Rib and Sea

Γράφει, έτοιμος να πάρει τα βουνά, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Είναι τραγικό να βλέπει κανείς γύρω του τα πάντα να καταρρέουν και να μη μπορεί να αντιδράσει, να μη μπορεί να κάνει τίποτε, καθώς όχι ένας αλλά ούτε δέκα κούκοι δεν μπορούν πια να φέρουν την άνοιξη. Απίστευτη αδράνεια, αρρωστημένη ομαδική ύπνωση, υποτυπώδεις μεμονωμένες αντιδράσεις, προσπάθεια να σώσει ο καθένας το τομάρι του ή ό,τι μπορεί να σωθεί, ενώ δεν γίνεται κουβέντα για ομαδικές κινητοποιήσεις, πέρα από τις άτονες απεργίες όσων ο εργασιακός τους χώρος διαθέτει συνδικαλιστική εκπροσώπηση.

Όσο πάντως με αφορά, σκέφτομαι ότι έχω πολλά ντεσού.

Πρώτον, είμαι απροσάρμοστος. Καταγγέλω την κόπρο του συστήματος αλλά, εντάξει, αυτό το κάνουν κι' άλλοι. Εγώ όμως το πάω λίγο πιο πέρα. Αρνούμαι να κολυμπήσω στα σκατά και έτσι τα σκατά με απομονώνουν και μένω χωρίς δουλειά και χρήματα.

Δεύτερον, αποφάσισα να κάνω στη ζωή μου αυτό που αγαπώ περισσότερο. Δημοσιογραφία. Στη χώρα αυτή, όμως, το βίτσιο να θέλεις να είσαι δημοσιογράφος και να μην σκύβεις στα συμφέροντα του εργοδότη σου, είναι ουτοπία και δεν αποφέρει ούτε χρήματα ούτε αναγνωρισιμότητα.

Τρίτον, αναγκάστηκα να ακολουθήσω το επάγγελμα του εμπόρου, για να επιβιώσω, αλλά οι συνθήκες μετά την άρον άρον είσοδό μας στην Ενωμένη Ευρώπη δεν ήταν ευνοϊκές, ενώ, εκτός των άλλων, ο χώρος των ελευθέρων επαγγελματιών ούτε ευνοεί ούτε δικαιολογεί συνδικαλιστική δράση. Κάποια χρόνια, βεβαίως, μεταξύ 1978 και 2000, τα πράγματα πήγαν καλά και κατάφερα έτσι να βάλω ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι μας, χωρίς μάλιστα να πάρω δάνειο, και να αποκτήσω τα αντικείμενα του πόθου μου. Ένα φουσκωτό σκάφος και ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο.

Πριν όμως τα αποκτήσω δεν μου είπε ο τότε υπουργός των Οικονομικών ότι ο διάδοχός του θα μου φόρτωνε, είκοσι πέντε χρόνια μετά, χαράτσια, τεκμήρια, ΕΕΤΗΔΕ και φόρο πολυτελείας. Αν μου το είχε πει, απλώς δεν θα τα αγόραζα. Τα νοικιάρικα έχουν άλλωστε λιγότερους κινδύνους, καμμία συντήρηση, κανένα χαράτσι, κανένα φόρο πολυτελείας.

Το υπουργείο, λοιπόν, ακολουθώντας τις εντολές τροϊκανών, τραπεζιτών και τοκογλύφων,  επιστράτευσε χαράτσια, φόρους πολυτελείας, τεκμήρια και ένα σωρό άλλα εργαλεία βασανιστηρίων (για να μπορεί να τα φορολογήσει καλύτερα ντε) την στιγμή κατά την οποίαν οι πραγματικές αξίες των σπιτιών όχι μόνο κατρακύλησαν στο ναδίρ, αλλά δεν υπάρχουν και ενδιαφερόμενοι να τα αγοράσουν, στην περίπτωση που θέλει κάποιος δυστυχής άνεργος να τα πουλήσει για να απαλλαγεί από τον βραχνά των φόρων.

