Rib and Sea

Ακόμη και η C.I.A. θα ωχριούσε και θα υποκλινόταν μπροστά σ' αυτή τη συνωμοσία!

Πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια από τον Ιανουάριο του 1991, κι' εγώ απείχα πλέον συστηματικώς από κάθε συλλογική δραστηριότητα. Η όλη ιστορία μου με το δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. είχε αρχίσει πια να ξεθωριάζει και να αποτελεί για μένα μια θλιβερή ανάμνηση. Ο Καραγεώργης και η παρέα του έκαναν μόνο για λίγο "αισθητή" την παρουσία τους το 1992, όταν προσπάθησαν με κάθε τρόπο να ματαιώσουν ένα ταξίδι που επρόκειτο να πραγματοποιήσω στην Κύπρο για λογαριασμό της "Olympic Hellas", και όταν έκαναν ό,τι περνούσε απ' το χέρι τους για να σαμποτάρουν την διεθνή θαλασσινή εκδήλωση που διοργάνωσα τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς με το όνομα "The International Aegean R.i.b. Adventure". Λόγω των έντονων πιέσεων που άσκησαν στα μέλη του ΟΦ.Σ.Ε., για να μη δηλώσουν συμμετοχή σ' εκείνο τον γύρο των Κυκλάδων, μόνο δώδεκα ελληνικά πληρώματα έλαβαν τελικώς μέρος. Υπήρξαν όμως τριάντα (!) συμμετοχές από την Αγγλία, την Γερμανία και την Ιταλία, κι' έτσι ο λυσσαλέος αγώνας τους για την αποτυχία εκείνης της εκδήλωσης έπεσε στο κενό...

Κι' εκεί, γύρω στο 1996, διαπιστώνω ότι κάτι πάει να αλλάξει στον σύλλογο που με τόσα όνειρα ίδρυσα τον Νοέμβριο του 1987. Ο Καραγεώργης έχει παραχωρήσει την θέση του προέδρου στον Κώστα Νικόλτσιο και αυτός με την σειρά του στον μέχρι πρότινος πρόεδρο Τάσο Πορτοκάλλογλου. Αποφασίζω λοιπόν να επισκεφθώ την τροχοβίλλα στις Τζιτζιφιές και να εκφράσω την επιθυμία να επιστρέψω στον σύλλογο! Ο Πορτοκάλλογλου μου συνιστά να καταθέσω μια αίτηση επανεγγραφής, η οποία θα ετίθετο υπ' όψιν των μελών του συλλόγου στην προσεχή γενική συνέλευση. Ακουλουθώ τις οδηγίες του, καταθέτω την σχετική αίτηση και περιμένω...

Λίγο πριν πραγματοποιηθεί η γενική συνέλευση του '98, ο Νικόλτσιος με ενημερώνει ότι κάποιοι δεν είδαν με "καλό μάτι" την επίσκεψή μου στο εντευκτήριο του συλλόγου και μου ετοιμάζουν "υποδοχή". Μου συνιστά στη συνέχεια να προσέχω, χωρίς να μου εξηγεί όμως τι ακριβώς. Φτάνει εν τέλει η ημέρα της γενικής συνέλευσης κι' εγώ δίνω το παρόν, συνοδευόμενος από τον παλιό συμμαθητή και φίλο μου Σταύρο Φασάκη, για να υποστηρίξω την αίτησή μου. Δεν μπορώ όμως να φανταστώ τι με περιμένει...

Δεν ήταν γενική συνέλευση μη κερδοσκοπικού σωματείου εκείνη, που θα αποφάσιζε αν ο ιδρυτής του είχε το δικαίωμα να επιστρέψει στον σύλλογο που ίδρυσε. Ιερά Εξέταση ήταν και Στρατοδικείο! Αριστερά κάθονταν τα μέλη του δ.σ. και στην έδρα χρέη προέδρου του Στρατοδ..., συγγνώμη της γενικής συνέλευσης ήθελα να πω, εκλήθη να εκτελέσει ο Κώστας Νικόλτσιος. Γύρω καμμιά σαρανταπενταριά μέλη, όλα κι' όλα, οι περισσότερες φάτσες άγνωστες, με γνώριμους μετρημένους στα δάκτυλα των δύο χεριών. Ο Τρέζος, ο Μπουζάκης και βεβαίως οι Καραγεώργης και Καραγεωργίου, οι οποίοι επρόκειτο να εκτελέσουν χρέη εισαγγελέα...

Και ενώ η διαδικασία είχε αρχίσει και επρόκειτο να τεθούν τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, τον λόγο ζήτησε ξαφνικά ο Δημήτρης Καραγεωργίου, ο οποίος είπε ότι δεν ήμουν μέλος του συλλόγου, κακώς βρίσκομαι στην αίθουσα, και πρέπει να αποχωρήσω μέχρις ότου συζητηθεί το θέμα μου! Βγήκα απ' το αμφιθέατρο ζαλισμένος, μαζί με τον Σταύρο. Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί! Ακόμη λίγο και θα έφευγα εντελώς. Δεν ξέρω τι με κράτησε εκεί να περιμένω, μέχρις ότου κάποια στιγμή με κάλεσαν να μπω και πάλι στο αμφιθέατρο του Δημαρχείου της Καλλιθέας...

Η εισήγηση του Πορτοκάλλογλου ήταν η εξής : "Παλαιά μέλη του συλλόγου και μέλη άλλων σωματείων μας είπαν ότι ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος είναι επικίνδυνος για τα συμφέροντα του Ο.Φ.Σ.Ε."!!! Τίποτε άλλο! Έμεινα άφωνος να κοιτάζω πότε το κενό και πότε τον φίλο μου Σταύρο.

Προτού προλάβω να ψελλίσω οτιδήποτε, τον λόγο πήρε ο Καραγεώργης, ο οποίος άρχισε το γνωστό τροπάριο : Ήθελε να τα κάνει όλα μόνος του, ήταν συγκεντρωτικός, δεν άκουγε κανέναν και μπλα μπλα μπλα... Ακολούθησε ο δεύτερος "εισαγγελέας" Δημήτρης Καραγεωργίου, ο οποίος αφού πρώτα μου έμπλεξε το εγκώμιο και με ανέβασε στα ουράνια σαν καπετάνιο, ταξιδευτή και άριστο διοργανωτή εκδηλώσεων, με απεκάλεσε στη συνέχεια "ψεύταρο", αναφερόμενος στο ταξίδι-μαϊμού της Γένοβας! Παρέλειψε βεβαίως να αναφέρει ότι εκείνη ήταν μια ιστορία που είχε κλείσει πριν από οκτώ χρόνια με την δική μου έγγραφη αυτοκαταγγελία σε δύο περιοδικά του χώρου...

