Rib and Sea

Δημήτρης Καζάκης : ... Αν αυτό το πράγμα συμβεί, το προχωράμε. Διαμορφώνεις ετήσιο συνέδριο όπου οι πυρήνες αλλάζουν στο κεντρικό όργανο και συζητάμε πολιτικά τα ζητήματα. Ποια είναι η γραμμή κ.λπ. Αν ανάμεσα στα ετήσια συνέδρια προκύψουν πολιτικά γεγονότα, και δεν προλαβαίνεις να κάνεις συλλογικό όργανο, παίρνεις την έγκριση των μεγάλων οργανώσεων, των μεγάλων πυρήνων. Αθήνας, Θεσσαλονίκης κ.λπ. Αν πάρεις 3 - 4 μεγάλες πόλεις, προχωράς μπροστά. Διατηρούν το αυτοκέφαλο οι πυρήνες και διατηρούν και τις ανοικτές διαδικασίες στον κόσμο. Μιλούν δημόσια, δέχονται παρεμβάσεις, μετατρέπονται σε εμβρυακούς πυρήνες διευθέτησης των υποθέσεων στη γειτονιά και στους χώρους δουλειάς. Μόνο έτσι. Αυτό το πράγμα τώρα, όταν σχηματισθεί και πάρει τον χαρακτήρα του, έχει μια διαδικασία άμεσης επιλογής. Εκεί πετιέται έξω αυτός που δεν αντέχει ή που δεν μπορεί να "τραβήξει". Γεννιέται φυσική ηγεσία. Άνθρωποι δηλαδή που ανοίγουν δρόμους. Και η ιστορία προσφέρεται σ' αυτό.

Α.Φ. : Όμως τα πράγματα μας προλαβαίνουν. Αυτά δηλαδή θα έπρεπε να προηγηθούν...

Δ.Κ. : Εγώ νομίζω, ότι εδώ έχουμε μια ιδιαιτερότητα. Τα παλιά μέτωπα είχαν οργανωμένες δυνάμεις που έμπαιναν μπροστά και ας μην είχαν την λαϊκή απήχηση. Επειδή όμως δεν ήταν απαξιωμένες στον κόσμο, λειτουργούσαν ως κίνητρο για να' ρθουν, και με την σωστή βέβαια δουλειά που έκαναν. Επειδή όμως δεν έχουμε οργανωμένες δυνάμεις σήμερα που να παίξουν αυτόν τον ρόλο, ακόμη και οι παρεμβάσεις που κάνουν οι μικρές γκρούπες της αριστεράς είναι διαλυτικού χαρακτήρα, πρέπει να γίνει απ' ευθείας με τον κόσμο. Επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει απ' ευθείας με πυρήνες, γιατί όλοι θέλουν μια κεντρική αναφορά, πρέπει να ξεκινήσει με ένα γενικό επιτελείο. Να μαζευτούμε δηλαδή και να πούμε ότι εμείς οι εκατό αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία. Από κει και πέρα δεν την αναλαμβάνουμε για να γίνουμε οι αυτοχρήματοι ηγέτες, αλλά για να βοηθήσουμε τους 250 πυρήνες που  έχουμε χαρτογραφήσει σ' ολόκληρη την Ελλάδα να συγκροτηθούν σε σώμα. Πανεθνικό σώμα και να προστεθούν κι' άλλοι.

Α.Φ. : Επειδή τα πράγματα τρέχουν γρήγορα και είναι πιθανό, και γιατί καταρρέουν οι ίδιοι μόνοι τους και γιατί ο λαός ξεσηκώνεται, να δημιουργηθεί ένα κενό εξουσίας σύντομα. Τι κάνεις τότε;

Δ.Κ. : Γι' αυτό τις επόμενες μέρες θα βγάλουμε κάλεσμα όπου θ' αρχίσουν να υπογράφουν κάποιοι άνθρωποι που σηματοδοτούν κάτι για την κοινωνία. Το Μέτωπο δηλαδή. Κι' εκεί θ' αρχίσει να οργανώνεται ο κόσμος και τον βοηθάμε προς αυτή την κατεύθυνση. Αν παρουσιαστεί ζήτημα εξουσίας, αυτό που προτείνεις είναι προσωρινή κυβέρνηση του Μετώπου. Η οποία μπορεί να μην χρειαστεί να βγει απ' τις εκλογές. Στον βαθμό που το Μέτωπο κερδίζει την εμπιστοσύνη και την αναγνώριση από πολύ πλατειές μάζες...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος : Μεταβατική δηλαδή κυβέρνηση...

