Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν έχεις απέναντί σου έναν ενενηντάχρονο (παρά ένα) και σου μιλάει για τη ζωή του, δεν μπορείς να μην εντυπωσιαστείς. Ιδίως αν αυτός είναι ένας πρώην αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος που έχει βιώσει τις εμπειρίες του συνομιλητή μου.
Ο κ. Κωνσταντίνος Τσαντήλας, Αρκάδας στην καταγωγή, βρέθηκε κάποια στιγμή να εκτελεί χρέη λιμενάρχη στη Λέρο. Αν και είχε μετατεθεί σε πολλά νησιά του Αιγαίου, στη Λέρο επέλεξε να ζήσει μετά τη συνταξιοδότησή του. Αγόρασε λοιπόν μετά από προτροπή ενός Λεριού ένα οικόπεδο σε μια άγονη περιοχή, που είχε όμως εξαιρετική θέα τόσο στο Λακκί όσο και στον κόλπο του Παντελιού, και το μετέτρεψε σιγά σιγά σε ένα πράσινο παράδεισο!
Σήμερα ο κ. Κώστας είναι κάτοχος ενός οικοπέδου αρκετών στρεμμάτων και εξοχικών κατοικιών τις οποίες ενοικιάζει και συμπληρώνει τη σύνταξή του. Το οικόπεδο έχει πνιγεί κυριολεκτικώς στο πράσινο ενώ η θέα από τα μπαλκόνια όλων ανεξαιρέτως των σπιτιών προς τον οικισμό και το κάστρο του Παντελιού είναι εκπληκτική.
Και τι δεν μου είπε πάντως ο κ. Κώστας Τσαντήλας. Μου μίλησε για τις "δυσμενείς" μεταθέσεις του, αποτέλεσμα του ατίθασου χαρακτήρα του και της επιλογής του να λέει τα πράγματα με το όνομά τους, για τη σύζυγό του, που ήταν από ευκατάστατη οικογένεια της Αθήνας και τη γνώρισε όταν εκείνη ήταν 16 ετών, για την απίστευτη δουλειά που έριξε στο οικόπεδο που αγόρασε στη Λέρο, για τη συμμετοχή των πλωτών του Λιμενικού στη διάσωση των λαθρομεταναστών, για τη θητεία του σαν λιμενάρχης στην Κύπρο την εποχή που οι Τούρκοι κατέλαβαν το μισό νησί. Ακόμη και για τον κορωναϊό και τη μάσκα μιλήσαμε!