Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ο πραγματικός λόγος πίσω από τη “Συμφωνία των Πρεσπών”...
Γράφει ο Μάρκος Δοντάς (Πολιτικός Επιστήμονας –Ιστορικός Ερευνητής MSc. European & International Studies).
Γιατί ήρθε εσπευσμένα η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ στην Αθήνα για διήμερη επίσκεψη, πραγματοποιώντας συναντήσεις τόσο με Κυβέρνηση, όσο και με Αντιπολίτευση;
Μα φυσικά για να πιέσει από την πλευρά της, ώστε να κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή, η περιβόητη “Συμφωνία των Πρεσπών”, (που κακώς την ονομάζουμε “Συμφωνία”, καθόσον πρόκειται για προσύμφωνο), αλλά και για να πάρει διαβεβαιώσεις από την Αντιπολίτευση ότι σε περίπτωση εκλογών και νίκης της ΝΔ, θα υποστηριχθεί το προσύμφωνο.
Βέβαια, ο πραγματικός λόγος που βιάζονται όλοι ξαφνικά να λυθεί το ονοματολογικό με κάθε τρόπο, δεν αφορά πρωτίστως την είσοδο του γειτονικού κράτους σε ΕΕ & ΝΑΤΟ.
Ο πραγματικός λόγος ακούει στο όνομα “Νέα Πλωτή Οδός” και αποτελεί το γερμανικής εμπνεύσεως φαραωνικό σχέδιο που σκοπό έχει να συνδέσει τον Αξιό με το Μοράβα και το Δούναβη, ώστε με αφετηρία το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και μέσω των παραπάνω πλωτών παραποτάμιων οδών, να φθάνουν τα εμπορεύματα στην καρδιά της Ευρώπης, παρακάμπτωντας θαλάσσια διαδρομή από τα Στενά του Γιβραλτάρ 1.600 χλμ περίπου…!!!
Ωραία θα πει κάποιος!! Και γιατί να μη γίνει η Θεσσαλονίκη το Ρότερνταμ των Βαλκανίων και της Νοτίου Ευρώπης;;;
Όλα καλά μέχρι εδώ, δε νομίζω να διαφωνεί κανένας νοήμων επί τούτου…
Σημειωτέον, η “Νέα Πλωτή Οδός” δεν είναι καινούργιο σχέδιο… Υπάρχει ως σχέδιο από την εποχή των διανοίξεων των μεγάλων διωρυγών (Σουέζ & Παναμά) και στην Ελλάδα προτείνεται ιστορικά για 3η φορά, με προτελευταία εκείνη του Βασιλιά Γεωργιού Β’ στον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, με τον δεύτερο να απαντά με ένα άλλο ΟΧΙ (πολύ πριν το μεγάλο ΟΧΙ του Οκτωβρίου του 1940), αποκρινόμενος στο Βασιλιά το εξής: “Η νέα πλωτή οδός, εκτός από εμπορεύματα, δύναται να φέρει και στρατεύματα…”
Η “Νέα Πλωτή Οδός” ανέκαθεν αποτελούσε σχέδιο μιας ευρύτερης πλωτής διασύνδεσης για έξοδο των βορείων χωρών στις “θερμές θάλασσες”…
Και ερχόμαστε στο σήμερα, στο τώρα, στο Προσύμφωνο των Πρεσπών και στο περιβόητο άρθρο 13... που κατά τη γνώμη μου ουδεμία σχέση έχει με το ονοματολογικό, συνεπώς δε θα έπρεπε καθόλου να υπάρχει σε οποιαδήποτε Συμφωνία ανάμεσα σε Αθήνα και Σκόπια.
Τί λέει λοιπόν το συγκεκριμένο άρθρο που για πολλούς έχει περάσει στα ψιλά γράμματα…;
“Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το γεγονός ότι το δεύτερο Συμβαλλόμενο Μέρος είναι περίκλειστο κράτος, τα Συμβαλλόμενα Μέρη θα καθοδηγούνται από τις σχετικές προβλέψεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας που θα έχουν και πρακτική εφαρμογή…”
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τα Σκόπια ως περίκλειστο κράτος αποκτούν έννομα δικαιώματα που απορρέουν από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 1982), επί των αναγνωρισμένων ελληνικών θαλασσίων ζωνών και ειδικότερα της ελληνικής ΑΟΖ…
Μα θα πει κάποιος, πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο…;;;
Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι βάσει των Διεθνών Συνθηκών και του Θαλασσίου Δικαίου η “Νέα Πλωτή Οδός” θα διέπεται νομικά από το καθεστώς της διώρυγας.
