκέφτηκα πως θα είχα την ευκαιρία να συμπληρώσω κάπως την πενιχρή μου σύνταξη (τρεις ημέρες = 300 ευρώ αμοιβή + έξοδα μετάβασης, διανυκτέρευσης, διατροφής και αυτοκινήτου για πιο εύκολη και γρήγορη μετακίνηση) και, κυρίως, να κάνω αυτό που μ' αρέσει και να δω το όνομά μου να φιγουράρει στον κατάλογο των συντελεστών της ταινίας, σύμφωνα με αυτό που ενυπογράφως είχε δεσμευτεί ο Νίκος Μαστοράκης στο σχετικό συμβόλαιο.

Δεν θα αναφερθώ με λεπτομέρειες στον χαρακτήρα του ανθρώπου αυτού, τον οποίον είχα την ευκαιρία, και την ατυχία συγχρόνως, να γνωρίσω κατά την διάρκεια της σύντομης συνεργασίας μου μαζί του. Θα πω μόνο ότι είναι υπεύθυνος, εμμονικός και τελειομανής στη δουλειά του, σε σημείο που γίνεται ψυχαναγκαστικός και κουραστικός, ιδίως αν τυγχάνει να είναι υπεύθυνος και τελειομανής και ο συνεργάτης του, όπως εγώ στην προκειμένη περίπτωση.

Θα αναφερθώ όμως σε κάποια περιστατικά, τα οποία φωτογραφίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Νίκου Μαστοράκη, τα οποία θα με απέτρεπαν να κάνω στο μέλλον οποιαδήποτε συνεργασία μαζί του, ακόμη και αν μου το ζητούσε, με την πιθανότητα να γίνω ίσως διάσημος και να πλουτίσω (?).

Μετά το πέρας των τριών εκείνων ημερών παραμονής μου στο νησί των ανέμων, παρέδωσα σε σκληρό δίσκο της παραγωγής όλο το υλικό που είχα τραβήξει, στην ιδιαιτέρα του Νίκου Μαστοράκη κυρία Κίτσα Τσανάκαλη, και πληρώθηκα, σύμφωνα με όσα προέβλεπε το συμβόλαιο. Προϋπήρξε, βεβαίως, κάποια ψυχρότητα στις σχέσεις μου με τον σκηνοθέτη και παραγωγό, κυρίως λόγω της επιλογής μου να μη σηκώνω μύγα στο σπαθί μου (ακόμη και αν η "μύγα" ακούει στο όνομα Νίκος Μαστοράκης), ενώ ο επιθετικός προσδιορισμός του "ψυχαναγκαστικού" που του προσέδωσα (μετά από εκατοντάδες τηλεφωνήματα και sms που μου έστειλε εκείνο το τριήμερο, ακόμη και στις πιο ακατάλληλες χρονικά στιγμές) προφανώς δεν άρεσε στον "διάσημο" Νάρκισσο παραγωγό, σκηνοθέτη και εργοδότη μου, ο οποίος, δίκην πνευματικού μέντορα, επιχείρησε να μου παραδώσει αυστηρά μαθήματα συμπεριφοράς στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση!

Δεν πέρασε πολύς καιρός όταν αποφάσισα να στείλω ένα e mail στον Νίκο Μαστοράκη ζητώντας του να μου δώσει μερικά από τα πλάνα που είχα τραβήξει στα εγκαταλελειμμένα μεταλλεία βαρίτη της Μυκόνου για να κάνω ένα αφιέρωμα στο site μου. Η κοφτή απάντησή του ήταν : "Ούτε να το διανοηθείς!".

Σε απάντηση αυτής της κοφτής και αγενούς απαγόρευσής του, και αφού μεσολάβησε ένα δεύτερο ταξίδι μου στη Μύκονο, τού έστειλα το ακόλουθο e mail.

Καλημέρα.

