Rib and Sea

Γνωστός στον χώρο της θάλασσας, εξαίρετος μηχανικός, οξυδερκής, ευθύς, δεν διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους. "Καρντάσης" στις παρέες και στις σχέσεις με τους φίλους του, τύπος "έξω καρδιά", πλαισιώνεται και στηρίζεται από την αξιαγάπητη σύντροφό του Εύη και τον γιο του Δημήτρη. Μιλάω βεβαίως για τον Μιχάλη Φαχίδη, τον εμπνευστή και κατασκευαστή ενός πρωτοποριακού φίλτρου για την προστασία των κινητήρων από το νερό που, όχι σπανίως, υπάρχει στα καύσιμα. Συναντώ τον Μιχάλη στο Ναυτικό Σαλόνι της Αθήνας κάθε χρόνο και πάντοτε καθυστερώ στο περίπτερό του γιατί μ' αρέσει να τα λέω μαζί του. "Πάσχουμε", άλλωστε, και οι δύο από την ίδια "ασθένεια". Λέμε τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη.

Την τελευταία φορά υποσχέθηκα, στον εαυτό μου κυρίως, ότι θα δημοσιοποιήσω μια συζήτησή μας, αφ' ενός μεν γιατί πιστεύω ότι άνθρωποι και επιχειρηματίες όπως ο Μιχάλης Φαχίδης πρέπει να προβάλλονται, αφ' ετέρου γιατί πιστεύω ότι το φίλτρο του, το οποίο έχω κι' εγώ δοκιμάσει στο πρόσφατο παρελθόν και εντυπωσιάστηκα, αξίζει να γίνει γνωστό σε περισσότερο κόσμο. Γιατί, στο κάτω κάτω της γραφής, πιστεύω ότι τα καλά ελληνικά προϊόντα πρέπει να γίνονται γνωστά και να προωθούνται και στην Ελλάδα και όχι μόνο στο εξωτερικό! Και είναι πράγματι άξιος συγχαρητηρίων ο Μιχάλης Φαχίδης που "τόλμησε" να παρουσιάσει το προϊόν του στις μεγάλες κλαδικές ευρωπαϊκές εκθέσεις. Πράγμα όχι και τόσο συνηθισμένο για τους Έλληνες, γενικώς, κατασκευαστές...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος : Μιχάλη, από πότε ασχολείσαι με τον χώρο της θάλασσας;

Μιχάλης Φαχίδης : Η πρώτη μου επαφή με το χώρο έγινε το 1978, όταν και πραγματοποίησα τα εναρκτήρια βήματά μου ως τεχνικός μηχανών θαλάσσης.

Ι.Π. : Τι έκανες προτού ασχοληθείς με το w.w.s.;

Μ.Φ. : Έχοντας ήδη «καθιερωθεί» σαν τεχνικός μηχανών θαλάσσης, το 1984 πήρα την απόφαση να ξεκινήσω την επιχειρηματική μου σταδιοδρομία στον χώρο, δημιουργώντας έτσι μια εταιρεία στη Θεσσαλονίκη, δραστηριοποιούμενη στο service κινητήρων, parking σκαφών, εμπορία ναυτιλιακών ειδών κ.τ.λ.

Ι.Π. :  Τι σε έκανε να ασχοληθείς με την εξέλιξη ενός νέου φίλτρου-υδατοπαγίδας όπως είναι το w.w.s.;

Μ.Φ. : Όλα ξεκίνησαν με μια απλή, πλην καίρια παρατήρηση κατά την διάρκεια της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας. Κάθε εξέλιξη ή και καινοτομία στον σχεδιασμό - λειτουργία των σκαφών και των κινητήρων, συνήθως συνοδευόταν από, αντιστοίχου ποιότητας, εξελίξεις στον τομέα των παρελκομένων και λοιπών περιφερειακών εξαρτημάτων του σκάφους - κινητήρα. Φθάνοντας λοιπόν στο έτος 2001, και με την εμφάνιση των κινητήρων ψεκασμού, παρατήρησα για πολλοστή φορά την αδυναμία της παγκόσμιας αγοράς στην προσφορά ενός πραγματικά καινοτόμου και σύγχρονου τρόπου αντιμετώπισης στο φλέγον ζήτημα της αντιμετώπισης της ζημιογόνου παρουσίας του νερού στα καύσιμ. Τους κινητήρες ψεκασμού, βεβαίως, τους αναφέρω σκόπιμα, καθότι και η παραμικρή υποψία νερού στα καύσιμα δημιουργεί ακόμη πιο ζημιογόνα προβλήματα έναντι ενός συμβατικού κινητήρα με καρμπυρατέρ, πράγμα που κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη για ολοκληρωμένες λύσεις στην αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος που δημιουργεί το νερωμένο καύσιμο.

