Rib and Sea

Μια αποκλειστική συνέντευξη του Απόλλωνα Αρτέμη στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.

Η περίπτωση των αδελφών Αννίβα και Απόλλωνα Αρτέμη είναι, νομίζω, μοναδική και ανεπανάληπτη στον χώρο της θάλασσας, και όχι μόνο. Ιδιοφυής κατασκευαστής και μανιώδης κυνηγός της τελειότητας ο πρώτος, ερευνητικό μυαλό και συστηματικός, μέχρι σημείου υπερβολής, ο δεύτερος. Tον Αννίβα είχα τη μοναδική ευκαιρία, και την εξαιρετική τύχη, να τον συναντήσω και να συζητήσω μαζί του τον Απρίλιο του 2011. Ήταν, θυμάμαι, μια συζήτηση που έλεγα ποτέ να μην τελειώσει! Ο προικισμένος αυτός κατασκευαστής ζωντάνεψε εμπρός μου, για τρεις σχεδόν ώρες, τον θρύλο των "Hannibal"! Μια ζωή παραμύθι... http://www.ribandsea.com/main/index.php/face/311--qhannibalq

Δεν είχα όμως προλάβει να ολοκληρώσω εκείνη την συνέντευξη, όταν το μυαλό μου άρχισε να τρέχει στον αδελφό του, τον Απόλλωνα. Έπρεπε, οπωσδήποτε, να συμπληρώσω το παζλ της εικόνας αυτών των δύο αδελφών, αυτών των δύο εκπληκτικών ανθρώπων. Έπρεπε να δω πώς κλείνει το ανεπανάληπτο αυτό ισοσκελές τρίγωνο που σχημάτισαν ο Βαγγέλης Αρτέμης και οι δύο γιοι του, ο Απόλλων και ο Αννίβας. Και η ευκαιρία δόθηκε εκείνο το Κυριακάτικο πρωϊνό της 21ης Οκτωβρίου 2012.

Την 21η Σεπτεμβρίου του 2009, στο άρθρο μου με τίτλο "Γλιστρών το ανάγνωσμα, συνέχεια...", διέλαθε της προσοχής μου το γλωσσικό "τερτίπι" που χρησιμοποίησε ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Γεώργιος Βλάχος, στην προσπάθειά του να χρυσώσει το χάπι για τον Δήμο Καλλιθέας, προσέχοντας συγχρόνως να μην "εκτροχιαστεί" η επιχειρηματολογία του και βγει ο ίδιος εκτός νόμου! Αναφέρομαι στην επιστολή του κ. Βλάχου, με ημερομηνία 31 Ιουλίου 2009 και αριθμ. πρωτοκ. 8221.Λ54/29/09, την οποία κοινοποίησε στο Λιμεναρχείο Φλοίσβου, στον Δήμο Καλλιθέας, στον Συνήγορο του Πολίτη, στον κ. Εισαγγελέα και στον γράφοντα :
http://www.ribandsea.com/law/174-2009-09-21-14-11-13.html

Ο καλός φίλος και συνάδελφος Μπάμπης Κωνσταντάτος έστειλε σήμερα το ακόλουθο σχόλιο, μαζί με την ένθετη φωτογραφία (για του λόγου το αληθές) :

Προχθές, που είχα πάει μια βόλτα στη μαρίνα του Δήμου Καλλιθέας στο Δέλτα, είδα στο χερσαίο χώρο να υπάρχουν σκεπασμένα σκάφη σαν να είναι αυτός ο χώρος πάρκινγκ σκαφών. Τελικά τι συμβαίνει εκεί; Για να ρίξει κάποιος το σκάφος του υποβάλλεται σε μια τεράστια ταλαιπωρία έκδοσης άδειας από το Δήμο (αν βρει κάποιον εκεί την ώρα που θέλει να ρίξει το σκάφος του). Για ποιούς ισχύει αυτή η ευκολία της τσάμπα ή με αμοιβή φύλαξης; Και αν είναι με αμοιβή, έχει ο Δήμος το δικαίωμα να εισπράτει φύλακτρα;

Μπάμπης Κωνσταντάτος

Έχουν πλάκα, τελικώς, κάποιες ιστορίες. Μόνο όμως όταν αποτελούν πια παρελθόν. Οι ίδιες αυτές ιστορίες είναι συνήθως απίστευτα ψυχοφθόρες τη χρονική στιγμή που εκτυλίσσονται...