Κατανόησα την απαγόρευσή σου (μολονότι θα μπορούσες να κάνεις μια εξαίρεση, αφού ζήτησα να χρησιμοποιήσω μόνο τα πλάνα των μεταλλείων) και σεβάστηκα το συμβόλαιο που υπέγραψα. Ποιος όμως θα μπορούσε να μου απαγορεύσει να εξασφαλίσω δωρεάν εισιτήρια, να ξαναπάω στη Μύκονο και να κάνω πλάνα των μεταλλείων και της φθινοπωρινής Χώρας με τα κλειστά μαγαζιά και τους έρημους δρόμους; Μόνο ο Θεός... http://www.ribandsea.com/news/3312-ta-anenerga-metalleia-variti-sti-mykono.html

Απεδείχθη, τελικώς, πως μας χωρίζουν πολλά. Έχουμε βεβαίως και πολλά κοινά. Ένα από αυτά είναι πως όταν βάλω κάτι στο μυαλό μου, ο κόσμος να χαλάσει, θα το κάνω.

"Φιλικά"
Ιωσήφ

ΥΓ  1. Θα σου θυμίσω, παρεμπιπτόντως, ότι τα μεταλλεία δεν περιλαμβάνονταν στη shot list που μου έδωσες. Μου είχες πει, συμπληρωματικώς, να τα βιντεοσκοπήσω "αν με παίρνει ο δρόμος μου, αν προλαβαίνω κ.λπ.". Παρ' όλα αυτά και τα πρόλαβα και τα έκανα, γιατί τέτοιου είδους θέματα με ενδιαφέρουν ιδιαιτέρως. Αν δεν τιμούσα πάντως τον λόγο μου, το συμβόλαιο που υπέγραψα και τις αρχές μου, θα μπορούσα να στο κρύψω και να χρησιμοποιήσω τα πλάνα των μεταλλείων αργότερα. Δεν μου πάει όμως το παρασκήνιο και προτίμησα να στο ζητήσω στα ίσια. Έκανα λάθος.

2. Την επιστολή που έδωσα στην κυρία Κίτσα, με την παράκληση να στην παραδώσει, την διάβασες ή μήπως είχε την ίδια τύχη εκείνης της επιστολής που σου είχα στείλει προ ετών και στην οποία δεν απάντησες ποτέ ισχυριζόμενος ότι δεν την είδες; Σε ρωτώ γιατί μου είχες πει, ότι έχεις το βίτσιο να απαντάς σε όλα τα μηνύματα. Για να μην απαντήσεις λοιπόν στην επιστολή που εδωσα στην κυρία Κίτσα, δύο τινά μπορεί να συνέβησαν. Ή δεν στην παρέδωσε ποτέ ή στην παρέδωσε αλλά δεν απάντησες γιατί, προφανώς, δεν είχες τί να πεις...

Και η οργισμένη, πλην βιαστική, άδικη και προσβλητική για το πρόσωπό μου απάντηση του Νίκου Μαστοράκη, δια στόματος της κυρίας Τσανάκαλη, δεν άργησε να έλθει. Το παραθέτω ως έχει, χωρίς διορθώσεις.

Κυριε Παπαδοπουλε,

Το email σας στον κ. Μαστορακη, εχει ηδη σταλει στον δικηγορο μας κ. Νικο Αγαπηνο με εντολη να προβει σε διωξεις εναντιον οιουδηποτε παραβιασει το copyright του υλικου μας που κακως δεν εχετε διαγραψει απο τα αρχεια σας. Εστω και ενα καρε αν χρησιμοποιηθει η δημοσιοποιηθει κατα οποιονδηποτε τροπο, θα σας καταστησουμε υπευθυνο για ολες τις θετικες και αποθετικες ζημιες της εταιριας μας.

