Rib and Sea

Ένα ταξίδι με camper σε χώρους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και φυσικής ομορφιάς.

Κείμενο – Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Θα μου επιτρέψουν, ελπίζω, οι αναγνώστες του "Camper Life" να απευθυνθώ, κατ' εξαίρεσιν αυτή τη φορά, στους βορειοευρωπαίους εταίρους μας. Αφ' ενός μεν γιατί το ταξιδιωτικό αυτό έγινε "κατά παραγγελίαν" (πού να βρεθεί τόσο πετρέλαιο, μεσούσης της κρίσης και παρούσης της τρόϊκας, για τέτοιου είδους ξαφνικές και χιλιομετροφάγες εξορμήσεις), αφ' ετέρου γιατί, στην ουσία, ένα τέτοιο πλάνο, με ολίγον από αρχαία απομεινάρια και ολίγον από ήλιο και θάλασσα, απευθύνεται, εκ των πραγμάτων, περισσότερο στους λευκόδερμους κατοίκους του βορρά, οι οποίοι έρχονται στην Ελλάδα, είτε για να ροδοκοκκινίσουν, ξαπλωμένοι κάτω απ' τον καυτό Μεσογειακό ήλιο, είτε για να πάρουν σβάρνα τους αρχαιολογικούς χώρους κρατώντας ένα βιβλίο στο χέρι. Αυτοί, άλλωστε, γνωρίζουν πολύ καλύτερα (από μας) τον αρχαίο πολιτισμό και την ιστορία μας...

Δεν είναι λίγοι οι κάτοικοι των χωρών της, βορείου κυρίως, Ευρώπης, οι οποίοι επιθυμούν διακαώς, με την πρώτη ευκαιρία, να εγκαταλείψουν την καθημερινή ρουτίνα της δουλειάς και τον μολυβί ουρανό της πατρίδας τους για να γεμίσουν την ψυχή και τις αισθήσεις τους με τις μυρωδιές του Αιγαίου, τη γλυκειά θαλπωρή του ήλιου και του γαλάζιου ουρανού και να μυηθούν στην αρχαία ελληνική ιστορία και τον πολιτισμό. 

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι οι Αυστριακοί φίλοι μας Ρούντολφ και Γκέρτη (τυχαία η επιλογή των ονομάτων) βρήκαν την ευκαιρία να κλέψουν λίγο χρόνο απ’ την δουλειά τους, κάπου εκεί στις αρχές της άνοιξης, για να κατηφορίσουν προς τη Μεσόγειο. Καθώς η κρίση δεν έχει αφήσει κανέναν απ' έξω, οι οικονομικές τους δυνατότητες είναι σχετικώς περιορισμένες. Η επιθυμία τους όμως να ξαπλώσουν σε κάποια αμμουδιά, κάτω απ’ τον ζεστό ελληνικό ήλιο, και να θαυμάσουν συγχρόνως τα επιτεύγματα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού είναι, χωρίς αμφιβολία, έντονη και χωρίς όρια! Ποιος είναι όμως ο ιδανικότερος τρόπος για να εκμεταλλευτούν τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο τους και να τα απολαύσουν όλα αυτά, χωρίς να τους στοιχίσει ο «κούκος αηδόνι»; Θα προσπαθήσω να τους υποδείξω εγώ τον τρόπο, παραλληλίζοντας μια δική μου ολιγοήμερη απόδραση με ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο και την «καπετάνισσά» μου...

Αυτό που πρέπει κατ’ αρχάς να κάνουν ο Ρούντολφ και η Γκέρτη, αν δεν έχουν δικό τους camper, είναι να κλείσουν απλώς τα αεροπορικά τους εισιτήρια και να πετάξουν μέχρι την Ελλάδα. Στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» θα τους υποδεχθεί ο εκπρόσωπος της X εταιρείας που νοικιάζει αυτοκινούμενα τροχόσπιτα. Στις εγκαταστάσεις τής εταιρείας θα νοικιάσουν το camper που τους ταιριάζει καλύτερα, πλήρως εξοπλισμένο, και σε λίγη ώρα θα είναι ήδη καθ’ οδόν προς την Επίδαυρο! Μπορούν, αν θέλουν, να «σνομπάρουν» την εθνική οδό, στο ύψος των διοδίων της Ελευσίνας, και να επιλέξουν τον παραλιακό παράδρομο, γιατί ενδέχεται και η Γκέρτη να θέλει να μαγειρέψει το βράδυ... μυδομακαρονάδα, όπως και η δική μου "καπετάνισσα". Ας μην ξεχνάμε ότι όλα είναι άλλωστε δυνατά σε ένα camper! Πολύ περισσότερο όταν ένα όμορφο δείπνο, στο ειδυλλιακό ελεύθερο camping της αρεσκείας τους, δεν θα τους κοστίσει περισσότερο από 8 ευρώ! (και για τους δύο).