Και τώρα τι κάνουμε; Δεν ξέρω τι θα κάνετε εσείς, θα σας πω όμως τι έκανα εγώ. Δεν ξέρω αν θα επιτύχω κάτι (μεταξύ μας πολύ αμφιβάλλω, με δεδομένη την προδοτική στάση μεγάλης μερίδας δικαστών). Αυτό που ξέρω είναι ότι το κωλοδάκτυλο τσούζει! Και όσο πιο βαθειά μου το χώνουν, τόσο πιο πολύ πονάω, τόσο πιο πολύ φωνάζω. Διαφέρω βλέπετε σ' αυτό από σας. Ναι, εσάς λέω, που ξαπλώνετε νωχελικά στον καναπέ και απολαμβάνετε την Όλγα που τρέμει κι' εκείνον τον μπουκαλοεκτοξευτή, τον Πρετεντέρη, στο δελτίο του Μπομπολικού καναλιού.

Μπορεί λοιπόν να μην επιτύχω κάτι, θα έχω όμως τουλάχιστον την ικανοποίηση ότι δεν κάθισα αναπαυτικά να απολαύσω τον βιασμό μου.

Ηλιούπολη, 23 Σεπτεμβρίου 2013

Προς την                                                              ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ :
Δ.Ο.Υ. Ηλιούπολης                                             Υπουργείο Οικονομικών (αρ. πρωτ. 1144429/24.9.2013)
Υπ' όψιν του κ. Εφόρου. (αρ. πρωτ. 24018/24.9.2013)

Αξιότιμε κ. Έφορε,

Είμαι άνεργος από τον Μάρτιο του 2012, η δε σύζυγός μου από τον Δεκέμβριο του 2011. Κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών φιλοξένησα τον επίσης άνεργο γιο μου, ο οποίος προσφάτως προσελήφθη από εταιρεία που δραστηριοποιείται στα Οινόφυτα και διαμένει πλέον στην Χαλκίδα.

Τον Νόεμβριο του 2012 υπέβαλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά στον Ασφαλιστικό μου Φορέα, προκειμένου να συνταξιοδοτηθώ. Δεν εισπράττω ωστόσο επίδομα ανεργίας, ούτε κάποιο χρηματικό ποσό έναντι της σύνταξης η οποία θα μου αποδοθεί (άγνωστο πότε). Ζούμε λοιπόν, όπως όπως, χάρις στο ενοίκιο που εισπράττουμε από ένα μικρό διαμέρισμα που νοικιάζει η σύζυγός μου στην Πετρούπολη.

Έλαβα προσφάτως την εκκαθάριση της φορολογικής μου δήλωσης, με την οποία μου ζητάτε να καταβάλλω φόρο 736 ευρώ! Υπολογίσατε σαν φορολογητέο εισόδημά μου το ποσό των 8.339,29 ευρώ, το οποίο ουσιαστικώς είναι το προϊόν τιμολογίου αυτοπαράδοσης (τιμολόγιο που έκοψα στον εαυτό μου δηλαδή) όταν τον Μάρτιο του 2012 σταμάτησα την εμπορική μου δραστηριότητα! Στην πραγματικότητα το μοναδικό έσοδο που είχαμε κατά την διάρκεια του 2012 ήταν το ποσό των 3.000 ευρώ (250 ευρώ μηνιαίως) από ένα διαμέρισμα 50 μ2 της συζύγου μου που νοικιάζει στην Πετρούπολη. Σημειώστε ότι το ποσό αυτό μειώθηκε από 1ης Ιανουαρίου 2013, λόγω της οικονομικής κρίσης, σε 150 ευρώ μηνιαίως (1.800 ευρώ ετησίως).

