Rib and Sea

Αγαπητέ κύριε διευθυντά,

Έχει παρέλθει αρκετός χρόνος από την χρονική στιγμή κατά την οποία σας απέστειλα το τελευταίο μου άρθρο υπό την μορφή "επιστολής", αλλά και από την δημοσίευσή του στο περιοδικό σας, στην ιδιαίτερη στήλη που είχατε την ευγενή καλωσύνη να μου παραχωρήσετε, με τον τίτλο "Αγαπητέ κ. διευθυντά".

Γνωρίζετε καλά, καλύτερα ίσως από εμένα, ότι η μη παραγωγή νέων, ανεξαρτήτων, γραπτών κειμένων ορισμένης έκτασης, που αναφέρονται σε συγκεκριμένα επίκαιρα θέματα και διαθέτουν τον δικό τους τίτλο, δεν οφείλεται σε έλλειψη ιδεών η διαθέσιμου χρόνου, αλλά στην πεποίθησή μου ότι ελάχιστοι αναγνώστες πια έχουν την παραμικρή διάθεση να διαβάσουν σύγγραμμα το οποίο ασχολείται με αλλότριο της τραγικής οικονομικής καταστάσεως θέμα, στην οποία (τραγική οικονομική κατάσταση) έχει περιέλθει, κατά την ταπεινή μου άποψη, ανεπιστρεπτί η χώρα και οι εν αυτή υπήκοοί της.

Γιατί πώς αλλοιώς να ονομάσω τους παρηκούντας εν τη γεωγραφική "Ιερουσαλήμ", (μηδέ του εαυτού μου εξαιρουμένου), Ελλάδα; Πολίτες ; Ε, όχι δα! Αυτόχθονες υπήκοοι έχουμε μετατραπεί όλοι μας, οι περισσότεροι εκουσίως και οι απολύτως λιγότεροι, ακουσίως. Γνωρίζετε πολύ καλά, αγαπητέ κ. διευθυντά, γιατί υποστηρίζω αυτή την, πληγοτικά αισχρή, βεβαιότητά μου.

Λαός ανάδελφος, ο ελληνικός, λειτουργούσε και λειτουργεί, με ελάχιστες εξαιρέσεις στην μακρόχρονη ιστορία του κατά τις οποίες μεγαλούργησε, κατά μόνας. Και αυτές (οι εξαιρέσεις) δεν μας έγιναν μάθημα. Δεν μας δίδαξαν. Δεν μας ενέπνευσαν. Αντιθέτως, δίδαξαν τα μάλα τους Αγγλοσάξονες. Πώς δεν θα σηκώσει, ποτέ ξανά, "κεφάλι" άλλος λαός στη γη στην οικουμένη; Μα είναι απλό dear. Μόνιμη μετατροπή των Ελλήνων πολιτών σε μαλθακούς, αυτόχθονες υπηκόους. Εάν αυτοί, οι αρχέγονοι ηγήτορες μετατραπούν, ποιος θα τολμήσει, ποιος έχει τα φόντα, τις προϋποθέσεις, τα εχέγγυα, να πάρει τη θέση τους ;

Σωστά master. Ουδείς!

Και μετατραπήκαμε. Ολοκληρωτικά και ανεπιστρεπτί. Τα θερμά μου συγχαρητήρια σ' όλους μας αλλά, κυρίως και πρωτίστως, στους τύποις ταγούς του πνεύματος και της τέχνης, και στο αδερφάτο των πολιτικών και μεγαλοδημοσιογράφων.

Μπράβο σας, λοιπόν, και μπράβο μας!

Σε λίγο, η χώρα δεν θα υφίσταται, και έτσι θα σβήσετε και εσείς αλλά και οι οικογένειές σας, διότι την εθνική προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τους προδότες όμως, ουδέποτε και ουδείς. Έτσι, οι γράφοντες την νεότερη ιστορία, εντεταλμένοι κονδυλογράφοι, θα έχουν την δυνατότητα να παρουσιάσουν ακόμη και τον μηχανισμό των Αντικυθήρων, ως δική τους, αρχαία επινόηση.

Υστερόγραφο.

Έγραφα πριν από δύο χρόνια, και εδημοσιεύθηκε στο "σαλόνι" του περιοδικού "Φουσκωτό" (τεύχος Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 2008), στο 12σέλιδο (ουδέποτε αμοιφθέν, παρά την δήλωση μου ότι η όποια αμοιβή μου θα διετίθετο αμέσως και καθ’ ολοκληρίαν στο παιδικό χωριό s.o.s.) άρθρο μου περί των g.p.s. (κεφάλαιο : "Στην προ Χριστού εποχή").

To Ελληνικό G.P.S.

Η καταιγίδα που μαινόταν δυτικά των Κυθήρων, ένα βράδυ του Μαρτίου του 1900, ανάγκασε ακόμη και τους έμπειρους ναυτικούς και σφουγγαράδες από την Σύμη, οι οποίοι επέστρεφαν στην πατρίδα τους από τις ακτές της Λιβύης, να καταφύγουν στον πρώτο διαθέσιμο όρμο.

