Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Χαμός με την απόφαση Γαβρόγλου να φέρει τη σημαία στις σχολικές παρελάσεις ο δια κληρώσεως αναδεικνυόμενος τυχερός μαθητής. Άντε και στην κατάργηση των σχολικών παρελάσεων και στην κατάργηση της πρωινής προσευχής, στην κατάργηση της έπαρσης της σημαίας, στην κατάργηση του εθνικού ύμνου και λοιπών αναχρονιστικών συνηθειών και παραδόσεων ρε αδερφέ, ώστε και αυτή η κυβέρνηση να αφήσει το δικό της αποτύπωμα στις σάρκες μας!

Κι’ ο Γαβρόγλου είχε αναρωτηθεί, μεταξύ άλλων: «Πείτε μου μία χώρα της Ευρώπης όπου υπάρχει το μάθημα των Θρησκευτικών και διδάσκεται όπως στη χώρα μας. Μία.». Σε καμμία κύριε υπουργέ μου. Σε καμμία.

Να σε ρωτήσω κι’ εγώ ορισμένα πράγματα: σε ποιάν άλλη ευρωπαϊκή χώρα υπάρχει τόση γραφειοκρατία όση στην Ελλάδα; Σε ποιάν άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχει Κτηματολόγιο, παρά τις εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ που έχουν δαπανηθεί; Σε ποιάν άλλη ευρωπαϊκή χώρα υπάρχει άρθρο 86 στο Σύνταγμα; Σε ποιάν άλλη χώρα υπάρχει τόση ατιμωρησία και, κατ’ επέκταση, ασυδοσία; Σε ποιάν άλλη ευρωπαϊκή χώρα στήνονται Εξεταστικές Επιτροπές, ενώ είναι γνωστόν εκ των προτέρων ότι τα προς έρευνα υπουργικά αδικήματα έχουν παραγραφεί; Σε ποιάν άλλη ευρωπαϊκή χώρα απαιτείται εντολή πρωθυπουργού, προκειμένου να μεταβεί σε φλεγόμενο νησί η ηγεσία της Πυροσβεστικής την τρίτη ημέρα του «ολοκαυτώματος» και μάλιστα με πλοίο και όχι με αεροσκάφος [στρατιωτικό, πρωθυπουργικό, ναυλωμένο;]; Σε ποιάν άλλη ευρωπαϊκή χώρα γεμάτη δάση έχει καταργηθεί το Σώμα Δασοπυροσβεστών και έχει ανατεθεί το έργο τους στο Πυροσβεστικό Σώμα που είναι εκπαιδευμένο για κατάσβεση πυρκαγιών πόλεων; Σε πιάν άλλη ευρωπαϊκή χώρα υπάρχει ο «θεσμός» των συμβασιούχων ως προθάλαμος της μονιμοποίησης στο Δημόσιο; Σε ποιάν άλλη ευρωπαϊκή χώρα προκηρύσσει ο πρωθυπουργός δημοψήφισμα, το αποτέλεσμα του οποίου πετάει στον κάλαθο των αχρήστων, αν και υπέρ αυτού του αποτελέσματος είχε ταχθεί και ο ίδιος;  

Θα μπορούσα να καταγράψω δεκάδες άλλων ρητορικών ερωτήσεων, αλλά προτίμησα να επαναφέρω τη μπάλα στο γήπεδο μεταφράζοντας ελεύθερα, με ακριβή, όμως, απόδοση του νοήματος,  απόσπασμα  από το βιβλίο του Γιάνη, για να δείξω πόσο κωλοχανείο είναι αυτή η χώρα, στην οποία μας μάραναν τα Θρησκευτικά και η σημαία, ενώ σύσσωμο το υποτελές πωλητικό σύστημα δουλεύει κανονικά ένα λαό που δεν λέει να ξεκολλήσει από το όνειρο του διορισμού στο Πρυτανείο.

Αρχίζω:

Ενώ ο Στουρνάρας ανελάμβανε υπουργός Οικονομικών το καλοκαίρι του 2012, τα παλληκάρια της ΕΕ και του ΔΝΤ προσπαθούσαν να λύσουν ένα μικρό προβληματάκι που αντιμετώπιζαν. Τα δάνεια του δευτέρου προγράμματος διάσωσης  είχαν καθυστερήσει λόγω των διπλών εκλογών του 2012 και δεν θα κατέφθαναν πριν από το φθινόπωρο. Η Αθήνα, όμως, όφειλε να στείλει στην ΕΚΤ την 20.08.2012 κάτι λιγότερο από € 3,5 δισ., για μία από τις δόσεις αποπληρωμής των προηγούμενων δανείων. Πώς θα γινόταν κάτι τέτοιο με άδεια Ταμεία;

Όταν η τρόικα θέλει, βρίσκει τον τρόπο. Ιδού σε αργή κίνηση, για να γίνει αντιληπτό από τον αναγνώστη, το τέχνασμα που χρησιμοποίησαν, ώστε να δημιουργήσουν την αναγκαία ψευδαίσθηση.