Θα γράφω στη συνέχεια του ταξιδιωτικού αυτού άρθρου σε δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο, ώστε να αποκτήσω και την σχετική... οικειότητα με τους Αυστριακούς φίλους της φανταστικής ιστορίας μας. Στην περιοχή «Νεράκι» λοιπόν, στο ύψος του Λουτρόπυργου, μπορείτε να αγοράσετε φρέσκα μύδια, προς 2,5 μόνο ευρώ το κιλό, όπως επίσης γυαλιστερές και κυδώνια. Μπείτε και πάλι στην εθνική οδό στο ύψος της Κινέττας (χωρίς να πληρώσετε διόδια) και βγείτε από αυτήν στην έξοδο της Επιδαύρου, λίγο μετά το Λουτράκι.

Ο δρόμος μέχρι τη Νέα Επίδαυρο είναι καλός, γραφικός, με πολλές ωστόσο στροφές που θα σας αναγκάσουν να είστε προσεκτικοί κατά την οδήγηση. Φθάνοντας στη Ν. Επίδαυρο έχετε δύο επιλογές, σε περίπτωση που επιθυμείτε να διανυκτερεύσετε εκεί. Εάν μεν είστε λάτρης του ελεύθερου camping μπορείτε να διανυκτερεύσετε χωρίς πρόβλημα στο χωμάτινο πάρκινγκ που βρίσκεται στο αριστερό άκρο της παραλίας (δίπλα στο ποτάμι). Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η διανυκτέρευση στην Ελλάδα, σε αυτοκινούμενα τροχόσπιτα και σε ανοικτούς χώρους στάθμευσης είναι (κατά κανόνα) ασφαλής και χωρίς προβλήματα. Απαραίτητη ωστόσο προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να επιλέγετε τοποθεσίες που δεν είναι ερημικές, σκοτεινές ή απομακρυσμένες, να μη ρίχνετε τα γκρίζα νερά της αποχέτευσης στο ύπαιθρο και να μην ανοίγετε τέντες ή βγάζετε τραπέζια και καρέκλες έξω απ’ το camper. Τα έχουμε ξαναπεί βεβαίως αυτά, αλλά καλό είναι να τα επαναλαμβάνουμε, από καιρού εις καιρόν, για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή...

Εάν προτιμάτε το οργανωμένο camping, η Νέα Επίδαυρος δεν θα σας απογοητεύσει. Μπορείτε να διανυκτερεύσετε σε ένα από τα δύο camping που λειτουργούν στην περιοχή και βρίσκονται επάνω στον κεντρικό δρόμο και πολύ κοντά στη θάλασσα. Το «Nea Epidauros» (τηλ. 27530 31296) και το «Diamadis» (τηλ. 27530 31181 – 6977 748897). Και τα δύο προσφέρουν όλες τις παροχές και τις ανέσεις ενός οργανωμένου camping, με τουαλέττες, νερό, ντουσιέρες, εστιατόριο, mini market, πισίνα, παροχή ηλεκτρικού ρεύματος κ.λπ., ενώ το ημερήσιο κόστος παραμονής στο camping «Nea Epidauros» (για ένα camper και δύο άτομα) από τον Σεπτέμβριο μέχρι και τον Μάϊο δεν υπερβαίνει τα 17 ευρώ, και από τον Ιούνιο μέχρι και τον Αύγουστο τα 23 ευρώ. Το κόστος παραμονής για τα παιδιά μειώνεται κατά το ήμισυ. Σε  περίπτωση παροχής ηλεκτρικού ρεύματος υπάρχει μια επιπλέον χρέωση 4 ευρώ ανά ημέρα.

Το camping «Diamadis» λειτουργεί από τις 15 Μαίου μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου και η ημερήσια παραμονή για ένα camper και δύο ενήλικα άτομα κοστίζει 17 ευρώ, με επιπλέον χρέωση τριών ευρώ για την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος (ανά ημέρα). Η ημερήσια χρέωση για τα παιδιά είναι 3 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση αποφύγετε πάντως να διανυκτερεύσετε κατά μήκος της παραλίας της Νέας Επιδαύρου γιατί κάποιος από τους ιδιοκτήτες των παραθεριστικών κατοικιών ενδέχεται να εκνευριστεί και να καλέσει την αστυνομία, επειδή του... κόψατε τη θέα. Δεν μπορούν βεβαίως να σας υποχρεώσουν να φύγετε, θα δημιουργηθούν όμως ανώφελοι διαξιφισμοί που θα σας χαλάσουν τη διάθεση και την χαρά του ταξιδιού. Όσο για το φαγητό; Αν δεν είστε διατεθιμένοι να μαγειρέψετε on board, υπάρχουν αρκετά εστιατόρια στην παραλία, που προσφέρουν φαγητό για όλα τα γούστα, με κυρίαρχο πιάτο το ψάρι.

