Rib and Sea

Πηγή : http://ixnilatis.org/component/content/article/245-2017-11-21-02-58-50.html

Παρά τις επανειλημμένες παρεμβάσεις μας, προς όλα τα αρμόδια όργανα, για τα μείζονα θέματα της υποθήκευσης της ιδιωτικής και της Δημόσιας περιουσίας των Ελλήνων στην KfW, για τις βαριές ευθύνες που αντιστοιχούν στο ΤΑΙΠΕΔ, όσον αφορά την καταστρατήγηση των κείμενων Ελληνικών και Ευρωπαϊκών διατάξεων στο ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων και για την προσπάθεια τσιμεντοποίησης του Δημόσιου Δάσους του Αστέρα Βουλιαγμένης, οι υποθέσεις αυτές δεν έχουν τύχει της άμεσης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης, εκ μέρους των καθ' ύλην αρμοδίων.

Η Ομάδα Κοινωνικής... Εγρήγορσης (ΟΚΕ) εμμένει στην προσπάθειά της, για να ξετυλιχτεί το κουβάρι της διαφθοράς και της διαπλοκής, που κρύβεται πίσω από τις νομιμοφανείς πράξεις και που έχουν σαν στόχο τη λεηλασία του Δημόσιου πλούτου και τον εμπαιγμό των Ελλήνων πολιτών.

Στο πλαίσιο αυτών των ενεργειών της η ΟΚΕ έχει αποστείλει αναφορά της, από 9-1-2017, προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή και αφού προηγούμενα είχε ενημερώσει, όπως του αναφέρουμε, την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κα Ξένη Δημητρίου, από 15-12-2016, με υπόμνημά μας αλλά και σε συνέχεια προηγούμενης αίτησής μας, από 21-6-2016, προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, όπου, επί λέξει, τονίζουμε τα εξής:

“Κατά την γνώμη μας, έχουμε συναντήσει, από τις διωκτικές υπηρεσίες, απραξία και διάθεση μη επέμβασης, τη στιγμή κατά την οποία εκτυλίσσεται το μεγαλύτερο σκάνδαλο της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, εις βάρος ενός Λαού, ο οποίος πάσχει τα πάνδεινα, από επιλογές επίορκων πολιτικών. Θα περίμενε κανείς ότι η ορθοκρισία της Δικαιοσύνης, τώρα ακριβώς θα επέβαλε την άμεση και δραστική επέμβασή της και ότι θα είχε σταματήσει, εν τη γενέσει της, την αναπαραγωγή της νοσηρότητας. Αντίθετα έχει αφεθεί να εξαπλώνεται, κατά την άποψή μας, μια παράνομη και καταστροφική τακτική, γιατί ενώ θα έπρεπε να ακολουθούνται τα Διεθνή Λογιστικά Χρηματοοικονομικά Πρότυπα, σε όλες τις διαδικασίες αλλά και οι Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να ξεκινούν τα προς εκποίηση ακίνητα του Δημοσίου, με τιμή ανάλογη με την αντικειμενική τους αξία, δυστυχώς, η αρχική τους τιμή, είναι στο ένα δέκατο περίπου της τιμής με την οποία θα έπρεπε να εκκινούν οι διαδικασίες παραχώρησης”.

Για πολλοστή φορά, επίσης, η ΟΚΕ έθεσε στην κα Δημητρίου, στις 13-10-2017, με νέο υπόμνημά της το θέμα της υποθήκευσης στην Γερμανική ημικρατική Τράπεζα KfW, της Δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων. Όπως έχουμε επισημάνει στις από 17-10-2016 και 23-5-2017 αναφορές μας, προς την ίδια, με την υπογραφή της πρώτης, αποικιακού τύπου, Μνημονιακής Σύμβασης (8-5-2010), οι Έλληνες πολίτες έπαψαν να τυγχάνουν της προστασίας του Ελληνικού Συντάγματος, το οποίο έχει αντικατασταθεί, χωρίς να το γνωρίζουμε, από τον βασικό Νόμο, που διέπει τη λειτουργία της Γερμανίας, όπως και του Γερμανικού τραπεζικού συστήματος, καθώς όπως είναι γνωστό, το κράτος αυτό μετά από την ενοποίησή του, στερείται Συντάγματος. Κατ' ουσίαν, δηλαδή, η Γερμανία δεν υφίσταται σαν κρατική οντότητα, αφού το κράτος έχει αντικατασταθεί, από μια “εταιρεία”, με την ονομασία “Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας Ε.Π.Ε.”, που, μάλιστα, είναι εγγεγραμμένη, στο εμπορικό μητρώο του Περιφερειακού Δικαστηρίου Φρανκφούρτης, με αριθμό: HRB 51411(!) και επομένως διέπεται από το Γερμανικό εταιρικό δίκαιο. Μάλιστα ο αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ, της εν λόγω Ε.Π.Ε., σύμφωνα με τις διατάξεις του Γερμανικού Νόμου, για τον φόρο κύκλου εργασιών, είναι το: DE137223325!