Μπροστά σ' εκείνο το στημένο σκηνικό, σ' εκείνη την παρωδία δίκης, εγώ τι έπρεπε να κάνω; Δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Έριξα μια ματιά στην έδρα και είδα τον Νικόλτσιο να με κοιτάζει με νόημα. Κατάλαβα. Πήρα τον λόγο, αλλά δεν με άφησαν να τον τελειώσω ποτέ! Οι διαδικασίες ήταν συνοπτικές και προχώρησαν με τον χαρακτηρισμό του κατεπείγοντος! Ήμουν σε πλήρη σύγχυση! Ο Νικόλτσιος ήταν φανερό πως κάτι ήθελε να πει, αλλά δεν του έπεφτε λόγος εξ αιτίας της θέσης που είχε αναλάβει σ' εκείνη την "Ιερά Εξέταση". Ίσως και να την είχε επιλέξει όμως σκοπίμως εκείνη τη θέση, ακριβώς για να μη μπορεί να μιλήσει και να έχει το "άλλοθι"! Ήταν πάντως φανερό πως, αν μιλούσε, θα έλεγε πολλά...

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν αναμενόμενο. Καμμιά τριανταπενταριά ψήφοι κατά, οκτώ υπέρ! Τι να σου κάνουν τα νέα μέλη; Ο,τι ήξεραν για τον Ιωσήφ Παπαδόπουλο το ήξεραν από την παραπληροφόρηση που είχαν φροντίσει να τους δώσουν οι γνωστοί "καλοθελητές". Όσο για τα λιγοστά παλιά μέλη που γνώριζαν; Παρέμειναν σιωπηλά, με τα κεφάλια κατεβασμένα... Μόνο η θετική ψήφος τους δεν αρκούσε... Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία είπε κάποτε ο ποιητής... Πήρα τα βρεμένα μου και την άγουσα προς τα αποδυτήρια, δίνοντας συγχρόνως όρκο στον εαυτό μου να μην ξανασχοληθώ με το θέμα του Ο.Φ.Σ.Ε., όσο κι' αν με πλήγωνε...

Και ο χρόνος περνούσε έως ότου, κάποια στιγμή, γνωρίστηκα στο parking, όπου άφηνα το φουσκωτό μου, με τον Κώστα Διαμαντή. Εκείνη η συνάντηση έμελλε να είναι μοιραία. Ο Κώστας αποτελούσε την εποχή εκείνη (1999) το δείγμα μιας νέας "φουρνιάς" μελών του Ο.Φ.Σ.Ε., με ήθος, ιδέες και οράματα. Είχε βάλει σαν πρωταρχικό στόχο του την πραγματοποίηση μιας σειράς αποστολών αγάπης στα μικρά και ξεχασμένα νησιά του Αιγαίου. Μια ιδέα που την είχα κι' εγώ από παλιά αλλά, δυστυχώς, δεν είχα καταφέρει να υλοποιήσω μετά τα δυσάρεστα γεγονότα που μεσολάβησαν το 1990. Ο Κώστας έδειξε ενδιαφέρον για την περίπτωσή μου, θεώρησε πως ήταν αδιανόητο ο ιδρυτής του Ο.Φ.Σ.Ε. να βρίσκεται εκτός, και με συμβούλευσε να σταθώ δίπλα στον σύλλογο που ίδρυσα. Άρχισα λοιπόν να εμφανίζομαι και πάλι στο εντευκτήριο του Ο.Φ.Σ.Ε., πρόθυμος να βοηθήσω, με τις όποιες γνώσεις και την εμπειρία μου, έστω και εκτός συλλόγου ευρισκόμενος.

Ακολούθησαν οι αποστολές στην Αστυπάλαια και στα Ψαρρά. Συμμετείχα και στις δύο, βοήθησα στην συγκέντρωση των ειδών πρώτης ανάγκης, πρόβαλα τις αποστολές στα περιοδικά και ταξίδευσα μέχρι εκεί με το φουσκωτό μου, χωρίς να πάρω καμμία οικονομική ή άλλη βοήθεια, μόνος μου και μακριά από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, λες και ήμουν λεπρός! Ακολούθησε η προσφορά του φίλου μου Σταύρου Βαμβουνάκη, ο οποίος επέβαινε στο σκάφος μου και βιντεοσκόπησε αφιλοκερδώς ολόκληρη την αποστολή στα Ψαρρά, ενώ εγώ φωτογράφισα τα σκάφη των μελών του συλλόγου, καθώς έμπαιναν στα λιμάνια της Αστυπάλαιας και των Ψαρρών, δωρίζοντας αργότερα στον σύλλογο μεγάλες φωτογραφίες, τις οποίες ακόμη προβάλλει το δ.σ. στις εκθέσεις.

Το κλίμα άρχισε σιγά σιγά να βελτιώνεται, αν και λίγο έλειψε να γίνω και πάλι παρανάλωμα του πυρός, όταν κατά την διάρκεια της αποστολής στην Αστυπάλαια, ο Κώστας Ψωμόπουλος είχε ξαφνικά την "φαεινή ιδέα να "συμφιλιώσει" εμένα και τον Καραγεώργη, καλώντας με να ανέβω στο πάλκο του κέντρου όπου γινόταν το γλέντι. Ο Καραγεώργης είχε πιει λίγο παραπάνω και έπλεε σε πελάγη ευτυχίας, μπροστά απ' τα μάτια μου όμως πέρασαν αστραπιαία όσα είχα υποστεί όλα εκείνα τα χρόνια εξ αιτίας του. Μου ήταν εντελώς αδύνατον να ανταποκριθώ σ' εκείνη την θεατρινίστικη πρωτοβουλία. Δεν μπορούσα να συμφιλιωθώ μεταξύ κρασιού, τυριού και αχλαδιού με έναν άνθρωπο που με είχε πολεμήσει με τόσο ύπουλο και βρώμικο τρόπο, που με είχε συκοφαντήσει και με είχε απομονώσει απ' τον σύλλογο που ίδρυσα. Κάθισα λοιπόν κάτω, όσο πιο αθόρυβα μπορούσα, λέγοντας απλώς στον Ψωμόπουλο πως η πρωτοβουλία του εκείνη ήταν άκαιρη και αψυχολόγητη.

