Rib and Sea

Του Κώστα Στούπα.

Σε χώρες που όσοι εργάζονται, επιχειρούν ή καινοτομούν τιμωρούνται από το αδηφάγο κράτος και τους πελάτες του, ο ευκολότερος τρόπος να βιοποριστεί ή να πλουτίσει κάποιος είναι το έγκλημα, ο κρατικός συνδικαλισμός και η πολιτική.

Υπάρχουν δυο μορφές ρίσκου για όσους βιοπορίζονται ή επιδιώκουν να πλουτίσουν από την πολιτική.

Η πρώτη είναι να μην διαβάζουν καλά τις πολιτικές εξελίξεις και τις θυμικές παλινδρομήσεις του λαού (της συνισταμένης του μέσου ψηφοφόρου) και να σταλούν πρόωρα στο σπίτι τους γιατί δεν χάιδεψαν όπως έπρεπε  αυτιά.

Το δεύτερο είναι να φερθούν ως ηλίθιοι όπως π.χ. κάνουν οι ληστές μιας τράπεζας που από την επομένη της ληστείας κυκλοφορούν με ακριβά αυτοκίνητα, αγοράζουν επαύλεις κλπ. Μην πάτε μακριά. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το γνωστό πουλέν του ελληνικού σοσιαλισμού που αγόρασε μονοκατοικία στον ακριβότερο δρόμο της Αθήνας και τέλεσε γάμο στο ακριβότερο ξενοδοχείο του Παρισιού.

Για όσους  διαβάζουν σωστά τις εξελίξεις και δεν έχουν αναστολές να αλλάξουν παραμύθι ή να σερβίρουν την ίδια ιστορία με άλλους πρωταγωνιστές πασπαλισμένη με πολύ συναισθηματισμό,  η πολιτική στην Ελλάδα έχει αποδειχτεί  επικερδές επάγγελμα.

Η υπόθεση.

Ήσουν απόλυτα επικίνδυνος, έγραψε προχθές για τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα η κα Σοφία Σακοράφα που εξελέγη ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ και παλαιότερα είχε εκλεγεί  δυο φορές  βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ.

Αναλυτικότερα η πρώην πρωταθλήτρια στον ακοντισμό μεταξύ άλλων ανέβασε στα κοινωνικά δίκτυα τα εξής: "Με στεναχωρεί αφάνταστα και με θυμώνει πολύ το γεγονός ότι στήριξα αυτήν την κυβέρνηση, πιστεύοντας ότι πραγματικά μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα.

Και με θυμώνει πολύ γιατί είπε πολλά, πάρα πολλά ψέματα. Δεν έχει κανένας δικαίωμα, όταν απέναντί του έχει μια ταλαιπωρημένη κοινωνία απλά και μόνο για να πάρει την εξουσία, να χρησιμοποιεί κάθε αθέμιτο μέσο για να την πάρει.

Και έχω πει επανειλημμένως, ακούγοντας τον πρωθυπουργό να λέει "δεν ξέραμε, τώρα μάθαμε": Ήσουν δύο χρόνια στην αντιπολίτευση - θεωρητικά και πρακτικά προετοιμαζόσουν να γίνεις κυβέρνηση. Εάν πραγματικά δεν ήξερες, ήσουν απόλυτα επικίνδυνος και ακριβώς γι’ αυτό θα έπρεπε να το έχουμε αντιληφθεί όλοι εμείς".

Συνήθως στη ζωή όποιος εξαπατάται πληρώνει και το ανάλογο κόστος. Όταν κάποιος δηλώνει πως εξαπατήθηκε και σε μια τετραετία αποκομίζει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ, κάποιο λάκκο έχει φάβα...

Πέραν τούτου ο χρόνος που έκανε τη δήλωση η εκπρόσωπος του λαού έχει τη σημασία της.

Καθώς η πρώην πρωταθλήτρια του στίβου έχει αποδειχτεί δεινή στην εκμετάλλευση των ευκαιριών για επαγγελματική καριέρα στην πολιτική που παρουσιάζουν οι πολιτικές εξελίξεις, η τελευταία αυτή σαφής αποστασιοποίηση σηματοδοτεί και την εκτίμηση πως ο κ. Τσίπρας γι’ αυτούς πως τον θεωρούσαν "όχημα” που οδηγεί στην εξουσία είναι πλέον "καμένο χαρτί”...

Κανένας δεν κλωτσάει ένα όχημα που κινείται ακόμη, ιδίως αν δεν έχει βρει το καινούργιο.

Όντως αποτελεί ερώτημα αν πρόκειται για κίνηση υστεροφημίας ή αναζήτηση του επόμενου οχήματος που θα εξασφαλίσει την παραμονή στις παρυφές του δημόσιου πρυτανείου;

Δεν γνωρίζω αν επαρκεί μια θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο προκειμένου να λύσει κάποιος το βιοποριστικό του πρόβλημα για πάντα ή αν χρειάζονται 2-3 θητείες.

Όπως και να έχει, οι περισσότεροι άνθρωποι φέρουμε ως ξενιστές το μικρόβιο της απληστίας οπότε όσα και να κερδίσουμε με έντιμο ή λιγότερο έντιμο τρόπο μας φαίνονται λίγα και συνεχίζουμε να κυνηγάμε τα περισσότερα, όπως ο σκύλος την ουρά του. Οι πολιτικοί δεν εξαιρούνται τούτου, ιδίως της αριστεράς, που έχουν εθιστεί στην υποκρισία και την προβολή των απατών ως αυταπατών όταν οι πράξεις αποκαλύπτουν τις προθέσεις σε κοινή θέα.

Οι "έξυπνοι” πάντως επαγγελματίες της πολιτικής μας σκηνής σαν απώτερο στόχο έχουν πάντα την θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο, απ΄ όπου κάποιοι έχουν εισέλθει απένταροι και έχουν εξέλθει νοικοκυραίοι.

Μια θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο πάντως δεν έχει καμία επίπτωση ηθική ή υλική για όσους υποστηρίζουν τη διάλυση της Ε.Ε. και την κατάργηση του Ευρώ προκειμένου να επιστρέψουμε στα εθνικά νομίσματα.

Τουναντίον αν κοιτάξει κάποιος τα πόθεν έσχες των πολιτικών οι επικριτές του Ευρώ συχνά αναδεικνύονται δεινοί συλλέκτες του.

Το ίδιο συμβαίνει συχνά και με τους επικριτές της ιδιοκτησίας όταν αποδεικνύονται ιδιοκτήτες δεκάδων ακινήτων και εν γένει τους επικριτές του καπιταλισμού και των αριθμών όταν οι τελευταίοι δεν επιβεβαιώνουν τις απάτες -αυταπάτες.

Ένα σημαντικό σκέλος του προβλήματος της χώρας είναι η ανηθικότητα που συνιστά η απόσταση μεταξύ λόγων και πράξεων στην πολιτική σκηνή.

Τούτο συμβαίνει γιατί οι περισσότεροι από τους ειλικρινείς και άξιους ανθρώπους απαξιούν να ασχοληθούν με τα κοινά ή και αν ασχοληθούν ο λαός τους τιμωρεί γιατί προτιμά να βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη και να τον φτύνει παριστάνοντας πως φτύνει τους άλλους...