Rib and Sea

Σε μία συνέντευξη η οποία είναι βέβαιο ότι ιστορικά θα αποτελέσει σημείο αναφοράς, ο εν ενεργεία Α΄ Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννης Παπανικολάου έλυσε τη σιωπή του και χωρίς περιστροφές επιβεβαιώνει αυτό που κάθε πολίτης γνωρίζει σ' αυτή τη χώρα, δηλαδή την τραγική κατάσταση που επικρατεί στην Ελληνική δικαιοσύνη.

Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με το Σύνταγμα, η Δικαιοσύνη είναι μια ανεξάρτητη Εξουσία, εξοπλισμένη με ισχυρές εγγυήσεις προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των δικαστών, η οποία όχι μόνο δεν δικαιούται να «πολιτεύεται», αλλά οφείλει, αντίθετα, να συμπεριφέρεται ουδέτερα, με μόνο κριτήριο τον σεβασμό της νομιμότητας. Μεταξύ όμως θεωρίας και της πράξης η διαφορά είναι μεγάλη.

Πράγματι τονίζεται, η εικόνα της δικαιοσύνης σήμερα καταδεικνύει σοβαρό έλλειμμα ανεξαρτησίας. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στις τραγικές, μέχρις αρνησιδικίας, καθυστερήσεις ή στη «λευκή απεργία» (φαινόμενο θλιβερό των καιρών) ή στα διεφθαρμένα «παραδικαστικά κυκλώματα», που αντανακλούν τις ευρύτερες παθογένειες του Ελληνικού κράτους και της κοινωνίας μας. Απογοητευτικές είναι και οι ουκ ολίγες περιπτώσεις δουλικής οσφυοκαμψίας απέναντι στην Εκτελεστική Εξουσία, ιδίως των πλέον ευάλωτων ηγεσιών της (Προέδρων, Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου και Αντιπροέδρων) ή των  επίδοξων διαδόχων τους (!)

Πρακτικά, σύμφωνα με τον Ανώτατο Δικαστή, η κύρια μέριμνα ορισμένων ηγεσιών της φαίνεται να είναι είτε η συγκάλυψη πολιτικών ή ποινικών ευθυνών για σκάνδαλα, είτε η εξυπηρέτηση άνομων συμφερόντων επωνύμων και ισχυρών, ιδίως πλουσίων επιχειρηματιών. Όπως επίσης, δεν τιμά τη δικαιοσύνη το ότι ορισμένοι δικαστές - συνήθως θεσιθήρες και αρριβίστες - επιδεικνύουν κραυγαλέο κομματικό ή και θρησκευτικό φανατισμό μεροληπτώντας ασύστολα, χωρίς να κρατούν  ούτε τα προσχήματα, είτε υπέρ πολιτικών συγκεκριμένου κόμματος, είτε υπέρ των θέσεων κληρικών ή μοναχών.

Ωμές κομματικές παρεμβάσεις, πιέσεις τυραννίσκων συνδικαλιστών προς τις πολιτικές ή φυσικές ηγεσίες της Δικαιοσύνης, προαγωγές δικαστικών λειτουργών σε χαριστικές θέσεις, «διαπλοκή» και συναλλαγή» υπουργών με μεγαλόσχημους συνδικαλιστές και προώθηση «φιλοδικαστικών» μέτρων ασύμβατων με το δικαστικό λειτούργημα, πάσης φύσεως «προστασίες» δικαστών από διαφόρους ιδιοτελείς «προστάτες» είναι μερικά από τα «σημεία και τέρατα» που χαρακτηρίζουν τα τελευταία είκοσι χρόνια τον ευαίσθητο χώρο της Δικαιοσύνης, όπως ορθά επισημαίνει και ο αείμνηστος Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Στέφανος Ματθίας (εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" 5.4.2005).

Το Κράτος Δικαίου, που σε οποιαδήποτε σύγχρονη δημοκρατία θεωρείται αυτονόητη κατάκτηση και πραγματικότητα, στην Ελλάδα εύλογα αμφισβητείται έντονα από τους πολίτες. Πρέπει να καταστεί σαφές σε όλους, άρχοντες και αρχόμενους, και κύρια βεβαίως στους δικαστικούς λειτουργούς, ότι αν δεν αποκατασταθεί  η Δικαιοσύνη ως άπαρτο κάστρο, λαμπρό και ασύλλητο οχύρωμα και αμυντήριο της Δημοκρατίας, ούτε θα επανέλθει η διασαλευθείσα εμπιστοσύνη των πολιτών προς την Δικαιοσύνη, ούτε ουσιαστική και μόνιμη έξοδος από την πολύπλευρη και πολυεπίπεδη κρίση που βιώνουμε θα υπάρξει στο εγγύς μέλλον.

Ο κ. Παπανικολάου εξομολογείται για τις εφιαλτικές ώρες που πέρασε στον Άρειο Πάγο, όταν όρθωσε ανάστημα απέναντι στη διαφθορά και την κάθε μορφής ανεπάρκεια και ανικανότητα, που μαστίζουν τη Δικαιοσύνη, καταστάσεις οι οποίες του επαναφέρουν στη μνήμη το πάντοτε, δυστυχώς, επίκαιρο «κατηγορώ» του αείμνηστου Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευάγγελου Κρουσταλάκη: «Δεν είναι άξια επαίνων η Δικαιοσύνη. Υπάρχουν δικαστές που δεν έχουν ήθος .. Μουσκεύουμε στην αμαρτία..» (Εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, 14.11.2003).