Έτσι, στο χρονικό σημείο εκείνο, με συστατικά στοιχεία την έμφυτη τάση μου στην αναζήτηση «λύσεων» και την πολύχρονη εμπειρία μου στον χώρο, η παρατήρηση αυτή δεν άργησε να "ζυμωθεί" σε ιδέα. Και εν ολίγοις, μερικούς μήνες μετά δημιουργήθηκε το πρώτο ηλεκτρονικό σύστημα ανίχνευσης και προειδοποίησης για την ύπαρξη νερού στα καύσιμα.

Λίγα χρόνια μετά, και συγκεκριμένα το 2004, έπειτα από πολυάριθμες δοκιμές τόσο σε επίπεδο εργαστηρίου όσο και in-vivo, η τελική μορφή του Water Warning System είδε το φως, οπότε και ίδρυσα την εταιρεία Warning με αποκλειστικό σκοπό την μαζική παραγωγή και εμπορική εκμετάλλευση του νέου αυτού συστήματος.

Ι.Π. : Ποιες είναι οι διαφορές του w.w.s. από τα άλλα φίλτρα-υδατοπαγίδες που κυκλοφορούν στην αγορά; Με άλλα λόγια, γιατί ο ιδιοκτήτης ενός σκάφους θα έπρεπε να προτιμήσει κατά την γνώμη σου το w.w.s.;

Μ.Φ. : Γιατί, πολύ απλά, δίνει την πληρέστερη και πλέον σύγχρονη λύση στο προαναφερόμενο πρόβλημα. Η ειδοποιός διαφορά του Water Warning System, έναντι των «συμβατικών» φίλτρων - υδατοπαγίδων, έγκειται στην «ενεργή» προειδοποίηση του χρήστη, εκεί όπου οι «παθητικού» τύπου φίλτρα - υδατοπαγίδες κάνουν απλή κατακράτηση του νερού.

Στις περισσότερες περιπτώσεις συμβατικών μονάδων φιλτραρίσματος, αυτές βρίσκονται σε κάποιο σημείο όπου δεν υπάρχει άμεση οπτική επαφή και, συνήθως, το μέρος αυτό είναι το ταμπούκι του σκάφους. Πολλά φίλτρα μάλιστα διαθέτουν μεταλλικό περίβλημα, το οποίο μεταφράζεται σε αδυναμία οπτικής επιβεβαίωσης από τον χρήστη του σκάφους, τού τι γίνεται εντός του φίλτρου.

Όπως και να έχει πάντως, πριν προχωρήσω με την ανάπτυξη της ιδέας του ανιχνευτή νερού, εξέτασα διεξοδικά στοιχεία και μελέτες σχετικές με τους λόγους που αποτυγχάνουν αυτές οι συμβατικές μέθοδοι γνωρίζοντας πως το μεγαλύτερο ποσοστό των χρηστών δεν βρίσκονται σε διαρκή επαγρύπνηση και συχνά τα εν λόγω προβλήματα που προκύπτουν από τα νερά στα καύσιμα περνάνε απαρατήρητα, κυρίως κατά την πλεύση. Και επειδή ακόμα ασχολούμαι, εν μέρει, με το κομμάτι του service των κινητήρων, αυτό επιβεβαιώνεται από τον σημαντικό αριθμό πελατών μου που φθάνουν στο συνεργείο με βλάβες του κινητήρα τους από νερά, ενώ «τρέχουν» με συμβατικά φίλτρα - κάτι που υποδεικνύει την υψηλή συχνότητα με την οποία εμφανίζεται το εν λόγω πρόβλημα.

Λύση σε όλα τα παραπάνω προβλήματα προσφέρει η προϊοντική σειρά WWS, που παίζει τον ρόλο του «άγρυπνου φρουρού», ιδιαίτερα σε στιγμές που η αμέριστη προσοχή του καπετάνιου αφιερώνεται στο κομμάτι του πλου.

