Rib and Sea

«Ενόψει της έναρξης της θερινής σεζόν και προς αποφυγήν οποιασδήποτε παρανόησης λόγω ανακριβών δημοσιευμάτων, ενημερώνουμε τους επιχειρηματίες που πρόκειται να κάνουν χρήση του εκπροσωπούμενου ρεπερτορίου της ΑΕΠΙ ότι οφείλουν να εφοδιαστούν με την προβλεπόμενη από τον νόμο άδεια για τη δημόσια μετάδοση μουσικής στις επιχειρήσεις τους». Αυτή η ανακοίνωση αναρτήθηκε χθες στο σάιτ της ΑΕΠΙ (aepi.gr), στην οποία επίσης υπογραμμιζόταν ότι η ΑΕΠΙ εξακολουθεί τη λειτουργία της κανονικά ως ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων «με τη συνδρομή προσωρινής κρατικής επιτρόπου», απαντώντας στις πληροφορίες που θέλουν σύντομα την ανάκληση της άδειας της εταιρείας και τη σύσταση Εκτακτης Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης.

Αλλες χρονιές, μια τέτοια ανακοίνωση θα έθετε υπ’ ατμόν τον Χαράλαμπο Κεϊβανίδη, ιδιοκτήτη μικρής αλυσίδας καφέ-ζαχαροπλαστείων στη Βόρεια Ελλάδα, που θα έλεγχε εάν όλα τα χαρτιά της άδειας δημόσιας εκτέλεσης μουσικής είναι εντάξει, εάν τα τιμολόγια της ΑΕΠΙ έχουν εξοφληθεί, κ.ο.κ. Οχι πλέον. Τα τελευταία δύο χρόνια, στα καταστήματα του κ. Κεϊβανίδη ακούγεται κανονικά μουσική, αλλά όχι ρεπερτόριο που εκπροσωπείται από την ΑΕΠΙ. «Για πολλά χρόνια λειτουργούσαμε στο καθεστώς της ΑΕΠΙ», λέει ο ίδιος στην «Κ». «Το είχαμε πάρει απόφαση ότι έτσι θα είναι τα πράγματα. Δεν θα άρχιζα να ψάχνω τις επιλογές μου εάν δεν εμφανιζόταν ο GEA (σ.σ. για συγγενικά δικαιώματα) που μου ζητούσε να πληρώνω και εκεί και μάλιστα αναδρομικά. Συν ότι είχαν την απαίτηση να αφαιρεθούν οι τηλεοράσεις από τα καταστήματά μας με την αιτιολογία ότι εκεί μπορεί να παιχτεί πρόγραμμα που ενδεχομένως να υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα. Αυτά με εξόργισαν, οπότε άρχισα να ψάχνω τις εναλλακτικές μας».

Η ετήσια συνδρομή της ΑΕΠΙ έφτανε τα 450 ευρώ για κάθε ένα από τα τέσσερα καταστήματα της αλυσίδας, ενώ 150 ευρώ ήταν το ετήσιο κόστος της άδειας από τον GEA (σ.σ. ήταν στη χαμηλή κλίμακα χρεώσεων). Σήμερα πληρώνει το 1/4 αυτού του ποσού διατηρώντας συνεργασία με εταιρεία που λειτουργεί ως αναγνωρισμένη Ανεξάρτητη Οντότητα Διαχείρισης Δικαιωμάτων Μουσικής και προσφέρει εναλλακτικό περιεχόμενο από ανεξάρτητους δημιουργούς. «Δεν έχουμε καταστήματα που εξαρτώνται από τη μουσική», σημειώνει ο κ. Κεϊβανίδης. «Για εμάς είναι περισσότερο εργαλείο για να καλύπτουμε θορύβους ψυγείων και να έχουμε ευχάριστη ατμόσφαιρα». Κανέναν πελάτη δεν ενοχλεί ότι δεν θα ακούσει γνωστούς καλλιτέχνες περιμένοντας να γίνει πακέτο η τούρτα του. Αλλα καταστήματα, όπως μπαρ που εξαρτώνται απολύτως από το είδος της μουσικής που αναπαράγουν, δεν μπορούν να απεμπλακούν από την ΑΕΠΙ, με αποτέλεσμα να πληρώνουν υπέρογκα ποσά». «Είναι δυσβάσταχτο για πολλούς συναδέλφους. Βρίσκονται μονίμως σε καθεστώς ρυθμίσεων και διευκολύνσεων για να ανταπεξέλθουν». Ουδείς διανοείται να παρανομήσει, διότι οι έλεγχοι από την Αστυνομία είναι συστηματικοί. «Είναι ένα από τα στοιχεία της άδειας λειτουργίας του καταστήματος». Φως, νερό, ΑΕΠΙ.

Τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης, αναπτύχθηκαν αρκετές εταιρείες και στην Ελλάδα, που προσφέρουν λύσεις για τους επαγγελματίες που επιθυμούν «μουσικό χαλί» για τις επιχειρήσεις τους, χωρίς να χρεώνουν τιμές ΑΕΠΙ. Ωστόσο πρέπει να τονιστεί ότι δεν εξασφαλίζουν όλες απαλλαγή από τον GEA, ούτε παρέχουν όλες «ξεγνοιασιά» για τον επιχειρηματία. Οι εταιρείες διαχείρισης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας συχνά εξαντλούν κάθε περιθώριο προκειμένου να μη διακοπούν οι συνδρομές. Χρειάζεται έτσι μια καλή έρευνα αγοράς, ώστε η εταιρεία που θα επιλέξουν να παρέχει και νομική εκπροσώπηση που θα αποκρούσει τυχόν τέτοιες επιθέσεις. Ο κ. Κεϊβανίδης για παράδειγμα αναγκάστηκε, με την αρωγή της νέας εταιρείας, να κινηθεί νομικά, προκειμένου να κλείσει τους παλιούς λογαριασμούς.

Πηγή : http://www.kathimerini.gr/958740/article/epikairothta/ellada/moysiko-xali-se-epixeirhseis-xwris-aepi