Rib and Sea

Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.com/2019/04/blog-post_24.html

Μόνο σ' ένα φανταστικό προτεκτοράτο μέσα στην καρδιά της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής "Ένωσης" (μα γίνονται αυτά τα πράγματα στις μέρες μας;) ένας αναπληρωτής υπουργός τουίτερ, φέισμπουκ και λοιπών παρόμοιων μέσων, μιάς φανταστικής αριστεράς, θα μπορούσε να 'ναι η επιτομή της χυδαιότητας, η ίδια η χυδαιότητα με πόδια. Μόνος πιό χυδαίος θα μπορούσε να είναι μόνον ο χυδαίος που έχει αμολήσει και στηρίζει τον χυδαίο για να αμολάει τις χυδαιότητές του.

Αλλά αυτά τα πράγματα όπως είπαμε δεν γίνονται στις μέρες μας. Ανήκουν στην σφαίρα του φανταστικού. Γιατί μόνον στην σφαίρα του φανταστικού θα μπορούσε να βρεθεί ένας λαός που να εισπνέει τόσο βαθειά με απόλαυση την ώρα που ο βόθρος ξεχειλίζει. Μόνο σ' αυτήν την σφαίρα ο βόθρος ξεχειλίζει τις άγιες αυτές μέρες μη σεβόμενος ιερά, όσια και παραδόσεις αιώνων. Οι παραδόσεις, τα όσια, και οι ιστορικές μνήμες άλλωστε είναι αυτά που αποσκοπεί να ξεθεμελιώσει αυτή η φανταστική "αριστερή" κυβέρνηση, φέρνοντας μεγαλοβδομαδιάτικα για ψήφο στην Βουλή νομοσχέδιο για το ξεχαρβάλωμα της Παιδείας, υπό τις οσμές του υπερχειλίζοντος βόθρου της χυδαιότητας αυτοπροσώπως.

Σου λέει ο πιό χυδαίος: "τρείς-τέσσερεις φουρνιές να προλάβουν να βγουν με αυτό το σύστημα-εξάμβλωμα πριν προλάβουν άλλες κυβερνήσεις να ανασκευάσουν τους νόμους αυτούς, και θα έχουν βγει ημιαγράμματοι-κομπλεξικοί σαν τα μούτρα μου χιλιάδες. Να ποιοί θα με ψηφίσουν όταν τούτος ο γελοίος λαός ξεχάσει τούτα και με φωνάξει σαν σωτήρα να τον σώσω απ' αυτόν που τώρα φαντάζεται ως σωτήρα!".

Όπως είπαμε όμως αυτά ανήκουν στην σφαίρα του φανταστικού. Γιατί πώς θα γινόταν στην πραγματικότητα ένας τόσο ευφυής και ξύπνιος λαός να ετοιμάζεται να φέρει πίσω στην εξουσία αυτούς που πρωτοστάτησαν στην καταστροφή και την προδοσία, φέρνοντάς τον (τότε) στην απεγνωσμένη απόφαση να καλέσει ως σωτήρες τους σημερινούς βόθρους;

Δεν γίνεται.
Ή γίνεται;
Και σε ποιά σφαίρα; Του φανταστικού ή της πραγματικότητας;
Μπερδευτήκαμε.
Αλλά έτσι γίνεται όταν εισπνέεις πολύ βοθρίλα.

Καλό Πάσχα νάχουμε.
Για ανάσταση (δική μας);
Ούτε λέξη!