Rib and Sea

Πηγή :  http://www.triklopodia.gr/2013/07/blog-post_6183.html 

Του Μίκη Θεοδωράκη.

Ή τώρα ή ποτέ! Κι όταν λέω "ποτέ", το εννοώ. Γιατί εάν ο ελληνικός λαός δεν αδράξει αυτή την τελευταία ευκαιρία, θα είναι χαμένος, γονατισμένος, εξαθλιωμένος και ντροπιασμένος για πάρα - πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. ίσως και για αιώνες"...

Είσαι νέος... Διάβασε καλά! Αν θες διαφώνησε, αλλά μην αδιαφορείς! Η πατρίδα εκπέμπει σήμα κινδύνου. Δεν ακούς; Ποιόν περιμένεις να τη σώσει; Ποιόν περιμένεις να σε σώσει; Κατάλαβέ το.
 
Η λαίλαπα του πολέμου, του ακήρυκτου πολέμου που ζούμε, είναι ανεξέλεγκτη. Ο εχθρός έχει ήδη περάσει το κατώφλι του σπιτιού σου. Όσο κοιτάμε, βέβαια, την τηλεόραση δεν το αντιλαμβανόμαστε. Δεν θα βγει, όμως, από εκεί κανένας σωτήρας...

Ο σωτήρας είσαι εσύ, γιατί η πατρίδα είσαι εσύ! Αν κάτσεις με τα χέρια σταυρωμένα, πολύ σύντομα θα δεις τα παιδιά σου σκλαβωμένα. Θα δεις τον εαυτό σου να δουλεύει για ένα πιάτο φαΐ, δουλικά, ώρες ατελείωτες. Θα δεις την περιουσία σου να παραδίδεται στους ξένους επειδή έτσι το θέλησαν κάποιοι. Θα δεις μια Ελλάδα ανοχύρωτη να σκίζεται σε κομμάτια και να μοιράζεται στους εχθρούς της. Κι όλα αυτά επειδή δεν αντέδρασες όταν είχες τη δυνατότητα να το κάνεις. Η ένδοξη χώρα των Ελλήνων, η ποτισμένη από αίμα ηρώων και μαρτύρων, το λίκνο της Ρωμιοσύνης, στα βάρβαρα χέρια του 4ου Ραΐχ και των συνεργατών του. Αμαχητί. Τι τραγική ειρωνεία...

Έλληνα αδελφέ μας, δεν υπάρχει, πια, η πολυτέλεια της αδιαφορίας. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Μην απελπίζεσαι. Δράσε! Μην το σκέπτεσαι άλλο, ξεσηκώσου! Τώρα. Αύριο θα είναι αργά. Η αρχή του ξεσηκωμού βρίσκεται πάντοτε, στην πνευματική αφύπνιση, στην αναζήτηση και συνειδητοποίηση της αλήθειας. Η Ελλάδα, η πατρίδα σου, αναλογικά με την έκταση της και τον πληθυσμό της, είναι η πιο προικισμένη χώρα του κόσμου.

Μάθε, λοιπόν, ότι τα αποθέματα του υπεδάφους μας είναι αμύθητης αξίας. Η αξία του ορυκτού μας πλούτου ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια ευρώ. Πρόσφατα, σε μεγάλη εκδήλωση που όλα τα μέσα απέκρυψαν (Ίδρυμα Κακογιάννη, 7-11-12), ειδικοί επιστήμονες βεβαίωσαν, για πρώτη φορά σε ευρύ κοινό, ότι μόνο τα άμεσα αξιοποιήσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων εκτιμώνται σε ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Κι εκτός του ανυπολόγιστης αξίας, υπεδάφους μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η γεωγραφική μας θέση μας καθιστά παγκόσμιο κόμβο εμπορίου. Ότι η ναυτιλία μας είναι η μεγαλύτερη παγκοσμίως κι η αξία του τουρισμού μιας τέτοιας, νησιωτικής κι όχι μόνο, χώρας είναι ανυπολόγιστη.

