Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Το Ίδρυμα Νιάρχος, λέει, απέσυρε δωρεά σχετική με την έρευνα για την αντιμετώπιση των ενδονοσοκομειακών  λοιμώξεων, επειδή το κράτος του Αλαίκσοις και του Πωλάκεις δεν φρόντισε να κάνει τις σχετικές προετοιμασίες για την απορρόφηση των κονδυλίων. Κοίτα φίλε μου που όλοι έχουν βαλθεί να ρίξουν τον Αλαίκσοις ενόψει εκλογών. Τη μια ο Παπαχελάς με το οδοιπορικό τής τραγωδίας στο Μάτι να θυμίζει την αβελτηρία της Ρένας που δάκρυσε εισπράττοντας τα συγχαρητήρια του πορδυπουργού για 125 νεκρούς [Μάτι-Μάνδρα], την άλλη ο Νιάρχος να αποσύρει τη δωρεά στιγματίζοντας την ανικανότητα του υπουργείου του Πωλάκεις.

Παρά ταύτα ανακοινώνεται οσονούπω παροχή μερισμάτων, 13ου μισθού και λοιπών επιδομάτων προς ανακούφιση του πληθυσμού ενόψει εκλογών. Ποιος χέστηκε που μειώνεται η δαπάνη για την Υγεία κατά € 950 εκ.; Το γεγονός, εν τούτοις, ότι το εξωτερικό χρέος σκαρφάλωσε το 2018 στο 181,1% του ΑΕΠ από το 176,2% του 2017 [σε απόλυτους αριθμούς από € 317,48 δισ. το 2017 σε € 334,57 δισ. το 2018], δείχνει ότι η ανάπτυξη είναι εδώ. Τούτο, άλλωστε, μαρτυρεί και άλλο αξιοσημείωτο γεγονός: οι Αθηναίοι εξέδραμαν εις τα εξοχάς μαζικώς κατά τη διάρκεια των εορτών τού Πάσχα. Άρα, λεφτά υπάρχουν πλέον. Μα την Παναγία δεν τους καταλαβαίνω αυτούς τους στατιστικολόγους που συγκρίνουν κάθε χρόνο το εξωτερικό χρέος με το ΑΕΠ. Να μη θυμίσω ότι το 2010 μπήκαμε στα Μνημόνια με χρέος € 270 δισ., εν συνεχεία κουρέψαμε το χρέος με το PSI κατά € 110 δισ., αλλά το άτιμο το χρέος δεν λέει να μας ακολουθήσει στην έξοδο από τα Μνημόνια και τραβάει την ανηφόρα.  

Εγώ, ως απλός πολίτης, έχω μόνον μία απορία: εντός του χώρου του νοσοκομείου «ΣΩΤΗΡΙΑ» είναι παρατεταγμένα εδώ και μήνες καμμιά τριανταριά ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ. Γιατί άραγε; Μας περισσεύουν;

Πάντως, ο Πωλάκεις και ο κάθε Πωλάκεις βρίσκεται εκεί που βρίσκεται και κάνει αυτά που κάνει, επειδή εμείς τον βάλαμε εκεί. Ξηγημένοι; Να μην ξεχνιόμαστε!