Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Όταν η Ιστορία έχει το άρωμα του καφέ.

Τα ιστορικά Καφέ αποτελούν σημεία ιδιαίτερης αναφοράς. Κάποια από αυτά λειτουργούν για πάνω από 100 χρόνια, ενώ άλλα στεγάζονται σε ιστορικά κτίρια των περασμένων αιώνων. Χώροι με ιδιαίτερο συμβολισμό έχουν κατά καιρούς φιλοξενήσει σημαντικές εκδηλώσεις και ξεχωριστές προσωπικότητες των Γραμμάτων, των Τεχνών και της Πολιτικής.

Ένας τέτοιος χώρος είναι και το ιστορικό "Καφέ Κήπος" το οποίο λειτουργεί αδιάκοπα από το 1870 στην πόλη των Χανίων. αποτελώντας ιδιαίτερο και διαχρονικής αξίας σημείο ιστορικής, πολιτιστικής και κοινωνικής αναφοράς. Η πολιτιστική κληρονομιά του ιστορικού αυτού Καφέ αποτέλεσε έμπνευση και αφορμή για την ίδρυση του Συνδέσμου Ιστορικών Καφέ Ευρώπης, με τη νομική μορφή Μή Κερδοσκοπικού Σωματείου, που έγινε πραγματικότητα στις 8 Απριλίου 2014 στα Χανιά. Ο Σύνδεσμος αυτός αποτελεί "γέφυρα" πολιτιστικής διασύνδεσης και επικοινωνίας που ενώνει τα Ιστορικά Καφέ, διασφαλίζει την προστασία και διατήρηση της υλικής και άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς τους σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Επιμέλεια βίντεο και drone : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η πρώτη γνωστή εγκατάσταση στην περιοχή ήταν η οργανωμένη πόλη-κράτος Ολούς, της οποίας οι κάτοικοι ήταν σε διαμάχη με τους κατοίκους της δωρικής Λατούς. Το μεγαλύτερο μέρος της Ολούντας είναι βυθισμένο στην θάλασσα από το τέλος της αρχαιότητας και τα ερείπια είναι ορατά κατά την κατάδυση. Η αρχαία Ολούς χρονολογείται περίπου στα 3500 με 4000 χρόνια π.Χ. Κατά τη Μινωϊκή Εποχή είχε μεγάλη ακμή και οι κάτοικοί της υπολογίζονται σε 15.000 περίπου. Σήμερα υπάρχουν τα ερείπια της αρχαίας αυτής πόλης σε αρκετά εμφανή βαθμό στην περιοχή "Κανάλι". Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης κατέρρευσε από έναν ισχυρό σεισμό που έπληξε τον κόλπο του Μιραμπέλλου και την γύρω περοχή.

Την εκτίμηση ότι «η Τουρκία δεν μπλοφάρει» διατυπώνει ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος, με αφορμή την εισβολή της Τουρκίας στην βόρεια Συρία.

Όπως γράφει χαρακτηριστικά επικαλούμενος την πολυετή ενασχόληση στα 45 έτη της στρατιωτικής του καριέρας «με τον δυνητικό και διαχρονικό αντίπαλο της χώρας μας {...} η Τουρκία δεν έφυγε ποτέ με την πέννα από εκεί όπου ο στρατός της μπήκε με την ξιφολόγχη».

Επιχειρώντας, δε, να ερμηνεύσει τις κινήσεις Ερντογάν γράφει για τον Τούρκο πρόεδρο ότι «επιδιώκει κάποιες μεγάλες επιτυχίες, κατά κύριο λόγο εδαφικές, αλλά και οικονομικές/επενδυτικές, οι οποίες κατά τον εορτασμό των 100 ετών της Τουρκικής Δημοκρατίας το 2023, θα του προσδώσουν το ανάλογο κύρος αλλά και το προσωπικό "αφήγημα" που θα του εξασφαλίσει τη θέση του νέου Εθνάρχη – Πατέρα των Τούρκων σε διαδοχή και αντικατάσταση του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ».

Διαβάστε το κείμενο του πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ:

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Διαπίστωσα, τελικώς, ότι αποτελεί ιδιαίτερη ευχαρίστηση να περπατάς και να συζητάς με ανθρώπους σαν τον Μανώλη Αβαράκη, σε μέρη μάλιστα που δεν είναι προβεβλημένα και γι' αυτό προσιτά μόνο σ' αυτούς που γνωρίζουν.

"Θέλεις να πάμε μια βόλτα μέχρι τις Βλυχάδες;", με ρώτησε κάποια στιγμή ο Μανώλης, ο οποίος μπήκε ήδη στον κατάλογο των λίγων αλλά καλών φίλων μου. Τι να του απαντήσω; Ότι δεν θέλω; Αφού ούτως ή άλλως κυνηγός της αναζήτησης και των εμπειριών είμαι, μόνος μου ή με τη συνοδεία κάποιου φίλου με τον οποίο πρέπει - απαραίτητη προϋπόθεση αυτή - να εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος.

Οι περισσότεροι από εσάς, τους συνδρομητές, αναγνώστες και φίλους μου, αν όχι όλοι, γνωρίζετε τον διακαή πόθο μου να κάνω τον γύρο της Ευρώπης με ένα πεντάμετρο φουσκωτό σκάφος. Μια ιδέα που καρφώθηκε στο μυαλό μου κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού στη Σκωτία το καλοκαίρι του 1991 και ανακοίνωσα επισήμως τον Ιούνιο του 2016 στο διαδικτυακό περιοδικό μου. Ένα ταξίδι που θέλω να ονομάσω «Στα χνάρια του Ιάσονα», που θα διαρκέσει, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, τρεις περίπου μήνες, θα συμπεριλάβει 13 χώρες και η συνολική απόσταση που θα καλυφθεί θα είναι 8.000 περίπου ν. μίλια.

Δυστυχώς ούτε το 2017, ούτε το 2018, ούτε φέτος κατάφερα να υλοποιήσω αυτή μου την επιθυμία, μολονότι υπάρχουν εταιρείες που διαθέτουν το σκάφος, τον κινητήρα και τον λοιπό εξοπλισμό. Και ο λόγος είναι ότι δεν κατάφερα να βρω χορηγό για τα καύσιμα που θα απαιτηθούν και τα οποία θα ανέλθουν στα 8.000 περ. λίτρα αμόλυβδης βενζίνης. Χονδρικώς δηλαδή 13.000 - 15.000 ευρώ με τις σημερινές τιμές που ισχύουν στην Ευρώπη.