Το 2000 αποφάσισα να πάω στην Κων/πολη με το φουσκωτό, έχοντας σαν συγκυβερνήτη τον φίλο μου Σταύρο Βαμβουνάκη. Στο ταξίδι εκείνο ζήτησε να συμμετάσχει με το δικό του σκάφος και ο φίλος μου Γρηγόρης Ντούζος, με συγκυβερνήτη του τον Δημήτρη Χουρμουζιάδη. Μέλη του Ο.Φ.Σ.Ε. και οι δύο. Καθώς το κλίμα στις σχέσεις μου με το δ.σ., πάντοτε με την βοήθεια του Κώστα Διαμαντή, είχε βελτιωθεί, ο Γρηγόρης τοποθέτησε στο σκάφος του την σημαία του Ο.Φ.Σ.Ε.

Εν τω μεταξύ, κάποια από τα νέα μέλη, που δεν με γνώριζαν έως τότε, άρχισαν να ασκούν πιέσεις προς το δ.σ. προκειμένου αυτό να αναθεωρήσει την στάση του απέναντί μου. Άρχισαν να πραγματοποιούνται συναντήσεις σε σπίτια μελών, να διασκεδάζουμε, να προγραμματίζουμε, να γλεντάμε στο εντευκτήριο των Τζιτζιφιών, να συζητάμε και να προετοιμάζουμε τις αποστολές του συλλόγου στα νησιά του Αιγαίου.

Ο Πορτοκάλλογλου, αν και ήταν φανερό πως δεν έβλεπε με καλό μάτι την επιστροφή μου (φοβόταν ίσως ότι βρισκόταν σε κίνδυνο η καρέκλα του!), δεν τα πήγαινε καλά εκείνη την εποχή με τον "επίτιμο" πρόεδρο του Ο.Φ.Σ.Ε. Τάσο Καραγεώργη, ο οποίος είχε δημοσιεύσει μια επιστολή στα περιοδικά και κατηγορούσε το δ.σ. ότι τρώει τα χρήματα των χορηγών και ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει, μόλις φτάσουν στα νησιά, είναι να βρουν μια καλή ταβέρνα! Όλοι είχαν στραφεί εναντίον του "επιτίμου". Ο Διαμαντής μάλιστα και ο Πορτοκάλλογλου συγκέντρωναν υπογραφές για να τον διαγράψουν, αλλά μολονότι όλοι συμφωνούσαν ότι "persona non grata" για τον Ο.Φ.Σ.Ε. έπρεπε να είναι ο Καραγεώργης και όχι ο Παπαδόπουλος, ελάχιστοι υπέγραψαν...

Η αποκάλυψη της πλεκτάνης...

Μέσα στην αναμπουμπούλα, ο Γρηγόρης Ντούζος με πληροφορεί ότι υπάρχει μια επιστολή στο πρωτόκολλο εισερχομένων που με αφορά. Ο ίδιος ο Πορτοκάλλογλου μου δίνει στην συνέχεια να διαβάσω εκείνη την επιστολή, πιστεύοντας ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα εκδικηθεί τον συντάκτη της! Δεν σκέφτηκε ο δυστυχής ότι μαζί με τον συντάκτη εκείνης της επιστολής έκαιγε και τον εαυτό του!

Ποιος ήταν όμως ο συντάκτης εκείνου του κατάπτυστου εγγράφου και τι ακριβώς έγραφε; Συντάκτης της επιστολής, που είχε ημερομηνία 17/12/96 (λίγο μετά την δική μου δηλαδή επίσκεψη στο εντευκτήριο του Ο.Φ.Σ.Ε. και την κατάθεση της αίτησής μου για επανεγγραφή) ήταν ο "επίτιμος" πρόεδρος του συλλόγου Τάσος Καραγεώργης! Η επιστολή εκείνη είχε συνταχθεί από τον Καραγεώργη (κατόπιν παραγγελίας του Πορτοκάλλογλου, όπως θα δείτε στη συνέχεια!) και είχε σταλεί στο δ.σ. προκειμένου να γίνει η τροχοπέδη στο αίτημά μου να επιστρέψω στον σύλλογο που ίδρυσα! Η μυστική συμφωνία που είχε συναφθεί μεταξύ του Πορτοκάλλογλου και του Καραγεώργη ήταν η επιστολή αυτή να μην δημοσιοποιηθεί στην γενική συνέλευση των μελών που θα αποφάσιζε την τύχη της αίτησης επανεγγραφής μου! Είχα δηλαδή οδηγηθεί στο εδώλιο του "Στρατοδικείου" του 1998, χωρίς να γνωρίζω το κατηγορητήριο, και είχα καταδικαστεί χωρίς να μου δοθεί καν το δικαίωμα να υπερασπίσω τον εαυτό μου!

Η υπόθεση πήρε στη συνέχεια, όπως ήταν φυσικό, τον δρόμο προς την... Ευελπίδων. Στις 18 Φεβρουαρίου του 2000 κατέθεσα αίτηση προς το δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. ζητώντας να μου δοθεί αντίγραφο εκείνης της κατάπτυστης επιστολής. Είναι προφανές ότι κατάφερα να πάρω στα χέρια μου αντίγραφο της επιστολής του Καραγεώργη, εκμεταλλευόμενος την συγκυρία που εκείνη την χρονική στιγμή ήθελε τον εχθρό του εχθρού μου να είναι "φίλος" μου! Με την επιστολή και τα πειστήρια μιας πολύχρονης δυσφημιστικής και παρασκηνιακής εκστρατείας στην κατοχή μου, κατέθεσα αμέσως μηνυτήρια αναφορά εναντίον του εμπνευστή της για εξύβριση και συκοφαντική μου δυσφήμιση...