Δ.Κ. : Μεταβατική, ναι, μπράβο! Όχι έκτακτης ανάγκης, γιατί αυτό είναι άλλο πράγμα. Τι πρέπει να κάνει λοιπόν αυτή η μεταβατική κυβέρνηση; Αναλαμβάνει και παίρνει τα πρώτα μέτρα διάσωσης της χώρας. Το δεύτερο που κάνει είναι να ξεκινήσει τις διαδικασίες εθνοσυνέλευσης. Συντακτικής συνέλευσης και δημιουργίας νέου Συντάγματος. Από την στιγμή που η μεταβατική αυτή κυβέρνηση θα ξεκινήσει τα δύο αυτά πράγματα, ολοκληρώνει την θητεία της.

Α.Φ. : Ποια είναι τα άμεσα μέτρα;

Δ.Κ. : Σταματάμε να πληρώνουμε ας πούμε τους τοκογλύφους, θωρακίζουμε τη χώρα και κινητοποιούμε τον στρατό. Πολύ βασικό αυτό γιατί δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Μετατρέπεις τους πυρήνες του Μετώπου σε έμβρυα παρθενικής εξουσίας, παρέχοντάς τους την κάλυψη κυβέρνησης. Αυτό που θα κάνει δηλαδή η προσωρινή κυβέρνηση, βασιζόμενοι στους πυρήνες, δεν είναι μόνο να αξιοποιήσει τις γνωστές μεθόδους διοίκησης, αλλά η πρωτοβουλία της θα είναι να ξαναγυρίσει στους πυρήνες, να τους μαζικοποιήσει ώστε να αποκτήσουν αυτοί πραγματικά χαρακτήρα άσκησης εξουσίας.

Α.Φ. : Άρα πρέπει να ελπίζουμε να μην πέσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αύριο ή σε δύο εβδομάδες ώστε να προλάβουμε να οργανωθούμε.

Δ.Κ. : Γι' αυτό και ο Καρατζαφέρης βιάζεται....

Ι.Π. : Πιστεύεις ότι αυτό που απείλησε θα το κάνει;

Δ.Κ. : Η Σακοράφα μου είπε ότι το μεσημέρι έμαθαν πως ζήτησε ακρόαση απ' τον Παπούλια.

Ι.Π. : Τι συνέπεια θα έχει μια πιθανή παραίτηση της ομάδας του;

Α.Φ. : Συμπληρωματικές εκλογές για τις συγκεκριμένες έδρες...

Δ.Κ. : Ή προκύρυξη εκλογών, αν το δεχθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Κοίταξε. Γενικά ο Καρατζαφέρης ξέρεις ότι είναι λαγός. Που σημαίνει ότι κάλλιστα μπορεί να υπάρξει ένα σχέδιο δημιουργίας τεχνητής πολιτικής κρίσης. Αν και πιστεύω ότι το πράγμα πάει να εκβιάσει το μικρομεσαίο στρώμα. Σου λέει, εγώ πάω τώρα για σεζόν, είναι το τελευταίο μου αποκούμπι, είναι καταστροφή, μου κάνεις εκλογές εσύ ρε μαλάκα; Θα μου αλλάξεις τα φώτα. Οπότε να αρχίσει ο κόσμος να πιέζει τους διαδηλωτές "τραβηχτείτε απ' τις πλατείες, μην πάμε σε εκλογές, πολιτική κρίση κ.λπ." κατάλαβες τι γίνεται; Και επειδή κι' εδώ, εκτός από την άνεργη νεολαία, ένα μεγάλο και το πιο διασπαστικό κομμάτι που έρχεται μονίμως εδώ έστω και περιοδικά, είναι κυρίως ελεύθεροι επαγγελματίες σε μικρομεσαία στρώματα. Αυτό το κομμάτι πιέζεται και μπορεί ενδεχομένως να πιεστεί πολύ. Σου λέει κάτσε ρε φίλε, να ο εμπορικός σύλλογος Αθηνών ας πούμε, βγήκε και λέει τι κατάσταση είναι αυτή, εγώ δεν έχω δυνατότητα να επιβιώσω κι' εσείς μου στερείτε και την τελευταία; Αυτού του τύπου τις πιέσεις θέλουν να αξιοποιήσουν, ώστε να μπορέσουν να ασκούνται πιέσεις στην κοινωνία. Γι' αυτό και έχει μεγάλη σημασία, ό,τι κι' αν γίνει στην πλατεία, να έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μιας οργάνωση, είτε είναι μέσα σ' αυτήν η πλατεία είτε όχι. Η οργάνωση για την οποία συζητάμε έχει μια δυναμική η οποία ξεπερνάει όλα αυτά τα εμπόδια. Δηλαδή κάλλιστα μπορείς να φύγεις απ' την πλατεία, αν δεν τραβήξει κλιμάκωση, και να το μεταφέρεις αυτό στις γειτονιές. Όπου κάθε Σαββατοκύριακο, ας πούμε, να έχεις μια λαϊκή συνέλευση σε κάθε γειτονιά. Να έχεις τον πυρήνα εκεί πέρα.

