Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Μπορούμε να αντισταθούμε στο... κωλοδάκτυλο των μεγαλοεργολάβων!

Καταγράφει και προτείνει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Σήμερα έπρεπε να πεταχτώ για κάποια δουλειά μέχρι την Χαλκίδα. Καθώς ο καιρός ήταν καλός, αποφάσισα να πάω με το παπί. Επικίνδυνες αποστολές για την ηλικία μου, θα πείτε, αλλά εμένα πάντοτε μου άρεσαν τα "ροκ" μέσα μεταφοράς γιατί με κρατούσαν, και με κρατούν, ζωντανό. Μηχανάκια, τροχόσπιτα, φουσκωτά, συμβατικά ή ιπτάμενα το ίδιο κάνει. Σκέφτηκα λοιπόν, με την ευκαιρία, να κάνω παράλληλα ένα τεστ χρόνου και οικονομίας για να διαπιστώσω ποιος είναι ο συντομότερος και πιο οικονομικός τρόπος να πάει κανείς από την Ηλιούπολη στη Χαλκίδα.

Αποφάσισα λοιπόν να πάω από τον παλιό δρόμο και να επιστρέψω από τον Μπομπολόδρομο. Σαν σημείο εκκίνησης και τερματισμού στην Αθήνα όρισα το σημείο όπου ο περιφερειακός του Υμηττού χωρίζει και πάει αριστερά προς Αθήνα και δεξιά προς Αττική Οδό. Σαν σημείο εκκίνησης και τερματισμού στην Χαλκίδα όρισα την αρχή της μεγάλης γέφυρας, προς την πλευρά της ομώνυμης πόλης.

Σημειώστε λοιπόν τα στοιχεία που συγκέντρωσα και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.

Η απόσταση από την διασταύρωση του περιφερειακού (στις παρυφές της Καισαριανής) μέχρι τη μεγάλη γέφυρα της Χαλκίδας, μέσω του παλιού καλού δρόμου (Λεωφ. Κηφισού, Άγ. Στέφανος, Μαλακάσα, Αυλώνα, Οινόφυτα) είναι 73 χιλιόμετρα ακριβώς και το 125άρι Honda έκαψε 1,53 λίτρα αμόλυβδης βενζίνης ή 2,50 ευρώ. Μαζί κάηκαν βεβαίως, απ' την πρωϊνή παγωνιά, και μερικοί ιστοί γύρω από τα γόνατά μου! Ο χρόνος του ταξιδιού, με μέση ωριαία ταχύτητα τα 70 χιλιόμετρα, ήταν 75 λεπτά. Κουβέντα βέβαια για διόδια. Η ηδονή στο απώγειό της!

Η απόσταση από την Χαλκίδα (μεγάλη γέφυρα) μέχρι την διασταύρωση του Περιφερειακού, στο ύψος της Καισαριανής, μέσω των Μπομπολόδρομων ("Εθνική Οδός" Αθηνών-Λαμίας, σου λένε μετά αυτοί που την παραχώρησαν στους εργολάβους, και Αττική Οδός), είναι 80 χιλιόμετρα ακριβώς. Επτά χιλιόμετρα δηλαδή πιο μεγάλη. Το κόστος σε καύσιμα (πάλι με μέση ωριαία ταχύτητα τα 70 χιλιόμετρα) ήταν 1,83 λίτρα αμόλυβδης βενζίνης ή 3 ευρώ. Αν συνυπολογίσετε σ' αυτό το ποσό τα 1,50 ευρώ στα διόδια των Αφιδνών και τα 1,40 ευρώ της Αττικής Οδού, τότε φθάνετε αισίως στα 5,90 ευρώ. 2,50 ευρώ στο πήγαινε, 5,90 ευρώ στο έλα, με επτά χιλιόμετρα μεγαλύτερη απόσταση και ίδιο ακριβώς χρόνο ταξιδίου.

Καθώς έκανα προ ολίγου αυτούς τους υπολογισμούς, σκέφτηκα πως εάν για την συγκεκριμένη διαδρομή επέλεγα το αυτοκινούμενο, ο πηγαιμός θα μου κόστιζε 8 περίπου λίτρα πετρέλαιο και ο γυρισμός 9 λίτρα συν 8 ευρώ για διόδια (5,20 + 2,80). Είπαμε, στις Αφίδνες χαρατσώνουν τα αυτοκινούμενα σαν φορτηγά λόγω... ύψους! Δηλαδή, σε χρήματα : 12,80 ευρώ ο πηγαιμός και 22,40 ευρώ ο γυρισμός. Όσα τα καύσιμα, δηλαδή, τόσα σχεδόν και τα διόδια!

Γιατί λοιπόν να πάμε στη Χαλκίδα από τους Μπομπολόδρομους, που είναι πιο μακρυά, δεν κερδίζουμε τίποτε σε χρόνο, γλυτώνουμε το χαράτσι των διοδίων και, το κυριώτερο, δεν μας πιάνει ο κάθε μεγαλοεργολάβος τον πισινό; Αφήστε που επιλέγοντας τους παράλληλους δρόμους δίνουμε ζωή στην επαρχία και όχι στα βενζινάδικα. Αυτό πού το βάζετε;