Rib and Sea

Ας με συγχωρήσουν οι αναγνώστες του περιοδικού που ανεβάζω στην αρχική σελίδα το επαινετικό σχόλιο του αναγνώστη που ακολουθεί, αλλά όλοι οι άνθρωποι έχουν, κάποιες φορές, την ανάγκη να ακούσουν έναν καλό λόγο...

Κύριε Παπαδόπουλε,

Σας "γνωρίζω" μέσα από άρθρα σας σε περιοδικά του χώρου. Μου έχει μείνει ο αγώνας των Αζορών. Ειλικρινά μπράβο για την ενημέρωση που μας παρέχετε μέσω του περιοδικού. Συνεχίστε να αναδεικνύετε τα προβλήματα (μπάρα στη γλύστρα κ.λπ.) αλλά και ανθρώπους που έχουν μεράκι γι' αυτό που κάνουν ("Κάσος princess") και το κάνουν σωστά. Πραγματικά έχω "ρουφήξει" τα περισσότερα άρθρα σας, είτε ανήκουν στη θαλασσινή πλευρά είτε όχι.

Με εκτίμηση

Γ. Μπούρδος
Αξιωματικός Π.Ν. (σε λίγο εν αποστρατεία) και λάτρης της Θάλασσας.
Καταγωγή από την Σίκινο (από την πλευρά της μητέρας μου).

Αφού η αγορά πνέει τα λοίσθια, διαφημίσεις δεν έχουμε, βενζίνη για να πάρουμε τα πέλαγα δεν περισσεύει, ας δούμε το εκπληκτικής έμπνευσης βίντεο μιας Νεοζηλανδέζικης διαφήμισης για το Lotto κι' ας κάνουμε όνειρα που δεν κοστίζουν τίποτε και δεν περικόπτονται κι' απ' την τρόϊκα. Δεν αρκεί να έχει βεβαίως κανείς μόνο τύχη...

Tου Nίκου Γ. Ξυδάκη (εφημερίδα "Η Καθημερινή").

Αύριο κλείνουν δέκα ημέρες από τον αποκλεισμό της νησιωτικής χώρας. Στα δελτία, η είδηση ακούγεται σποραδικά, προς το τέλος των δελτίων, ο υπουργός θαλάσσιων πόρων, νήσων και αλιείας, υπουργός χωρίς υπουργείο σχεδόν, δηλώνει κάτι ακατάληπτα περί Ελλάδος που δεν έχει κοπεί στη μέση, η ναυτική ομοσπονδία και οι πλοιοκτήτες δεν τα βρίσκουν και τα περήφανα νησιά της θαλασσινής δημοκρατίας παραμένουν αποκομμένα από την ηπειρωτική χώρα.

"Αλίευσα" αυτό το βιντεάκι στο youtube και, επειδή το βρήκα εξαιρετικά διασκεδαστικό και εκπληκτικά καλογυρισμένο στην απλότητά του, σκέφτηκα να το ανεβάσω στο περιοδικό, αφού πρώτα επικοινώνησα με τον πνευματικό ιδιοκτήτη του. Πρόκειται για ένα σεμινάριο ανοίγματος της μπάρας και ελεύθερης διέλευσης των διοδίων από την Αγγελική Δ. (για ευνόητους λόγους δεν δίνω πλήρη στοιχεία). Απολαύστε το!

Σχόλια – Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι ήδη παρελθόν και αυτά που έμειναν από όλη αυτή την ιστορία είναι μερικά αναπάντητα ερωτήματα : Ποιους κληθήκαμε, τελικώς, να ψηφίσουμε; Γιατί ο πρωθυπουργός, αλλά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν μας «άφησαν» να εκλέξουμε ελεύθερα τους τοπικούς άρχοντες και τους συμβούλους που θα εξυπηρετούσαν καλύτερα τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών αλλά τους συνέδεσαν με τους τροϊκανούς και το Δ.Ν.Τ.; Γιατί και αυτές οι δημοτικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν με όρους και προϋποθέσεις βουλευτικών; Γιατί οι πολιτικοί διαίρεσαν και πόλωσαν τις μικρές τοπικές κοινωνίες φέρνοντας και σ' αυτές τα αδιέξοδα της κεντρικής πολιτικής σκηνής; Γιατί το δημοτικό συμβούλιο ενός μικρού νησιού της Δωδεκανήσου ελάχιστα διαφέρει πια από την Ελληνική Βουλή;