Επιπλέον καταλύθηκε και το Σύνταγμα, διότι εκχώρησαν στα ιδιωτικά πρόσωπα τα οποία διοικούν αυτή την Γερμανική Ε.Π.Ε. και που, κατ' επέκταση, διοικούν την Ελλάδα, χωρίς να έχουν λάβει, προς τούτο, καμία Δημοκρατική νομιμοποίηση, από τον λαό της, τα διεθνή δικαιώματα του κράτους και των πολιτών και χωρίς, μάλιστα, να συμβάλλεται στη συγκεκριμένη Σύμβαση η τότε Ελληνική Κυβέρνηση. Επίσης δεν εφαρμόστηκαν τα collaterals (τραπεζικές εγγυήσεις), όπως προβλέπει το δίκαιο των Συνθηκών της Ευρώπης, σε τραπεζικές δοσοληψίες, με αποτέλεσμα να έχουμε, από το 2006, κατάλυση σχετικών διατάξεων του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Εάν εναρμονίζονταν με τα Ευρωπαϊκά Λογιστικά Χρηματοοικονομικά Πρότυπα, θα έπρεπε να υπολογίζουν την ελάχιστη εύλογη δίκαιη αξία, τής κάθε επιχείρησης, η οποία παραχωρείται, κάτι το οποίο σημαίνει, ότι θα έπρεπε να συνυπολογίζεται, μαζί με την αντικειμενική της αξία, το όνομα, η τεχνογνωσία, τα ετήσια κέρδη, το αν είναι μονοπώλιο ή δεν είναι, το προσωπικό, οι υπηρεσίες μέσω διαδικτύου κ.λπ., όλα αυτά τα οποία ονομάζονται “ομάδα περιουσίας” τής κάθε εταιρείας.

Το ΤΑΙΠΕΔ ήταν υποχρεωμένο ως ιδιωτικό νομικό πρόσωπο, να έχει καταγράψει στο Γενικό Καθολικό, στο μετοχολόγιό του, τους μετόχους του, δηλαδή, το σύνολο των Ελλήνων πολιτών, όπως και τις εμπράγματες αξίες, οι οποίες αναγράφονταν στις φορολογικές τους δηλώσεις. Αντ' αυτού, πούλαγε μετοχές, τις οποίες τις έβγαζε προς εκποίηση, με μηδενική αξία, μη υπολογίζοντας ούτε την εύλογη δίκαιη αξία, αναφορικά με τις επιχειρήσεις που παραχωρήθηκαν αλλά ούτε την πραγματική αξία των προς πώληση ακινήτων. Οι μετοχές αυτές που έδινε, ήταν για την κάλυψη κυβερνητικών τίτλων, οι οποίοι είχαν εκδοθεί για την απομείωση του χρέους και αυτοί με μηδενική τιμή και αυτό σημαίνει ότι έχουμε σειρά αδικημάτων, αφού το ΤΑΙΠΕΔ εξέδιδε και κυβερνητικούς τίτλους και μετοχές χωρίς αξία. Η αξία του κάθε ακινήτου δεν προσδιορίζεται από την αντικειμενική του αξία αλλά, σύμφωνα με τα Πρότυπα, από τη μέση τιμή ίδιων ακινήτων, στην Ευρώπη, δηλαδή πρέπει να γίνει αποτίμηση εντός Ευρωπαϊκού οικονομικού χώρου και όχι του Ελληνικού, σε σύγκριση με εφάμιλλης αξίας ακίνητα, στη Μεσογειακή ζώνη, π.χ. στην Γαλλία, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία κ.λπ. (μέσο εμπορικό ισοζύγιο τιμών ακινήτων στον Ευρωπαϊκό χώρο).