Πώς θα ανεχθείς να δεσμεύονται όλα αυτά τα έσοδα σε ένα "Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας" με στόχο την -ες αεί- αποπληρωμή του μεθοδευμένα υπέρογκου χρέους; Αντιλαμβάνεσαι τώρα την έσχατη προδοσία που συντελείται; Κατανοείς γιατί οι "σύμμαχοί" μας μάς... "σώζουν" μέσω Μνημονίων από την κρίση που αυτοί δημιούργησαν; Για να μας κατακτήσουν χωρίς να υποψιαστούμε και να καταφέρουν το μεγάλο ξεπούλημα της γης μας. Βλέπεις γιατί τα παπαγαλάκια του συστήματος κάνουν ότι μπορούν, χρόνια ολόκληρα τώρα, να σε πείσουν ότι όλα γίνονται "για το καλό σου"; Για να σε κατακτήσουν αδιαμαρτύρητα. Για να σε κατακτήσουν ολοκληρωτικά. Γιατί όποιος κατακτά τις συνειδήσεις, κατακτά ολοκληρωτικά...

Τα έκρυψαν όλα, τα αντικατέστησαν με γραβάτες. Τα τάνκς μετατράπηκαν σε απεσταλμένους της τρόϊκας, οι βόμβες λέγονται τώρα δάνεια. Σ' έκαναν να προσκυνάς τους Εφιάλτες σου, για μια θεσούλα στο Δημόσιο, που τώρα θα στην πάρουν. Η προδοσία μετονομάστηκε σε σωτηρία, η αντίσταση σε ανοησία. Έτσι, μεταμφιεσμένοι, "Έλληνες" και ξένοι κατακτητές απεδείχθησαν πολύ αποτελεσματικοί.
 
Σε έπιασαν στον ύπνο, σε κορόϊδεψαν και συνεχίζουν ξεδιάντροπα να το κάνουν. Μας υποδούλωναν ενώ εμείς θαυμάζαμε τη "δημοκρατία" που μας σέρβιραν. Και θα αποθρασύνονται περισσότερο όσο τους αφήνεις. Δεν αργεί η ώρα που θα στρέψουν εναντίον του συμπατριώτη σου, όπως καλά ξέρουν να το κάνουν. Για να ισοπεδώσουν τα πάντα στον πολύπαθο τούτο τόπο, κι ύστερα να 'ρθουν ως ελευθερωτές να τους δοξάσεις υπηρετώντας τους. Το ίδιο ιστορικό σκηνικό για άλλη μία φόρα.

Μην τους αφήσεις! Θυμήσου τους αγώνες των προγόνων σου και τίμα το αίμα που χύθηκε ως τα σήμερα. Εμπνεύσου απ' το φρόνημα των αγωνιστών του Ελληνικού Έθνους. "Να 'ρθει ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλει και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά με θρέφει. Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να 'χω, στραβός θανα είμαι", έλεγε ο Μακρυγιάννης απηχώντας το διαχρονικό ανυπέρβλητο πνεύμα του Ελληνισμού.

Αγάπα την πατρίδα σου! Αγάπα την άδολα, μακριά από μισαλλοδοξία. Αγκάλιασε τον συμπατριώτη σου αληθινά, ότι κι αν πρεσβεύει "ιδεολογικά". Δεν είναι αυτός ο εχθρός σου. Αυτοί που σε σαγήνευσαν με τις υποσχέσεις τους και θέλησαν να σε κάνουν συνένοχο με τα ρουσφέτια τους, αυτοί είναι οι αντίπαλοί μας. Αυτοί που σ' αποκοίμισαν όσο θαύμαζες τον εκσυγχρονισμό τους, σ' είχαν προγραμματίσει να ξυπνήσεις μέσα σε εμφύλιο σπαραγμό.

