Rib and Sea

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Νεοελληνικός διάλογος:

- Πού έχεις βάλει εκείνο το διαφανή γυάλινο αλογάκι που μας έφερε ο αδελφός μου;
- Πάνω στο αδιαφανή βάζο, το οποίο ράγισε καθώς έπαιζε η μικρή με εκείνο το επιρρεπή στις αταξίες παιδί.
- Εκείνο το δυστυχή που λέει όλο ψέμματα;
- Ναι, αλλά πρέπει να πω ότι είναι πολύ δημοφιλή παιδί στην τάξη του.
- Έχει και ο μπαμπάς του τον τρόπο του. Είχα ακούσει ότι  έχει τεράστιο αφανή περιουσιακό στοιχείο.
- Δυστυχά έτσι συμβαίνει με τα καλομαθημένα παιδιά.
- Πιθανά αυτό να οφείλεται και στο ότι δεν διαβάζει πολύ.

- Έτσι μου είπε μια άλλη μαμά, αλλά δεν μου έδωσε λεπτομερή ραπόρτο.
- Έλα τώρα να δούμε το πιο λαοφιλή κόμμα της Βουλγαρίας.
- Εκείνο το επιμήκη πανώ τι λέει;
- Λέει ότι το διεθνή σκηνικό δεν ευνοεί το αντίπαλο κόμμα.
- Γι’ αυτό δεν δείχνει ευτυχή το πρόσωπο του αρχηγού του.
- Ναι το δυστυχή.  
- Μα γιατί μιλάμε έτσι;
- Έτσι μαθαίνουν σήμερα τα ελληνικά στο σχολείο. Βλέπεις δεν τολμά το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να γράψει ότι 1+1 κάνουν 11, διότι θα τους πάρουν με τις ντομάτες.
Αλλά πάνω στην ελληνική γλώσσα και στην ιστορία  μπορούν να ασελγούν  ασυστόλως όλα τα μαλακισμένα.

- Τα έχεις πάρει στο κρανίο βλέπω.
- Εντελά!

Για τα αβγά (αυγά) και τους νάφτες (ναύτες) δεν είπες τίποτε Σωτήρη και ανησύχησα...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος