Rib and Sea

Αγαπητέ φίλε Σήφη (όπως συνηθίζεται να σε λέμε στην Κάσο),

Κατ' αρχήν συγχαρητήρια για το δημοσιογραφικό σου έργο και για το περιοδικό που επιμελείσαι, συμβάλλοντας έτσι στην δημιουργία μιας νέας, διαφορετικής φωνής, πέρα από πολιτικά όρια και δεσμευτικές κατευθύνσεις, φωνή που πιστεύω πως σχηματίζεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μέσα σε πάρα πολλούς Έλληνες της σημερινής εποχής.

Ο κ. Κων/νος Πουλόπουλος, απέστειλε στο περιοδικό την ακόλουθη επιστολή.

Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε,

Είμαι κάτοχος ενός πεντάμετρου πολυεστερικού σκάφους το οποίο χρησιμοποιώ για να ψαρεύω. Το σκάφος αυτό κινείται με μια 30άρα εξωλέμβια. Προσφάτως σκέφτηκα, για να νοιώθω πιο ασφαλής, να πάρω μια βοηθητιική μηχανή, παρ' όλο που δεν απομακρύνομαι πέραν των 10 ναυτικών μιλίων από τις ακτές.

Τότε, στ’ άγουρα  χρόνια, τότε που η αθωότητα έδινε αμαχητί τη θέση της στην αίσθηση της αποκτώμενης δύναμης και το μυαλό ολοένα καταπιανόταν να κρίνει και ν’ αμφισβητεί…Τότε, είχα την εντύπωση πως είναι σχετικά εύκολο, φτάνει να τ’ αποφασίσει κανείς, να γίνει ένας νέος  "Ιησούς"…

Ας με συγχωρήσουν οι αναγνώστες του περιοδικού που ανεβάζω στην αρχική σελίδα το επαινετικό σχόλιο του αναγνώστη που ακολουθεί, αλλά όλοι οι άνθρωποι έχουν, κάποιες φορές, την ανάγκη να ακούσουν έναν καλό λόγο...

Κύριε Παπαδόπουλε,

Σας "γνωρίζω" μέσα από άρθρα σας σε περιοδικά του χώρου. Μου έχει μείνει ο αγώνας των Αζορών. Ειλικρινά μπράβο για την ενημέρωση που μας παρέχετε μέσω του περιοδικού. Συνεχίστε να αναδεικνύετε τα προβλήματα (μπάρα στη γλύστρα κ.λπ.) αλλά και ανθρώπους που έχουν μεράκι γι' αυτό που κάνουν ("Κάσος princess") και το κάνουν σωστά. Πραγματικά έχω "ρουφήξει" τα περισσότερα άρθρα σας, είτε ανήκουν στη θαλασσινή πλευρά είτε όχι.

Με εκτίμηση

Γ. Μπούρδος
Αξιωματικός Π.Ν. (σε λίγο εν αποστρατεία) και λάτρης της Θάλασσας.
Καταγωγή από την Σίκινο (από την πλευρά της μητέρας μου).