Συνεπώς, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο όλα τα παραποτάμια περίκλειστα κράτη (Αυστρία, Ουγγαρία, Σερβία, Σκόπια) που ακολουθούν τη ροή της νέας οδού, να δύναται να αποκτήσουν έννομα δικαιώματα επί της Ελληνικής ΑΟΖ, αφού πρώτερα θα έχει αποδεχθεί η Ελλάδα ότι αυτό που ισχύει για το μέρος (Σκόπια), δεν θα μπορούσε να μην ισχύει και για το όλον (Αυστρία, Ουγγαρία, Σερβία)…
Τα δικαιώματα αυτά αφορούν κυρίως στη δημιουργία αλιευτικού, εμπορικού αλλά και πολεμικού στόλου για το κάθε περίκλειστο κράτος (για να μην αναφέρω και τη συνεκμετάλλευση επί των κοιτασμάτων του ελληνικού βυθού…)
Θυμίζω την περίπτωση της Παραγουάης. Περίκλειστο κράτος της Νότιας Αμερικής που διαθέτει πολεμικό ναυτικό με κύριες μονάδες επιφανείας & υποβρύχια, τα οποία εξέρχονται στον Ατλαντικό ακολουθώντας τις παραποτάμιες οδούς μέσω άλλων κρατών…!!!
Συνεπώς, δεν είναι μακριά η στιγμή (αν φυσικά περάσει και κυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών) που μπορεί να δούμε στα ανοικτά του Θερμαϊκού περιπολικά ακτοφυλακής, λιμενικού ακόμα και πολεμικά πλοία των παραπανώ χωρών σε “πρώην κυρίαρχο ελληνικό χώρο”…
Θα πεί πάλι κάποιος και σωστά…
Μα πότε ήμασταν πλήρως κυρίαρχο κράτος (ειδικά μετά τα μνημόνια);;;
Και επίσης, γιατί σας πειράζουν οι ναυτικές δυνάμεις των παραπάνω χωρών και δε σας πειράζει όταν συμμαχικά πλοία άλλων χωρών μελών του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ ελλιμενίζονται ή διέρχονται από τα ελληνικά εθνικά ύδατα…;;;
Η απάντηση βρίσκεται στον ίδιο τον όρο “ελληνικά εθνικά ύδατα”.
Με τις ενέργειες που υλοποιούμε και την αντίληψη που υπάρχει τις τελευταίες δεκαετίες στην επικρατούσα σχολή σκέψης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής περί Διεθνούς Δικαίου, δυστυχώς τείνουμε προς διεθνοποίηση των ελληνικών εθνικών υδάτων, συρρικνώνοντας ακόμα περισσότερο την εθνική μας κυριαρχία σε όλα τα επίπεδα (πολιτιστικά, οικονομικά, γλωσσικά, εθνικά, εδαφικά).
Απώτερος σκοπός:
Ο κατακερματισμός των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στα πλαίσια του “διαίρει και βασίλευε”, βασικού άξονα της γερμανικής (και όχι μόνο) εξωτερικής πολιτικής, που εκφράστηκε ήδη τις προηγούμενες δεκαετίες στην περίπτωση της Τσεχοσλοβακίας (με το βελούδινο διαζύγιο) και ακόμα ενεργότερα με την περίπτωση της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας…
Και όλα αυτά, γιατί έπρεπε να κατακερματιστεί ο γεωγραφικός χώρος πάνω στον οποίο θα ανοικοδομηθεί η “Νέα Πλωτή Οδός”, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες των κρατών για αντίδραση…
Και κάτι ακόμα… Σε όρους στρατηγικής η κοιλάδα του ποταμού Αξιού ανέκαθεν αποτελούσε το μαλακό υπογάστριο στους όποιους ελληνικούς αμυντικούς σχεδιασμούς για τυχόν επίθεση από βορρά…
Συμπερασματικά, το σχέδιο για τη “Νεά Πλωτή Οδό” σε γενικές γραμμές είναι θετικό, αρκεί όμως να συνοδεύεται από αυστηρές δικλείδες ασφαλείας οι οποίες πρέπει να διασφαλίζουν τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα… Και επί της παρούσης δυστυχώς, δεμ διαφαίνεται κάτι αντίστοιχο…
Υ.Γ: Στον χάρτη με κόκκινο χρώμα εμφανίζεται το σημείο στο οποίο θα γίνει εκτροπή με τεχνητά μέσα της φυσικής κοίτης του Αξιού, ώστε να συνδεθεί με τον Μοράβα. Το κόστος του σχεδίου, σύμφωνα με υπολογισμούς της Σερβικής κυβέρνησης αγγίζει τα 20 δις ευρώ… και έχει συζητηθεί εκτενώς κατά τις δύο πρόσφατες συναντήσεις του Πρωθυπουργού με τον Σέρβο ομόλογό του…