Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Της Κάσου τα περίεργα ή αλλοιώς, τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα.

Καταγγέλει και φωτογραφίζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ευτυχώς (ή μάλλον δυστυχώς) δεν λείπουν οι κωμικοτραγικές καταστάσεις στην Κάσο. Αν έχει κανείς τα μάτια του ανοικτά και θέλει να ασκήσει κριτική στα κακώς κείμενα, η Δημοτική Αρχή του νησιού δεν θα τον αφήσει να πλήξει!

Βαμμένα ξύλινα κάγκελλα στο χρώμα του λευκού!

Πιο κιτς δεν γίνεται! Έτσι, μετά την αυθαίρετη τοποθέτηση ξύλινης εξέδρας πάνω στις πέτρες του παλιού λιμανιού του Εμπορειού, η οποία απομακρύνθηκε μετά τη δημοσίευση σχετικού σχόλιου και φωτογραφιών μου στο "Rib and Seahttp://www.ribandsea.com/waves/1992-stise-kai-sy-mia-eksedra-sti-thalassa-boreis εθεάθη προχθές υπάλληλος του Δήμου να βάφει με πλαστικό λευκό χρώμα τα ξύλινα προστατευτικά κάγκελλα που βρίσκονται μπροστά στο Ηρώο!

Η πράξη έγινε, όπως έμαθα, εν αγνοία της αντιπολίτευσης η οποία, για άλλη μία φορά, δεν ενημερώθηκε για τις αποφάσεις της Δημοτικής Αρχής. Εγώ πάντως δεν θα μείνω αυτή τη φορά στο παράτυπο του πράγματος. Προτού όμως αναφέρω τι με ενόχλησε προσωπικώς περισσότερο, θα πρέπει να πω ότι κάθε απόφαση που λαμβάνεται από την Δημοτική Αρχή μονομερώς για την πραγματοποίηση ενός μικρού ή μεγάλου δημοτικού έργου είναι de facto και de juris παράνομη καθώς, στην προκειμένη περίπτωση, δεν πρόκειται για βάψιμο των κάγκελλων ενός σπιτιού αλλά για το βάψιμο των κάγκελλων ενός δημόσιου χώρου. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει η κυρία Τσανάκη, δεδομένου ότι εκτός από τη μεγάλη πείρα που έχει αποκτήσει λόγω της πολυετούς παρουσίας της στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι και δικηγόρος στο επάγγελμα.

Δεν θα μείνω όμως σ' αυτό, όπως προείπα, αλλά θα κρίνω τη συγκεκριμένη πράξη από την άποψη της καλαισθησίας. Αναρωτιέμαι λοιπόν, αρέσει στην κυρία Τσανάκη η θέα ξύλινων κάγκελλων που έχουν βαφτεί με πλαστικό άσπρο χρώμα; Γιατί ας πούμε δεν θα τα έβαφε ροζ; Η όλη εικόνα δεν είναι ολίγον κιτς; Δεν θα μπορούσε, δηλαδή, αντί να βαφτούν τα κάγκελλα με λευκό πλαστικό χρώμα να περαστούν με λάδι ή βερνίκι ξύλου; Σκέφτηκε η κυρία Τσανάκη τι θα συμβεί τον χειμώνα όταν η κακοκαιρία ταλαιπωρήσει τη λευκή πλαστική μπογιά και την ξεφτίσει αποκαλύπτοντας το ξύλο που με τόση προχειρότητα και χωρίς αστάρι καλύφθηκε; Δεν θα απαιτηθεί διπλή και τριπλή εργασία και κόστος όταν η κυρία Τσανάκη αντιληφθεί στο μέλλον το γελοίον του πράγματος και θελήσει να επανορθώσει; Σε δουλειά να βρισκόμαστε...

Οι "βελτιώσεις" στο 5Χ5

Δύο χρόνια περιμένουν κάποιον να τους αδειάσει! Θα θυμίσω το άρθρο που είχα δημοσιεύσει στο "Rib and Sea" τον Οκτώβριο του 2013 με τίτλο : "Και οι όμορφες έχουν προβλήματα" http://www.ribandsea.com/waves/1286-kai-oi-omorfes-exoun-provlimata Μεταξύ άλλων αναφέρθηκα τότε και στο κακό χάλι του γηπέδου 5Χ5 που ήταν γεμάτο σκουπίδια, πλαστικά μπουκάλια, σχισμένες σακκούλες σκουπιδιών, μαύρους κόκκους καουτσούκ και σπασμένα καθίσματα. Είχα πάρει τότε την πρωτοβουλία να καθαρίσω μόνος μου εκείνο το χάλι. Επειδή όμως δεν είχα την δυνατότητα να μεταφέρω τους κίτρινους κάδους ανακύκλωσης αλουμινίου (μόνο αλουμίνιο δεν είχαν) με τους κόκκους μαύρου καουτσούκ που συγκέντρωσα, ενημέρωσα τον Δήμαρχο Δημήτρη Ερωτόκριτο ο οποίος είπε ότι θα στείλει το απορριμματοφόρο να τους μαζέψει.

Αντί να αντικατασταθούν τα λίγα σπασμένα καθίσματα, προσετέθησαν και άλλα! Αυτά έγιναν τον Αύγουστο του 2013. Ο Δημήτρης Ερωτόκριτος έμεινε άλλον ένα χρόνο στον Δήμο (μέχρι τον Αύγουστο του 2014) και την 1η Σεπτεμβρίου του 2014 τον παρέδωσε στην κυρία Τσανάκη. Άλλος ένας χρόνος πέρασε από τότε και στα τέλη Αυγούστου του 2015 οι κίτρινοι κάδοι είναι ακόμη γεμάτοι με τους μαύρους κόκκους καουτσούκ που είχα συγκεντρώσει δύο χρόνια πριν, πλαστικά μπουκάλια υπάρχουν και πάλι πεταμένα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και γύρω από το γήπεδο, ενώ τα σπασμένα καθίσματα αντί να αντικατασταθούν  πολλαπλασιάστηκαν! Στο αίσχος της χωματερής της Μαρίτσας, στο λατομείο φάντασμα, στο σκουριασμένο απομεινάρι του "Αρμού", στο σφαγείο, στο λεωφορείο, στο θερμοκήπιο και σε όλα τα άλλα προβλήματα, που ακόμη χρονίζουν, δεν θα αναφερθώ.

Αγαπητοί συμπατριώτες κουράστηκα! Κουράστηκα να τα λέω, να τα γράφω και να με γράφουν! Κουράστηκα να ενδιαφέρομαι και να με φτύνουν! Είναι λυπηρό ένα τόσο όμορφο νησί που έχει άπειρες δυνατότητες βελτίωσης και ανάπτυξης να πέφτει στα χέρια αδιάφορων τοπικών αρχόντων οι οποίοι σε τίποτε δεν διαφέρουν από τους βο(υ)λευτές του ελληνικού Κυ(οι)νοβουλίου...