Το ξημέρωμα βρήκε το καΐκι τους  ασφαλές στα Αντικύθηρα, αλλά λόγω του ότι ο Ποσειδώνας δεν είχε διάθεση να γαληνέψει την θάλασσα, αποφάσισαν να εξερευνήσουν τον βυθό, γύρω από το σημείο όπου είχαν φουντάρει την άγκυρά τους...

Στα 43 μέτρα βάθος  ανακάλυψαν διάσπαρτα αγάλματα, και στα 60 ένα ναυάγιο  Ρωμαϊκού πλοίου που μετέφερε τα σημαντικότατα αυτά καλλιτεχνήματα (τα οποία εκτίθενται στο Εθνικό αρχαιολογικό μουσείο Αθηνών), μεταξύ των οποίων τα γλυπτά του φιλοσόφου και του εφήβου των Αντικυθήρων. Τα γλυπτά, αλλά και τα υπόλοιπα είδη τα οποία ανακαλύφθηκαν, ανελκύσθηκαν με τριπλή ανθρώπινη θυσία, λόγω των ανύπαρκτων τεχνικών μέσων της εποχής.

Μέσα από όλα τα ευρήματα, κανείς δεν έδωσε σημασία (τότε) σε ένα περίεργο κουτί, διαστάσεων 20 Χ 30 Χ 8 εκατοστά, με μπρούτζινα και ξύλινα μέρη. Έναν όμως χρόνο αργότερα, μια πιο προσεκτική εξέταση άνοιξε τον δρόμο στο να ενημερωθεί η έκπληκτη επιστημονική (και όχι μόνο) κοινότητα για την ανακάλυψη του πρώτου μηχανισμού εντοπισμού θέσης σε παγκόσμιο επίπεδο ο οποίος,  πιστοποιημένα πια με σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους, κατασκευάστηκε μεταξύ του 150 και του 100 π.Χ.

Αμέσως συγκροτήθηκε μια πολυμελής και υψηλού επιπέδου διαπανεπιστημιακή ομάδα, η οποία αποτελείτο από πενήντα καθηγητές όλων των μεγάλων πανεπιστημίων της Ευρώπης (και διαφόρων ειδικοτήτων) οι οποίοι, αφού μελέτησαν το μοναδικό αυτό (στα παγκόσμια χρονικά) εύρημα, ανακοίνωσαν ευθαρσώς ότι επρόκειτο για μηχανισμό ευρέσεως θέσης αποτελούμενο από 30 (τριάντα) οδοντωτούς τροχούς οι οποίοι περιστρέφονταν γύρω από 10 (δέκα) άξονες. Η κίνηση αυτή κατέληγε σε τουλάχιστον 5 (πέντε) καντράν, τα οποία διέθεταν από 1 έως και 3 δείκτες το κάθε ένα!!!

Αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ούτε το Γκρήνουϊτς ούτε ο Ισημερινός, οι Έλληνες αστρονόμοι είχαν προσδιορίσει έναν μεσημβρινό, ο οποίος διερχόταν από τη Ρόδο και την Αλεξάνδρεια, και χρησιμοποιείτο για να υπολογίζεται η απόσταση και η θέση διαφόρων προορισμών. Με τον τρόπο αυτό και με τον μηχανισμό των Αντικυθήρων δημιουργούνταν αξιόπιστοι χάρτες, οι οποίοι περιλάμβαναν νέες αλλά και ήδη γνωστές περιοχές.

Ο μηχανισμός αυτός μπορούσε να προσδιορίζει το γεωγραφικό μήκος διαφόρων περιοχών αξιοποιώντας την εύρεση της θέσης της σελήνης στον ουρανό. Πιο συγκεκριμένα, όταν ένα πλοίο ξεκινούσε από τη Ρόδο με σκοπό να μετρήσει το γεωγραφικό μήκος στις Συρακούσες ή στο Γιβραλτάρ, ο πλοηγός όριζε στον μηχανισμό τη θέση της σελήνης όπως αυτή φαινόταν στον ουρανό της περιοχής απ΄ όπου σάλπαρε, δηλαδή την Ρόδο. Έβρισκε λοιπόν τη θέση της σελήνης σε σχέση με τη θέση κάποιου λαμπρού αστεριού που εκείνη την ώρα έβλεπε.  Όταν έπειτα από λίγες ημέρες το πλοίο βρισκόταν στο Γιβραλτάρ, για παράδειγμα, ο πλοηγός μετρούσε τη διαφορά θέσης της σελήνης ανάμεσα στην πρόβλεψη του μηχανισμού, που τους έδειχνε πού είναι η Σελήνη στη Ρόδο, και την πραγματική θέση της σελήνης που έβλεπαν στον ουρανό.  H διαφορά που προέκυπτε καθόριζε το γεωγραφικό μήκος της περιοχής όπου βρισκόταν.

Πολλά χρόνια αργότερα, και με την βοήθεια του σύγχρονου αξονικού τομογράφου, απεδείχθη ότι επάνω στις πλάκες και στους περιστρεφόμενους δίσκους υπήρχαν γραμμένοι αστρονομικοί και μηχανικοί όροι, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν από τους έκπληκτους ( για άλλη μια φορά) επιστήμονες ως... εγχειρίδια χρήσης του οργάνου!