Τοποθετούμενος στο ζήτημα της επιλογής των ηγεσιών της Δικαιοσύνης ,υπογραμίζει με νόημα ότι προτιμώνται, σε αρκετές περιπτώσεις, στις επιλογές αυτές όχι οι άριστοι αλλά οι αρεστοί στον εκάστοτε Πρωθυπουργό και το περιβάλλον του, οι βολικοί, οι υπάκουοι, οι ασφυοκάμπτες, οι διαπλεκόμενοι, οι συναλλασσόμενοι, οι κομματικά προσκείμενοι, οι δημοσιοσχεσίτες και  βέβαια, οι συνεργαζόμενοι με θρησκευτικές ή παραθρησκευτικές σέκτες ή με συνδικαλιστές του κλάδου ως κομματικούς τοποτηρητές ή οι έχοντες σχέση με υπουργούς ή άλλα πρόσωπα της εκτελεστικής εξουσίας.

Και όλοι αυτοί που κόπτονται υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου, και ιδίως οι βαρόνοι της πολιτικής, του τύπου και του χρήματος, ενεργούν μετά από δουλικές παρεκκλίσεις του εκλεκτού τους, αφού ο τελευταίος διέλθει επιτυχώς τις εξετάσεις υποτέλειας στις οποίες τον υποχρεώνουν, και υπογράψει το σχετικό νοητό «γραμμάτιο» οφειλής, και βέβαια προς εξυπηρέτηση των ιδιοτελών τους συμφερόντων, γιατί είναι σίγουρο ότι αν επιλεγεί ο εκλεκτός τους θα του ζητήσουν το τίμημα της οφειλής του (αντάλλαγμα), δηλαδή την ψυχή και τη συνείδησή του. Η «οφειλή» αυτή αποτελεί και τον «προσωπικό λόγο» εκτροπής σε ανομίες, αδικίες και δικαστικές αυθαιρεσίες από ορισμένους δικαστικούς λειτουργούς.

Παράλληλα αποκαλύπτει ότι αναπτύχθηκε και το θλιβερό φαινόμενο διεφθαρμένοι ή ανεπαρκείς δικαστές και εισαγγελείς να προσφεύγουν και να ζητούν προστασία από διάφορα ετερόκλητα πρόσωπα, προκειμένου να αποφύγουν τις πειθαρχικές ή ποινικές συνέπειες των παραβάσεών τους ή να επιτύχουν την προαγωγή τους. Έργα προστάτη αναλαμβάνουν, όχι πάντοτε ανιδιοτελώς, είτε πρόσωπα του δικαστικού χώρου, όπως συνδικαλιστές, ανώτατοι δικαστές εν ενεργεία και συνταξιούχοι, αλλά και δικαστές κατώτερων βαθμών, είτε πρόσωπα εκτός δικαστικού χώρου, όπως πολιτικοί, δημοσιογράφοι κ.λπ.

Με τη συνέντευξη αυτή κατά την άποψή μας ο Α΄ Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννης Παπανικολάου διέβη τον Ρουβίκωνα. Οι αναφορές του :

-Περί  εξυπηρέτησης άνομων συμφερόντων επωνύμων και ισχυρών, ιδίως πλουσίων επιχειρηματιών.
-Περί μεροληπτικών αποφάσεων που υπαγορεύονται απο κραυγαλέο κομματικό ή και θρησκευτικό φανατισμό.
-Περί πιέσεων, διαπλοκών και συναλλαγών τυραννίσκων η μεγαλόσχημων συνδικαλιστών πρός τις φυσικές, πολιτικές ηγεσίες της Δικαιοσύνης ή υπουργούς.
-Περί συνεργαζόμενων Δικαστών με θρησκευτικές ή παραθρησκευτικές σέκτες ή με συνδικαλιστές του κλάδου ως κομματικούς τοποτηρητές.
-Περί εξάρτησης Δικαστών απο βαρόνους της πολιτικής, του Τύπου και του χρήματος, είναι πολύ θεμελιώδεις και σοβαρές για να παρακαμφθούν. Ιδιαίτερα όταν εκστομίζονται από έναν Ανώτατο Δικαστικό. Ακόμα και όταν συμβαίνουν σε μία χώρα σε παρακμή.

Τo ερώτημα είναι ποιός θα αναλάβει να ερευνήσει τις καταγγελίες του κ. Ιωάννη Παπανικολάου, να τον καλέσει να καταθέσει τα συγκεκριμένα στοιχεία βάσει των οποίων προέβει στις βαρύτατες αυτές δημόσιες δηλώσεις κατονομάζοντας πρόσωπα, καταστάσεις και μηχανισμούς, προκειμένου να ξεκινήσει η κάθαρση στην Ελληνική Δικαιοσύνη και να αποδοθεί αυτή ακέραια στο Λαό.
Θα είναι ο Υπουργός Δικαιοσύνης, η αρμόδια Επιτροπή της Βουλής ή κάποιος έντιμος Ελληνας Δικαστής από αυτούς που, ευτυχώς και σίγουρα, υπάρχουν ο οποίος θα ξεκινήσει τώρα το Ηράκλειο αυτό έργο; Υπό τις συνθήκες που βρίσκεται η χώρα ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία πριν ο θυμός των πολιτών ξεχειλίσει...

Γιώργος Κοσμόπουλος
Πρόεδρος ΔΣ
STOPCARTEL http://www.stopcartel.info/index.php