Ξύπνα αδελφέ πριν το μοιραίο! Μην περιμένεις τίποτα απ' όσους διαχειρίζονται "πολιτικά" την κατάσταση. "Αλίμονο στους αγώνες που κρέμονται από τα χαρτιά. Το γένος δεν χρειάζεται  τα χαρτιά κανενός για τη λευτεριά του. Έχετε πίστη; Έχετε καρδιά; Αλλιώς καθίστε εκεί που κάθεστε. Ραγιάδες εσείς, ραγιάδες και τα παιδιά σας, ραγιάδες και τα παιδιά των παιδιών σας", έκραζε πριν δύο αιώνες ο Παπαφλέσσας.

Τώρα είναι η σειρά σου! Να πεις το νέο "ΟΧΙ"! Να πεις το νέο "Μολών Λαβέ"! "Η Λευτεριά δεν χαρίζεται, κατακτιέται"! Δεν είσαι μόνος σου στον αγώνα αυτό. Πολλοί είμαστε αυτοί που αρνούμαστε πεισματικά να γίνουμε οι πρώτοι Έλληνες στην τρισχιλιετή ιστορία αυτού του Έθνους που θα σκύψουν, ομοθυμαδόν, το κεφάλι στον κατακτητή. Έστω και καθυστερημένα, ξεσηκωθήκαμε, πολεμάμε και θα νικήσουμε! Ένωσε τη σπίθα του αγώνα σου μ' αυτήν του διπλανού σου. "Μέχρι η σπίθα να φουντώσει και να γίνει η καθαρτήρια φωτιά που θα μας σώσει". Για μια ανεξάρτητη Ελλάδα, μ' αληθινή δημοκρατία και υγιή πατριωτισμό!

Και μη ξεχνάς το που χρωστάς... "Χρωστάμε σ' όσους ήρθαν, πέρασαν, θα 'ρθουν, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί". (Κ. Παλαμάς).

Μίκης Θεοδωράκης

Σχόλιο "Rib and Sea".

Ωραία τα γράφει ο Μίκης αλλά, εμένα τουλάχιστον, δεν με πείθει, κυρίως γιατί το "εγερτήριο" σάλπισμά του απευθύνεται σε δεύτερο - ενικό ή πληθυντικό, κατά περίπτωση - πρόσωπο. "Η πατρίδα εκπέμπει σήμα κινδύνου", γράφει, "δεν ακούς; Ποιόν περιμένεις να τη σώσει; Ποιόν περιμένεις να σε σώσει;". Εμένα; θα συμπλήρωνα εγώ, αν ήμουν στη θέση του και είχα τις δικές του επιρροές και τα δικά του χρήματα...

Πείτε μου, όμως, αυτά που λέει και γράφει σήμερα ο Μίκης δεν τα λέει και τα γράφει ο καθένας μας εδώ και μήνες ή χρόνια; Όλοι για να ξυπνήσουν οι άλλοι όμως γράφουν - γράφουμε. Ποτέ για να ξυπνήσουν - ξυπνήσουμε ο ίδιοι! Έτσι κι' ο Μίκης. Τα γράφει μπας και ξυπνήσει ο άλλος και πάει μπροστά, όχι για να ξυπνήσει ο ίδιος! Κι' αν δεν έχει το κουράγιο, λόγω ηλικίας, να ξυπνήσει, να πάει τώρα μπροστά, γιατί δεν πήγε όσο ήταν νέος; Γιατί δεν αντιστάθηκε όταν μπορούσε; Γιατί έγινε κάποια στιγμή ακόμη και συνοδοιπόρος αυτών που σήμερα καταγγέλει;

Την σημαία κανείς δεν θέλει να την κρατήσει, να γίνει σημαιοφόρος μπας και τον ακολουθήσουν κι' άλλοι, μπας και τον πλαισιώσουν κάποιοι παραστάτες. Στήριξε, με την παρουσία και τον λόγο, του μια ομάδα, την "Σπίθα", ο Θεοδωράκης. Και λοιπόν; Τι έκανε η "Σπίθα"; Έγινε πυρκαγιά; Ποιον έκαψε; Πότε αντιστάθηκε πέρα από τα παχειά λόγια και τις δηλώσεις των κατά τόπους εκπροσώπων της;