Το τι ακολούθησε είναι πάνω και πέρα από κάθε περιγραφή! Άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου! Ο Καραγεώργης, όταν το έμαθε, εξαγριώθηκε με τον Πορτοκάλλογλου και του έστειλε το ακόλουθο fax σε επίσημο έντυπο της εταιρείας του. Θαυμάστε το! (φωτο 1)

11/2/2000

Από : Α. Ι. Καραγεώργη
Προς : Κον Πορτοκάλλογλου

Το Κύριος είναι όχι γιατί αξίζεις να λέγεσαι Κύριος αλλά γιατί είναι "τρόπος του λέγειν". Κολοβή οχιά, έδωσες το γράμμα μου στον Παπαδόπουλο, που εσύ μου ζήτησες να σου γράψω - και που θα έμενε μεταξύ μας - για να πείσεις το συμβούλιο να μην αποδεχθεί την υποψηφιότητα μέλους του Παπαδόπουλου. Καλά και το έδωσες βρε πανίβλακα, δεν σκέφτηκες ότι αυτός έχει απορριφθεί από την γενική συνέλευση και ότι αυτή σου η κίνηση είναι παράτυπη; Πώς δημοσιοποιείς αρχεία του Ομίλου σε εχθρούς του;; Δεν έχεις άλλο τρόπο να αντιδράσεις στην κριτική μου στο "Φουσκωτό" ε! Τώρα βρήκες και τα αρχεία ε! Τσουτσούνι!!! Πολλά έχεις κάνει αλλά αυτό ήταν το τελευταίο. Αν νομίζεις ότι θα σε αφήσω να κάνεις τον Όμιλο σαν τα μούτρα σου είσαι γελασμένος.

Τάσος Καραγεώργης.

Ουδείς θα μπορούσε, νομίζω, να κρατήσει την μύτη του ανοικτή στη μπόχα που βγάζει αυτή η επιστολή. Ουδείς θα μπορούσε να αμφισβητήσει ότι το περιεχόμενό της αποτυπώνει καθαρά το "ήθος" και το ύφος αυτών που διαχειρίστηκαν τις τύχες του Ο.Φ.Σ.Ε. από το 1990 μέχρι το 2008, απολαμβάνοντας ο μεν ένας τίτλο... επί τιμή, ο δε άλλος πολύχρονη παραμονή στην πρώτη καρέκλα του συλλόγου!

Ήταν πάντως φανερό ότι ο συντάκτης εκείνης της επιστολής είχε χάσει εντελώς την ψυχραιμία του, καθώς έβλεπε να γκρεμίζεται το σαθρό οικοδόμημα που επί τόσα χρόνια έκτιζε για να συκοφαντήσει και να κλείσει στην απομόνωση τον ιδρυτή του Ο.Φ.Σ.Ε., επειδή το μίσος και η ζήλεια φώλιαζαν στην ψυχή του από τότε που έπαιζαν παιδιά στην ίδια γειτονιά του Πειραιά, περιμένοντας να φτάσει στα σαράντα του για να την εκδηλώσει!

Μία και μόνον αλήθεια βγαίνει μέσα απ' το fax του κ. "επιτίμου". Ότι ο Πορτοκάλλογλου, φοβούμενος πως ο Παπαδόπουλος μπορεί να του πάρει στο μέλλον την καρέκλα (απελθέτω απ' εμού το πικρό ποτήριο τούτο) ζήτησε από τον Καραγεώργη την σύνταξη εκείνης της συκοφαντικής επιστολής. Έτσι, και την καρέκλα του θα εξασφάλιζε, αφήνοντας τον Παπαδόπουλο εκτός συλλόγου, και δεν θα γινόταν ο ίδιος κακός, και τον Καραγεώργη θα εξέθετε στην περίπτωση που το περιεχόμενο της επιστολής γινόταν κάποτε γνωστό. Μ΄ ένα σμπάρο... τρία τρυγόνια δηλαδή! Μήπως λοιπόν αυτός ήταν ο λόγος που ο Πορτοκάλλογλου δεν κατέθεσε μήνυση εναντίον του Καραγεώργη για το υβριστικό εις βάρος του fax; Τι λέω τώρα! Αυτονόητα πράγματα...

Η συνέχεια της υπόθεσης παίχτηκε στις δικαστικές αίθουσες. Ο Καραγεώργης προσπάθησε αρχικώς, μέσω του δικηγόρου του, όχι βεβαίως να αρνηθεί την ύπαρξη και το περιεχόμενο της συκοφαντικής και υβριστικής εις βάρος μου επιστολής, αφού τα έγγραφα και οι υπογραφές δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθούν, αλλά να ζητήσει να μην εκδικαστεί η υπόθεση λόγω... εκπρόθεσμης υποβολής της μηνύσεως! Πώς όμως ήταν δυνατόν να υποβληθεί εμπροθέσμως μήνυση για μια επιστολή η οποία επί τέσσερα χρόνια είχε κρατηθεί μυστική; Έτσι, το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το παραπλανητικό αυτό αίτημα της υπεράσπισης, εκδίκασε την υπόθεση και καταδίκασε τον κ. "επίτιμο" σε τετράμηνη φυλάκιση.

Στο Εφετείο, όπου κατέφυγε στη συνέχεια ο Καραγεώργης, προκειμένου να αποσύρω την μήνυσή μου και να αποφύγει την διαφαινόμενη τελεσίδικη καταδίκη του, η οποία θα έθετε σε μεγάλο κίνδυνο τα εμπορικά του συμφέροντα και τις συμβάσεις που είχε με το Πολεμικό Ναυτικό, αναγκάστηκε να μου ζητήσει εγγράφως συγγνώμη, βγάζοντας ο ίδιος "νοκ άουτ" τον εαυτό του... (φωτο 2)

"Ο Αναστάσιος Καραγεώργης του Ιωάννου και της Ξανθής, κάτοικος Ελληνικού, Λεωφόρος Βουλιαγμένης 22, δηλώνω προς τον Ιωσήφ Παπαδόπουλο του Ιωάννου και της Θεοδώρας, και αυτός αποδέχεται ότι : Το περιεχόμενο της επιστολής μου που στάλθηκε στο δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. την17/12/96 με αρ. πρωτοκ. 328, για την οποία δικάζομαι σήμερα (15/4/2002) ενώπιον του Β΄ Τριμελούς Εφετείου Αθηνών δεν αποσκοπούσε να υβρισθεί, να θιγεί η τιμή και η προσωπικότητα του Ιωσήφ Παπαδόπουλου σε σχέση με την διαφάνεια της διαχείρισής του για την περίοδο της προεδρίας του στον Ο.Φ.Σ.Ε. για την οποίαν ουδέποτε αμφέβαλα. Εάν δημιουργήθηκε κάποια αντίθετη εντύπωση χωρίς να το θέλω, εκφράζω την συγγνώμη μου προς τον κ. Παπαδόπουλο.