Α.Φ. : Ξεκινάει αυτό να γίνεται ήδη. Είναι πολύ πιο σημαντικό να γίνεται εκεί και είναι και πιο αντιπροσωπευτικό. Στις γειτονιές πολύ εύκολα έρχεται ο κόσμος. Το αντίστροφο είναι το δύσκολο.

Δ.Κ. : Ε βέβαια! Και επειδή τώρα τα πλατειά στρώματα, είτε το θέλουμε είτε όχι, γιατί έτσι λειτουργεί η κοινωνία, πάντα θέλουν μια κεντρική αναφορά, πού ανήκω δηλαδή εγώ. Ανήκω σ' αυτό γιατί αυτό με εκφράζει, εκφράζει τις αρετές μου, τις προσδοκίες μου, τις αγωνίες μου. Πρέπει να του το δώσεις αυτό το πράγμα. Διαφορετικά, όταν τον καλείς απλά να κάνει γενική συνέλευση ή να φτιάξει ένα πυρήνα κατά τόπους, μπορεί ως ένα βαθμό να τον κερδίσεις αν κάνεις μια ακτιβίστικη ενέργεια, αλλά μετά αυτή η ιστορία πεθαίνει. Γι' αυτό και έχει μια σημασία να ξεκινήσουμε αυτή την ιστορία τώρα, και έχουμε καθυστερήσει δηλαδή...

Ι.Π. : Άρα εσύ πιστεύεις δηλαδή ότι αυτό που κάνει τώρα ο Καρατζαφέρης είναι κόλπο. 

Δ.Κ. : Έτσι πιστεύω. Προσπαθεί να δημιουργήσει τεχνητή πολιτική κρίση για να αρχίσει να πιέζεται η κοινωνία. Και η κοινωνία θα πιέσει με την σειρά της τους διαδηλωτές. Γιατί δεν μπορούν να πάνε σε καταστολή. Αν πάνε σε καταστολή και χυθεί αίμα στην πλατεία, έχουν τελειώσει! Όχι Γρηγορόπουλος, θα τους κάψουν ζωντανούς όλους, δεν υπάρχει περίπτωση! Οπότε τι γίνεται; Ξέρω ότι απ' έξω ζητάνε καταστολή. Οι ευρωπαίοι και οι αμερικάνοι ζητάνε άμεση καταστολή.

Ι.Π. : Ακούστηκε μάλιστα ότι ετοίμαζαν και ειδικό σώμα γι' αυτή τη δουλειά...

Δ.Κ. : Βεβαίως, αλλά εδώ υπάρχει ένα ζήτημα. Όταν βγαίνουν 1.500 εν ενεργεία στρατιωτικοί και λένε εμείς είμαστε με τον λαό, δεν είναι εύκολο να τραβήξουν το σχοινί γιατί δεν ξέρουν τι θα τους βγει. Αυτή τη στιγμή... κλείσε λίγο το μαγνητόφωνο...

Δ.Κ. : ... Φοβούνται γιατί δεν ξέρουν αν θα ανταποκριθεί και πώς θα ανταποκριθεί. Ακόμη και οι δυνάμεις καταστολής δεν είναι σίγουρο τι θα κάνουν.

Ι.Π. : Πλησιάζει ο απλός κόσμος τους άνδρες των ΜΑΤ και τους λέει "είστε κομμάτι μας, είστε των 700 ευρώ, είναι η τελευταία σας ευκαιρία, ελάτε μαζί μας και γυρίστε απέναντι. Με ποιον είστε; Με μας ή με τους κλέφτες";

Δ.Κ. : Ναι, αλλά φαντάσου τώρα να αντιμετωπίσουν έναν οργανωμένο λαό. Εγώ πιστεύω ότι κάποιοι θα σπάσουν και θα πετάξουν τις ασπίδες!