Η Παλαιά Επίδαυρος απέχει από τη Νέα επτά μόνο χιλιόμετρα και φθάνοντας εκεί αρχίζετε πλέον να εισχωρείτε σ’ αυτό που λέγεται «αρχαίος ελληνικός πολιτισμός». Όχι μόνο γιατί η Παλαιά Επίδαυρος απέχει 14 μόλις χιλιόμετρα από το πασίγνωστο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, αλλά και γιατί ένα μονοπάτι μήκους τριακοσίων μέτρων, ανάμεσα σε οπωροφόρα δένδρα και ελιές, οδηγεί στο θέατρο της παλαιάς Επιδαύρου, μια μικρογραφία, θα έλεγε κανείς, του γνωστού μεγάλου θεάτρου της αρχαίας Επιδαύρου.

Η Επίδαυρος υπήρξε στην αρχαιότητα σημαντικό κέντρο στην περιοχή της Αργολίδας, αφ’ ενός μεν λόγω της εύφορης γης της, αφ’ ετέρου λόγω του λιμανιού της, που εξασφάλιζε γρήγορη επικοινωνία με την Κόριθνο, την Αθήνα, την Αίγινα και την ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου. Ενδείξεις για την κατοίκηση της πόλης υπάρχουν από την τρίτη χιλετία π.Χ. Οι θαλαμοειδείς τάφοι, στα υψώματα πάνω απ’ την πόλη, μαρτυρούν αξιόλογη ακμή κατά την Μυκηναϊκή εποχή. Την τοπική σημασία της ωστόσο ξεπέρασε η Επίδαυρος με το ιερό θεραπευτικό της κέντρο, το Ασκληπιείο, το οποίο θεωρήθηκε λίκνο της ιατρικής τέχνης και το μητρικό ιερό για 200 περίπου Ασκληπιεία από την Ανατολή μέχρι την Ρώμη.

Στην πόλη της Παλαιάς Επιδαύρου μπορείτε να διανυκτερεύσετε ελεύθερα στην ακτή «Νησί» (στην αριστερή είσοδο του λιμανιού) και στην παραλία Βαγιωνιά (στη δεξιά είσοδο του λιμανιού). Η οδήγηση προς την παραλία αυτή πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή γιατί ο δρόμος σε κάποια σημεία είναι στενός. Από την παραλία Βαγιωνιά μπορείτε να πάτε με τα πόδια στην παρακείμενη παραλία Καλαμάκι, μια και δεν υπάρχει τρόπος να φθάσετε ως εκεί με αυτοκίνητο ή δίτροχο.

Στην Παλαιά Επίδαυρο υπάρχουν όμως και τέσσερα οργανωμένα camping. Το «Nicolas I» (τηλ. 27530 41218), το «Nicolas II» (τηλ. 27530 41445), το «Verdelis beach» στην παραλία Γιαλάσι (τηλ. 27530 41425) και το camping «Bekas», επίσης στην παραλία Γιαλάσι (τηλ. 27530 41524). Όλα λειτουργούν από τον Απρίλιο μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου.

Ο "αέρας" στην Παλαιά Επίδαυρο είναι πιο κοσμοπολίτικος, με πολλά εστιατόρια και καφετέριες, μαρίνα και αλιευτικό καταφύγιο, καθώς και καταστήματα για την αγορά τροφίμων και πρώτων υλών... μαγειρικής για τους λάτρεις του μαγειρευτού φαγητού. Στο αυτοκινούμενο που θα νοικιάσετε, άλλωστε, υπάρχουν όλα όσα θα χρειαστεί η κυρία ή ο... κύριος της κουζίνας. Εννοείται ότι δεν πρέπει να παραλείψετε να επισκεφθείτε το αρχαίο θέατρο και τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Επιδαύρου. Μπορείτε μάλιστα να διανυκτερεύσετε στο τεράστιο πάρκινγκ που βρίσκεται έξω απ’ το αρχαίο θέατρο, δεδομένου ότι το πλησιέστερο οργανωμένο camping βρίσκεται στην πόλη της Παλαιάς Επιδαύρου (14 χιλιόμετρα απόσταση). Μπορείτε επίσης να γευτείτε τα νόστιμα ντόπια κρέατα και τα τυριά της περιοχής στις γνωστές ταβέρνες του Λυγουριού.

