Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Γυφτοχώρι και στα... Ολυμπιακά Ακίνητα του Φαληρικού Δέλτα!

Φωτογραφίες και σχόλια : Ιωσήφ Παπαπαδόπουλος.

Χθες ήταν εκατοντάδες από αυτούς στο Φαληρικό Δέλτα, σήμερα έμειναν μόνο αυτοί. Αύριο;Η κατάσταση στην περιοχή των Ολυμπιακών Ακινήτων, που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή του Φαληρικού Δέλτα και του Δήμου Καλλιθέας, έχει πλέον ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Μοναδικό μέλημα των αρμοδίων του Δήμου Καλλιθέας είναι να εξαντλούν την αυστηρότητά τους στους Έλληνες πολίτες οι οποίοι θέλουν να ρίξουν το σκάφος τους στη θάλασσα. Μόνο δήλωση κοινωνικών φρονημάτων δεν έχουν ακόμη ζητήσει για να ανοίξουν τη μπάρα της κλειδαμπαρωμένης γλύστρας του Φαληρικού Δέλτα και να επιτρέψουν την ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα, όπως ορίζουν οι νόμοι και το Σύνταγμα. Πλήρης είναι επίσης η αδιαφορία για την κατάσταση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων, που κατασκευάστηκαν με χρήματα των Ελλήνων πολιτών και υπερτιμολογήσεις και διαλύονται σιγά σιγά εις τα εξ ων συνετέθησαν, καταδικασμένα στην αδιαφορία και την εγκατάλειψη.

Τους έδιωξαν, προσωρινώς, αλλά τα... διαπιστευτήριά τους έμειναν πίσω! Στον αντίποδα οι Ρομά, γύφτοι ή αθίγγανοι (διαλέγετε και παίρνετε), οι οποίοι είναι οι απόλυτοι "άρχοντες" των παρυφών της παραλιακής λεωφόρου! Κατασκηνώνουν όπου βρουν κανονικότατα, πλένονται και απλώνουν τις μπουγάδες τους στα δένδρα, αποπατούν στους θάμνους και σκορπούν τα σκουπίδια τους στους γύρω χώρους. Και όταν κάποια στιγμή "ευαισθητοποιηθεί" η αστυνομία, που εξαντλεί συνήθως την αυστηρότητά της στους διαμαρτυρόμενους πολίτες, και τους εκδιώξει, οι Ρομά, γύφτοι ή αθίγγανοι μετακομίζουν μερικά μέτρα πιο πέρα για να επιστρέψουν στα "οικόπεδά" τους με την πρώτη ευκαιρία.

Αν αυτά τα είχε πετάξει ένας οποιοσδήποτε Έλλην πολίτης, ποια θα ήταν η τιμωρία του; Καθώς επέστρεφα χθες από τον Πειραιά, διαπίστωσα πως το γυφτοχώρι της παραλιακής λεωφόρου ήταν στα φόρτε του! Πάνω από 15 κλούβες ή ανοικτά φορτηγάκια είχαν παρκάρει στην περιοχή, ενώ το περιεχόμενό τους, μαζί με τις οικογένειες είχε εκτεθεί στην γύρω περιοχή. Δεν είχα όμως δυστυχώς μαζί την φωτογραφική μου μηχανή και έτσι ανέβαλα το φωτογραφικό ρεπορτάζ μου για την επόμενη μέρα (σήμερα). Πριν από δύο ώρες, λοιπόν, πήγα και πάλι στην περιοχή του Φαληρικού Δέλτα, αλλά η κατασκήνωση είχε, ως δια μαγείας, εξαφανιστεί με μοναδική απόδειξη της παρουσίας της τον ατελείωτο όγκο σκουπιδιών που κανείς δεν φρόντισε βεβαίως να μαζέψει!

Μία μόνο οικογένεια ήταν σήμερα ακόμη στη θέση της, περιτριγυρισμένη από αυτοσχέδιες κατασκευές και σκουπίδια, σε απόσταση μικρότερη από διακόσια μέτρα από την φρουρούμενη μαρίνα του Φαληρικού Δέλτα, ενώ αρκετά φορτηγάκια, με τους νομάδες ιδιοκτήτες και τις οικογένειές τους, ήταν σε κατάσταση αναμονής, έχοντας καταλάβει τα πεζοδρόμια έξω από τα Ολυμπιακά Ακίνητα του Φαληρικού Δέλτα. Ανάλογες βέβαια "κατασκηνώσεις" αθίγγανων υπάρχουν και σε άλλες περιοχές της Αττικής και της υπόλοιπης ελληνικής επικράτειας βιάζοντας, με τις αυτοσχέδιες παράγκες, τις υπαίθριες τουαλέτες και τα σκουπίδια τους, το περιβάλλον και την αισθητική μας.

Τι του λειπει του ψωριάρη; Σκούφια με μαργαριτάρι! Σκοπός αυτού του άρθρου μου δεν είναι να τιμωρηθούν ή να εκδιωχθούν από τη χώρα οι νομάδες αυτοί του 21ου αιώνα, ούτε να δημοσιοποιήσω τα προσωπικά τους δεδομένα, αφού είναι κι' αυτοί άνθρωποι, συν-άνθρωποι. Δεν μπορώ όμως να δεχθώ τον βιασμό του περιβάλλοντος και της αισθητικής μιας κοινωνίας - της δικής μας - η οποία βάλλεται από παντού. Με δυσβάστακτους φόρους, ακρίβεια, ανεργία και αστυνομιή βία. Αναρωτιόμουν, επί παραδείγματι, σήμερα ποια θα ήταν η δική μας τύχη αν σταθμεύαμε με το camper μας στην ίδια περιοχή, αφήνοντας τα γκρίζα νερά, τα σκουπίδια και το περιεχόμενο της τουαλέτας μας στο ύπαιθρο. Στοιχειώδης, νομίζω, υποχρέωση της ελληνικής Πολιτείας - ποιας Πολιτείας, θα πείτε - είναι ή να κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου τα μέλη της φυλής αυτής να τηρούν τουλάχιστον τους νόμους του Κράτους - αφού η ενσωμάτωσή τους στην ελληνική κοινωνία είναι εκ των πραγμάτων αδύνατη - ή, εάν αρνηθούν, να τύχουν της ίδιας τουλάχιστον μεταχείρισης της οποίας τυγχάνουμε όλοι εμείς...