Ο Δηλών
Α. Καραγεώργης

Τόσο "αντρίκια"! Σε βρίζω κρυφά και σε συκοφαντώ, με την ασφάλεια και την πεποίθηση ότι θα σου κάνω μεν κακό, αλλά οι απαράδεκτες ενέργειές μου δεν θα αποκαλυφθούν ποτέ! Στην περίπτωση όμως, ό μη γένοιτο, που αποκαλυφθούν, θα ζητήσω μια συγγνώμη και θα καθαρίσω! Ούτε γάτα ούτε ζημιά! Εγώ, έτσι κι' αλλοιώς, θα παραμείνω "επίτιμος" κι' εσύ "persona non grata"! Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος...

Θα έπρεπε, κανονικώς, να μην ανακαλέσω την μήνυσή μου και να πάω τη "βαλίτσα" ως το τέλος. Μου αρκούσε όμως ότι εκείνη η πολύχρονη πλεκτάνη εις βάρος μου είχε αποκαλυφθεί και ότι ο πρωτεργάτης της ζήτησε δημοσίως και εγγράφως συγγνώμη. Όσο για τον Πορτοκάλλογλου; Σκέφτηκα ότι ήταν τότε πρόεδρος του Ο.Φ.Σ.Ε. και η όποια ποινική του δίωξη θα δημιουργούσε δυνατές αναταράξεις στον σύλλογο που με τόση αγάπη και όνειρα ίδρυσα τον Νοέμβριο του 1987. Και αυτό ήταν το τελευταίο που ήθελα.

Τι περιείχε όμως εκείνη η κατάπτυστη επιστολή του Καραγεώργη, πάνω στην οποία στηρίχτηκε η απόρριψη της αίτησης επανεγγραφής μου στον Ο.Φ.Σ.Ε. και για την οποίαν ο εμπνευστής της καταδικάστηκε απ' την Δικαιοσύνη και αναγκάστηκε στη συνέχεια να ζητήσει συγγνώμη; Επειδή το κείμενο αναπτύχθηκε σε αρκετές σελίδες (η εμπάθεια του Καραγεώργη δεν μπορούσε να χωρέσει σε λίγες γραμμές) θα απομονώσω τα πιο επίμαχα σημεία της. Παραλείπω εκείνα τα σημεία όπου με κατηγορεί για "συγκεντρωτισμό" και ότι ήθελα τάχα να τα κάνω όλα μόνος μου, γιατί αυτή ήταν η καραμέλλα που αυτός και οι "αυλικοί" του πιπιλούσαν συνεχώς, αφού δεν μπορούσαν να προσφέρουν στον σύλλογο και παρακολουθούσαν αμήχανα τις επιτυχημένες ομαδικές εκδηλώσεις που έφερναν εις πέρας δύο και μόνο μέλη του δ.σ. Ο Ερρίκος Μηλιώρης κι' εγώ.

1. Έγραφε λοιπόν ο Καραγεώργης : "... Όταν δε απεδείχθη από τον δημοσιογράφο Κωνσταντάτο με την δική μου βοήθεια, ότι είχε εξαπατήσει δύο εμπόρους του Κλάδου (Πεσσάχ και Ευσταθίου), παίρνοντάς τους χρήματα και είδη σε μορφή χορηγίας για να πάει στη Γένοβα με το φουσκωτό και αυτός το φόρτωσε στο καράβι, διατυμπανίζοντας ψευδώς μετά στα περιοδικά το κατόρθωμά του, συν τις ανεπιτυχείς προσπάθειές του στο Πρωτοδικείο για την διάλυση του Ομίλου, το Δ.Σ. με πρόεδρο εμένα τον διέγραψε και από μέλος επειδή έβλαπτε τα συμφέροντα του Ομίλου. Αυτά και άλλα πολλά αναφερόντουσαν στα πρακτικά συνεδριάσεων του Δ.Σ. τα οποία επί προεδρίας Νικόλτσιου χάθηκαν..."

Είπαμε, θα τα πούμε όλα, δεν είπαμε; Το θέμα της Γένοβας λοιπόν και το πώς και γιατί πραγματοποιήθηκε εκείνο το ταξίδι με τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε, το εξήγησα στα περιοδικά "Γιώτιγκ και Θάλασσα" και "Υποβρύχιος Κόσμος" τον Ιανουάριο του 1991, καταγγέλοντας τον ίδιο μου τον εαυτό για το γελοίο και χωρίς οικονομικά ή άλλα ωφέλη λάθος μου, αναλαμβάνοντας όλη την ευθύνη γι' αυτό, μολονότι σ' εκείνο το ταξίδι δεν ήμουν μόνος μου. Όλοι κάνουμε κάποτε λάθος. Σημασία έχει να το αναγνωρίζουμε. Κανονικώς δεν θα έπρεπε μετά από είκοσι ένα χρόνια να απολογούμαι ακόμη για εκείνη την ατυχή ιστορία, αλλά να μου δοθεί βραβείο Γκίνες, καθώς είμαι ο μοναδικός δημοσιογράφος (παγκοσμίως) ο οποίος παραδέχθηκε ότι είπε ψέματα και αυτοκαταγγέλθηκε, δημοσιεύοντας στον Τύπο την έγγραφη συγγνώμη του προς τους αναγνώστες...

Υπενθυμίζω επίσης ότι εκείνη την εποχή ήμουν ακόμη μέλος του Ο.Φ.Σ.Ε. και ότι ζήτησα ο ίδιος να διαγραφώ στις 16 Ιανουαρίου του 1991 για τους λόγους που ανέφερα σ' εκείνη την επιστολή μου. Συνεπώς, δεν υπάρχει θέμα "τιμωρίας" και διαγραφής μου από τον Ο.Φ.Σ.Ε., αφού ο χειρότερος τρόπος τιμωρίας για έναν άνθρωπο (και δη δημοσιογράφο) είναι η αυτοκαταγγελία.

Επίσης, ο Καραγεώργης σκοπίμως αναφέρει σαν υπεύθυνο για την "απώλεια" των πρακτικών τον Κώστα Νικόλτσιο, βγάζοντας από πάνω του την ευθύνη για την εξαφάνισή τους και θέλοντας, μ' αυτόν τον τρόπο, να εξηγήσει γιατί τα "αυτά και άλλα πολλά" δεν μπορούν να αποδειχθούν σήμερα αφού ήταν (τάχα) καταχωρημένα στα βιβλία που "χάθηκαν". Ο ίδιος ο Νικόλτσιος άλλωστε μου είπε, αλλά το κατέθεσε και ενώπιον της γενικής συνέλευσης του 1998, ότι όταν διεδέχθη τον Καραγεώργη στην προεδρία του Ο.Φ.Σ.Ε. δεν παρέλαβε κανένα βιβλίο πρακτικών συνεδριάσεων του δ.σ.! Κάποιος απ' τους δύο πρέπει να λέει την αλήθεια και κάποιος ψέματα! Όπως και αν έχει, ένας απ' τους δύο εξαφάνισε τα πρακτικά, και αυτός που είχε συμφέρον να το κάνει δεν ήταν βεβαίως ο Νικόλτσιος...