Έχετε την δυνατότητα, φεύγοντας απ’ την περιοχή της Επιδαύρου, να διασχίσετε την Πελοπόνησο και να φθάσετε από την ανατολική στη δυτική ακτή της, προκειμένου να περιπλανηθείτε στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας και τις υπέροχες παραλίες της Κουρούτας και της Καλογριάς. Μπορείτε να ακολουθήσετε την διαδρομή που περνάει απ’ το Ναύπλιο, τους Μύλους (μην ξεχάσετε να αγοράσετε χωριάτικο ψωμί, τυρί και ντόπιες χυλοπίτες), την ανάβαση και τις φημισμένες στροφές του Αχλαδόκαμπου, την Τρίπολη, τη Μεγαλόπολη, την Καρύταινα και την Ανδρίτσαινα (προσοχή στην οδήγηση στα γραφικά αλλά στενά δρομάκια αυτής της πόλης).

Σε όλη την διαδρομή σας δεν θα αντιμετωπίστε πρόβλημα νερού. Εάν πάντως δεν συναντήσετε κάποια βρύση στον δρόμο (πράγμα απίθανο), μπορείτε να γεμίσετε την δεξαμενή του camper σε ένα από τα πρατήρια καυσίμων. Την πιο καλή, και εύκολα προσβάσιμη, πηγή πόσιμου νερού θα την βρείτε στην έξοδο της Καρύταινας. Σε κάθε περίπτωση καλό είναι να έχετε μαζί σας ένα πλαστικό εικοσάλιτρο δοχείο νερού με "λαιμό" που θα σας βοηθήσει στη μετάγγιση.

Αυτό που δεν θα προσέξετε, γιατί δεν έχετε προφανώς ξαναπεράσει από αυτόν τον δρόμο, είναι η ερήμωση κάποιων περιοχών οι οποίες, προτού τεθεί σε λειτουργία το τμήμα της νέας εθνικής οδού Τρίπολης Καλαμάτας, έσφυζαν από ζωή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το κατάστημα "Μαντινεία", στο ύψος της Κάτω Ασέας, στο οποίο μπορούσε κανείς να βρει παλαιότερα και του πουλιού το γάλα! Τώρα το κατάστημα αυτό είναι σχεδόν άδειο και από αγαθά και από πελάτες! Είναι χαρακτηριστική η φράση της κυρίας που μας εξυπηρέτησε και η οποία ήταν, προφανώς, η ιδιοκτήτρια του καταστήματος. "Δεν έχουμε αυτά που ζητάτε, και τα οποία βρίσκατε άλλοτε σε αφθονία και ποικιλλία, γιατί δεν περνάει πια άνθρωπος από εδώ! Τι να κάνουμε; Σημεία των καιρών...".

Ανάλογη συρρίκνωση παρατηρήσαμε και στον αριθμό των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν πλέον στον δρόμο αυτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο τμήμα της παλαιάς οδού από την Τρίπολη μέχρι την Μεγαλόπολη, σε μια απόσταση 35 δηλαδή περίπου χιλομέτρων, διασταυρωθήκαμε με... έξι συνολικώς αυτοκίνητα! Και δεν ήταν περασμένα μεσάνυκτα, όπως ίσως θα υποθέσατε, αλλά γύρω στις 11 το πρωί της 25ης Μαρτίου! Μπορεί λοιπόν οι αυτοκινητόδρομοι να μείωσαν τις αποστάσεις και τον αριθμό των τροχαίων ατυχημάτων, η λειτουργία τους όμως είχε άλλες, πολύ οδυνηρές για τις τοπικές κοινωνίες, συνέπειες. Το φαινόμενο αυτό είναι έντονο και στην παλαιά εθνική οδό Αθηνών Κορίνθου, στο ύψος της διώρυγας. Όλοι θυμόμαστε τον κόσμο που σταματούσε άλλοτε εκεί, είτε για να αγοράσει ένα "καλαμάκι" με δυο φέτες ψωμί είτε για να αγοράσει ένα αναμνηστικό και να χαζέψει τα πλοία που περνούσαν το κανάλι. Σήμερα η εικόνα αυτή υπάρχει πια μόνο σε παλιές φωτογραφίες...