Ι.Π. : Είναι η ευκαιρία που τους δίνεται να μπουν στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ και να γίνουν ήρωες στα μάτια του κόσμου από τη μια στιγμή στην άλλη.

Δ.Κ. : Βέβαια. Εμένα μου είπε αξιωματικός "ας μας δώσει ο λαός την ευκαιρία".

Α.Φ. : Ακούς διάφορα τέτοια. Τους λένε "τι έρχεστε εδώ και μας βαράτε; Πηγαίνετα απ' το πλάϊ που δεν είμαστε"!

Δ.Κ. : Δύο διμοιρίες το έκαναν ήδη αυτό. Το αστείο είναι ότι...

Α.Φ. : Ένα μεγάλο κομμάτι είναι Χρυσή Αυγή...

Δ.Κ. : Προφανώς, αλλά αυτό όμως το κομμάτι αν δεν λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο των πραγμάτων το αποδυναμώνεις αμέσως. Όπως πέταξαν έξω τους Χρυσαυγίτες τις πρώτες μέρες. Είδες τι όμορφα τους πήρε ο κόσμος τη σημαία και τους απομόνωσε, χωρίς ξύλο, χωρίς φασαρία. Αυτό είναι το όμορφο. Και σηκώνεται πια η ελληνική σημαία, αντί να σηκώνεται το κομματικό λάβαρο. Έτσι το αντιλαμβάνεται ο κόσμος και όχι ως σημαία του "καθαρού Έλληνα" και άλλες τέτοιες μαλακίες. Αυτό είναι για τον κόσμο πατρίδα.

Ι.Π. : Έχει ποινικοποιηθεί και το σύμβολο. Ντρέπεσαι πια να κρατήσεις την ελληνική σημαία.

Δ.Κ. : Κοίταξε, για τον απλό λαό αυτό είναι πατρίδα. Είναι οι ρίζες μου, είναι οι σχέσεις μου, είναι αυτό που με δένει μ' αυτόν τον τόπο. Είναι αυτό που με τρελλαίνει εμένα. Το παιδί μου να έχει μόνο μια προοπτική. Να σηκωθεί να φύγει από αυτόν τον τόπο. Δεν έχει τίποτε άλλο τελειώνοντας την σχολή του. Εντάξει, αν έχουμε εμείς την δυνατότητα να το στείλουμε. Αν όμως δεν έχουμε; Αυτό το πράγμα είναι που σε κάνει να λες "ε άει στο διάολο, δεν πρόκειται να το παραδώσω".

Είναι αυτό που κουβεντιάζαμε με τη Σοφία (Σακοράφα). Της έλεγα ότι αυτό που μου έκανε κλικ εμένα και είπα ότι θα το πληρώσουν ακριβά, έστω και αν είμαι μόνος μου, είναι όταν είδα τον πατέρα μου να μου λέει έντρομος ότι δεν θα τα βγάλει πέρα! Θυμάμαι τον πατέρα και τη μάνα μου, που δούλευαν ακόμη και δεκάξι ώρες την ημέρα, ιδιωτικός υπάλληλος ο πατέρας μου και μοδίστρα η μάνα μου, ότι δεν είχαν την αγωνία που έχουν σήμερα. Με ποιο δικαίωμα ρε κερατά να φθάσεις τον συνταξιούχο στα 75 του χρόνια και να του αφαιρείς την αξιοπρέπεια; Λέω λοιπόν, πούστηδες θα το πληρώσετε ακριβά! Το ίδιο ακριβώς, μου είπε η Σοφία ότι αισθάνεται για τον δικό της πατέρα. Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία, Από κεί και πέρα, αν μπορείς να κινητοποιήσεις αυτά τα κίνητρα στην κοινωνία, θα βγάλεις μεγάλα πράγματα.

Α.Φ. : Για μένα το λεπτό ζήτημα και η πληγή, δεν φοβάμαι τίποτε άλλο, δεδομένης αυτής της μικρότητας που καμμιά φορά έχουμε ως λαός, είναι το μετά. Θα πρέπει όλοι όσοι θα συμμετέχουν να το έχουν αυτό πρώτο στο μυαλό τους...

Δ.Κ. : Πρέπει να τσακίσουμε τις οργανώσεις με διαλυτική δράση. Αυτοί θα μας σφάξουν!

