Rib and Sea

Να θυμάστε ότι το σωσίβιο και το quick stop σώζουν ζωές!

Παρουσίαση και φωτογραφίες από τον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.

Η αναβάθμιση του 31ου Ναυτικού Σαλονιού της Αθήνας, όσον αφορά τις κτιριακές τουλάχιστον εγκαταστάσεις του, υπήρξε εμφανής και αδιαμφισβήτητη. Το καινούργιο εκθεσιακό κέντρο «Metropolitan Expo», πολύ κοντά στους αεροδιαδρόμους του «Ελευθέριος Βενιζέλος», είναι, για τα Ελληνικά τουλάχιστον δεδομένα, εντυπωσιακό και ουδεμία σχέση έχει με το «τσαντίρι» που, μέχρι πρό τινος, στηνόταν στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Αυτή η κτιριακή αναβάθμιση θα μπορούσε, σε άλλη περίπτωση, να εγγυηθεί από μόνη της την επιτυχία μιας έκθεσης, η οποία τόσο έχει ταλαιπωρήσει εκθέτες και επισκέπτες κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών.

Αν ωστόσο επιχειρήσει να μιλήσει κανείς για ανάλογη αναβάθμιση και του αριθμού των εκθετών και επισκεπτών, εκεί θα υπάρξουν σίγουρα αρκετές ενστάσεις, αμφισβητήσεις και διαφωνίες. Η επισκεψιμότητα της φετινής έκθεσης ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακή κατά την διάρκεια των δύο Σαββατοκύριακων, με σημαντικό αριθμό επισκεπτών, οικογενειών κυρίως, που θεώρησαν πως η περιήγηση στους χώρους μιας τέτοιας έκθεσης, σε εποχή κρίσης, αποτελούσε την οικονομική εκδοχή... διασκέδασης των νεαρών, κυρίως, μελών τους. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, άλλωστε, ότι μεγάλος συνωστισμός παρατηρήθηκε στα καλαίσθητα ομολογουμένως... bars και εστιατόρια του "Metropolitan Expo".

Ο αριθμός των επισκεπτών μειωνόταν πάντως δραματικά τις καθημερινές και πολλοί ήταν αυτοί που έλεγαν ότι η απόσταση που χωρίζει το αεροδρόμιο των Σπάτων από το κέντρο, συν το κόστος προσέγγισης, συν τα διόδια, συν το εισιτήριο, ήταν οι παράγοντες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη μείωση του αριθμού των επισκεπτών. Παρ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι της διοργανώτριας εταιρείας ισχυρίστηκαν πως οι επισκέπτες σημείωσαν φέτος ρεκόρ, και ανέφεραν σαν συνολικό αριθμό τους 120.000! Καταγράφω το  νούμερο, αλλά διατηρώ τις επιφυλάξεις μου και, μαζί με μένα, πολλοί από τους εκθέτες με τους οποίους συζήτησα.

Εκεί πάντως που δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι το 31ο Ναυτικό Σαλόνι Αθηνών σημείωσε επιτυχία, είναι ο αριθμός των εταιρειών οι οποίες έλαβαν μέρος σ’ αυτό. Και δεν έλαμψαν με την απουσία τους μόνο οι εταιρείες εισαγωγής εξωλεμβίων κινητήρων, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των κατασκευαστών και αντιπροσώπων φουσκωτών σκαφών. Και αναφέρομαι στα φουσκωτά σκάφη, γιατί με αυτά, κυρίως, ασχολείται το «Rib and Sea».

Θα επιχειρήσω λοιπόν, στην περιγραφή αυτής της έκθεσης, να ξεκινήσω ανάποδα! Απ’ τις απουσίες! Απουσίασαν λοιπόν οι αντιπρόσωποι των εξωλεμβίων κινητήρων Mercury-Mariner, Yamaha- Selva, Evinrude-Johnson, Honda και Suzuki. Παρούσες ήταν μόνο οι εξωλέμβιοι κινητήρες της Tohatsu, οι οποίοι φιλοξενήθηκαν στο περίπτερο της True North – Φ. Γκολφινόπουλος, μαζί με τα φουσκωτά σκάφη των εταιρειών Sacs και Scanner που αντιπροσωπεύει.

