Rib and Sea
Αντιμάμαλα
Η γενική απεργία και η πορεία της 29ης Ιουνίου 2010
Χθες, που λέτε, δουλειά δεν είχε ο διάολος (εγώ είμαι αυτός) και πήγε στην πορεία. Διότι, όταν έχεις δουλειά, χρήματα, ασφάλεια, αισιοδοξία, ελπίδα για το αύριο, τίμιους πολιτικούς και δημοσιογράφους και λίγη βενζίνη για να βγάλεις τον καϋμό σου σεργιάνι στο πέλαγος, δεν πας στις πορείες. Ενώθηκα λοιπόν στο ύψος του Πολυτεχνείου με όλο εκείνο το πολύχρωμο ανθρώπινο ποτάμι και, χωρίς να το καταλάβω, άρχισα να φωνάζω κι' εγώ συνθήματα και να βγάζω φωτογραφίες. Θυμήθηκα τα φοιτητικά μου χρόνια, που δεν πρόλαβα να τα ζήσω κι' αυτά και να τα χαρώ, με τη φαεινή ιδέα που είχα να κάνω διακοπή της αναβολής μου και να πάρω το πτυχίο μου μαζί με το απολυτήριο του στρατού. Δεν με έπαιρνε βλέπετε να παραστήσω τον τρελλό και να γλυτώσω εκείνους τους τριάντα δύο μήνες, όπως έκανε ο μεγάλος "Ταρζάν"...
Ποιος θα αναλάβει την κάθαρση στη Δικαιοσύνη;
Σε μία συνέντευξη η οποία είναι βέβαιο ότι ιστορικά θα αποτελέσει σημείο αναφοράς, ο εν ενεργεία Α΄ Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννης Παπανικολάου έλυσε τη σιωπή του και χωρίς περιστροφές επιβεβαιώνει αυτό που κάθε πολίτης γνωρίζει σ' αυτή τη χώρα, δηλαδή την τραγική κατάσταση που επικρατεί στην Ελληνική δικαιοσύνη.
Μας πάνε ολοταχώς για φούντο!
Γράφει ο Δημήτρης Καζάκης (Οικονομικός αναλυτής).
Στην Ελλάδα έχει επιβληθεί σκόπιμη σιγή ειδήσεων σχετικά με την κατάστασή της. Ο πολίτης δεν χρειάζεται να ξέρει τι γίνεται, ούτε να ενδιαφέρεται για το τι πρόκειται να συμβεί άμεσα. Υποτίθεται ότι όλα πάνε κατά τα αναμενόμενα και άρα η διατεταγμένη ειδησεογραφία μπορεί να ασχοληθεί άνετα με την Siemens, τους Μαντέληδες, το Βατοπέδι και με όλο τον υπόλοιπο θίασο επί σκηνής. Αρκεί ο κόσμος να μην σκέφτεται, να μην αναρωτιέται, να μην ανησυχεί και, προπαντός, να μην αφυπνίζεται.
Στην Ελλάδα έχει επιβληθεί σκόπιμη σιγή ειδήσεων σχετικά με την κατάστασή της. Ο πολίτης δεν χρειάζεται να ξέρει τι γίνεται, ούτε να ενδιαφέρεται για το τι πρόκειται να συμβεί άμεσα. Υποτίθεται ότι όλα πάνε κατά τα αναμενόμενα και άρα η διατεταγμένη ειδησεογραφία μπορεί να ασχοληθεί άνετα με την Siemens, τους Μαντέληδες, το Βατοπέδι και με όλο τον υπόλοιπο θίασο επί σκηνής. Αρκεί ο κόσμος να μην σκέφτεται, να μην αναρωτιέται, να μην ανησυχεί και, προπαντός, να μην αφυπνίζεται.
Ένας "Παττακός" με... αριθμό κυκλοφορίας!
Ηθικός αυτουργός και φωτογράφος ο Σταύρος Βαμβουνάκης.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η σύντομη ιστορία που θα σας διηγηθώ, βγαλμένη μέσα από ένα φωτογραφικό άλμπουμ-ντοκουμέντο, θα σας ταξιδεύσει στην εποχή της χουντικής επταετίας. Πώς; Μέσα από το ζωντάνεμα ενός αυτοκινήτου! Ενός Peugeot 403 του 1958, με κινητήρα 1.380 κυβικών εκατοστών και βάρος 1.800 κιλών, που αναγεννήθηκε μέσα από την τέφρα του, όπως ακριβώς ο φοίνικας των συνταγματαρχών, χάρις στις άοκνες προσπάθειες δύο φίλων απ' τα Χανιά.
11888. Τυχαίο; Δεν νομίζω!
Είναι σύντομο, μου το έστειλε ο φίλος μου Ντίνος Φούντης και το δημοσιεύω εδώ, γιατί το βρήκα πολύ επίκαιρο και αναμενόμενο...
Υπολογίζεται ότι 1 νέος που τελειώνει σήμερα το σχολείο στα 18, με το νέο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα θα πάρει σύνταξη στα 88.
Όλο μαζί 11888. Τυχαίο; Δεν νομίζω!
