Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Αν δεν είναι μαϊμού η είδηση, ότι ο παραιτηθείς Πρόεδρος των ΕΛΤΑ συνήψε μερικές ημέρες πριν την παραίτηση ασφάλιση για τις ευθύνες που αυτός και τα λοιπά διοικητικά στελέχη είναι ενδεχόμενο να  υπέχουν  για ατασθαλίες του οργανισμού επί της θητείας του, οφείλω να σημειώσω τα εξής: 

Εν πρώτοις όλοι μιλάνε και γράφουν για «ασφαλιστήριο συμβόλαιο», όρο που δυστυχώς χρησιμοποιείται ευρέως από τους πάντες.  Εγώ ξέρω, ότι κατά το άρθρο 2 τού ν. 2496/1997 υπάρχει το «ασφαλιστήριο», ήτοι  έγγραφο που εκδίδει η ασφαλιστική επιχείρηση, και «ασφαλιστική σύμβαση», η οποία παριστάται με το ασφαλιστήριο ως αποδεικτικό της σύμβασης.  Όλα τα άλλα είναι …………

«Ασφαλιστήριο
  
1. Η ασφαλιστική σύμβαση αποδεικνύεται με έγγραφο που εκδίδεται από τον ασφαλιστή…»

Παρεμπιπτόντως: ασφαλιστής είναι η ασφαλιστική  επιχείρηση και όχι ο ασφαλιστικός  διαμεσολαβητής [μεσίτης, πράκτωρ κ.λπ.], όπως συνηθίζουν  όλοι σχεδόν να λένε. Πάω  να δω τον ασφαλιστή μου, τηλεφώνησα στον ασφαλιστή μου εννοώντας το πρόσωπο που μεσολάβησε μεταξύ αυτών και της ασφαλιστικής  επιχείρησης για τη σύναψη της ασφαλιστικής σύμβασης.   
Το κυριότερο, όμως, είναι το εξής: η ασφάλιση αφορά την κάλυψη από μελλοντικό κίνδυνο. Δεν είναι δυνατόν να ασφαλίσω σήμερα το σπίτι  μου και να μου καλύψει η ασφαλιστική επιχείρηση τη ζημιά που αυτό υπέστη πριν από ένα μήνα ή δύο ημέρες κ.λπ. Ο συνδυασμός τών κατωτέρω διατάξεων του προαναφερθέντος νόμου το  αποδεικνύει. 

Αρθρο 5 - Μείωση και έλλειψη του κινδύνου

1. Αν ο ασφαλιστικός κίνδυνος μειώθηκε ουσιαστικά, ο λήπτης της ασφάλισης δικαιούται να ζητήσει αντίστοιχη μείωση του ασφαλίστρου. ……..
2. Αν ο ασφαλιστής κατά τη σύναψη της σύμβασης γνώριζε ότι αποκλειόταν η δυνατότητα επέλευσης της ασφαλιστικής περίπτωσης, ο λήπτης της ασφάλισης δεν υποχρεούται στην καταβολή του ασφαλίστρου. Αν ο λήπτης της ασφάλισης ή ο ασφαλισμένος ή ο δικαιούχος του ασφαλίσματος, κατά τη σύναψη της ασφάλισης, γνώριζε ότι η ασφαλιστική περίπτωση είχε ήδη επέλθει, ο ασφαλιστής δεν υποχρεούται σε παροχή και δικαιούται, εφόσον δεν γνώριζε την επέλευση του κινδύνου, το ασφάλιστρο μέχρι τέλους της ασφαλιστικής περιόδου. 

Αρθρο 3 -  Περιγραφή του κινδύνου

1. Κατά τη σύναψη της σύμβασης ο λήπτης της ασφάλισης υποχρεούται να δηλώσει στον ασφαλιστή κάθε στοιχείο ή περιστατικό που γνωρίζει, το οποίο είναι αντικειμενικά ουσιώδες για την εκτίμηση του κινδύνου ……..

3. Αν για οποιονδήποτε λόγο, που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του ασφαλιστή ή του λήπτη της ασφάλισης, δεν έχουν περιέλθει σε γνώση του ασφαλιστή στοιχεία ή περιστατικά που είναι αντικειμενικά ουσιώδη για την εκτίμηση του κινδύνου, ο ασφαλιστής δικαιούται να καταγγείλει τη σύμβαση ή να ζητήσει την τροποποίησή της, μέσα σε προθεσμία ενός (1) μηνός αφότου έλαβε γνώση αυτών των στοιχείων ή των περιστατικών.