Όσο για τους ισχυρισμούς του Καραγεώργη σχετικώς με τις ανεπιτυχείς τάχα προσπάθειές μου και τις συνεχείς προσφυγές μου στο Πρωτοδικείο προκειμένου να διαλύσω τον Ο.Φ.Σ.Ε., θεωρώ ότι είναι ανάξιες σχολιασμού. Αν είχα κάνει κάτι τέτοιο, είναι πλέον ή βέβαιον ότι ο Ο.Φ.Σ.Ε. θα ήταν σήμερα παρελθόν! Και αυτό ήταν το τελευταίο που ήθελα. Θυμηθείτε τι έγραψα λίγο πιο πάνω : "Όσο για τον Πορτοκάλλογλου; Σκέφτηκα ότι ήταν τότε πρόεδρος του Ο.Φ.Σ.Ε. και η όποια ποινική του δίωξη θα δημιουργούσε δυνατές αναταράξεις στον σύλλογο που με τόση αγάπη και όνειρα ίδρυσα τον Νοέμβριο του 1987".

Προκαλώ λοιπόν, όποιον βρει μία έστω προσφυγή μου εναντίον του Ο.Φ.Σ.Ε. σε οποιοδήποτε Πρωτοδικείο της χώρας, να την αναφέρει, κι' εγώ υπόσχομαι ότι θα ζητήσω δημοσίως συγγνώμη και θα σταματήσω να εκδίδω αυτό το διαδικτυακό περιοδικό! Απλώς, ο Καραγεώργης τυφλός από την ανεξήγητη εμπάθεια και το μίσος του απέναντί μου, πετούσε λάσπη προς όλες τις κατευθύνσεις, πιστεύοντας πως στο τέλος κάποιο κομμάτι λάσπης θα κολλήσει πάνω μου και θα με λερώσει. Η έγγραφη συγγνώμη του ενώπιον του Εφετείου τα εξηγεί όλα...

Την ιστορία της Γένοβας πάντως, όπως έχω ήδη υποσχεθεί, θα την γράψω σύντομα και στις "αναμνήσεις" του "Rib and Sea".

2. Έγραφε σε κάποιο άλλο σημείο της κατάπτυστης εκείνης επιστολής του ο Καραγεώργης : "Στα πρακτικά αυτά τα οποία τηρούσε στις αρχές ο Παπαδόπουλος ομολογούσε ότι εγκατέλειψε σε κακοκαιρία αβοήθητα μέλη του Ομίλου όταν γυρίζαμε από μία εκδήλωση στον Πόρο, που παραλίγο να έχουμε σοβαρό πρόβλημα με τον Κώστα Ρουμπάνη, ο οποίος έχοντας μια 3μετρη βάρκα κόντευε να πνιγεί..."

Ούτε αυτό το αναίσχυντο ψεύδος θα σχολιάσω, και είναι κρίμα που δεν μπορούσα να προβλέψω ότι θα αμφισβητούντο ακόμη και τα πρακτικά που τηρούσα εγώ τον πρώτο χρόνο, ώστε να κρατήσω αντίγραφά τους! Ήταν εύκολο για τον Καραγεώργη να ισχυρίζεται πάντως κάτι τέτοιο, αφού είχε φροντίσει να εξαφανίσει όλα τα πρακτικά των συνεδριάσεων του δ.σ.! Θα παραθέσω βεβαίως την επιστολή που έστειλε στο δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. το παλαιό μέλος Κώστας Ρουμπάνης στις 18/2/2000 ώστε να μπουν τα πράγματα στη θέση τους... (φωτο 3).

3. Έγραφε ο Καραγεώργης απευθυνόμενος στο δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. : "Έχω πάρα πολλά στοιχεία και μαρτυρίες που μπορούν να σας πείσουν ότι η προσπάθειά του να επανενταχθεί στον Όμιλο μόνο αγαθές προθέσεις δεν έχει. Επιγραμματικά αναφέρω ορισμένους γνωστούς και επώνυμους που μπορείτε να ρωτήσετε τι ζημιές τους έχει κάνει, όπως το Δ.Σ. του "Γλαύκου", τους εκδότες του "Yachting" και μετέπειτα του "Boat Montly" (Ματιάτος, Ζαρουχλιάν), τον αντιπρόσωπο της "Solemar", τον εκδότη Παπανδρέου, τον Κάραβο της "Bat" κ.λπ...."

Ψεύδη, λάσπη και αοριστολογίες. Πηγαίνουν πάντα μαζί άλλωστε αυτά. Σκοπίμως πάντως ο Καραγεώργης συμπεριέλαβε, ανάμεσα σ' αυτούς που είχα τάχα "ζημιώσει", και τους Δημ. Παπανδρέου και Ciro Foggia της "Solemar". Για την ιστορία θα πω ότι ο μεν πρώτος αναγκάστηκε να μου ζητήσει εγγράφως συγγνώμη ενώπιον του δικαστηρίου, προκειμένου να ανακαλέσω την εις βάρος του μήνυση για συκοφαντική μου δυσφήμιση, ο δε άλλος, αφού δεν κατάφερε να με καταδικάσει, επειδή όπως ισχυρίστηκε "δυσφήμισα" ένα από τα σκάφη που αντιπροσωπεύει στο άρθρο της παρουσίασής του στο περιοδικό του Δημ. Παπανδρέου, καταδικάστηκε στη συνέχεια από το δικαστήριο όπου εγώ τον οδήγησα για συκοφαντική μου δυσφήμιση, καταβάλλοντάς μου, πριν από κάμποσα χρόνια, 8.000 ευρώ σαν αποζημίωση για την ηθική βλάβη που μου προκάλεσε! Ποιος ζημίωσε ποιον είναι λοιπόν το θέμα...