Όσο για τους κατασκευαστές και αντιπροσώπους φουσκωτών σκαφών; Εκεί οι απουσίες ήταν πολλές και, αρκετές από αυτές, ανησυχητικώς επαναλαμβανόμενες. Αναφέρω ενδεικτικώς κάποιες εταιρείες. Attack, Barracuda, Bluefin, Predator, Delimar, Destroyer, Minoan Dolfin, Eagle, Evripus, Falcon, Galaxy, Gene, Planatech, Poseidon, Olympic St., Victor, Winner, Asis, Asso, Prestige, Avon, Bat, Bombard, Bsc, Bwa, Caribe, Cobra, Dorado, Focchi, Goldfish, Hydrosports, Joker, Lomac, Marlin, Master, Northstar, Novurania, Plefsi, Gilmar, Colbac, Quicksilver, Valiant, Ribeye, Ribster, Rib Unlimited, Selva, Silver Marine, Stilmar, Stingher, Suzumar, Tornado, Yam, Zar, Zodiac.

Ζητώ συγγνώμη αν ξέχασα κάποια εταιρεία. Δεν έγινε επίτηδες. Είναι όμως τόσοι πολλοί πλέον οι αντιπρόσωποι και κατασκευαστές φουσκωτών σκαφών στη χώρα μας, ώστε είναι πολύ δύσκολο να μην «ξεχαστεί» κάποιος στην προσπάθεια απαρίθμησής τους! Το γεγονός, βεβαίως, ότι οι περισσότεροι κατασκευαστές και αντιπρόσωποι φουσκωτών σκαφών και το σύνολο των αντιπροσώπων εξωλεμβίων κινητήρων απουσίασαν από τη φετινή αυτή γιορτή της θάλασσας, είναι από μόνο του ανησυχητικό και προβληματίζει.

Αν θέλει λοιπόν η διοργανώτρια εταιρεία και, κυρίως, κατά την γνώμη μου, ο συνδικαλιστικός φορέας του κλάδου να σταματήσει αυτή η αποχή και υποβάθμιση της «μεγάλης» αυτής ναυτικής έκθεσης, πρέπει να εξετάσουν τι φταίει και τι πρέπει να γίνει για να υπάρχει στο μέλλον μαζική συμμετοχή. Όσο για τη συμμετοχή του «Rib and Sea» στο 31ο Ναυτικό Σαλόνι Αθηνών, έκανα ήδη εκτενή αναφορά στο πρόσφατο editorial που δημοσιεύτηκε με τίτλο «σφάξε με Αγά μου ν’ αγιάσω».

Το ήδη γνωστό «Apache 23», αλλά και το «Rock 36», που έκανε την πρώτη δημόσια εμφάνισή του τον περασμένο Απρίλη, ήταν παρόντα στο περίπτερο της «Bell Marine» του Πέτρου Πολλάτου. Σκάφη καταξιωμένα και τα δύο στον χώρο της θάλασσας, τόσο για την πλεύση όσο και για το φινίρισμά τους. Ο Πέτρος Πολλάτος μάλιστα, θα έλεγε κανείς, ότι έχει δημιουργήσει την δική του πλέον ξεχωριστή σχολή σ’ αυτούς τους δύο τομείς. Το νέο που είχε να δείξει η "Bell Marine" στο "Rock 36", ήταν το καπάκι του πρυμιού ταμπουκιού-καμπίνας, το οποίο εναλλακτικώς μπορεί να ανοίγει και απ' το πλάϊ.

Το δεκάμετρο καμπινάτο φουσκωτό «Seafighter» πρωτοεμφανίστηκε στο 31ο Ναυτικό Σαλόνι των Αθηνών και δημιούργησε την εντύπωση ότι πρόκειται πράγματι για ένα «μαχητή της θάλασσας». Με διπλή τοποθέτηση έσω έξω κινητήρων, στεπάτη μάχιμη γάστρα, άνετη πλωριά καμπίνα με προθάλαμο, ο οποίος μπορεί να φιλοξενήσει άλλα δύο άτομα, χωριστή τουαλέττα με νιπτήρα και ντουζιέρα, άνετο ταξίδι οκτώ επιβαινόντων (καθημένων) και μεγάλο πρυμιό χώρο ηλιοθεραπείας ή, εναλλακτικώς, διανυκτέρευσης άλλων δύο ατόμων κάτω απ’ τ’ άστρα, το «Seafighter» δεν πέρασε απαρατήρητο.