"Ξύπνα Έλληνα αδελφέ", λέει ο Μίκης. Ο γιος του και η κόρη του, αναρωτιέμαι, γιατί δεν ξυπνούν; Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να "σέρνουν" από δω κι' από κει τον παραπαίοντα πατέρα τους για να μαζεύουν τιμητικές διακρίσεις και να πουλάνε συναυλίες και δίσκους. Άριστος μουσικοσυνθέτης ο Μίκης, άξιος, και ανάξιος εγώ να τον κρίνω σ' αυτό. Στην πολιτική σκακέρα όμως έφαγε ματ. Ουδείς μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο, άλλωστε, και κανένα δημόσιο πρόσωπο δεν μπορεί να είναι υπεράνω κριτικής.

Άσε, γιατί θα πω πολλά και θα ξεφύγω...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Θέλησε όμως και ο "διαστροφικός και παράξενος" αναγνώστης μου να σχολιάσει την δήλωση του μεγάλου Έλληνα μουσικοσυνθέτη και δεν είχα βεβαίως δικαίωμα να του το αρνηθώ.

Αγαπητέ κ. Διευθυντά,

Ο Μίκης, ανήκει στην κατηγορία αυτών που λένε, γράφουν και πράττουν, αφ' υψηλού.

Οικονομικό θέμα δεν υφίσταται γι' αυτόν, ούτε για τα εγγόνια των παιδιών του. Γνωριμίες στην ελίτ του εξωτερικού πάμπολλες (της του εσωτερικού δεν τις συζητώ καν), η συμπάθεια στο πρόσωπό του από τον απλό άνθρωπο, εντός και εκτός Ελλάδος, άπειρη.

Την πάτησε όμως, στο ότι δεν κατάλαβε (η καμώνεται ότι δεν καταλαβαίνει),  ότι το πόπολο που υποφέρει σε πολλαπλά επίπεδα, δεν πείθεται (είτε υποσυνείδητα είτε ενσυνείδητα), από γραπτά τσιτάτα που το μαλώνουν και του λένε τι να κάνει, ακόμη και αν τα έχει συντάξει ο Ιησούς Χριστός που ενδιαφέρεται για την υστεροφημία του.

Δηλαδή, τι μας λέει ο μεγάλος αυτός μουσικός, με απλά λόγια;

Έχασες την δουλειά σου μετά από 35 χρόνια, δεν έχεις να φας και κλέβεις ντομάτες και καρότα από τους πάγκους των λαϊκών αγορών; Οι τράπεζες σου παίρνουν το σπίτι, που το έχεις πληρώσει 3, 4 και 5 φορές, δεν μπορείς να αγοράσεις τα φάρμακα για το βαριά άρρωστο παιδί σου και του δίνεις γενόσημα με πίστωση; Παρακαλάς να πεθάνει η υπέργηρη μάνα σου, που εσύ την ζεις, διότι η σύνταξη της δεν φτάνει ούτε για το λάδι που βάζει στο καντήλι, και δεν βλέπεις κανέναν από τους φίλους σου διότι σιχαίνεσαι να σε κερνούν τον καφέ στο καφενείο; Ξεσηκώσου αμέσως και ενεργά κατά της ελίτ (στην οποία ανήκω), διότι εάν δεν το κάνεις, θα είσαι υπόλογος έναντι των προγόνων και των απόγόνων σου και ο μοναδικός υπεύθυνος για την κατάστασή σου.

Εγώ έκανα το καθήκον μου, στα είπα και νίπτω τας χείρας μου. Δεν θέλω να γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος ότι ο Θεοδωράκης ...αδιαφόρησε...

Άσε μας ΡΕ πλούσιε Μίκη στην φτώχια μας, θα του έλεγα, αν μπορούσα να παρακάμψω τις πέντε γραμματείς του και να τον δω από κοντά σ' ένα από τα σπίτια του, όπως αυτό της Φιλοθέης.

Και δεν ντρέπομαι που παρεμβάλω το "ΡΕ". Του αξίζει, και ολόκληρο και κεφαλαίο.

Ένας παράξενος και διαστροφικός αναγνώστης.