Φεύγοντας από την Ανδρίτσαινα αξίζει να κάνετε μια μικρή παράκαμψη 13 χιλομέτρων για να επισκεφθείτε τον εντυπωσιακό ναό του Επικουρείου Απόλλωνα. Πρόκειται για έναν από τους σπουδαιότερους και επιβλητικότερους ναούς της αρχαιότητας. Αφιερώθηκε από τους Φιγαλείς στον Απόλλωνα γιατί τους βοήθησε να ξεπεράσουν μια επιδημία πανώλης. Ο ναός υψώνεται επιβλητικά στα 1.130 μέτρα και ανεγέρθη το δεύτερο ήμισυ του 5ου αιώνα π.Χ. Το έργο αποδίδεται στον Ικτίνο, ο οποίος υπήρξε αρχιτέκτονας του Παρθενώνα.

Το μνημείο αυτό με την πανανθρώπινη σημασία, και συνάμα ένα από τα καλύτερα σωζόμενα της κλασσικής αρχαιότητας, ήταν το πρώτο στην Ελλάδα που συμπεριελήφθη το1986 στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco. Τμήμα  της ζωφόρου του  ναού αποσπάστηκε το 1814 και εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο. Γνωστή τακτική των Άγγλων, προκειμένου να γεμίσουν τα άδεια μουσεία τους και να τους δώσουν λόγο ύπαρξης. Κάτι ανάλογο έκαναν άλλωστε και με τα γλυπτά του Παρθενώνα...

Η δυτική ακτή της Πελοπονήσου, στο ύψος της αρχαίας Ολυμπίας, είναι ένας τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ιστορίας. Οι παλαιότερες ενδείξεις ανθρώπινης παρουσίας στην περιοχή ανάγονται στην 3η χιλιετία π.Χ. Τον 9ο π.Χ. αιώνα η Ολυμπία ήταν ήδη ένας ιερός τόπος που προσήλκυε πολλούς προσκυνητές. Αυτό το πυκνό ρεύμα των επισκεπτών μαρτυρείται από το μεγάλο πλήθος αναθημάτων που έφθαναν στη Ολυμπία, όχι μόνο από την γύρω περιοχή, αλλά και από τόπους της Πελοπονήσου και της Στερεάς Ελλάδος.

Τον 8ο π.Χ. αιώνα η φήμη της Ολυμπίας μεγάλωσε τόσο ώστε έφθασε από την Ανατολή και τη Μεσοποταμία μέχρι τη Δύση και την κάτω Ιταλία. Σημαντικότατη τομή στην ιστορία της Ολυμπίας απετέλεσε το έτος 776 π.Χ. όπου τότε, κατά την παράδοση, ο Σπαρτιάτης Λυκούργος πραγματοποίησε συμφωνία με τον βασιλιά της Ήλιδος Ίφιτο για την τέλεση λατρευτικών εορτών στην Ολυμπία. Μέρος της συμφωνίας ήταν ότι κατά τις εορτές θα επικρατούσε εκεχειρία σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, η αίγλη της Ολυμπίας έφθασε σε τέτοιο σημείο, ώστε εκεί να συγκεντρώνονται πολιτικοί, φιλόσοφοι και καλλιτέχνες μια και έβρισκαν μεγάλο ακροατήριο για την διάδοση των ιδεών τους. Κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα, δόθηκε σημασία στην οικοδομική δραστηριότητα για την βελτίωση των εγκαταστάσεων και την δημιουργία χώρων στέγασης των επισκεπτών. Το 393 μ.Χ. ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α΄ διέταξε το κλείσιμο όλων των ελληνικών ιερών, χωρίς να υπάρχουν πληροφορίες ποιους συγκεκριμένους χώρους εννοούσε. Παρ’ όλα αυτά, και τα επόμενα χρόνια ο χώρος παρέμεινε ιδιαιτέρως δημοφιλής, αν και αργότερα υπέστη πολλές καταστροφές από φυσικά αίτια. Κατά τον 9ο αιώνα ο χώρος εγκατελείφθη και ερημώθηκε. Με την πάροδο του χρόνου τα νερά του χειμάρρου Κλαδέου διάβρωσαν το έδαφος και κάλυψαν τον Κρόνιο λόφο. Η ανακάλυψη του ιερού (1766) οφείλεται στον Άγγλο Richard Chandler.