Ι.Π. : Πόσο απλή είναι η τοποθέτηση ενός φίλτρου-υδατοπαγίδας w.w.s. σε ένα σκάφος;

Μ.Φ. : Θα έλεγα πως είναι ιδιαίτερα απλή, και αυτό ισχύει για όλα τα μοντέλα. Στην περίπτωση των S1-200 και S2-400, ήτοι οι ανιχνευτές τύπου υδατοπαγίδας, προϋποτίθεται βίδωμα της συσκευής σε όρθια θέση, σε σημείο κοντά στη γραμμή τροφοδοσίας και σύνδεση με την γραμμή, δηλαδή κάτι ανάλογο με την τοποθέτηση συμβατικών συσκευών διήθησης. Η σύνδεση της συσκευής με την κυρίως καλωδίωση και τον βομβητή είναι ακόμη πιο απλή, καθώς το μόνο που απαιτείται είναι «κούμπωμα» των αντίστοιχων ακροφυσίων και σε συνέχεια σύνδεση των καλωδίων κόκκινο-μαύρο με την πηγή τροφοδοσίας. Μάλιστα, καθότι προβλέψαμε και την λειτουργία αυτοελέγχου της συσκευής,  συνιστούμε την σύνδεση των καλωδίων τροφοδοσίας με τον διακόπτη της μίζας, ούτως ώστε κάθε φορά που ανοίγουμε «σκάλα» και ενεργοποιείται το wws, να δίδονται τα ανάλογα ηχητικά σήματα που επιβεβαιώνουν την ορθή λειτουργία του συστήματος.

Το καλώδιο τροφοδοσίας και ο βομβητής είναι κοινό στοιχείο και στα 4 μοντέλα της σειράς, όποτε και στην περίπτωση του ανιχνευτή τύπου μπολ, το G3 δηλαδή, ακολουθείται η ίδια διαδικασία. Η διαφορά αποτυπώνεται στον τρόπο σύνδεσης του G3 με την γραμμή τροφοδοσίας καυσίμου. Το G3 βιδώνει σε υπάρχοντα φίλτρα της αγοράς, τα οποία διαθέτουν υποδοχέα μπολ, κατά κόρον γνωστά και ως spin-on φίλτρα. Στην εφαρμογή αυτή, λοιπόν, και αν ο ενδιαφερόμενος έχει ήδη εγκατεστημένο φίλτρο τύπου spin-on, απλά αλλάζει το συμβατικό μπολ με ένα G3. Αν δεν έχει φίλτρο τέτοιου τύπου, μπορεί να επιλέξει από ένα μεγάλο εύρος φίλτρων spin-on της αγοράς και να ακολουθήσει την παραπάνω διαδικασία εγκατάστασης.

Για όσους έχουν βενζινοκινητήρα, αλλά δεν έχουν φίλτρο με υποδοχή για το G3,  λανσάραμε δικά μας φίλτρα βενζίνης 10 micron, καθώς και βάσεις φίλτρου, δημιουργώντας έτσι μια πλήρη εφαρμογή φιλτραρίσματος που είναι 100% συμβατή με το G3. Αυτό είναι και το τελευταίο μοντέλλο της σειράς, το G3 Assembly (ή G3-A). Και εδώ, συνδέουμε το φίλτρο με την γραμμή τροφοδοσίας, και έπειτα βιδώνουμε το G3 στην αντίστοιχη υποδοχή του φίλτρου και έπειτα με το καλώδιο τροφοδοσίας.

Ι.Π. : Έχει πατενταριστεί το w.w.s.;

Μ.Φ. : Ναι, ξεκινώντας από Ελλάδα, επεκτείναμε το χαρτοφυλάκιο πατεντών μας σε διεθνές επίπεδο, κατοχυρώνοντας πατέντες σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Χονγκ Κονγκ.

Ι.Π. : Ποια είναι τα τμήματα εκείνα του w.w.s. που θέλουν περιοδικό έλεγχο και, εάν χρειαστεί, αντικατάσταση;

Μ.Φ. : Τα WWS είναι σχεδιασμένα για να αντέχουν την φυσιολογική και αναπόφευκτη φθορά του χρόνου και έρχονται χωρίς ετήσια αναλώσιμα, πλην του G3-A το οποίο διατίθεται με φίλτρο βενζίνης, του οποίου η αντικατάσταση συστήνεται σε ετήσια βάση ή έπειτα από παρατεταμένη χρήση εντός του έτους.

Επιπλέον, με την κατάλληλη συντήρηση, όλα τα μοντέλλα ξεπερνούν το τυπικό κομμάτι της εγγύησης 2 ετών που δίνουμε, χαρακτηριστικά δε σου αναφέρω πως ορισμένοι φίλοι-πελάτες μου, που αγόρασαν την πρώτη παρτίδα ανιχνευτών που διέθεσα στην αγορά, πέρασαν μετά από 6ετία χρήσης από το συνεργείο, όπου και διαπίστωσα πως όλα τα συστήματα βρισκόντουσαν σε πολύ καλή κατάσταση. Η κατάλληλη αυτή συντήρηση έγκειται στο περιοδικό λάδωμα των βαλβίδων και καθαρισμό των εσωτερικών μερών του εκάστοτε μοντέλλου και, συνήθως, είναι δουλειά μερικών λεπτών.

