Rib and Sea

Ήταν εκεί (παρεμπιπτόντως) και φωτογράφισε ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Κάτω από μια ανυπόφορη ζέστη και άπνοια πραγματοποιήθηκε, τελικώς, την Κυριακή 30 Μαίου 2010 η παρουσίαση των φουσκωτών σκαφών που ανέλαβε να διοργανώσει ο Ο.Φ.Σ.Ε. στη μαρίνα του Φαληρικού Δέλτα, η οποία προσφάτως μετονομάστηκε σε Ναυταθλητική μαρίνα Καλλιθέας. Την εκδήλωση έθεσε υπό την αιγίδα του ο Δήμος Καλλιθέας ο οποίος, εδώ και μερικούς μήνες, έχει αναλάβει την διαχείριση της εν λόγω μαρίνας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά και, προτού μιλήσουμε για τα φουσκωτά, ας δούμε σε τι μεταφράστηκε αυτή η "αιγίδα".

Μεταφράστηκε λοιπόν : 1) Σε προσωρινή ελεύθερη χρήση της γλίστρας από τους συμμετέχοντες κατασκευαστές, ενώ θα έπρεπε, βάσει του νόμου, αυτή να είναι ελεύθερη σε όλους τους πολίτες χωρίς όρους και περιορισμούς. 2) Σε ανυπαρξία χώρων τουαλέτας, με τους εκθέτες και τους επισκέπτες να προσπαθούν να βρουν μια "κρυφή" γωνιά προκειμένου να ικανοποιήσουν τις σωματικές τους ανάγκες. 3) Με παντελή έλλειψη κάδων σκουπιδιών στον χώρο της παρουσίασης, με τα σκουπίδια να συσσωρεύονται ή να "κρύβονται" στους θάμνους και τους γύρω χώρους, αλλά και να επιπλέουν στα νερά της μαρίνας ανάμεσα στα ελλιμενισμένα σκάφη.

Τριτοκοσμική, οπωσδήποτε, και μαγική εικόνα, που δεν ανταποκρίνεται στα χρήματα που δαπανήθηκαν για την κατασκευή των εγκαταστάσεων και την εικόνα που είχε η μαρίνα κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων του 2004. Και επειδή κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται, ας τα λέει τουλάχιστον ο Τύπος, με όποια μορφή αυτός έχει, αφού οι άμεσα ενδιαφερόμενοι σιγοσφυρίζουν αδιάφορα κλείνοντας τα μάτια σ' αυτή την απαράδεκτη κατάσταση. Θα ήμουν, ειλικρινώς, πολύ ευτυχής αν όλα ήταν όπως έπρεπε να είναι κι' εγώ δεν είχα το άλλοθι της "γκρίνιας" και του επικριτικού σχολιασμού για τις ελλείψεις και την κακομοιριά των διοικούντων και των διαχειριστών της δημόσιας περιουσίας.

Ας πάμε τώρα στην παρουσίαση. Οι τέντες, όπου φιλοξενήθηκαν οι έλληνες κατασκευαστές (αποκλειστικώς μέλη του Ο.Φ.Σ.Ε.), ήταν απλές και, συγχρόνως, αρκετά εξυπηρετικές. Αν μάλιστα υπήρχαν οι προϋποθέσεις, που πιο πάνω ανέφερα, και η ανάλογη καθαριότητα στον περιβάλλοντα χώρο, τότε θα μπορούσε να πει κανείς ότι ελάχιστα πράγματα χρειάζονται ακόμη για να πραγματοποιηθεί και να επιτύχει μια στοιχειώδης παρουσίαση φουσκωτών σκαφών στη θάλασσα. Η παρουσία του διοργανωτή συλλόγου ήταν πάντως διακριτική, χωρίς τάσεις καπελλώματος της εκδήλωσης, αν και θα έπρεπε, κατά την γνώμη μου (και όχι μόνο), να έχουν κληθεί σ' αυτήν όλοι οι έλληνες κατασκευαστές και εισαγωγείς φουσκωτών σκαφών οι οποίοι υπήρξαν στο παρελθόν μέλη του Ο.Φ.Σ.Ε. και αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν εξ αιτίας της λανθασμένης αντιμετώπισής τους από τα προηγούμενα διοικητικά συμβούλια του συλλόγου. Συγκεκριμένος μάλιστα κατασκευαστής, ο οποίος είναι σήμερα μέλος του Ο.Φ.Σ.Ε., μου είπε ότι ειδοποιήθηκε για την πραγματοποίηση της παρουσίασης μία μόλις ημέρα πριν...

Επτά ήταν τελικώς οι έλληνες κατασκευαστές οι οποίοι παρουσίασαν τα σκάφη τους στον Φαληρικό όρμο. Ο Πέτρος Καπλέρης (Top Line), ο Δημήτρης Καρυοφύλλης (Olympic), ο Πέτρος Πολλάτος (Bell Marine - Apache), οι Β. Τριζώνης, Ι. Λούλης και Γ. Ξύδης (Technohull), ο Παύλος Σταυρουλάκης (Bsk Marine - Skipper), ο Ηλίας Καρράς (Laser) και ο Θέμις Κουρής (Shearwater). Ο Μανώλης Γιαμαλάκης, ο οποίος είχε αρχικώς δείξει ενδιαφέρον να λάβει μέρος, δεν εμφανίστηκε. Η άπνοια πάντως και η μπουνάτσα δεν βοήθησαν καθόλου στο να γίνει μια βόλτα "της προκοπής" και να βάλουν οι λιγοστοί επισκέπτες και ενδιαφερόμενοι τα δάκτυλα επί τον τύπο των ήλων, δεδομένου ότι όλα σχεδόν τα σκάφη ήταν πάνω από επτά μέτρα και διέθεταν αξιόλογες και μάχιμες γάστρες. Περιορίστηκαν έτσι να δείξουν τις υπόλοιπες αρετές τους στους τομείς των χώρων, της εργονομίας, της σχεδίασης του ντεκ, του φινιρίσματος και της ταχύτητας.

Ο κόσμος που κατέβηκε στη μαρίνα του Φαληρικού Δέλτα για να δει τα σκάφη ήταν πάντως ελάχιστος, και ήρθαν μόνο όσοι πρόλαβαν να ειδοποιηθούν τηλεφωνικώς από τους ίδιους τους κατασκευαστές και από το δημοσίευμα του "Rib and Sea" (στις 26 μόλις Μαίου, λόγω καθυστερημένης ενημέρωσης), αφού άλλη διαφήμιση της παρουσίασης δεν πρόλαβε να γίνει στα έντυπα του χώρου. Ο ζεστός καιρός, άλλωστε, και το γεγονός ότι επρόκειτο στην ουσία για το πρώτο Σαββατοκύριακο του καλοκαιριού, έδιωξε τον περισσότερο κόσμο προς τις παραλίες και τα κοντινά νησιά, αφού οι πιο απομακρυσμένοι προορισμοί είναι πια, για τον περισσότερο κόσμο, απαγορευτικοί λόγω οικονομικής δυστοκίας.