Για την διανυκτέρευσή σας στην Ολυμπία μπορείτε να προτιμήσετε το ελεύθερο πάρκινγκ που βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού, ή ένα από τα τρία οργανωμένα camping που λειτουργούν στην περιοχή καθ’ όλη την διάρκεια του έτους. Το «Αλφειός» (το μόνο που λειτουργεί από τον Μάϊο μέχρι και τα τέλη Σεπτεμβρίου – τηλ. 26240 22951), το «Ντιάνα» (τηλ. 26240 22314) και το «Ολυμπία» (τηλ. 26240 22745).  

Σας συνιστώ, προτού περάσετε από την Πελοπόνησο στη Στερεά Ελλάδα, να απολαύσετε τις παραλίες που βρίσκονται μεταξύ του Πύργου και της Κυλλήνης. Και για να μην ταλαιπωρηθείτε ψάχνοντας και ρωτώντας, θα σας έλεγα να περιπλανηθείτε στις αχανείς αμμουδερές παραλίες της Κουρούτας και της Καλογριάς. Αξίζει τον κόπο. Στην περιοχή της Κουρούτας η ελεύθερη διανυκτέρευση είναι ελαφρώς προβληματική. Εκτός αν είστε τυχεροί και καταφέρετε να βρείτε ελεύθερο χώρο στο δημοτικό πάρκινγκ, ικανό να χωρέσει τις διαστάσεις του camper χωρίς να ενοχλεί με τον όγκο του τους ελιγμούς και την στάθμευση των άλλων αυτοκινήτων.

Υπάρχουν πάντως τέσσερα οργανωμένα camping στην ευρύτερη περιοχή της παραλίας της Κουρούτας. Το camping «Κουρούτα» (τηλ. 26220 22901), το «δημοτικό camping» (τηλ. 26220 24481), το «Παλούκι» (τηλ. 26220 24942) και το camping «Παράδεισος» (τηλ. 26220 28840). Η παραλία της Κουρούτας είναι ιδιαιτέρως δημοφιλής για όσους αγαπούν την έντονη ζωή και τη νυκτερινή διασκέδαση, με πολλά καταστήματα, εστιατόρια, μπαρ και καφετέριες.

Όσο για την παραλία της Καλογριάς; Οργανωμένο camping δεν υπάρχει, πλην ενός ξενοδοχείου και μιας καντίνας. Η υπέροχη αμμουδερή παραλία, εφ’ όσον δεν συμπέσει να είστε εκεί κάποιο Σαββατοκύριακο στην αιχμή του καλοκαιριού, είναι προσβάσιμη και μπορείτε να κατασκηνώσετε στο τελείωμα του δρόμου κοντά στην αμμουδιά. Τοποθετήστε όμως, καλού κακού, τις σίτες στα παράθυρα, γιατί τα κουνούπια καραδοκούν! Αξίζει επίσης να περιπλανηθείτε (με τα πόδια ή με ποδήλατο) στο υπέροχο δάσος της Στροφυλιάς, που «πνίγει» με τα σκιερά του δένδρα ολόκληρη την περιοχή της Καλογριάς. Βάλτε όμως σημάδια γιατί μπορεί να μην ξέρετε στην επιστροφή από πού μπήκατε!

Μπορείτε να περάσετε από την Πελοπόνησο στην απέναντι ακτή της Στερεάς Ελλάδος, είτε μέσω της εντυπωσιακής γέφυρας του Ρίου-Αντιρρίου (διόδια 12,90 ευρώ), είτε με τις «παντόφλες». Αν δεν βιάζεστε, θα σας συνιστούσα να χρησιμοποιήσετε τις «παντόφλες» που είναι πιο παραδοσιακές και πιο οικονομικές (11 ευρώ για ένα camper και δύο επιβάτες).

Επόμενη στάση σας φροντίστε να είναι η Ναύπακτος που απέχει απ’ το Αντίρριο 11 μόνο χιλιόμετρα και έχει την δική του ιστορία στον χώρο και στον χρόνο. Εδώ έλαβε χώρα το 1571 μ.Χ. μια από τις σημαντικότερες ναυμαχίες στην παγκόσμια ιστορία, κατά την οποίαν οι συμμαχικές ευρωπαϊκές δυνάμεις κατατρόπωσαν τον στόλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ανέκοψαν την επέλασή της στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Πιείτε τον καφέ σας στο γραφικό λιμανάκι-φρούριο, περπατήστε στο Ενετικό κάστρο, που δεσπόζει πάνω απ’ τη Ναύπακτο, και απολαύστε την θέα της πόλης και το γαλάζιο της θάλασσας. Μπορείτε μάλιστα, αν θέλετε να διανυκτερεύσετε στη Ναύπακτο και δεν βρείτε διαθέσιμο χώρο στο δυτικό άκρο του παραλιακού δρόμου, να φθάσετε με το camper μέχρι το κάστρο και να παρκάρετε εκεί, σκηνοθετώντας την δική σας βραδυά, δειπνώντας on board και μετρώντας τα φώτα της πόλης και τα άστρα του ουρανού...