Το περίπτερο της Olympic του Δημ. Καρυοφύλλη είχε φορέσει τα καλά του, για να φιλοξενήσει την τελετή απονομής των επάθλων στους "διακριθέντες" του ατύπου πανελληνίου πρωταθλήματος, με παρατεταγμένα όλα τα μεγάλα μοντέλλα και guest star το 8.20 racing, που έλαβε μέρος για πρώτη φορά στο φετινό πρωτάθλημα με πλήρωμα από την Κρήτη. Πρώτη εμφάνιση και για την τουριστική έκδοση του ίδιου μοντέλλου, η γάστρα του οποίου θα επιφυλάξει νομίζω καλές στιγμές στο μέλλον για την εταιρεία του Δημ. Καρυοφύλλη. Κατά τα άλλα παρών ήταν και ο "Hermes", με διαφορετικής φιλοσοφίας στήσιμο καταστρώματος και χώρων ενδιαίτησης.

Εντυπωσιακό σε μέγεθος και εμφάνιση το περίπτερο της BSK Marine, με παρόντα τα πολυσυζητημένα μοντέλλα της οικονομικής σειράς 4U, αλλά και τα παλιά γνωστά cabin και open της Χανιώτικης αυτής εταιρείας, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει μπει με αξιώσεις στην εγχώρια αγορά, με γνωστές ήδη τις προθέσεις της να απλώσει σύντομα τα φτερά της και σε άλλες αγορές, εκτός Ελλάδος. Μαζί λοιπόν με το 85 και το 95 4U, στο περίπτερο της "BSK Marine" ήταν "ελλιμενισμένα" και τα κλασσικά 7.80 open και cabin, το 95 sport cabin, το 95 dual cabin, με δεύτερη καμπίνα στην πρύμνη και, βεβαίως (πώς ήταν δυνατόν να λείπει) το σημείο αναφοράς της εταιρείας αυτής, στα  6.80 μέτρα, ένα σκάφος που έχει ήδη στη διάθεσή του το "Rib and Sea" για τις ανάγκες των υγρών περιπλανήσεών του στο Αιγαίο.

Ένα εντυπωσιακό φουσκωτό με αλουμινένια γάστρα και δυνατότητα να κινείται εκτός θαλάσσης με τους δικούς του τροχούς ήρθε από την μακρινή Ν. Ζηλανδία και παρουσιάστηκε στη φετινή έκθεση για να εξάψει το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Τα βλέπουμε όλα, σιγά σιγά, μεταξύ των οποίων ιπτάμενα φουσκωτά και φουσκωτά με ρόδες! Τι άλλο μας επιφυλάσσει άραγε το μέλλον; Σε περιοχές πάντως που οι γλίστρες είναι δυσεύρετες, το «Sealegs» θα δώσει σίγουρα την καλύτερη απάντηση.

Το εξάτονο mega rib της D TEC στα 15 μέτρα ήταν αναμφισβήτητα το φουσκωτό που έκλεψε τα βλέμματα των επισκεπτών της έκθεσης στο «Metropolitan Expo». Με εντυπωσιακές καινοτομίες, όπως πλαϊνή σπαστή σκάλα επιβίβασης σε ανοιγόμενο τμήμα του αεροθαλάμου και συρόμενη πόρτα τουαλέττας στην κονσόλα οδήγησης. Με πρωτότυπη σχεδίαση bimini top, δύο καμπίνες και χλιδάτη εμφάνιση, το R48 της D TEC δημιούργησε αίσθηση.

Δύο καινούργια μοντέλλα εξετέθησαν στο περίπτερο της «Scorpion», εκτός του εκπροσώπου της γνωστής ήδη σειράς των G2. Ένα στα «μικρομεσαία» μεγέθη, το Sport 6.5, και ένα στα «μικρομέγαλα», το ST9. Υπήρχε βεβαίως και το «Seafarer 110», μόνο που αυτή τη φορά ήταν σε έκδοση «outboard».

Το σκάφος το οποίο, ομολογώ, περιεργάστηκα με ιδιαίτερη προσοχή κατά την διάρκεια της έκθεσης ήταν το «Arctic Blue 29». Η εξαιρετικά σοβαρή και στιβαρή κατασκευή, απ’ άκρου εις άκρον, και η μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια, δίνουν το στίγμα του Σκανδιναυϊκού ναυπηγείου που το κατασκευάζει. Ακόμη και ο έσω έξω κινητήρας τοποθετείται στη Νορβηγία, σύμφωνα με δήλωση του αντιπροσώπου, ώστε ο κατασκευαστής να είναι σίγουρος πως το σκάφος θα παραδοθεί στον πελάτη χωρίς προβλήματα, εκκρεμότητες, κακοτεχνίες και δυσλειτουργίες. Και όντως, η εμφάνιση του μηχανοστασίου είναι πέρα και πάνω από κάθε αισιόδοξη προσδοκία ή πρόβλεψη, με το κάθε τι να έχει τοποθετηθεί στη θέση του, με σοβαρότητα και ναυτική σκέψη.