Αν εντος 24 ωρων δεν μας δηλωσετε υπευθυνα οτι διαγραψατε ολο το σχετικο υλικο απο καρτες, σκληρους κλπ., θα καταθεσουμε ασφαλιστικα μετρα εναντιον σας με αιτηση κατασχεσης ολων των φορεων στους οποιους πιθανον εχετε αποθηκευσει αυτο το υλικο.

Κ. Τσανακαλη

Βεβαίως δεν μπορούσα να αφήσω αναπάντητο ένα τόσο αγενές και προσβλητικό μήνυμα.

Καλησπέρα σας.

Δεν αντιλαμβάνομαι πού αποσκοπεί αυτό το απειλητικό και, εμμέσως πλην σαφώς, προσβλητικό για την προσωπικότητά μου e mail σας! Εννοείται ότι δεν έχω στην κατοχή μου υλικό από την πρόσφατη (πρώτη και τελευταία) συνεργασία μου με τον κ. Νίκο Μαστοράκη. Ολόκληρο το πρωτότυπο υλικό που τράβηξα στη Μύκονο, στα τέλη Σεπτεμβρίου 2017, το παρέδωσα, μόλις επέστρεψα απ' το νησί, πληρώθηκα για τη δουλειά μου και δεν κράτησα αντίγραφο στον σκληρό μου δίσκο. Αυτή η δήλωσή μου είναι, νομίζω, και υπεύθυνη και επαρκής.

Γνωρίζει άλλωστε ο κ. Μαστοράκης ότι είναι πάγεια τακτική μου να διαγράφω το πρωτότυπο υλικό, ακόμη και αυτό που βιντεοσκοπώ για λογαριασμό μου, αφού βεβαίως ολοκληρώσω πρώτα την επεξεργασία και ανεβάσω το μονταρισμένο βίντεο στο YouTube.  

Βεβαίως, μετά την άρνηση του κ. Μαστοράκη στο έγγραφο αίτημά μου να μου παραχωρήσει τμήμα του υλικού που αφορούσε τα πλάνα που τράβηξα στα εγκαταλελειμμένα μεταλλεία της Μυκόνου (και μόνον αυτά), ώστε να κάνω ένα αφιέρωμα στο διαδικτυακό περιοδικό μου, ουδείς θα μπορούσε να μου απαγορεύσει να ξαναπάω στη Μύκονο και να τραβήξω νέα πλάνα των εγκαταλελειμμένων μεταλλείων και της Χώρας. Κάτι που έκανα τον Νοέμβριο του 2017 : http://www.ribandsea.com/news/3312-ta-anenerga-metalleia-variti-sti-mykono.html

Όπως θα διαβάσετε στο σχετικό άρθρο μου, τον σύνδεσμο του οποίου ήδη παρέθεσα, ήρθα σε επαφή με την κυρία Δήμητρα Λοίζου-Βουλγαράκη, η οποία έχει ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα που με ενδιέφερε, και της πήρα μια συνέντευξη με φόντο τα εγκαταλελειμμένα κτήρια των μεταλλείων. Τα πλάνα που τράβηξα εκείνη την ημέρα, παρουσία της κυρίας Δήμητρας Λοίζου-Βουλγαράκη, ουδεμία σχέση έχουν με τα πλάνα που τράβηξα τον Σεπτέμβριο του 2017 για λογαριασμό του κ. Μαστοράκη. Και ο πλέον αδαής μπορεί να το διακρίνει αυτό.

Σας παρακαλώ να μη με ξανα-ενοχλήσετε. Δεν γνωρίζω αν ο κ. Μαστοράκης είχε τραυματικές εμπειρίες από άλλους συνεργάτες του στο παρελθόν, η δική μου όμως παιδεία και επαγγελματική ευσυνειδησία δεν επιτρέπουν τέτοια λάθη σαν αυτό που υπαινίσσεστε στο απειλητικό και προσβλητικό, όπως είπα, μήνυμά σας. Θα μπορούσα δε, ενδεχομένως, να κινηθώ κι' εγώ δικαστικώς εναντίον του κ. Μαστοράκη γι' αυτή την άδικη, απειλητική και προσβλητική επίθεσή του εναντίον μου. Δεν θα το κάνω, όμως, γιατί τιμώ την συνεργασία που είχα μαζί του και δεν είμαι αγνώμων.

