Σχόλια - Επιμέλεια βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Κέντρου Ξιφασκίας, στο πρώην δυτικό αεροδρόμιο του Ελληνικού, πραγματοποιήθηκε από τις 10 μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου το Ναυτικό Σαλόνι Αθηνών του 2016. Το πάλαι ποτέ "Διεθνές Ναυτικό Σαλόνι της Αθήνας", τότε που οι εκθέτες γέμιζαν χώρους χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, περιορίστηκε και φέτος στα λίγα τετραγωνικά μέτρα του Ολυμπιακού Κέντρου Ξιφασκίας με χλωμό, τόσο τον αριθμό των εταιρειών που έλαβαν μέρος όσο και τον αριθμό των επισκεπτών. Εικόνα ανάλογη της γενικότερης εικόνας μαρασμού που ταλανίζει τα τελευταία χρόνια την οικονομική ζωή της χώρας, γενικότερα, και τον χώρο της θάλασσας ειδικότερα.
Θεαματική επίδειξη του Γιόχαν Γκούσταφσον (Johan Gustafsson) με το φωταγωγημένο ανεμόπτερό του, στη λήξη του προγράμματος του "Athens Flying Week" το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015 στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Τατοίου.
Ο Γιόχαν ζει στο χωριό Dala Jarna της Σουηδίας, είναι 23 ετών και εργάζεται σαν μηχανολόγος. Πετάει από την ηλικία των 15 ετών οπότε και πήρε το πτυχίο ανεμοπορίας. Ασχολήθηκε με τις πτήσεις καθώς ο πατέρας του, Christer Gustafsson, ήταν πιλότος. Κρατάω, προς το παρόν, το εκπληκτικό αυτό show, στο τελείωμα μιας εντυπωσιακής ημέρας, με τον Γιόχαν Γκούσταφσον να μαγεύει όσους λάτρεις του αεραθλητισμού είχαν ακόμη απομείνει στο αεροδρόμιο του Τατοίου, με τον ήλιο να έχει χαθεί ήδη πίσω από την Πάρνηθα.
Είμαστε το λιγότερο ενθουσιασμένοι για τα αποτελέσματα της δεύτερης Boat & Fishing Show - Έκθεση Ψάρεμα Σκάφος!
Είχαμε έναν ξεκάθαρο στόχο και αυτή τη χρονιά, ποιοτική συμμετοχή εκθετών που έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τη θάλασσα. Οι επισκέπτες μπορούσαν να περιηγηθούν σε έναν μεγάλο άνετο χώρο, να ενημερωθούν για τα νέα προϊόντα και υπηρεσίες και βέβαια να επιμορφωθούν από σεμινάρια και παρουσιάσεις υψηλού επιπέδου.
Το ιδιαίτερα θετικό κλίμα έδωσε το σωστό περιβάλλον για επιχειρηματικές συνεργασίες και αισιόδοξες προοπτικές, αλλά το σημαντικότερο όλων ήταν ότι αποτέλεσε πραγματικά μία ευκαιρία να βρεθούν από όλη την Ελλάδα άνθρωποι που μοιράζονται την ίδια αγάπη για τη θάλασσα, το σκάφος, την αλιεία και την αυτόνομη κατάδυση.
Εδώ πετάει ο γάϊδαρος, το φουσκωτό δεν θα πετάει;
Αναδημοσίευση άρθρου του Ιωσήφ Παπαδόπουλου από το περιοδικό "30 Nkots".
Από την δεκαετία του '40 μέχρι και εκείνη του ΄70, τα φουσκωτά σκάφη είχαν δύο απλούς αεροθαλάμους και μια πνευστή ή ξύλινη καρίνα. Οι εξελίξεις όμως, κατά την διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, ήταν ραγδαίες. Όλα άλλαξαν γρήγορα, με γάστρες πολυεστερικές και αλουμινένιες, διπλούς εξωλέμβιους κινητήρες, κινητήρες έσω-έξω, καμπίνες, ανέσεις cruiser κ.λπ. ΄Ομως, φουσκωτά να πετάνε κανείς δεν φανταζόταν!
Κανείς εκτός από έναν. Τον Ιταλό Doi Maligri, κατασκευαστή των μοτο-αιωρόπτερων "Polaris", που πρώτος το 1986 συνέλαβε την ιδέα κατασκευής ενός ιπτάμενου φουσκωτού σκάφους. Τοποθέτησε λοιπόν τον κλασσικό εξοπλισμό ενός μηχανοκίνητου αιωρόπτερου, από εκείνα που μέχρι τότε κατασκεύαζε, πάνω σε ένα γαστράτο φουσκωτό σκάφος μήκους 3,5 μέτρων της "Lomac", και του έδωσε, κυριολεκτικώς, φτερά! Με την προσθήκη μάλιστα ενός συστήματος τροχών και πέδησης, το ιπτάμενο φουσκωτό του Doi Malingri έγινε... αμφίβιο, δίνοντας στον χειριστή του την δυνατότητα και να προσγειώνεται!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Καιρός να αναπνεύσουμε λίγο θαλασσινό αέρα, έστω και στην... ξηρά! Το "Διεθνές Ναυτικό Σαλόνι Αθηνών" επανήλθε, μετά από τριετή ηχηρή απουσία, και πραγματοποιήθηκε από την 15η μέχρι και την 19η Οκτωβρίου 2014 στις εγκαταστάσεις του Δυτικού Αεροδρομίου Αθηνών, στο Ελληνικό. Επανήλθε εγκαταλείποντας τον γεωγραφικό προσδιορισμό "Αθηνών" και "διεθνές" - τον τελευταίο άλλωστε τίτλο ουδέποτε δικαιολόγησε - αλλά και την αρίθμηση. Από τα ολότελα όμως - και αναφέρομαι στα τρία προηγούμενα χρόνια - καλή κι' η Παναγιώταινα.
Αρκετός ο κόσμος που επισκέφτηκε πάντως την έκθεση, δεδομένου ότι η δίψα για θάλασσα και όνειρα ουδέποτε χάθηκε για τον Έλληνα. Το μεν πνεύμα πρόθυμο, ωστόσο, η τσέπη όμως... ρηχή. Αλλά και όσοι συμπατριώτες, λάτρεις της θάλασσας, βλέπουν με λαχτάρα ένα σκάφος και έχουν κάποια χρήματα στην άκρη, δύσκολα αποφασίζουν να τα διαθέσουν για να το αγοράσουν αντιμετωπίζοντας την ανασφάλεια του αύριο. Αν δεν λυθεί το πρόβλημα της κεφαλής, αν δεν συμμορφωθούν αυτοί που διοικούν και νομοθετούν, αν δεν αναθεωρήσουν την δολοφονική πολιτική τους απέναντι στην ελληνική κοινωνία, οι πολίτες θα συνεχίσουν να βλέπουν τη θάλασσα μόνο στα όνειρά τους και οι κατασκευαστικές και εισαγωγικές εταιρείες θα κατεβάζουν ρολλά, η μία μετά την άλλη.