Το Δ.Σ. του "Γλαύκου", το οποίο ανέφερε στην επιστολή του ο Καραγεώργης, ούτε που το γνώριζα! Αν λοιπόν δεν γνωρίζεις κάποιους, πώς μπορείς να τους προκαλέσεις ζημιά; Όσο για τους Ματιάτο και Ζαρουχλιάν, βεβαίως και τους γνώριζα, δεν νομίζω όμως ότι τους δημιούργησα προσωπικώς το παραμικρό πρόβλημα. Εκτός και αν ο Καραγεώργης εννοούσε ότι προκάλεσα "ζημιά" στο περιοδικό "Yachting και Θάλασσα", στο οποίο εργάζονταν οι Ματιάτος και Ζαρουχλιάν, επειδή εκεί δημοσιεύτηκε το μαϊμού ταξίδι μου στη Γένοβα. Όμως, νομίζω ότι εκείνο το λάθος μου το διόρθωσα με το παραπάνω, αυτοκαταγγέλοντας αργότερα τον εαυτό μου στο ίδιο περιοδικό και αποχωρώντας για λόγους ευθιξίας. Αλήθεια ο Τάσος Καραγεώργης γνωρίζει τι θα πει "ευθιξία"; Αποκλείεται να γνωρίζει γιατί, αν γνώριζε, θα είχε ζητήσει να διαγραφεί από τον Ο.Φ.Σ.Ε. αφού δεν τον διαγράφει το διοικητικό του συμβούλιο!

Για τον Μενέλαο Κάραβο, πέρα από το ότι ήταν συνεργάτης του τότε αντιπροσώπου της "Bat" Λυκούργου Παπαγιαννόπουλου, δεν γνωρίζω κάτι περισσότερο, ούτε είχα κάποιες προσωπικές σχέσεις μαζί του ώστε να του προκαλέσω κάποια ζημιά. Αν θέλει ας μου πει τώρα. Ποτέ δεν είναι αργά για μια συγγνώμη...

4. Σε άλλο σημείο της επιστολής του ο Καραγεώργης έγραφε : "... αξίζει να σημειώσετε το σαμποτάζ που μας έκανε σε συνεργασία με την Ολύμπικ, όταν πήγαν τα τρία σκάφη μας στην Κύπρο..."

Ούτε αυτόν τον πομφόλυγα (σαπουνόφουσκα) θα σχολιάσω. Τους πομφόλυγες δεν τους σχολιάζεις, απλώς τους κοιτάς μέχρι να σπάσουν! Θα παραθέσω μόνο την επιστολή που έστειλε στο δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. στις 18/2/90 ο Μίλτος Βρεττός της "Olympic Hellas". Αυτή νομίζω τα έλεγε όλα... (φωτο 4 και 5)

5. Τελειώνοντας εκείνη την απίστευτη επιστολή του ο Καραγεώργης έγραφε : "Δυστυχώς με αυτόν τον άνθρωπο είμαστε παιδικοί φίλοι, ξέρω πολλά για το ποιον του και την οικογένειά του και ειλικρινά λυπάμαι για την κατάντια του. Το αν αποδεχθείτε ή όχι την αίτησή του, είναι θέμα δικό σας. Με αυτήν μου την επιστολή σας βοηθώ να αρνηθείτε την εγγραφή του. Αν όμως τον δεχθείτε θα σημαίνει ότι συμπράττετε στην προσπάθεια διάλυσης του Ομίλου, γιατί αυτός είναι ο σκοπός του, όπως επανειλημένα έχει δηλώσει, με την χαρακτηριστική φράση απόδειξης του υπέρμετρου εγωϊσμού του "εγώ τον έφτιαξα, εγώ θα τον διαλύσω". Όσο ήμουν εγώ και ορισμένοι άλλοι στο Δ.Σ., είχαμε καταφέρει να σώσουμε τον Όμιλο από την μανία του να τον διαλύσει. Μην γίνετε εσείς το σκαλοπάτι που χρειάζεται να βγει από την αφάνεια που τον είχαμε καταδικάσει. Επειδή πιστεύω ότι έχω το δικαίωμα που μου δίνει η θέση μου όσο και το δικαίωμα που μου δίνει τό έργο που έχω παράγει γι' αυτόν τον Όμιλο, να επιμείνω στην μη αποδοχή από μέρους σας της αίτησής του. Σε αντίθετη περίπτωση σας υποβάλλω την παραίτησή μου τόσο από μέλος, όσο και από επίτιμος πρόεδρος και παρακαλώ να με διαγράψετε".

Τώρα που ξαναδιαβάζω και θυμάμαι όσα έγραψε τότε ο παιδικός μου "φίλος", μετανοιώνω (σαν άνθρωπος που έχει αδυναμίες) για ένα και μόνο πράγμα. Που ανακάλεσα την μήνυσή μου και δέχθηκα την έγγραφη συγγνώμη του. Σαν Άνθρωπος όμως και σαν Ιωσήφ Παπαδόπουλος, με την συγκεκριμένη διαδρομή που έχω διανύσει μέχρι σήμερα στον χώρο της εργασίας μου, στην οικογένειά μου και στον ευρύτερο κοινωνικό μου περίγυρο, τον συγχωρώ και τον λυπάμαι για την δική του κατάντια. Ελπίζω να τον συγχωρήσει κι' ο Θεός που τον πήρε προσφάτως κοντά του...

Θέλετε να μάθετε και τον επίλογο αυτής της θλιβερής ιστορίας; Όταν πήρα στα χέρια μου την έγγραφη συγγνώμη του Τάσου Καραγεώργη, ενημέρωσα τα μέλη του δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. και τους ζήτησα να τοποθετηθούν. Ουδεμία αντίδραση υπήρξε εκ μέρους τους, παρά μόνο η συνέχιση ενός απίστευτου πολέμου εναντίον μου, με αποκορύφωμα την αποστολή αγάπης που διοργάνωσα για λογαριασμό του "Πατραϊκού Ο.Φ.Σ." στον Άη Στράτη και την Ίμβρο. Τότε που το δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε., με πρωτεργάτη τον Τάσο Πορτοκάλλογλου, απείλησε τα μέλη του συλλόγου ότι σε περίπτωση που θα λάβουν μέρος σ' εκείνη την αποστολή θα διαγραφούν! Και, δυστυχώς, από τους είκοσι δύο κυβερνήτες μέλη του Ο.Φ.Σ.Ε., οι οποίοι είχαν δηλώσει ήδη συμμετοχή, δεν εμφανίστηκε κανένας! Να γιατί πολύ σωστά λέγεται πως την ευθύνη δεν έχουν μόνο αυτοί που διοικούν, αλλά, κυρίως, αυτοί που τους ψηφίζουν, τους καλύπτουν και τους ανέχονται...