Υπολογίσατε, επίσης, σαν τεκμαρτό εισόδημα διαβίωσης το ι.χ. αυτοκίνητό μου, το οποίο απέκτησα όταν είχα εισοδήματα (από την εργασία μου) καθ' ην στιγμή μάλιστα δεν υπήρχαν τότε τεκμήρια και φόροι πολυτελείας. Παράλληλα τρέχουν και τα παράνομα χαράτσια (ΕΕΤΗΔΕ) τα οποία επίσης αδυνατώ, αλλά και ΔΕΝ ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΑΙ εκ του νόμου να πληρώσω.

Λόγω της οικτρής οικονομικής κατάστασης στην οποία περιήλθα από τα τέλη του 2011, σκέφτομαι να καταθέσω τις πινακίδες του αυτοκινήτου μου ενώ έχω ήδη βάλει αγγελίες για την πώλησή του, καθώς και για την πώληση της οικίας μου στο ήμισυ της αντικειμενικής της αξίας (αυτής που εσείς έχετε προσδιορίσει για την συγκεκριμένη περιοχή).

Καθώς όμως δεν υπάρχει ενδιαφέρον για την αγορά τους, ενώ οι φόροι, τα χαράτσια και οι φόροι πολυτελείας αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο, σας ζητώ να τα διαγράψετε, δεδομένου ότι δεν είμαι σε θέση να τα πληρώσω.

Σε περίπτωση που το αίτημά μου δεν γίνει αποδεκτό, θα ήθελα να υποβάλλω την εξής πρόταση :

Να αγοράσετε εσείς ή το Υπουργείο Οικονομικών την οικία και το ι.χ. αυτοκίνητό μου στο ήμισυ της αντικειμενικής τους αξίας (που εσείς έχετε ορίσει) ώστε να απαλλαγώ από τους φόρους και τα χαράτσια. Νομίζω ότι αυτή είναι μια σωστή και δίκαιη πρόταση.

Σε αντίθετη περίπτωση, επειδή δεν πρόκειται να κάνω σε κανέναν επίορκο και προδότη πολιτικό ή δημόσιο υπάλληλο τη χάρη να πέσω απ' το μπαλκόνι του σπιτιού μου ή να  τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα, όπως έκαναν άλλοι απελπισμένοι συμπατριώτες μου, σε συνδυασμό με την από 11.4.2013 και αρ. πρωτοκ. 8624 εξώδικη δήλωση και πρόσκληση συμμόρφωσης που κατέθεσα στην Υπηρεσία σας http://www.ribandsea.com/main/index.php/waves/1028-epidosi-eksodikon-diloseon-proskliseon-symmorfosis-stis-efories, καθώς και με την από 31.1.2013 και αρ. πρωτοκ. 2894 επιστολής μου http://www.ribandsea.com/main/index.php/waves/902-2013-02-01-11-51-55, σας προειδοποιώ ότι εάν τολμήσετε να απλώσετε χέρι στην οικία, στο ι.χ. αυτοκίνητο ή στην πενιχρή σύνταξή μου (όποτε αυτή μου αποδοθεί) θα στραφώ με αγωγή εναντίον σας απαιτώντας να μου επιστραφούν αυτά που εσείς και το Υπουργείο Οικονομικών θα έχετε τυχόν παρανόμως υπεξαιρέσει.

Γνωρίζετε καλύτερα από μένα ότι οι νόμοι, και ιδίως το άρθρο 4 παράγρ. 5 του Συντάγματος, με προστατεύουν. Το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος καθιερώνει την αρχή της φορολογικής ισότητας  των ελλήνων πολιτών με την έννοια της καθολικότητας της φορολογικής υποχρέωσης και της φορολογίας με βάση τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών. Ελπίζω, και πιστεύω, ότι θα βρεθεί ένας έστω δικαστής ο οποίος θα σεβαστεί το λειτούργημά του και θα με δικαιώσει.

Με τιμή

Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Άνεργος ελεύθερος επαγγελματίας και δημοσιογράφος