Του Θοδωρή Κονταρά.
H δυστυχία στις χώρες των μεταναστών δεν είναι προϊόν της αποικιοκρατίας, όπως πολλοί διατείνονται, αλλά αποτέλεσμα του θρησκευτικο-κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου αυτών των χωρών, ιδίως κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ:
Το μεταναστευτικό είναι σαν το ηλεκτρικό ρεύμα. Όταν υπάρχει διαφορά δυναμικού σε ένα δίπολο, υπάρχει ροή ηλεκτρονίων. Ο δυτικός κόσμος έχει ευημερία και υπογεννητικότητα. Ο τρίτος κόσμος, φτώχεια και υπεργεννητικότητα. Δηλαδή τεράστια διαφορά δυναμικού, που σημαίνει δισεκατομμύρια υποψήφιοι μετανάστες.
Η Ασία και η Αφρική παράγουν συνεχώς ανθρώπους. Όταν το 1948 έφυγαν οι Άγγλοι από το (τότε Δυτικό) Πακιστάν, οι κάτοικοί του ήταν 33 εκατομμύρια. Σήμερα είναι 220 εκατομμύρια. Μέχρι το 1990, ο μέσος αριθμός παιδιών ανά γυναίκα ήταν πάνω από 6. Όσο κι αν ανέβηκε το ΑΕΠ του Πακιστάν (λόγω δυτικών επενδύσεων), πώς να τραφούν τόσα στόματα; Στις περισσότερες χώρες της Αφρικής ο μέσος αριθμός παιδιών ανά γυναίκα είναι πάνω από 5.
Η Δημοκρατία του Νίγηρα, με Μουσουλμάνους σουνίτες το 80% του πληθυσμού, έχει τον μεγαλύτερο δείκτη γονιμότητας: 7,6 γεννήσεις ανά γυναίκα. Ο μισός πληθυσμός της είναι κάτω από 15 ετών, δηλαδή εκτός παραγωγής. Και το μισό του άλλου μισού, οι γυναίκες, είναι στο σπίτι και "παράγουν” παιδιά. Άρα, ένα 25% καλείται, να συντηρήσει το υπόλοιπο 75%. Δεν είναι βιώσιμο αυτό το μοντέλο. Όταν εργάζεται μόνο ο πατέρας αφέντης και στο σπίτι κάθονται 1 ως 4 γυναίκες και γεννοβολούν, η Ισλαμική οικογένεια θα είναι πάντα φτωχή και εξαθλιωμένη.
Το Ισλάμ σήμερα αντιστρατεύεται την επιστήμη, άρα θα βλέπει πάντα την πλάτη της Δύσης και η απόσταση όλο και θα μεγαλώνει. Ποια τεχνολογία να δημιουργήσει ένα σύστημα, στο οποίο όλα διέπονται από τον τρόπο με τον οποίο ζούσαν οι νομάδες στην Αραβική έρημο πριν από 1400 χρόνια; Όταν όλη σου την ζωή, από το πρωί μέχρι το βράδυ, την καθορίζει η θρησκεία; Ποια επαγγέλματα με υψηλή προστιθέμενη αξία, να εξασκήσει κάποιος, που προσεύχεται 5 φορές τη μέρα και του οποίου ο πνευματικός αρχηγός, ο μέχρι το 1999 Μέγας Μουφτής της Σαουδικής Αραβίας Abd al-Aziz ibn Baz, δήλωνε πως η γη είναι επίπεδη και όσοι πιστεύουν, πως κινείται γύρω από τον ήλιο είναι… άπιστοι και πρέπει να εκτελούνται;
Πόσοι είναι στην ουρά, για να έρθουν; Τουλάχιστον 3,3 δισ. άνθρωποι. Τόσοι ζουν με λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα. Το 1,3 δισ. από αυτούς ζουν με λιγότερα από 1 δολάριο τη μέρα. Άρα και μόνη η χρήση της λέξης "διαχείριση” του μεταναστευτικού δείχνει, ότι όσοι την χρησιμοποιούν δεν έχουν πάρει πρέφα για το μέγεθος του προβλήματος. Μπορεί η Ε. Ε. να διαχειρισθεί τέτοια μεγέθη; Η λύση δυστυχώς είναι μία: εξάλειψη κινήτρων. Μπήκες παράνομα; Φεύγεις! Δεν ξεκινάει ο άλλος από το χωριό του στα βάθη της Αφρικής ή της Ασίας (και μάλιστα πληρώνοντας σημαντικό χρηματικό ποσό), αν ξέρει ότι η μοναδική του προοπτική είναι η σύλληψη, η φυλάκιση και η απέλαση.