Ανάλογη είναι η εμφάνιση του deck, των καθισμάτων, της κονσόλας, των ανοξείδωτων παρελκομένων, του roll bar, του υφάσματος των αεροθαλάμων και του φινιρίσματος των πολυεστερικών τμημάτων, εν γένει. Ακόμη και τα μαξιλάρια των καθισμάτων προσθέτουν τη δική τους ξεχωριστή νότα στο σύνολο. Το «Arctic Blue 29» αποπνέει, γενικώς, την αίσθηση ενός σοβαρού, λιτού αλλά και... χλιδάτου συγχρόνως φουσκωτού σκάφους, το οποίο μάλιστα, θα έλεγα, ότι δεν είναι ακριβότερο από πολλά άλλα, αναλόγου μεγέθους, φουσκωτά σκάφη, τα οποία όμως στερούνται της δικής του κατασκευαστικής τελειότητας.

Στον ίδιο χώρο υπήρχε το «Shearwater 8.60 cabin», αλλά και η Ελληνική open έκδοσή του, με τουαλέττα που φιλοξενείται μέσα στην κονσόλα και του οποίου η κατασκευή θα ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τον αντιπρόσωπό του, μέσα στον χειμώνα.

Νέα «Tohatsu 90 Tldi» στο περίπτερο της «True North» και μαζί οι ναυτικές γεννήτριες της «Coelmo» και τα φουσκωτά σκάφη των Ιταλικών εταιρειών «Scanner» και «Sacs», με κυρίαρχη θέση και χώρο στο περίπτερο αυτό να καταλαμβάνoυν το "Dillenioum" και το «Strider 15», τα οποία εθεάθησαν στις αρχές Οκτωβρίου και στη Γένοβα. Η «True North» - Φ. Γκολφινόπουλος ήταν η μοναδική εταιρεία στο περίπτερο της οποίας (παρά τις αντίθετες αποφάσεις της διοργανώτριας εταιρείας) υπήρχαν τόσο οι εξωλέμβιοι κινητήρες, όσο και τα φουσκωτά σκάφη τα οποία αντιπροσωπεύει.

Στο περίπτερο της «Sea Quest» έκανε για πρώτη φορά τη δημόσια εμφάνισή του το ολοκαινούργιο «Sport Cabin 9.40», κατασκευασμένο στ’ «αχνάρια» του «Cabin 9.60» (που ήταν κι’ αυτό παρόν στην έκθεση), με χαμηλό όμως προφίλ καμπίνας και ευρύχωρο sun deck. Λεπτομερής παρουσίαση του σκάφους αυτού θα δημοσιευτεί σύντομα στο «Rib and Sea».

Μια... «Americana» εθεάθη στο περίπτερο της «Xtrim» και έκλεψε τις εντυπώσεις, όχι μόνο με την εμφάνιση αλλά και με την τιμή απόκτησής της. Εξαιρετικό πλεονέκτημα σε μια εποχή μάλιστα κατά την οποίαν η οικονομική δραστηριότητα κυμαίνεται σε εξαιρετικώς χαμηλά επίπεδα. Πρόκειται, κατ’ ουσίαν, για μια καινούργια έκδοση του «Cruiser» της «Xtrim» στα 31 πόδια με ένα διπλό κρεββάτι και χωριστή τουαλέττα στην πλωριά καμπίνα, και ένα δεύτερο διπλό κρεββάτι κάτω απ’ το deck του χώρου διακυβέρνησης. Μαζί με την «Americana», στο ίδιο περίπτερο, υπήρχε το «Racer 28» και το «Arrow» της «Xtrim».

Στον χώρο των παρελκομένων δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω την εξαιρετική προσπάθεια του Μιχάλη Φαχίδη με το επιτυχημένο και διεθνώς πλέον καταξιωμένο φίλτρο – υδατοπαγίδα του με την χαρακτηριστική ονομασία «water warning system». Προσφάτως μάλιστα το «water warning system» εξελίχθηκε, με την επινόηση και κατασκευή του «έξυπνου μπολ», από την βαλβίδα του οποίου μπορεί να αφαιρεθεί με ευκολία το νερό που τυχόν θα εντοπιστεί μέσα στο καύσιμο.