Ι.Π. : Ποια ήταν η υποδοχή του w.w.s. από την ελληνική αγορά;

Μ.Φ. : Θα έλεγα πως είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος από την ανταπόκριση της ελληνικής αγοράς. Δεν μπορώ να κρύψω τον ενθουσιασμό μου, τουλάχιστον όσον αφορά τη μερίδα των τελικών καταναλωτών – χρηστών σκαφών, από τους οποίους και εισέπραξα τα καλύτερα σχόλια, τα οποία είναι και η μεγαλύτερη επιβράβευση των μέχρι τώρα προσπαθειών μου. Αναπολώ στιγμές από τις συμμετοχές σε Ναυτικά Σαλόνια, όπου ήρθα σε επαφή με «παθόντες» από νερά στα καύσιμα, οι οποίοι σχεδόν εκστασιασμένοι ανέφεραν τις ζημιές τους και το «λούκι» που τράβηξαν και καταριόντουσαν που δεν έβγαλα το WWS νωρίτερα στην αγορά ή που οι ίδιοι δεν αντιλήφθηκαν ότι υπάρχει, δίνοντας συγχαρητήρια στο κλείσιμο κάθε συνομιλίας. Στιγμές σαν κι' αυτές είναι η κινητήριος δύναμη που με σπρώχνει να συνεχίσω.

Από μεριάς επαγγελματιών του χώρου, υπήρξαν ορισμένοι που εξ’ αρχής αναγνώρισαν την εμπορική αλλά και χρηστική αξία του WWS, υποστηρίζοντάς το από «γεννησιμιού» του, και έχοντας μέχρι τώρα επιτύχει σημαντικές πωλήσεις, ολοένα μάλιστα αυξανόμενες. Στην αντίπερα όχθη, δυστυχώς, συνάντησα μια ακόμη μεγαλύτερη μερίδα επαγγελματιών που αρχικά εκδήλωσε δυσπιστία, έως και αδιαφορία για τα προϊόντα μας, με αρκετούς να κάνουν στροφή 180 μοιρών στο ενδιαφέρον τους, μόνο όταν οι ίδιοι οι πελάτες τους άρχισαν να αναζητούν τα συστήματα. Μάλιστα, αντιλήφθηκα την γενικότερη απαξίωση που εκφράζουν πολλοί εξ’ αυτών ως προς τα προϊόντα ελληνικής προέλευσης, κάτι που θεωρώ άδικο και με στενοχωρεί, γιατί ειλικρινά πιστεύω πως έχουμε πολλά να προσφέρουμε ως χώρα, πάντα βέβαια με την κατάλληλη ανάδειξη και υποστήριξη.

Πάντως, και παρά τις όποιες «αναποδιές», με τις οποίες ήρθαμε αντιμέτωποι, πλέον ως Warning απολαμβάνουμε ένα δυνατό πελατολόγιο, έχοντας απλώσει το δίκτυό μας σε πολλά σημεία της Ελλάδας.

Ι.Π. : Υπήρξε κάποιου είδους οικονομική συμπαράσταση - επιδότηση από το Κράτος προκειμένου να προχωρήσεις στην ανάδειξη και βελτίωση του w.w.s. και της δουλειάς σου γενικότερα;

Μ.Φ. : Πραγματικά μου πατάς τον κάλο με αυτή την ερώτηση! Για να μπορέσω να λάβω οποιουδήποτε είδους οικονομική συμπαράσταση, πρέπει πρώτα να καταφέρω να ανοίξω επικοινωνία με το Κράτος και δυστυχώς μόνο κλειστές πόρτες συνάντησα. Εδώ, καλά καλά, δεν βρήκα καθοδήγηση για να πιστοποιήσω την καινοτομία μου. Με όσους φορείς ήρθα σε επικοινωνία, για να δω ως προς τι πρέπει να πιστοποιηθώ, με πήγαιναν «μπαλλάκι» από υπηρεσία σε υπηρεσία, με τελικό αποτέλεσμα να λάβω την "off the record" απάντηση: «Δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις άκρη, ψάξ’ το μόνος σου». Πλήρης αλληγορία, διότι το προϊόν καινοτομίας μου δεν αντιστοιχούσε σε κάποια «κατηγορία» πιστοποίησης υφισταμένων προϊόντων… Μα βέβαια, κύριοι, αφού είναι κάτι νέο!

