Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η Άννα Δαβίτη είναι μία φύσει ευαίσθητη αλλά και δυναμική, συγχρόνως, γυναίκα. Μια πατριώτισσα με ήθος και τσαγανό, που δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Που εύκολα ενθουσιάζεται και που με την ίδια ευκολία μπορεί να αλλάξει στρατόπεδο. Θυμάστε τη μεταστροφή της στην υπόθεση Σώρρα. Από φανατική υποστηρικτής τού... εξωγήϊνου απατεώνα, μεταπήδησε κάποια ημέρα στην άλλη πλευρά και έγινε φανατική πολέμιός του! Δεν μπορεί ωστόσο κανείς να την κατηγορήσει ότι φοράει παρωπίδες και υποστηρίζει μέχρι τέλους κάτι που δεν είναι σωστό μόνο και μόνο για να μην της προσάψουν ότι δεν εμμένει στα "πιστεύω" της.

Παρ' όλο που γνώριζα αυτές τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα της, εξεπλάγην όταν μου ανακοίνωσε προ ημερών ότι αποφάσισε να κατέβει στις προσεχείς εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 σαν υποψήφια βουλευτής με το ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής! Εξεπλάγην δε ακόμη περισσότερο όταν ζήτησε να μου δώσει συνέντευξη! Τον Αλέξη και τον ΣΥΡΙΖΑ κυνηγούσα, η Χρυσή Αυγή και η Δαβίτη μου έκατσαν!

Μολονότι η Χρυσή Αυγή κουβαλάει επάνω της την καχυποψία ενός σημαντικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας και παρά τον κίνδυνο να κατηγορηθώ ότι δίνω "βήμα" σε έναν υποψήφιο βουλευτή της, δέχθηκα το αίτημα της Άννας. Σαν Ελεύθερος Δημοσιογράφος, που δεν φοβάται τα σκιάχτρα και τα φαντάσματα της πολιτικής ζωής αυτού του τόπου και δεν ανήκει σε κανένα κόμμα ή απόκομμα, αποφάσισα να ακούσω αυτά που είχε να μου πει η Δαβίτη, κυρίως δε αποφάσισα να ακούσω τους λόγους που την έκαναν να κατέβει στις εκλογές με ένα κόμμα που έχει χαρακτηριστεί ναζιστικό και φασιστικό, ένα κόμμα το οποίο συμμετέχει στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές και του οποίου όλη σχεδόν η Κοινοβουλευτική ομάδα βρίσκεται ακόμη πίσω από τα σίδερα της φυλακής!

Στο κάτω κάτω, καλώς ή κακώς, η Χρυσή Αυγή έχει νομίμως εκλεγεί και νομίμως βρίσκεται σαν κόμμα της αντιπολίτευσης μέσα στο Κυνοβούλιο. Συνεπώς, όσο δικαίωμα έχει κανείς να κρίνει τις όποιες ενέργειες των μελών της, άλλο τόσο έχει την υποχρέωση να ακούσει τι έχουν να πουν. Αυτή είναι άλλωστε η επιτομή της πραγματικής δημοσιογραφίας. Και μη βιαστεί να με βαφτίσει κανείς "φασίστα", γιατί θα του πω ότι ο φασισμός είναι τρόπος ζωής και σκέψης, δεν έχει χρώμα. Όσο φασίστας μπορεί να είναι ένας Χρυσαυγίτης, άλλο τόσο φασίστας μπορεί να είναι ένας αριστερός, ένας Πασόκος ή ένας Νεοδημοκράτης. Αυτό απεδείχθη, άλλωστε, στην πράξη.

Νομίζω, λοιπόν, ότι η σαραντάχρονη σχεδόν πορεία μου στον χώρο της Ελεύθερης Δημοσιογραφίας δεν μπορεί να δώσει σε κανέναν το δικαίωμα να με χαρακτηρίσει φασίστα επειδή "τόλμησα" να πάρω συνέντευξη από έναν Χρυσαυγίτη. Με την ίδια ευκολία, και προκειμένου να αναζητήσω την αλήθεια, θα έπαιρνα συνέντευξη τόσο από τον Αρχιεπίσκοπο όσο και από τον διάβολο!

Ζητώ πάντως προκαταβολικώς συγγνώμη για κάποιο πρόβλημα φωτισμού, που παρουσιάστηκε κατά την βιντεοσκόπηση και δημιούργησε μια ανομοιογένεια στη φωτεινότητα της εικόνας. Πρόβλημα το οποίο, δυστυχώς, υπέπεσε στην αντίληψή μου όταν πέρασα το υλικό στη μονταζιέρα. Για να αποδειχθεί, για άλλη μία φορά, πως όταν μεταφέρει κανείς πέντε καρπούζια στην ίδια μασχάλη (δημοσιογράφος, οπερατέρ, ηχολήπτης, υπεύθυνος φωτισμού και μοντάζ) κάποιο θα πέσει και θα σπάσει...