Στον χώρο των έσω έξω κινητήρων η «FNM» παρουσίασε τους αξιόπιστους ντιζελοκινητήρες της, με το εκπληκτικά χαμηλό βάρος τους, σε σχέση πάντοτε με το ωφέλιμο έργο που προσφέρουν. Σχέση η οποία λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπ’ όψιν στις περιπτώσεις όπου ένας έσω έξω κινητήρας πετρελαίου θα τοποθετηθεί σε ένα φουσκωτό σκάφος μικρού, σχετικώς, μεγέθους και βάρους. Παράδειγμα ο «HPEP 250» ο οποίος είναι τοποθετημένος στο «Skipper 6.80» που έχει στη διάθεσή του το «Rib and Sea». Ο τετράχρονος αυτός κινητήρας, που αποδίδει 250 ίππους στον στρόφαλο και 241 ίππους στην προπέλλα, ζυγίζει 250 μόλις κιλά! (χωρίς το πόδι).

Ένας άλλος πολύ έξυπνος, απλός και σχετικώς οικονομικός τρόπος για να "ρεμετζάρει" κάποιος το σκάφος του μέσα στη θάλασσα και συγχρόνως... έξω απ’ το νερό, παρουσιάστηκε από την εταιρεία «Αφοι Μπουζάκη Ε.Π.Ε.» Πρόκειται για ένα σύστημα αεροθαλάμων, με το όνομα «air-dock boat lifts», οι οποίοι κρατούν μεν το σκάφος στο ρεμέτζο του, αλλά συγχρόνως και... έξω απ’ το νερό, προφυλάσσοντάς το έτσι απ’ τις ανεπιθύμητες επιδράσεις της θάλασσας, όταν το σκάφος παραμένει ελλιμενισμένο για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Μεγάλο και αυτή τη φορά το περίπτερο της "Mostro" η οποία παρουσίασε, εκτός από τα ήδη γνωστά μοντέλλα της, και τα καινούργια, μεταξύ των οποίων το "6.21 off shore", το "Vendetta 7.80 semi cabin" και το open "8.80 Dolce Vita". Ικανοποιημένοι πάντως από τις πωλήσεις των σκαφών τους έδειχναν οι άνθρωποι της "Mostro", σε αντίθεση με το γενικό κλίμα προβληματισμού και απογοήτευσης που διακατείχε πολλούς εκθέτες. Η ικανοποίηση αυτή φαίνεται πως οφείλεται στην πολιτική της συγκεκριμένης εταιρείας να διατηρεί χαμηλές τιμές σε "πακέτα" σκαφών και κινητήρων, πολιτική η οποία αποδίδει συνήθως σε εποχές ισχνών αγελάδων, όπως αυτή που διανύουμε. Παράδειγμα η προσφορά του 6.21 off shore, με κινητήρα Honda 150 Vtec και τρέϊλερ, στην τιμή των 29.000 ευρώ, μαζί με το Φ.Π.Α.!

Τα 7.85 open και 9.30 cabin της εταιρείας "Laser" του Ηλία Καρρά έδωσαν το παρόν και στο 31ο Ναυτικό Σαλόνι Αθηνών, δικαιώνοντας με την παρουσία τους την επιλογή του Ηλία Καρρά να ασχοληθεί, εκτός από τις επισκευές και αναβαθμίσεις κινητήρων, και με την κατασκευή φουσκωτών σκαφών. Τα σκάφη αυτά έχουν λάβει κατά καιρούς μέρος και σε αγώνες ταχυπλοίας και έχουν διακριθεί.

Το συμπέρασμα πάντως στο οποίο κατέληξα είναι ότι ο καλύτερος τρόπος παρουσίασης μιας έκθεσης είναι η βιντεοσκόπηση. Με τον τρόπο αυτό η παρουσίαση είναι άμεση και πλήρης, χωρίς τον φόβο ότι μπορεί να γίνει κάποιο λάθος ή ένας εκθέτης να "υποτιμηθεί" και, ακόμη χειρότερο, να μην αναφερθεί ένα καινούργιο μοντέλλο, μέσω έστω μιας φωτογραφίας. Άλλωστε, είναι γνωστό, και κοινώς αποδεκτό, ότι μια εικόνα, και δη κινούμενη, αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Και επειδή το "Rib and Sea" έχει  τη δυνατότητα της βιντεοσκόπησης, επιφυλάσσομαι στο μέλλον οι Ελληνικές και διεθνείς ναυτικές εκθέσεις να παρουσιάζονται στο περιοδικό μέσα από τις "ζωντανές" εικόνες μιας βιντεοταινίας.