Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Τί δεν καταλαβαίνω;

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

arkas.lathiΠαρακολουθώντας απαθώς πλέον τα δελτία ειδήσεων των βοθροκάναλων [Πολάκης ορθώς έφα], το 90% των οποίων δελτίων καταλαμβάνει η περιγραφή στυγερών εγκλημάτων και η ανάλυση της προσωπικότητος των συλληφθέντων ή αναζητουμένων δραστών αυτών, αναρωτήθηκα κάποια στιγμή πώς είναι δυνατόν οι ανεγκέφαλοι κακούργοι να έχουν δικαίωμα ψήφου. Με τί μυαλά αποφασίζουν για το μέλλον εμού και των παιδιών μου;

Διαβάζω, λοιπόν, στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ

«Τα αποτελέσματα των εκλογών στις φυλακές Κορυδαλλού δεν διαφέρουν ουσιαστικά από τις εκλογές του Μαΐου. Δύο τα εκλογικά τμήματα. Στο πρώτο εκλογικό τμήμα επί συνόλου 192 εγγεγραμμένων ψήφισαν οι 185 εκ των οποίων ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν οι 140 (ποσοστό 75,68%), ενώ στις εκλογές του Μαΐου το κόμμα είχε λάβει 82,99%.

Η ΝΔ έλαβε 9,19%, αφού την ψήφισαν 17 κρατούμενοι, ενώ τρίτο κόμμα με 7 ψήφους είναι η Ελληνική Λύση. Ανάλογη είναι η εικόνα και στο άλλο εκλογικό τμήμα, όπου από τους 97 εγγεγραμμένους ψήφισαν οι 92. Από αυτούς οι 70 επέλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ που έλαβε ποσοστό 76,09%, ενώ στις προηγούμενες εκλογές έλαβε 82,61%.

Έντεκα ψήφους έλαβε η ΝΔ με ποσοστό 11,96%, ενώ τρίτο σε προτίμηση είναι το ΠΑΣΟΚ που έλαβε 7 ψήφους και ποσοστό 7,61%» Εικάζω, ότι μεταξύ των έγκλειστων ψηφοφόρων καταλέγονται και δολοφόνοι, μαστροποί, παιδεραστές, βιαστές και κακοποιητές, αλλά και αρπακτικά τού δημοσίου χρήματος. Γιατί να έχουν άραγε δικαίωμα ψήφου αυτά τα αποβράσματα; Και μάλιστα ψήφου ισοσθενούς με τη δική μου;

Ο Ποινικός Κώδικας που αντικαταστάθηκε το 2019 με το προοδευτικό [λέμε και καμμιά μ… να περνάει η ώρα] νομοθέτημα του ΣΥΡΙΖΑ κατήργησε την παρεπόμενη ποινή τής στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων [εκλέγειν και εκλέγεσθαι]. Στην αιτιολογική έκθεση του νόμου διαβάζω:

«23. Καταργείται από τις παρεπόμενες ποινές η απαρχαιωμένη αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων και παραμένει η αποστέρηση θέσεων και αξιωμάτων, η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος, η δημοσίευση καταδικαστικής απόφασης και η δήμευση, ενώ προστίθεται ως παρεπόμενη ποινή και η αφαίρεση άδειας οδήγησης ή εκμετάλλευσης μεταφορικού μέσου (άρθρα 59 επ.)».

Απαρχαιωμένη, λοιπόν, η αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων απεφάνθησαν οι σοφοί νομοπαρασκευαστές μας και επεκρότησαν οι πάνσοφοι πωλητικοί μας. Όπως απαρχαιωμένος, ωςφαίνεται, ήταν και ο αυστηρός α.ν. 1608/1950 περί καταχραστών τού Δημοσίου, ο οποίος καταργήθηκε με τον νέο ΠΚ από τον προοδευτικό [λέμε άλλη μία μ... για να περνάει η ώρα] ΣΥΡΙΖΑ παρέα με το ΠΟΤΑΜΙ του γνωστού και μη εξαιρετέου Σταύρου Θεοδωράκη, με αποτέλεσμανα παραγραφούν ουκ ολίγα αδικήματα μεγαλόσχημων προσώπατών τινων.

Να σημειώσω, ότι τα λοιπά κώματα δεν κατεψήφισαν τον νέο ΠΚ, όχι επειδή διαφωνούσαν με αυτόν, αλλά καθότι απέσχον από την ψηφοφορία διαμαρτυρόμενα ... για τον χρόνο που ορίσθηκε για την ψηφοφορία επικειμένων εκλογών. Τούτο ασφαλώς και προκαλεί την απορία: γιατί βιάστηκε τόσο πολύ ο ΣΥΡΙΖΑ να διαγράψει τα ανομήματα μεγαλόσχημων απατεώνων; Την απάντηση έδωσε πρόσφατα ο σύζυγος του Τάιλερ ειπών, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εξαρτάται από κανέναν.

Σώτος