"Persona non grata".

Το 2001 ο Ο.Φ.Σ.Ε. διοργάνωσε μια αποστολή στην Αμοργό με οικολογικό χαρακτήρα. Πρότειναν λοιπόν στην "Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία" (Ε.Ο.Ε.) να λάβει μέρος στην αποστολή αυτή. Η Δανάη Πορτόλου, με την οποία είχα συνεργαστεί πολλές φορές στο παρελθόν σε καταγραφές ορνιθοπανίδας, ιδίως στο νότιο Αιγαίο, μου τηλεφώνησε και με ρώτησε αν θα ήθελα να τους συνοδεύσω με το σκάφος μου στο ταξίδι αυτό. Της απάντησα ότι δεν έχω καμμία αντίρρηση και πολύ θα το ήθελα. Την ενημέρωσα όμως πως υπάρχει κάποιο "πρόβλημα" με το δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. που διοργανώνει την αποστολή. Της είπα επίσης ότι σε περίπτωση που ακολουθήσω με το σκάφος μου δεν θέλω να έχω καμμία οικονομική συναλλαγή με τον Ο.Φ.Σ.Ε., ούτε να πάρω την οικονομική ενίσχυση που ενδεχομένως θα δώσουν στους κυβερνήτες προκειμένου να καλύψουν ένα μέρος των καυσίμων τους. "Καλά" μου απάντησε εκείνη, "θα στείλουμε μια επιστολή στον Ο.Φ.Σ.Ε. και θα διερευνήσουμε την κατάσταση".

Έστειλε πράγματι εκείνη την επιστολή η Δανάη Πορτόλου και μετά από λίγες ημέρες έλαβε την ακόλουθη απάντηση απ' το δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε.

Καλλιθέα 6/3/2001

Προς την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

Υπ' όψιν κας Πορτόλου Δανάης.

Σε απάντηση της από 28/2/2001 επιστολής σας επιθυμούμε να σας ενημερώσουμε ότι ο κύριος  Ιωσήφ Παπαδόπουλος, για τον Όμιλο Φουσκωτών Σκαφών Ελλάδος θεωρείται Persona non grata και ως εκ τούτου δεν επιθυμούμε την συμμετοχή του καθ' οιονδήποτε τρόπο στην αποστολή.

Με τιμή

Για το Δ.Σ.

Ο πρόεδρος Τάσος Πορτοκάλλογλου - Ο γενικός γραμματέας Σωτήρης Τσαμπηράς.

Την ξέρετε την φράση που λέει "μάς χρώσταγαν τον γάϊδαρο μας πήραν και την σέλλα"; Μη μου πείτε, μετά από όλα όσα διαβάσατε, ότι δεν ταιριάζει γάντι στην περίπτωσή μου; Ούτε σαν επιβάτη δεν με ήθελαν μαζί τους!!! Η Δανάη, όπως ήταν φυσικό, μου έστειλε αντίγραφο εκείνου του fax λέγοντας : "Τι έγινε βρε Ιωσήφ; Τι τους έκανες; Ούτε εγκληματίας να ήσουνα"! Τι να πω της κοπέλλας, και πού να καταλάβει. Δεν είπα τίποτε. Πήγα όμως μόνος μου στην Αμοργό και μετά το πέρας της αποστολής η Δανάη Πορτόλου και οι υπόλοιποι συνεργάτες της Ε.Ο.Ε. επιβιβάστηκαν στο σκάφος μου και ανοικτήκαμε στο πέλαγος με σκοπό να καταγράψουμε την ορνιθοπανίδα των μικρών νησιών του νοτιοανατολικού Αιγαίου...

Θα με ρωτήσουν ενδεχομένως κάποιοι, μετά από το άνοιγμα των αρχείων του Ο.Φ.Σ.Ε. και την αποκάλυψη όλου αυτού του εμετικού παρασκηνίου : "Πού το πας Ιωσήφ"; Θα τους απαντήσω : "Πουθενά! Ούτε στον Ο.Φ.Σ.Ε. θέλω να επιστρέψω, ούτε να τον διαλύσω, ούτε να γίνω επίτιμο μέλος του, ούτε να με υποδεχθούν με κόκκινα χαλιά, τριαντάφυλλα και χειροκροτήματα! Τα παράσημα και οι τίτλοι, άλλωστε, είναι για τους εκφραστές της χαμηλοτέρας τάξεως του κοινωνικού διαφορισμού, όπως έγραψε ο αείμνηστος νεοέλληνας δημοσιογράφος και φιλόσοφος Ευάγγελος Λεμπέσης. Το μόνο που θέλω είναι να αποκαταστήσω το όνομα, την τιμή, το έργο και την ιστορία μου στον Ο.Φ.Σ.Ε., και να βγάλω την τεράστια πέτρα που κάποιοι έριξαν πάνω μου προσπαθώντας τα τελευταία είκοσι χρόνια να με απομονώσουν, να με εξαφανίσουν, να μου στερήσουν την συνεργασία μου με τα περιοδικά του χώρου, να με διαβάλλουν, να με συκοφαντήσουν, να διασύρουν το όνομα και την τιμή της οικογενείας μου. Γιατί όλα αυτά; Για μια καρέκλα, λίγο εφέ και κάποια αδήλωτα ίσως μικροσυμφέροντα..."

Μετά πάντως από όλα αυτά, μία και μόνη απορία έχω. Τι λένε άραγε επ' αυτών τα μέλη του νέου διοικητικού συμβουλίου του Ο.Φ.Σ.Ε., και ποια στάση θα κρατήσουν από δω και στο εξής;

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Υστερόγραφο : Όλα όσα περιέγραψα και υποστήριξα στα έξι αυτά συνεχόμενα άρθρα μου (και πολύ περισσότερα) με τον τίτλο "Τα χαμένα αρχεία του Ο.Φ.Σ.Ε.",  είναι καταγεγραμμένα σε έγγραφα και επιστολές, που είναι στη διάθεση όποιου τυχόν ενδιαφέρεται να τα δει με τα ίδια του τα μάτια. Για κάθε ενδεχόμενο, αντίγραφα αυτών έχω καταθέσει σε δικηγόρο του Πειραιά.