Αν δεν υπάρχει κίνητρο, δεν δημιουργείται πρόβλημα!... Και την κατάσταση αυτή την εκμεταλλεύονται,
για δικό τους όφελος, Κράτη (όνομα δεν λέμε, και "ο νοών νοείτω"), Ομάδες (ΜΚΟ) και άτομα (Διακινητές κλπ.)!... Πολλοί δυστυχώς εκμεταλλεύονται τα γνήσια αισθήματα φιλανθρωπίας....
Και επιτέλους, πρέπει να τεθεί σε επίπεδο ΟΗΕ το θέμα της υπογραφής μιας νέας Σύμβασης σε αντικατάσταση της Σύμβασης της Γενεύης και του Πρωτοκόλλου της Νέας Υόρκης. Δεν είναι δυνατόν ένα κείμενο του 1951, που συντάχθηκε αποκλειστικά για τη διευθέτηση των προβλημάτων που προκάλεσε, κυρίως στην Ευρώπη, ο Β’Π.Π., την εποχή που η ανθρωπότητα αριθμούσε 2,5 δισ. μέλη, να διέπει τις μετακινήσεις πληθυσμών το 2020, όταν οι επιβάτες της γης κοντεύουμε, ζωή νάχουμε, τα 8 δισεκατομμύρια! Ούτε είναι δυνατόν η Ύπατη Αρμοστεία, μια υπηρεσία του ΟΗΕ, που συστάθηκε κι εκείνη την ίδια εποχή, για να βοηθήσει τους πρόσφυγες να επανεγκατασταθούν στις κατεστραμμένες πατρίδες τους, να δαπανά σήμερα για επανεγκατάσταση προσφύγων μόνο το 2% των 8,5 δισ. δολαρίων που διαχειρίζεται ετησίως και το υπόλοιπο να είναι παροχές σε οικονομικούς μετανάστες, παράνομους και μη, που δημιουργούν επιπλέον κίνητρο για μετανάστευση! Όσο καλοπροαίρετος ή αφελής κι αν είναι κάποιος, αποκλείεται να μην σκεφθεί ότι ένας από τους λόγους, που εφαρμόζει αυτή την πολιτική η Ύπατη Αρμοστεία είναι, για να στηρίξει τον εαυτό της, τον ρόλο της και την επιρροή της, και για να συνεχίσουν να παίρνουν τους παχυλούς τους μισθούς οι 16.500 υπάλληλοί της ανά τον κόσμο, που λειτουργούν ως κράτος εν κράτει....
Μα, δεν πρέπει ο Δυτικός κόσμος, να φροντίσει για την εξάλειψη της δυστυχίας από τον πλανήτη; Δυστυχώς Όχι!
Πρώτον, διότι ο Δυτικός κόσμος δεν έχει υιοθετήσει τον πλανήτη.
Δεύτερον διότι δεν έχει αυτή τη δυνατότητα.
Και τρίτον, διότι η δυστυχία δεν είναι προϊόν της αποικιοκρατίας, όπως πολλοί διατείνονται αλλά αποτέλεσμα του θρησκευτικο-κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου ζωής αυτών των χωρών. Ο δυτικός κόσμος, εδώ και δεκαετίες συμβάλλει στην άνοδο του ΑΕΠ των χωρών προέλευσης των μεταναστών με επενδύσεις στις χώρες τους και αγοράζοντας προϊόντα τους. Αλλά δεν μπορεί, να τους αλλάξει ούτε θρησκεία ούτε νοοτροπία, ούτε αντιλήψεις ούτε τρόπο ζωής.
Αν η Ευρώπη απορροφά συνεχώς τις πλεονάζουσες γεννήσεις του τρίτου κόσμου, τότε ούτε το δικό της πρόβλημα θα λύσει, ούτε την αιτία του προβλήματος θα θεραπεύσει. Αντιθέτως, η ίδια θα μεταβληθεί σε μερικές δεκαετίες σε Ισλαμικό Χαλιφάτο και η εξαθλίωση αυτών των κοινωνιών θα μεταφερθεί πλέον μέσα στα σωθικά της...
Είναι τόσο απλό και πρέπει να γίνει αντιληπτό...