Α.Φ. : Για το "τσακίσουμε" συμφωνώ, εφ' όσον είναι λεκτικό.

Δ.Κ. : Ναί ρε παιδί μου!

Α.Φ. : Επειδή το ζω στο λέω. Βγαίνουν άνθρωποι, ακόμη και γνωστοί μου, που πέφτουν να σε φάνε επειδή θεωρούν ότι πας να το εκμεταλλευτείς και να γίνεις ηγέτης. Δεν πρέπει να δίνεις καμμία αφορμή. Ένας συντονιστής να πει απλώς "εμείς και σεις", εννοώντας τις διάφορες ομάδες εργασίας, κινδυνεύει να βάλει φωτιά! Πρέπει να αποκτήσεις την εμπιστοσύνη και να σε πιστέψουν ότι δεν έχεις καμμία διάθεση ότι θα είσαι αυτός που θα πας να το καπελλώσεις. Πρέπει να δείχνεις μια διαρκή διαδικασία διαβούλευσης, να ακούς την άλλη άποψη, να συνδιαμορφώνεις τις διάφορες απόψεις.

Δ.Κ. : Σωστό είναι αυτό. Εγώ πάντως δεν έχω κάνει καμμία προσπάθεια να καπελλώσω κανέναν.

Α.Φ. : Δες πώς άρχισε αυτό το εγχείρημα. Με ωραίους ανθρώπους, με τους οποίους νομίζω εσύ συμπορευόσουνα για καιρό. Και ξαφνικά μια ωραία ημέρα, ενώ προχωρούσαμε έγινε ένα μπαμ. Δηλαδή δεν χρειάζεται να κάνεις εσύ κάτι στραβό. Αρκεί ένας άνθρωπος που θα βγει επιθετικά στραβά να τινάξει το καλό κλίμα στον αέρα. Πρέπει να έχεις πάντα τον τρόπο να τον απορροφάς...

Δ.Κ. : Σωστό είναι αυτό. Εδώ έχουν φτιάξει δύο "μαγαζιά". Το πάνω μαγαζί και το κάτω μαγαζί. Άσε που μερικοί εμφανίζονται αυτόνομοι ενώ στην πραγματικότητα έχουν κάποια κομματική κάλυψη. Σπαστήκανε στα 40, επειδή απαγόρευσαν στους ανθρώπους που κατέβαιναν στα διόδια να κρατούν ελληνικές σημαίες. Και τους στείλανε στον διάολο. Στη συνέχεια άρχισε να φτιάχνει ο καθένας... μπήκε ο Σύριζα μετά και στις δικές του επιτροπές και έγινε της π... ας!

Ι.Π. : Και βλέπεις τώρα δύο επιτροπές "δεν πληρώνω" και δύο πανώ. Ένα στην πλατεία και ένα επάνω. Αυτό έγινε μετά τις καταγγελίες κάποιων ανθρώπων, μεταξύ των οποίων ήμουν και εγώ. Σήμερα δεν είμαι με κανέναν. Δεν θέλω να καπελλωθώ ρε παιδί μου, δικαίωμά μου δεν είναι; Ανοίγω τις μπάρες και μόνος μου.

Δ.Κ. : Αυτό είναι το θέμα, αυτό είναι το δράμα μας.

Α.Φ. : Αυτά έπρεπε να έχουν προβλεφθεί από την αρχή. Να υπάρχει δηλαδή το σχέδιο πώς αντιμετωπίζονται αυτές οι καταστάσεις.

Δ.Κ. : Αυτό γίνεται μόνο με τον τρόπο που σου είπα. Στον βαθμό που μπλέκεις περισσότερο κόσμο μέσα σ' αυτή την ιστορία, το κάνεις στη βάση του πώς θέλει ο κόσμος να εμπλακεί, όχι με την λογική εγώ είμαι αυτός και έλα σε μένα. Αν δείξεις στον κόσμο εμπιστοσύνη, αν μιλήσεις την γλώσσα του, αν του πεις μπές και πες και την μαλακία σου, δεν τρέχει τίποτα, αυτό σε προφυλάσσει απ' όλους τους επίδοξους ή τους ηλίθιους που θα προσπαθήσουν να κάνουν αυτή την ιστορία. Πολλοί το κάνουν και από σκέτη ηλιθιότητα. Επί τρεις ημέρες τώρα γίνεται ένας πανικός για ένα ζήτημα που θα έπρεπε να ζητωκραυγάζουμε όλοι. Γιατί μ' αυτόν τον τρόπο θα κατέβουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στο Σύνταγμα. Ξέρεις τι είναι να συγκεντρώσεις ένα πυρήνα 180 καλλιτεχνών, οι οποίοι είναι διατεθιμένοι να πάνε σε όλη την Ελλάδα αφιλοκερδώς, σε όλες τις πλατείες, σε όλες τις συγκεντρώσεις και...