Οι Διεθνείς Συνθήκες έγιναν με διατάξεις Αγγλοσαξονικού Δικαίου και ήσαν υποχρεωτικά εφαρμοστέοι κανόνες, εντός της Ελληνικής επικράτειας, για όλα τα υποκείμενα δικαίου, τα οποία περιλαμβάνονται σε αυτές, δηλαδή για όλους τους ενεχυριασμένους Έλληνες φορολογούμενους πολίτες και ως εκ τούτου έπρεπε να έχει γίνει αποτίμηση τόσο της ιδιωτικής, όσο και της Δημόσιας περιουσίας. Παράλληλα η ΟΚΕ αποκαλύπτει τί κρύβεται πίσω από την πολυδιαφημιζόμενη αναπτυξιακή πολιτική της Κυβέρνησης και τις διαδοχικές εξαγγελίες για νέες θέσεις εργασίας, χαρακτηριστικό παράδειγμα των οποίων αποτελεί η περίπτωση του Αστέρα Βουλιαγμένης. Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των αρμόδιων Υπουργείων και των “επενδυτών” επρόκειτο για μια αποκρατικοποίηση-ορόσημο η οποία στην πράξη αποδεικνύεται σύμφωνα με πληροφορίες μας ότι στοχεύει στην παράνομη κατάτμηση-οικοπεδοποίηση και στη συνέχεια τσιμεντοποίηση αμιγούς Δημόσιου Δάσους, χωρίς το παραμικρό όφελος για τον πολίτη.

Αν και η Ομάδα μας έχει απευθυνθεί ήδη δύο φορές στην κα Δημητρίου και στον Εισαγγελέα Περιβάλλοντος του Αρείου Πάγου κ. Βασίλη Πλιώτα, με ισάριθμα έγγραφά της, από 16-10-2017 και 13-11-2017, τα οποία βρίσκονται στο στάδιο της Δικαστικής διερεύνησης, εν τούτοις η “επένδυση” προχωρά, λόγω της απροθυμίας του Υπουργείου Οικονομικών να προστατέψει το Δημόσιο Δάσος του Αστέρα αλλά και την επαμφοτερίζουσα στάση του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Τα δύο Υπουργεία συνεχίζουν να παραβλέπουν την ενέργεια της Δ/νσης Δασών Πειραιά της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής να καταθέσει, για τον Αστέρα, Δήλωση Ιδιοκτησίας, όπου αναφέρει ότι η συγκεκριμένη έκταση αποτελεί Δημόσιο Δάσος, 436,20 στρεμ. και μάλιστα εκτός Σχεδίου Πόλεως, που ανήκει, κατά πλήρη κυριότητα, στο Ελληνικό Κράτος. Όπως αποκαλύπτει με το νέο, από 16-10-2017, έγγραφο της η ΟΚΕ, προς την κα Δημητρίου και τον κ. Πλιώτα και με το σχετικό έγχρωμο σχεδιάγραμμα του γνήσιου Ρυμοτομικού Σχεδίου Βουλιαγμένης, που επισυνάψαμε και που συνόδευε το τότε Βασιλικό Διάταγμα (ΦΕΚ 229/Α1955), δεν υπάρχει καμιά πράσινη ρυμοτομική γραμμή, η οποία να περικλείει την επίδικη έκταση του Αστέρα Βουλιαγμένης.

Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι η εν λόγω περιοχή δεν έχει ενταχθεί ποτέ σε Σχέδιο Πόλεως παρά το κατασκευασμένο σχεδιάγραμμα που προσκόμισε η Διοίκηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ώστε να το οδηγήσει σε εσφαλμένα συμπεράσματα. Αλλά και το ίδιο το ΥΠΕΝ επιβεβαιώνει, με το υπ΄ αριθ. πρωτ. 2387/23-2-2016 έγγραφό του, στη σελίδα 2, ότι: “η περιοχή δεν περιλαμβάνεται στο ΓΠΣ (Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο) του Δήμου Βουλιαγμένης (ΦΕΚ 1129/Δ/97)”, όπως, επίσης, ότι: “διαδοχικά απαλείφτηκε η διευκρίνηση ... για αναφορά στην εκτός Σχεδίου περιοχή”, δηλαδή, ενώ η περιοχή ήταν εκτός Σχεδίου Πόλεως, κάποια στιγμή άρχισε να περιγράφεται, εικονικά, ως δήθεν εντός Σχεδίου, χωρίς, μέχρι τότε, να είχε ποτέ ενταχθεί στο Σχέδιο. Παρά τον ορυμαγδό και τη σοβαρότητα των καταγγελιών μας, που, σημειωτέον, έχουν όλες επιβεβαιωθεί, ουδείς αναλαμβάνει την ευθύνη, στην πράξη, να έρθει σε σύγκρουση με το διεφθαρμένο σκηνικό σήψης, το οποίο έχει διαβρώσει, συθέμελα, το κράτος και τους μηχανισμούς του.