Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ανακοινώθηκε ότι η μέχρι προ 11 ημερών Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κυρία Θάνου ανέλαβε καθήκοντα προϊσταμένης του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού. Αμισθί. Πάλι καλά. Έχω γράψει επανειλημμένως για την εν λόγω ανωτάτη δικαστή [ή μήπως «δικάστρια»;] και την απαράδεκτη στάση της σε σχέση με όσα της καταμαρτύρησε ο κ. Τσακυράκης. Αλλά και για την απαίτησή της να παραταθεί το όριο ηλικίας για τη συνταξιοδότηση των δικαστών, ενώ γνωρίζει κάλλιον παντός άλλου ότι για να γίνει αυτό απαιτείται αναθεώρηση του Συντάγματος και δεν αρκεί ένας απλός νόμος, από αυτούς που ψηφίζουν αβλεπί, συχνάκις δε νύκτωρ, οι αντιπρόσωποι, τρομάρα τους, του Έθνους.
Αυτός ο διορισμός δεν με εξέπληξε καθόλου. Τον άκουσα σαν κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Όπως είναι πλέον φυσιολογικά τόσα άλλα, κυρίως δε η ασυδοσία λόγω ατιμωρησίας όσων είναι ταγμένοι να φυλάττουν τον μόχθο του ελληνικού λαού και τον νόμο, προ πάντων τον άγραφο, τον ηθικό.
Δεν με εξέπληξε και για έναν πρόσθετο λόγο: επειδή η κ. Θάνου κατέλαβε αυτή τη θέση μετά τη συνταξιοδότησή της. Ενώ ο κ. Πικραμμένος, τέως Πρόεδρος του Συμβουλίου τη Επικρατείας και τέως υπηρεσιακός πρωθυπουργός, είχε διορισθεί στην ίδια θέση το 1993 επί πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη. Ενόσω, δηλαδή, ήταν δικαστής εν ενεργεία. Τότε που το Σύνταγμα το επέτρεπε. Τυπικά νομικά, λοιπόν, ουδέν πρόβλημα. Ηθικά;
Δεν με εξέπληξε, διότι όταν ο κ. Παραράς, πρώην σύμβουλος της Επικρατείας, περιελήφθη από τον κ. Τσίπρα στην ομάδα-κουρελού που θα εισηγηθεί για την αναθεώρηση του Συντάγματος, όλοι θυμήθηκαν ότι είχε ορισθεί μέλος της χουντικής Επιτροπής που θα εισηγείτο το νέο χουντικό Σύνταγμα, πράγμα που ανάγκασε τον κ. Παραρά σε παραίτηση από την ομάδα-κουρελού. Κανείς δεν θυμήθηκε, όμως, ότι ο κ. Παραράς είχε διατελέσει και δικαστής του Δικαστηρίου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το οποίο και με τη δική του ψήφο κατεδίκασε την Ελλάδα, επειδή η ελληνική Δικαιοσύνη είχε απορρίψει την αίτηση για την ίδρυση του σωματείου «Τουρκική Ένωση Ξάνθης». Συντάχθηκε με τους άλλους δικαστές, και τον Κύπριο παρακαλώ, που θεώρησαν ότι το να ασκεί μία μειονοτική θρησκευτική ομάδα το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα, χωρίς να τους βγάλει το μάτι η λέξη «τουρκική» στον τίτλο του υπό ίδρυση σωματείου.
Δεν με εξέπληξε, διότι η κωλοτούμπα είναι γενικώς ένα άθλημα, στο οποίο οι πάντες επιδίδονται με αξιοσημείωτες επιδόσεις και με αξιώσεις πρωταθλητισμού. Με θλίβει, αλλά δεν με εκπλήσσει.
Δεν με εξέπληξε, διότι διαθέτουμε πολύ ασθενή μνήμη. Αν δεν είναι ασθενής, είναι σίγουρα επιλεκτική. Μπροστά στην κάλπη δε διαγράφεται πλήρως.