Υπενθυμίζω τέλος στον κ. Μαστοράκη ότι το συμβόλαιο συνεργασίας που υπογράψαμε προβλέπει, εκτός των άλλων, δέσμευσή του για αναφορά τού ονόματός μου στο ντοκυμαντέρ που ετοιμάζει για τη Μύκονο. Πιστεύω ότι θα τιμήσει αυτήν την δέσμευσή του.

Με τιμή
Ιωσήφ Ι. Παπαδόπουλος
Ελεύθερος δημοσιογράφος

Άφησα να περάσουν μερικές ημέρες και αφού βεβαιώθηκα ότι ο παραγωγός του "The soul of Mykonos" δεν ανέφερε το όνομά μου στον κατάλογο των συντελεστών της ταινίας του https://www.youtube.com/watch?v=Z7QhBDcJL_Q έστειλα στην κυρία Τσανάκαλη το ακόλουθο μήνυμα.

Καλημέρα κυρία Τσανάκαλη.

Διεπίστωσα, τελικώς, ότι ο κ. Μαστοράκης δεν τήρησε τον όρο του συμβολαίου που υπέγραψε μαζί μου, σε σχέση με την αναφορά του ονόματός μου στους συντελεστές της πρόσφατης παραγωγής του.

Παρά τις έννομες συνέπειες που έχει μια τέτοια αντισυμβατική συμπεριφορά εκ μέρους του, αποφάσισα να μην ασχοληθώ άλλο μαζί του. Και επέλεξα να μη δώσω συνέχεια, μολονότι ο κ. Μαστοράκης μού κοινοποίησε, μέσω υμών, ένα (σχεδόν) εξώδικο (e mail που μου στείλατε την 7η Φεβρουαρίου 2018 2:58 PM) για να με απειλήσει για πράξεις που (τάχα) έκανα και που δεν είχαν βεβαίως καν περάσει απ' το μυαλό μου. Δεν επιθυμώ άλλωστε να γίνω "διάσημος" από μια ενδεχόμενη δικαστική διαμάχη μαζί του, ούτε να κλέψω... αίγλη από την αίγλη του. Επιφυλάσσομαι, ωστόσο, να περιγράψω στο διαδικτυακό περιοδικό μου την "όμορφη" περιπέτεια που έζησα κατά την διάρκεια της σύντομης και ατυχούς συνεργασίας μου με τον διάσημο Νίκο Μαστοράκη...

Ελπίζω τέλος να  καταλάβει ο κ. Μαστοράκης την τεράστια διαφορά που υπάρχει μεταξύ ενός ελεύθερου δημοσιογράφου-ανθρώπου και μιας προσωπικότητας σαν αυτήν που επιδεικνύει o ίδιος στις σχέσεις του με τους άλλους.

Κοινοποιώ το μήνυμά μου αυτό, καλού κακού, και στον κ. Μαστοράκη επειδή υποψιάζομαι ότι δεν φθάνει σ' αυτόν όλη η ηλεκτρονική αλληλογραφία που τον αφορά.

Με εκτίμηση
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Ελεύθερος δημοσιογράφος

Αυτά τα ολίγα περί των διασήμων, βραβευμένων και πολυτάλαντων celebrities οι οποίοι νομίζουν ότι η δημοσιότητα τούς δίνει το δικαίωμα να υποτιμούν και να ευτελίζουν την προσωπικότητα των άλλων. Τόσο εγώ όσο και ο Νίκος Μαστοράκης έχουμε πολλούς λόγους να θυμόμαστε ο ένας τον άλλον. Πόσο καλά ή άσχημα, μόνο εμείς οι δυο γνωρίζουμε...