Α.Φ. : Χθες πάρθηκε απόφαση, όπως σου είπα. Κατέβασα την πρόταση να γίνει ημέρα...

Δ.Κ. : Έστειλε πρόσκληση κάποιος από την πλατεία, γι' αυτό που μου είπες, Πετράκος νομίζω λέγεται, στο "Ποντίκι" και η εφημερίδα μου την κοινοποίησε.

Α.Φ. : Επίσημη πρόσκληση δεν υπάρχει...

Δ.Κ. : Επίσημη πρόσκληση από την ομάδα... τότε ποιος είναι αυτός;

Α.Φ. : Υπάρχει απόφαση, η οποία έχει ανέβει στο site από χθες το βράδυ, πάλαιψα εγώ για να γίνει. Σήμερα έρχονται κάποιοι, παρότι ψηφίστηκε στη συνέλευση, να πουν ότι δεν μπορεί να είναι έγκυρη η απόφαση γιατί ψηφίστηκε, είπαν, χωρίς να γίνει εκτεταμένος διάλογος. Ήταν μια πρόταση για να γίνει κάτι. Ούτε για το πώς θα γίνει, ούτε για το ποιος θα καλεστεί. Γι' αυτό η απόφαση περιελάμβανε ότι ξεκινάει σήμερα ομάδα εργασίας προετοιμασίας, η οποία είναι ανοικτή στον καθένα, και η ανοικτή αυτή ομάδα θα βγάλει την διαδικασία και θα καλέσει τους ανθρώπους. Πήρα ανθρώπους, όπως εσένα, τον Βαρουχάκη, τον Κασιμάτη, άλλοι ανέλαβαν να πάρουν άλλους, όχι για να σας καλέσουμε, αλλά για να ζητήσουμε την διαθεσιμότητα, εφ' όσον αποφασιστεί ότι είστε προσκεκλημένοι.

Αυτή είναι η λογική. Ακριβώς επειδή προσπαθούμε πάντα να μη μπορεί κανείς να πει τίποτα. Αυτός που το έβγαλε επίσημα εκπροσωπεί τον εαυτό του. Κι' αυτό είναι το πρόβλημα μ' αυτά τα εγχειρήματα. Βγαίνει ο καθένας και παρουσιάζεται σαν εκπρόσωπος της συνέλευσης. Εγώ θα συνεχίσω να το παλεύω γιατί πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό και θα ανεβάσει το επίπεδο. Καλό είναι το group therapy, να ακουστεί ο λαός, να πει την γνώμη του, αλλά πρέπει να πάμε και στα συγκεκριμένα. Γι' αυτό πάλεψα πολύ να γίνει μια εκδήλωση για το χρέος. Δηλαδή να υπάρχουν τέσσερις πέντε απόψεις, κανονικά θα θέλαμε να υπάρχει και η καθεστωτική άποψη, ότι πρέπει να πεθάνετε με το μνημόνιο για να πληρώνουμε τους ξένους, και αυτές οι απόψεις να εκφραστούν και να μπουν στη βάσανο των λαϊκών ερωτήσεων. Αν γίνει αυτό θα σε ενημερώσω άμεσα.

Δ.Κ. : Κάποιος εκ μέρους της ομάδας εργασίας της πλατείας Συντάγματος έστειλε την πρόσκληση. Μου το είπε ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας πρσοθέτοντας ότι μου την έστειλε με e mail.

Α.Φ. : Εγώ πάντως στο υπογράφω 100% ότι δεν είναι έγκυρο αυτό.

Δ.Κ. : Εντάξει. Ούτως ή άλλως εγώ δεν περίμενα από αυτό.

Ι.Π. : Ό,τι είπαμε δημοσιοποιείται έτσι;

Δ.Κ. : Ναι, βεβαίως.

Α.Φ. : Παράκληση το δικό μου όνομα να μην αναφερθεί...

Η συνέντευξη που προηγήθηκε αυτής της συζήτησης και βιντεοσκοπήθηκε : http://www.ribandsea.com/main/index.php/face/564-2011-06-05-10-13-45