Στον δρόμο προς τους Δελφούς αξίζει να σταματήσετε, για λίγο έστω, στο γραφικό Γαλαξείδι με την μεγάλη ναυτική ιστορία. Αν θελήσετε να μείνετε περισσότερο ή και να διανυκτερεύσετε, παρκάρετε το camper κατά μήκος του δρόμου που βρίσκεται στο νότιο λιμενοβραχίονα ή συνεχίστε τον δρόμο αυτό ο οποίος  καταλήγει σε μια παραλία πίσω ακριβώς από το δασάκι της πόλης.

Οργανωμένο camping δεν υπάρχει πάντως στο Γαλαξείδι. Στις γραφικές ταβέρνες του Γαλαξειδίου μπορείτε να γευθείτε φρέσκα ψάρια, θαλασσινούς ουζομεζέδες αλλά και το φημισμένο ρουμελιώτικο κοντοσούβλι, κοκορέτσι, αρνί σούβλας, σπληνάντερο, ελιές Άμφισσας και πρόβειο γιαούρτι. Μην παραλείψετε να προμηθευτείτε κάποια από τα παραδοσιακά τοπικά προϊόντα της περιοχής όπως ελιές, οικολογικό λάδι, κρασί, γλυκό κουταλιού ελιάς, μέλι, χωριάτικα παξιμάδια, τσίπουρο κ.α. Μην παραλείψετε επίσης να δοκιμάσετε τα γλυκά «Αμύγδαλο» και «Ρεβανί» Γαλαξειδίου που θα σας μείνουν αξέχαστα.

Οι Δελφοί ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην οποία λειτούργησε το σημαντικότερο μαντείο του αρχαιοελληνικού κόσμου. Η πόλη αναφέρεται από τους ομηρικούς χρόνους με την ονομασία Πυθώ. Η πόλη των Δελφών εθεωρείτο κατά την αρχαιότητα ο «ομφαλός της γης» και για πολλούς αιώνες αποτελούσε το πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο και το σύμβολο της ενότητας του αρχαίου ελληνισμού. Στην αρχή των ιστορικών χρόνων ήταν μία από τις πόλεις της αρχαίας Φωκίδας, αλλά σταδιακά ο ρόλος της πόλης ενισχύθηκε και εξελίχθηκε σε πανελλήνιο κέντρο και ιερή πόλη των αρχαίων Ελλήνων. Απετέλεσε επίσης κέντρο της Δελφικής Αμφικτυονίας.

Οι Δελφοί διατήρησαν την σημαντική τους θέση μέχρι τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., οπότε δόθηκε οριστικό τέλος στη λειτουργία του μαντείου με διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄. Τους επόμενους αιώνες η πόλη παρήκμασε και εγκατελείφθη οριστικώς κατά την περίοδο των σλαβικών επιδρομών. Πρέπει να περιπλανηθείτε πάντως οπωσδήποτε στον υπαίθριο αρχαιολογικό χώρο αλλά και στο μουσείο των Δελφών (ενιαίο εισιτήριο 9 ευρώ το άτομο) όπου εκτίθεται, μεταξύ πολλών άλλων γλυπτών, το φημισμένο άγαλμα του Ηνιόχου.

Αν θελήσετε να διανυκτερεύσετε στους Δελφούς, έχετε να επιλέξετε μεταξύ των δύο ελεύθερων πάρκινγκ που βρίσκονται στην είσοδο της πόλης (όπως έρχεστε από την Ιτέα) ή ένα από τα δύο οργανωμένα camping, των οποίων η είσοδος βρίσκεται επίσης επάνω στον δρόμο που έρχεται απ’ την Ιτέα. Το «Απόλλων» (τηλ. 22650 82762) και το «Δελφοί» (τηλ. 22650 82745). 

Είναι κρίμα να επιστρέψετε στην Αθήνα και να μην πάρετε μαζί σας την εικόνα του μαγικού τόπου με τα έξι εκπληκτικά μοναστήρια, που κρέμονται κυριολεκτικώς επάνω στους μοναδικούς βραχώδεις σχηματισμούς της Καλαμπάκας. Βρίσκεστε άλλωστε ήδη σε απόσταση «βολής» (217 χιλιόμετρα) από το θαύμα των Μετεώρων.