5. Σε περίπτωση παράβασης από αμέλεια της υποχρέωσης που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου αυτού, ο ασφαλιστής έχει τα δικαιώματα της παρ. 3 του άρθρου αυτού και επιπλέον, αν η ασφαλιστική περίπτωση επέλθει πριν τροποποιηθεί σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου αυτού, η ασφαλιστική σύμβαση ή πριν η καταγγελία αρχίσει να παράγει αποτελέσματα, το ασφάλισμα μειώνεται κατά το λόγο του ασφαλίστρου που έχει καθορισθεί προς το ασφάλιστρο που θα είχε καθορισθεί, αν δεν υπήρχε η παράβαση.
6. Σε περίπτωση παράβασης από δόλο της υποχρέωσης που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου αυτού, ο ασφαλιστής έχει δικαίωμα να καταγγείλει τη σύμβαση μέσα σε προθεσμία ενός (1) μηνός από τότε που έλαβε γνώση της παράβασης. Αν η ασφαλιστική περίπτωση επέλθει εντός της παραπάνω προθεσμίας, ο ασφαλιστής απαλλάσσεται της υποχρέωσής του προς καταβολή του ασφαλίσματος. Ο λήπτης της ασφάλισης υποχρεούται σε αποκατάσταση κάθε ζημίας του ασφαλιστή.

Αρθρο 7 -  Πραγματοποίηση του κινδύνου - Καταβολή του ασφαλίσματος

1. Ο λήπτης της ασφάλισης υποχρεούται εντός οκτώ (8) ημερών από τότε που έλαβε γνώση της επέλευσης της ασφαλιστικής περίπτωση να ειδοποιήσει τον ασφαλιστή. Ο λήπτης της ασφάλισης υποχρεούται να δίνει όλες τις αναγκαίες πληροφορίες, στοιχεία και έγγραφα που σχετίζονται με τις περιστάσεις και τις συνέπειες της επέλευσης του κινδύνου που του ζητάει ο ασφαλιστής. Ο λήπτης της ασφάλισης δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν γνώριζε την επέλευση της ασφαλιστικής περίπτωση, αν τούτο οφείλεται σε βαριά του αμέλεια.
2. Η υπαίτια παράβαση από τον λήπτη της ασφάλισης των υποχρεώσεων της παρ. 1 αυτού του άρθρου παρέχει το δικαίωμα στον ασφαλιστή να ζητήσει την αποκατάσταση της ζημίας του.
3. Ο λήπτης της ασφάλισης υποχρεούται να λαμβάνει όλα τα κατάλληλα μέτρα προς αποφυγή ή μείωση της ζημίας και να ακολουθεί τις οδηγίες του ασφαλιστή. …………
4. Σε περίπτωση υπαίτιας παράβασης των διατάξεων της παρ. 3 αυτού του άρθρου, ο λήπτης της ασφάλισης υποχρεούται σε αποζημίωση του ασφαλιστή.
5. Ο ασφαλιστής απαλλάσσεται της υποχρέωσης προς ασφάλισμα, αν η επέλευση της ασφαλιστικής περίπτωσης οφείλεται, στη μεν ασφάλιση ζημιών, σε δόλο ή σε βαριά αμέλεια,……»

Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να ασφαλίστηκαν Σκλήκας και λοιποί και για παρελθόντα χρόνο και μάλιστα με ετήσιο ασφάλιστρο € 461.000 στην ΙΝΤΕΡΑΜΕΡΙΚΑΝ; Πόσα δισεκατομμύρια να είναι, άραγε, το ασφαλιστικό ποσό; 
Εκτός, βέβαια, αν ο Σκλήκας διέβλεψε τις ευθύνες του από το προγραμματισμένο κλείσιμο εκατοντάδων καταστημάτων τών ΕΛΤΑ και θέλησε να καλύψει τον πρωκτό του πιστεύοντας πως ενδεχόμενη ζημία που θα προκαλέσει το κλείσιμο οφείλεται σε ελαφρά αμέλεια αυτού και των λοιπών στελεχών, όπερ περίεργο.     
 
Σώτος – αενάως διαπορών