Εκεί λοιπόν που έψαχνα σήμερα το αραχνιασμένο αρχείο μου με το περιπετειώδες πέρασμά μου από τον χώρο των συλλόγων, έπεσε μπροστά μου κάποια επιστολή η οποία, μολονότι εστάλη τον Αύγουστο του 2004 στο περιοδικό "Thalassa", ο εκδότης του έκρινε πως δεν συνέτρεχε λόγος να δημοσιευτεί, δεδομένου ότι ο αποστολέας της, μολονότι είχε όνομα, επώνυμο και διεύθυνση διαμονής, απεδείχθη ότι ήταν και... "άγνώστου" ταυτότητας και αγνώστου διαμονής! Αυτή εδώ η ενότητα του "Rib and Sea" όμως έχει, εκτός των άλλων, και αυτή την αποστολή. Να αφαιρεί την ομίχλη του χρόνου και να ρίχνει φως σε γεγονότα που, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, έμειναν στο σκοτάδι, ρίχτηκαν στο καλάθι των "αχρήστων" της ιστορίας, σπίλωσαν συνειδήσεις και δημιούργησαν εσφαλμένες εντυπώσεις εις βάρος ανθρώπων οι οποίοι, όχι μόνο δεν έφταιξαν σε τίποτε αλλά, αντιθέτως, προσέφεραν αφιλοκερδώς τα μέγιστα στην προώθηση της ιδέας του φουσκωτού σκάφους στην Ελλάδα...

Σχόλια, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η κυρία Μπέττη Μούζακ είναι διευθύντρια στο σχολείο του Καστελλόριζου, επισήμως γνωστό σαν Σαντραπεία Αστική Σχολή Μεγίστης. Ένα σχολικό οικοδόμημα που, μπορεί μεν άλλοτε να στέγαζε αξιοπρεπώς τους δεκάδες μαθητές του νησιού, σήμερα όμως, όπως λέει η κυρία Μούζακ, οι αίθουσές του δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες της σύγχρονης εκπαίδευσης των ελαχίστων μαθητών που έχουν παραμείνει στο Καστελλόριζο, ενώ δεν υπάρχουν ούτε θερμαντικά σώματα για να ζεστάνουν τους μαθητές τον χειμώνα!

Αξίζει εδώ νομίζω να αναφερθεί ότι η Σαντραπεία Αστική Σχολή ιδρύθηκε από τον Λουκά Σαντραπέ, ο οποίος γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα εφηβικά του χρόνια στο Καστελλόριζο. Η αρχιτεκτονική του κτιρίου, που εγκαινιάστηκε την 7η Ιουνίου του 1903, βασίστηκε στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών, αφού η πρόσοψή του αποτελεί αντίγραφό του. Φιλοδοξώντας να παρέχει μόρφωση υψηλού επιπέδου, η Σαντραπεία Αστική Σχολή δημιουργήθηκε στα πρότυπα της ιδεολογίας του αλληλοδιδακτισμού και οι δάσκαλοί της προέρχονταν από το νησί, την Αθήνα, τη Ρόδο, αλλά και από τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη. Είναι το σημαντικότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα του Καστελλόριζου και βρίσκεται δίπλα στον Μητροπολιτικό Ναό Κωνσταντίνου και Ελένης, με τον οποίο συνδέεται με μία μοναδικής τέχνης βοτσαλωτή ασπρόμαυρη αυλή. Η Σαντραπεία Αστική Σχολή στεγάζει σήμερα το Νηπιαγωγείο, το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο του Καστελλόριζου.