Ακολουθώντας την διαδρομή που περνάει από την Άμφισσα, τη Λαμία, την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα θα φθάσετε στην Καλαμπάκα. Ο δρόμος από την Λαμία μέχρις ότου περάσετε τον Δομοκό είναι ανηφορικός και έχει στροφές. Από εκεί όμως μέχρι και την Καλαμπάκα είναι πολύ καλός, με εκπληκτικές ευθείες και, κυρίως, χωρίς διόδια!

Θέμα διαμονής δεν υπάρχει στα Μετέωρα. Μπορείτε να επιλέξετε ένα από τα πολλά camping της Καλαμπάκας που είναι : Το κάμπινγκ «Βράχος Καστράκι» (τηλ. 24320 22293), το «Rizos International» (τηλ. 24320 22954), το «Kalabaka» (τηλ. 24320 22309), το «Meterora Garden» (τηλ. 24320 22727) και το «Filoxenia» (τηλ. 24320 24466). Αυτό όμως που νομίζω ότι θα πρέπει να επιλέξετε είναι το «Arsenis» (τηλ. 24320 23500 και 24320 24250, web : http://www.arsenis-meteora.gr/, e mail : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ) στους πρόποδες των Μετεώρων και σε απόσταση αναπνοής από το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος.

Πρόκειται για το φιλόξενο στέκι του εκπληκτικού Κώστα Αρσενίου ο οποίος προσφέρει στους κατόχους αυτοκινούμενων τροχόσπιτων δωρεάν πάρκινγκ, με θέα τους βράχους των Μετεώρων και τον κάμπο της Καλαμπάκας, νερό, δωρεάν πρόσβαση σε ασύρματο internet και πολύ οικονομικό φαγητό στην παραδοσιακή ταβέρνα του (χωρίς αυτό να είναι υποχρεωτικό). Θα πληρώσετε μόνο την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος εφ' όσον το έχετε ανάγκη. Μπορείτε, με άλλα λόγια, να διανυκτερεύσετε στο «Arsenis», να γεμίσετε το ρεζερβουάρ του νερού του camper και να γευματίσετε (μόνο φαγητά της ώρας ψημένα στα κάρβουνα και σαλάτα) με 22 μόνο ευρώ το ζευγάρι! Μόνο το ντόπιο ροζέ κρασί παραγωγής της οικογένειας Αρσενίου θα πληρώσετε extra, εφ’ όσον βεβαίως πίνετε κρασί...

Στατιστικά στοιχεία :

Συνολική απόσταση της συγκεκριμένης διαδρομής με αφετηρία και τερματισμό την Αθήνα : 1.346 χιλιόμετρα (τόσα έγραψε το κοντέρ).

Συνολικό κόστος σε καύσιμα (με camper Granduca GT της Roller και κινητήρα Fiat Ducato 2300): 270 περίπου ευρώ (με μέση τιμή πετρελαίου ανά λίτρο τα 1,45 ευρώ). Διευκρίνιση : Σημαντικό ρόλο στην κατανάλωση καυσίμου παίζουν ο τρόπος οδήγησης, η ισχύς του κινητήρα και το συνολικό βάρος και μέγεθος του camper.

Συνολικό κόστος παραμονής σε οργανωμένα camping (6 διαν/σεις, με χρονικό ορίζοντα ταξιδιού τις επτά ημέρες) για το camper και δύο άτομα : Από 120 μέχρι 150 ευρώ (συμπεριλαμβανομένης της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος).

Το κόστος του φαγητού εξαρτάται αποκλειστικώς και μόνο από τις επιθυμίες σας. Μπορεί να κοστίσει από ελάχιστα ευρώ (για γεύματα on board) μέχρι... ποιος ξέρει; (για γεύματα σε εστιατόρια).

Το κόστος των διοδίων δεν υπολογίστηκε με ακρίβεια, δεδομένου ότι εγώ, ως γνωστόν, δεν πληρώνω διόδια. Το συνολικό κόστος των διοδίων πάντως, για την συγκεκριμένη διαδρομή, είναι 44 περ. ευρώ (συμπεριλαμβανομένων των διοδίων της Αττικής Οδού και της γέφυρας του Ρίου). Τα τέλη θα έπρεπε να είναι κανονικά πολύ λιγότερα αλλά, ως γνωστόν, οι ιδιώτες μεγαλοεργολάβοι διαχειριστές των εθνικών οδών κατατάσσουν τα campers ανάλογα με το ύψος τους! Καλά λοιπόν δεν κάνουν κάποιοι που σπρώχνουν τις μπάρες και περνούν ελεύθερα;