Rib and Sea

Πηγή : http://thethreemooges.blogspot.gr/2015/07/no-euro-no-drachma.html#more

Του Skouliki Tom.

Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το δημοψήφισμα, έχει στηθεί στα ΜΜΕ ένα σκηνικό τρόμου που κάνει την προεκλογική τρομοκρατία του Ιανουαρίου να μοιάζει με διαφημιστικό του Νickelodeon.

Παρακολουθούμε στις τηλεοράσεις ρεπορτάζ για λιποθυμίες, ληστείες αυτοκτονίες και αυτοπυρπολισμούς στα ΑΤΜ, λεηλασίες στα σούπερ μάρκετ, ανθρώπους που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα με 50 ή 60 ευρώ την ημέρα και επιχειρήσεις που επιβίωσαν 5 χρόνια μνημονίου αλλά βάρεσαν λουκέτο μέσα σε 5 μέρες.

Προφανώς, τα κανάλια απευθύνονται σε ανθρώπους που ζουν σε σπηλιές ή κλειδαμπαρωμένα υπόγεια, αφού αν βγεις έξω βλέπεις ότι η κατάσταση κάθε άλλο παρά τραγική, όπως την παρουσιάζουν, είναι. Ούτε χάος, ούτε μαχαίρια, ούτε διχασμός, ούτε τίποτα.

Ο απαράδεκτος χειρισμός της Κυβέρνησης στο θέμα των συντάξεων και οι παιδιάστικες δηλώσεις αρκετών στελεχών της έχουν φέρει αρκετούς πολίτες στα όριά τους, με αποτέλεσμα το ΟΧΙ που κυριαρχούσε προ μίας εβδομάδας να έχει έρθει στα ίσα με το ΝΑΙ. Μην περιμένετε ξεκάθαρο αποτέλεσμα την Κυριακή.

Παράλληλα, γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια από τους υπέρμαχους του ΝΑΙ να εμφανίσουν το δημοψήφισμα ως επιλογή μεταξύ ευρώ και Ευρώπης ή δραχμής και Βαλκανίων. Ψηφίζεις ΝΑΙ; Είσαι εκπρόσωπος του Διαφωτισμού. Ψηφίζεις ΟΧΙ; Εκπροσωπείς το σκοταδισμό, είσαι Αφρική.

Από πότε η ευημερία ενός λαού εξαρτάται από το νόμισμα; Το νόμισμα δεν είναι φετίχ. Το θέμα μας δεν είναι το νόμισμα, είναι η ασκούμενη πολιτική.

Το ευρώ δε σε κατατάσσει αυτομάτως στην Ευρώπη, δε σε κάνει Ευρωπαίο. Ευρώπη ή είσαι ή δεν είσαι. Το ευρώ του Έλληνα δεν είναι και δεν πρόκειται ποτέ να γίνει ίσο με το ευρώ του Γερμανού ή του Γάλλου. Για οικονομίες όπως η ελληνική αποδείχτηκε καταστροφικό. Το μόνο που έφερε ήταν φθηνά δανεικά και ΕΣΠΑ, πολλά ΕΣΠΑ. Α ναι, και μνημόνια.

Από την άλλη, οι φανατικοί της δραχμής, που έως τώρα μιλούσαν από θέση ισχύος, αφού δεν περίμεναν ποτέ ότι θα φτάσουμε τόσο κόντα σε αυτήν, εξακολουθούν να διατηρούν την ψευδαίσθηση ότι ενδεχόμενη επιστροφή σε εθνικό νόμισμα σημαίνει έξοδος από την ύφεση και διαγραφή των χρεών της χώρας.

Μιλάμε για καμία επαφή με την πραγματικότητα και από τις δύο πλευρές και πλήρη άγνοια για το πώς λειτουργεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Πράγματι, μια επιστροφή στη δραχμή θα επέτρεπε στην οικονομία να γίνει ανταγωνιστική μέσω μιας γερής υποτίμησης αλλά όχι χωρίς παράλληλη αύξηση του πληθωρισμού, δηλαδή μείωση της αγοραστικής δύναμης του χρήματος που θα βρεθεί ξαφνικά στα χέρια μας.

Τα 60 ευρώ την ημέρα μπορεί να είναι αρκετά για ένα νοικοκυριό αλλά δεν είναι για τις επιχειρήσεις. Ούτε τα 100, ούτε τα 200. Με capital control διαρκείας η αγορά δε μπορεί να επιβιώσει.

Η δραχμή δε θα είναι ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει η δραχμή που είχαμε πριν μπούμε στην Ευρωζώνη. Ορισμένοι ξεχνάνε ότι αν αποφασιστεί επιστροφή στη δραχμή θα έχουν μεσολαβήσει δύο αλλάγες νομίσματος - από δραχμή σε ευρώ και από ευρώ σε δραχμή. Αυτό δεν έρχεται χωρίς επιπτώσεις.

Την Κυριακή δεν ψηφίζουμε για ευρώ ή δραχμή. Προσωπικά, δε θα πήγαινα ποτέ να ψηφίσω για κάτι τόσο σύνθετο. Ψηφίζουμε για τη συνέχιση ή όχι της λιτότητας, χωρίς το ΟΧΙ να μας εξασφαλίζει έξοδο από αυτήν. Η λιτότητα θα μείνει μαζί μας για πολύ πολύ καιρό.

Ψηφίζουμε ΟΧΙ σε μια προσπάθεια να αλλάξουμε έστω και λίγο τους κανόνες του παιχνιδιού. Στην ουσία, εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στο ΣΥΡΙΖΑ να χειριστεί σωστά το αποτέλεσμα. Όσο και να βαυκαλιζόμαστε ότι παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας, δυστυχώς, πρόκειται και πάλι για ανάθεση.

Κατά τη γνώμη μου, ο μόνος λόγος να ψηφίσω ΝΑΙ είναι αν θέλω να έρθει πίσω το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ μαζί με το Ποτάμι. Γιατί αυτό θα συμβεί.

Ε όχι! Αρκετά! Μπορεί να μη ξέρω τί θα βρω μπροστά μα πίσω δε γυρίζω.

Δε θέλω ευρώ. Δε θέλω δραχμή. Θέλω σωστή πολιτική.

Όλα τα υπόλοιπα είναι για τους φανατισμένους.

(Ανήθικο δίδαγμα: Από μικρός ήθελα να ζήσω το Τέλος. Σκεφτόμουν ότι αφού δεν έζησα τη Δημιουργία, θα είμαι πολύ τυχερός αν ζήσω την Καταστροφή. Κι αυτό ακριβώς θα κάνω. Είτε με ΝΑΙ είτε με ΟΧΙ  θα παρακολουθώ το μανιτάρι από τα πυρηνικά να πλησιάζει τρώγοντας ανέμελος πατατάκια. Στο Τέλος όλα θα είναι καλά. Αν δεν είναι καλά, δεν θα είναι το Τέλος.)

(Μέσα σε αυτό το κλίμα πόλωσης υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται ορθολογικά και γράφουν με επιχειρήματα. Ένας από αυτούς είναι ο Δημήτρης Σούλτας. Να τον διαβάζετε.)