Για να καταλάβουμε το μέγεθος και την βαρύτητα της ανακαλύψεως θα πρέπει να σκεφτούμε ότι η τεχνολογία των οδοντωτών τροχών (για απλές συνήθως στρατιωτικές εφαρμογές) εμφανίστηκε "για πρώτη φορά" τον 6ο  αιώνα μ.Χ. στο Βυζάντιο και εξελίχθηκε (ανθίζοντας) τον 13ο και 14ο μ.Χ. αιώνα στην ωρολογοποιεία.

Η εκδοχή με τις περισσότερες πιθανότητες αναφέρει ότι εφευρέτες του μηχανισμού είναι ο Αρχιμήδης και ο Κτησίβιος, οι οποίοι δεν φαντάζονταν την απογοήτευση που θα ένοιωσε ο Erich von Daniken όταν απεδείχθη, πέραν πάσης αμφιβολίας, και η προέλευση και η χρησιμότητά του, σε αντίθεση με όσα ανακοίνωσε ο γνωστός συγγραφέας σε επιστημονικό συνέδριο το έτος 1979, και από έδρας παρακαλώ, υποστηρίζοντας  ότι "δεν πιστεύει την Ελληνικότητα της συσκευής", αλλά ότι είναι "σίγουρος" για την εξωγήϊνη προέλευσή του, καταχειροκροτούμενος από εκατοντάδες συνέδρους επιστήμονες.

Επίσης, ο εφευρέτης του μηχανισμού δεν θα φανταζόταν ότι θα μεσολαβούσαν κοντά 2.000 χρόνια για να συλληφθεί ως ιδέα και να εξελιχθεί  ένας νέος "μηχανισμός" ραδιοναυτιλίας ο οποίος θα παρείχε πληροφορίες γεωγραφικών συντεταγμένων, στίγματος, διεύθυνσης, ταχύτητας και υψομέτρου, το επονομαζόμενο ΝΑVSTAR / G.P.S. (Navigation Satellite Timing And Ranging/ G.P.S.).

Ήδη, ενώ η γηγενής πανεπιστημιακή κοινότητα "εξετάζει" τα, τοποθετημένα σε μουσείο, υπολείμματα του μηχανισμού, η Αγγλοσαξονική πανεπιστημιακή κοινότητα έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες μελέτες πάνω σ' αυτή την επινόηση και η εμπορική της εκμετάλλευση επέρχεται οσονούπω, όπως θα διαπιστώσετε ιδίοις όμμασιν, στο άρθρο και το βίντεο το οποίο ακολουθεί.

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο.

Ο περίφημος Μηχανισμός των Αντικυθήρων, το σημαντικότερο ίσως τεχνολογικό επίτευγμα της αρχαιότητας, που ανακαλύφθηκε το 1900 σε ένα αρχαίο ναυάγιο και σήμερα βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών, δεν έχει σταματήσει να κεντρίζει τη φαντασία των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Τώρα, ένας δημιουργικός σχεδιαστής, μετά από επίπονη προσπάθεια, έφτιαξε ένα λειτουργικό αντίγραφο του μηχανισμού με τουβλάκια Lego.

Ο σχεδιαστής και μηχανικός της "Apple" Άντριου Κάρολ, μετά την αρχική ιδέα που είχε ο δημοσιογράφος Άνταμ Ράδερφοντ, δεν έφτιαξε ένα απλοϊκό παιδικό παιγνίδι, αλλά χρησιμοποίησε 1.500 εξειδικευμένα τουβλάκια και 110 γρανάζια Lego Technic.

Ο Μηχανισμός, σύμφωνα με τους επιστήμονες που τον μελέτησαν, είναι στη ουσία ένας αστρονομικός υπολογιστής (ο αρχαιότερος γνωστός κομπιούτερ) για την πρόβλεψη των ηλιακών και σεληνιακών εκλείψεων. Πιστεύεται ότι κατασκευάστηκε περίπου το 150 π.Χ. και, από τότε που ανακαλύφθηκε, έχει καταπλήξει τους επιστήμονες όλου του κόσμου με την τεχνική του πολυπλοκότητα και το εύρος των γνώσεων που προϋποθέτει.

Έχει αναδημιουργηθεί πολλές φορές, αυτή όμως είναι η πρώτη φορά που κατασκευάστηκε ένα αντίγραφο από Lego, το οποίο μάλιστα λειτουργεί κανονικά. "Αναπαρήγαμε έναν υπολογιστή του 1ου αιώνα π.Χ., με το καλύτερο παιγνίδι που έχει εφεύρει ποτέ η ανθρωπότητα", δήλωσε ο Ράδερφορντ.

Πηγή : Α.Π.Ε.-Μ.Π.Ε.

Ζήτωσεν το εγώ μας, Έλληνες.

Τελειώσαμε.

Αυλαία.

Με τιμή, ο περίεργος και διαστροφικός σας αναγνώστης.