- Η ΕΚΤ παραχώρησε στις χρεοκοπημένες ελληνικές τράπεζες το δικαίωμα να εκδώσουν νέες υποσχετικές ονομαστικής αξίας € 5,2 δισ., δηλαδή χαρτιά άνευ αξίας δοθέντος ότι τα Ταμεία των τραπεζών ήταν άδεια.      
- Καθώς ουδείς θα πλήρωνε, για να αγοράσει αυτές τις υποσχετικές, οι τραπεζίτες τις υπέβαλαν στον υπουργό Οικονομικών Στουρνάρα, ο οποίος έθεσε επ’ αυτών τη σφραγίδα της εγγύησης του χρεοκοπημένου κράτους – στην ουσία επρόκειτο για μία άχρηστη κίνηση, αφού καμμία χρεοκοπημένη οντότητα [κράτος] δεν μπορεί να εγγυηθεί τις υποσχετικές μίας άλλης χρεοκοπημένης οντότητας [των τραπεζών].  
- Οι τραπεζίτες πήραν τις άνευ αξίας υποσχετικές τους και τις παρέδωσαν στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία, φυσικά, αποτελεί υποκατάστημα της ΕΚΤ, ως ενέχυρο για νέα δάνεια.
- Το Eurogroup έδωσε το πράσινο φως στην ΕΚΤ, να επιτρέψει στο ελληνικό υποκατάστημά της να αποδεχθεί αυτές τις υποσχετικές ως ενέχυρο και, εις αντάλλαγμα, να δώσει στις τράπεζες μετρητά στο 70% της ονομαστικής αξίας των υποσχετικών [λίγο πάνω από € 3,5 δισ.]
- Στο μεταξύ η ΕΚΤ και το Eurogroup έδωσαν στον Στουρνάρα το πράσινο φως για την έκδοση νέων γραμματίων ονομαστικής  αξίας € 3,5 δισ., ήτοι υποσχετικών έκδοσης του κράτους, τις οποίες, φυσικά, ουδείς εχέφρων θα άγγιζε με δεδομένο ότι τα Ταμεία του κράτους ήταν άδεια.
- Εν συνεχεία οι τραπεζίτες αγόρασαν με τα € 3,5 δισ. τις μηδενικής  αξίας υποσχετικές τού κράτους, δοθέντος ότι τα κρατικά Ταμεία ήταν άδεια.
- Έτσι, η ελληνική κυβέρνηση πήρε αυτά τα € 3,5 δισ. και τα έδωσε στην ΕΚΤ εις εξόφληση της σχετικής δανειακής υποχρέωσής της.   
    
Τελείωσα και ο νοών νοείτω! Τώρα επιστρέφω στις κερκίδες, να δω πώς εξελίσσεται εκεί το ματς [ίσως και κατς] κληρωτός σημαιοφόρος-αριστούχος σημαιοφόρος.

Οι διηγήσεις του Γιάνη, οι σχετικές με το ύφος και το επίπεδο των συνομιλιών στους κόλπους του επιτελείου του Αρχηγού, τόσο προεκλογικώς όσο και μετεκλογικώς, δεν πρέπει να εκπλήσσουν. Μπορούσε κανείς να τις φαντασθεί. Γιατί είναι προς ψόγο το «θα διώξω τον Στουρνάρα με τις κλωτσιές» αντί του «θα διώξω τον Στουρνάρα;». Προ πάντων, όταν ήταν γνωστό στο εν λόγω επιτελείο ότι ο ίδιος ο Στουρνάρας είχε καρφώσει στον Σόϊμπλε τη Λαγκάρντ, με την οποίαν είχε συμφωνήσει να πιέσουν τον Βόλφι για την αναδιάρθρωση του χρέους, ώστε να εισπράξει το ποθούμενο «Forget it Yannis». Το ζουμί, λοιπόν, δεν είναι στη φρασεολογία, αλλά στα τόσα άλλα που διηγείται και αναλύει ο Γιάνης για την οικονομική μας κατάσταση, τη δουλικότητα όλων των πωλητικών μας και την απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας, την οποία βαφτίζουμε και «έντιμο συμβιβασμό».