Rib and Sea

Κείμενο - φωτογραφίες - βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Τα οικονομικά "σερνόντουσαν" αλλά εμείς αποφασίσαμε να δραπετεύσουμε το τριήμερο της Καθαρής Δευτέρας, προκειμένου να ξεφύγουμε λίγο από την καθημερινή ρουτίνα και τη μιζέρια της Αθήνας. Ανακάλεσα στη μνήμη μου την Καθαρή Δευτέρα του 1994, πριν από 18 ολόκληρα χρόνια δηλαδή (πώς πέρασαν!), τότε που αποφασίσαμε με τον εκπαιδευτή μου, τον Σάκη Φιτσώρο, να απογειωθούμε με ένα trike (μοτοαιωρόπτερο) από την Κατεχάκη και να κάνουμε τον γύρο της Αττικής, "παραβιάζοντας" όμως για λίγο και τον εναέριο χώρο της Βοιωτίας για να κάνουμε μια σύντομη στάση στις Πλαταιές. Είχαμε ακούσει για τα "Μικρά Δαίδαλα" και σκεφτήκαμε πως καθόλου δεν θα μας χάλαγε ένα ζεστό πιάτο φασολάδας μετά από το κρύο που ήταν βέβαιο πως θα "τρώγαμε" πάνω στο trike.

Δεν πρόλαβα να επιστρέψω απ' τη Γαύδο και να βγάλω τις λιγοστές αποσκευές μου και τον ηλεκτροκίνητο Μαξιμιλιανό απ' το 9.50 4U, και άρχισα να τα φορτώνω στο μικρότερο αδελφάκι του, το 8.50 4U. Το σκάφος, αφού θα περνούσε πρώτα απ' τα Αντικύθηρα, για το προγραμματισμένο ταξιδιωτικό, θα έπλεε στη συνέχεια προς το Λαύριο για να δώσει το παρόν στο Rib Test. Χαράς ευαγγέλια! Μετά από τόσους μήνες "ερωτικής" αποχής, τριακόσια μίλια θάλασσας ήταν αρκετά για να φορτίσουν τις μπατταρίες της ψυχής μου και να αναθερμάνουν τον παθιασμένο έρωτά μου για Κείνη...

Εκείνο το ταξίδι δημοσιεύτηκε το καλοκαίρι του 2010 στο "Rib and Sea", όχι όμως και το σχετικό βίντεο. Απολαύστε το λοιπόν τώρα, ανατρέχοντας και στο κείμενο. Ήταν να μην πάρω φόρα με το μοντάζ...

Τα υπόλοιπα εδώ : http://www.ribandsea.com/travels/406-2010-07-21-08-04-13.html

Με αρκετή καθυστέρηση προσετέθη τελικώς το βίντεο στο ταξιδιωτικό της Γαύδου. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα πείτε. Είναι γνωστό όμως πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα. Τα πάντα γύρω μας φαίνονται να καταρρέουν. Κάποτε είχαμε την δυνατότητα να πληρώνουμε και 50 και 100 και 150 ευρώ ακόμη για ένα μοντάζ λίγων λεπτών. Τώρα τα χρήματα δεν περισσεύουν πια. Οι διαφημιστικές καταχωρήσεις εξαφανίστηκαν. Με τι διάθεση να γράψει κανείς και πού να βρει χρήματα για μοντάζ;

Έχω γράψει κατά καιρούς πως "δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη". Το εννοούσα και το εννοώ. Γι' αυτό είμαι ακόμη εδώ. Αλλά και για έναν ακόμη σημαντικό λόγο. Γιατί το γράψιμο είναι χούϊ και ανάγκη μαζί. Και, ως γνωστόν, πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούϊ. Κι' εγώ έχω ανάγκη και χούϊ να γράφω και να επικοινωνώ μ' αυτούς, τους λίγους έστω, που έχουν το βίτσιο να με διαβάζουν.

Απολαύστε λοιπόν τώρα το βίντεο της Γαύδου και να είστε βέβαιοι ότι θα ακολουθήσουν και άλλα. Θέλοντας να είμαι συνεπής απέναντί σας και να μην μοιράζω φρούδες ελπίδες γράφοντας πως "το βίντεο του Χ ταξιδιωτικού θα αναρτηθεί σύντομα", κάθισα και έμαθα, με την βοήθεια και του γιου μου, πώς να κάνω μόνος μου ένα στοιχειώδες μοντάζ. Εδώ θα είμαστε λοιπόν. Με περισσότερα βιντεάκια και μεγαλύτερο πείσμα να διατηρήσουμε ζωντανά το όνειρο και την ελπίδα...

Το ταξιδιωτικό στη Γαύδο : http://www.ribandsea.com/travels/359-2010-06-08-19-22-45.html

Ταξίδευσε, φωτογράφισε, βιντεοσκόπησε και περιγράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Το πλοίο της "Blue Star", σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα κατέπλεε στο λιμάνι της Πάτμου γύρω στις πέντε τα ξημερώματα. Βάρβαρη ώρα. "Δεν έχω καμμία διάθεση να φυλάω σκοπιά μέχρι τότε", είπα στην καπετάνισσα. "Λέω να παρκάρουμε το camper στο λιμάνι και να κοιμηθούμε σαν άνθρωποι, μέχρις ότου έρθει το καράβι και μας ειδοποιήσουν οι λιμενικοί να επιβιβαστούμε". Συμφώνησε η καπετάνισσα και πέσαμε, σχετικώς νωρίς εκείνο το βράδυ, για ύπνο. Ο αέρας όμως "έδινε τα ρέστα" του κι' εγώ άρχισα να ψυχανεμίζομαι πως μάλλον θα αργούσαν να μας ξυπνήσουν...