Αλλά επειδή υπέπεσα στην παγίδα της μακρηγορίας, ξαναγυρνάω στο ερώτημά σου. Όχι, ποτέ δεν έλαβα επιδότηση από κάποιο πρόγραμμα του Κράτους, γιατί αφ’ ενός μεν στα πρώτα μου βήματα, που είχα ανάγκη, «έπρεπε» να έχω ήδη εξασφαλισμένους τζίρους, πράγμα άτοπο, αφ’ ετέρου, παρότι υψώνουμε τα τελευταία χρόνια ως λάβαρο την «καινοτομία», στην Ελλάδα και γενικότερα στην Ευρώπη, βάρος δίδεται μόνο σε ερευνητικούς σχηματισμούς και Πανεπιστήμια, παραγκωνίζοντας τελείως τους «ιδιώτες-ερευνητές» και την πρόσβαση τους σε κονδύλια.

Ι.Π. : Ένα τέτοιο εξελιγμένο φίλτρο-υδατοπαγίδα, όπως είναι το w.w.s., θα είχε ενδεχομένως τα φόντα να "περπατήσει" και εκτός Ελλάδος. Έκανες κάτι προς αυτή την κατεύθυνση;

Μ.Φ. : Πράγματι, το 2007, διαβλέποντας την δυναμική του WWS στην εγχώρια αγορά, θεώρησα πως η στιγμή ήταν κατάλληλη να εξετάσω κατά πόσο υπήρχε αντίστοιχη δυναμική και εκτός συνόρων. Έτσι, κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθειά στην επίσπευση της κατοχύρωσης πατεντών παγκοσμίως, με απώτερο σκοπό την προάσπιση των εξαγωγικών μου βλέψεων.

Το έτος 2008 αναδείχθηκε έτος-ορόσημο στις πρώτες μου εξαγωγικές προσπάθειες, μετά από την πρώτη συμμετοχή της Warning στο παγκοσμίως αναγνωρισμένο Marine Equipment Trade Show (METS) της Ολλανδίας, όπου προέκυψαν νέες επιχειρηματικές συνεργασίες και παρατηρήθηκε ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τον Ευρωπαϊκό και Αμερικάνικο Τύπο.

Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα, με τις πρώτες πωλήσεις σε χώρες της Ευρώπης, την εδραίωση σημείων λιανικής πώλησης των WWS και τις πρώτες συζητήσεις περί συμφωνιών διανομής. Έκτοτε, συμμετείχαμε σε κάθε επόμενο METS και το ενδιαφέρον ολοένα και φούντωνε. Φθάνοντας λοιπόν στο 2011, η Warning πλέον εκπροσωπείται από μεγάλες εταιρείες σε Ολλανδία, Δανία, Γερμανία και Σουηδία, από τις οποίες μάλιστα εκτέθηκε η προϊοντική μας σειρά σε τοπικού και διεθνούς χαρακτήρα ναυτικά σαλόνια - εκθέσεις. Αν μη τι άλλο, το ενδιαφέρον μας έχει μετατοπιστεί σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές και σίγουρα προσδοκούμε πολλά περισσότερα από το μέλλον.

Ι.Π. : Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Βλέπεις ότι θα υπήρχε ίσως προοπτική περαιτέρω βελτίωσης του w.w.s. ή δημιουργία και προώθηση κάποιου νέου προϊόντος;

Μ.Φ. : Σίγουρα έχω βλέψεις για βελτίωση του WWS και προσθήκη νέου μοντέλλου στη σειρά, αλλά σε πρώτη φάση στόχος μου είναι η δικτύωση με χώρες του εξωτερικού, η γνωστοποίηση των συστημάτων στην παγκόσμια αγορά και η διεύρυνση των σημείων πώλησης. Αφού ολοκληρωθεί αυτή η πρώτη φάση και συγκεντρωθεί ένα ικανοποιητικό κεφάλαιο για να χρηματοδοτήσω τον επόμενο «γύρο» έρευνας και ανάπτυξης καινοτομιών, πίστεψε με, υπάρχουν πάρα πολλές ιδέες στο μυαλό μου. Όπως σου είπα, είμαι «ψαχτήρι» και με εξιτάρει να βρίσκω λύσεις σε καθημερινά και όχι μόνο προβλήματα που συναντάω και είμαι έτοιμος να εκμεταλλευτώ στο μέγιστο αυτή μου την «αδυναμία».