Τα τελευταία 40 χρόνια το πρώτο μέλημα της εξουσίας -της κάθε εξουσίας απ' την μικρότερη μέχρι την μεγαλύτερη- είναι ο περίδρομος.
Με την ηθική του αρπαχτικού, όπως η ηθική σαρώθηκε από την λαίλαπα ΠαΣοΚ, η εκάστοτε εξουσία με χίλια δυό προσχήματα περιδρομιάζει.
Ένας περίδρομος που κι αν ακόμα δεν καταλήγει στον φυσικό του προορισμό το στομάχι ή την τσέπη, προσδοκά (η εξουσία) να καταλήξει οπωσδήποτε στην ψηφοθηρική της τσέπη.
Έτσι, το κάθε παιδί του κομματικού ή οικογενειακού σωλήνα μόλις πιάσει θέση, μόλις "τρουπώσει" (αξέχαστε Βουτσά!) φροντίζει να εμπλουτίσει το "βιογραφικό" του για τις επόμενες βλέψεις του ίδιου, του κόμματος ή της οικογένειας.
Βέβαια τα φυντανάκια αυτά ποτέ δεν δρουν από μόνα τους, από ίδια πρωτοβουλία, ανεξάρτητα, χωρίς την συγκατάθεση και τις συμβουλές του συστήματος, με την μορφή ενός μέντορα, ενός "θείου", ή θείου.
Με το άγχος λοιπόν της κούρσας χτισίματος ενός "άριστου" βιογραφικού το φυντανάκι-δήμαρχος εμπνεύστηκε την αποδόμηση του κέντρου της οικτρής -έτσι κι αλλιώς- πρωτεύουσας, ενδιαφερόμενος πρωταρχικά και προφανώς αποκλειστικά για την δική του υστεροφημία και πολιτική τσέπη, αδιαφορώντας για την καθημερινότητα και την αέναη ταλαιπωρία των υπηκόων του.
Και είναι ακόμα προφανέστερο πως δεν ξεκίνησε έτσι από μόνος του.Πρώτα θα πήγε στην μαμά: "Μαμά να το κάνω;" "-Δεν ξέρω, ρώτα τον θείο σου που έχει τα δικά του τραβήγματα στο κεφάλι, μην έχουμε τίποτα ντράβαλα".
Μετά θα πήγε στον θείο: "Θείο να το κάνω;" "-Να το κάνεις παλικάρι μου να το κάνεις. Πώς; Άμα δεν στηρίξουμε την οικογένεια να σε κάνουμε σαν τα μούτρα μας ποιόν θα στηρίξουμε; Προχώρα συ και θα μπουκώσω εγώ τα κανάλια μερικά ακόμα εκατομμυριάκια να ρωτάνε στα γκάλοπ, όταν θα σε γαμοσταυρίζουνε όλοι, μόνον τους ευχαριστημένους ηλίθιους".
Ξέχασε όμως το φυντανάκι να ρωτήσει -φυντανάκι γαρ- την πραγματική εξουσία της χώρας: την συμμορία της Ευρωπαϊκής "Ένωσης". Η οποία συμμορία τώρα με την επιδημία έχει άλλα τραβήγματα: "ζητάνε οι αλήτες λεφτά για τα δημόσια συστήματα Υγείας", και δεν έχει ώρα, ούτε χαραμίζει λεφτά για "περίπατους", περίδρομους, και βιογραφικά φυντανακίων. Εξ ου και τα λεφτά από τα ΕΣΠΑ μάλλον κομμένα. Ο λογαριασμός στους ευχαριστημένους -και μη- ηλίθιους, παρακαλώ.
Ο περίδρομος όμως συνεχίζεται, και θα ολοκληρωθεί, διότι μετά από είκοσι χρόνια, όταν το φυντανάκι θα είναι στα βήματα του θείου, ποιός θα θυμάται τί και πώς έγινε;
Εδώ, μετά από είκοσι χρόνια δεν θυμόμαστε (σοφέ παππού!) ποιός γκριζάρισε το Αιγαίο στα Ίμια, ποιοί περιδρομιάσανε στον Μεγάλο Περίδρομο των Ολυμπιακών αγώνων, ποιοί αφήσανε να σέρνεται το ζήτημα της FYROM με τα γνωστά αποτελέσματα, και χίλια δυό άλλα αίσχη, εγκλήματα και προδοσίες, με αποτέλεσμα αυτής της αμνησίας όλα αυτά τα αποβράσματα να είναι ακόμα ελεύθερα και να επανέρχονται όταν και όπως γουστάρουν στην επικαιρότητα, να έχουν άποψη και να κουνάνε το δάχτυλο, να αναλαμβάνουν καινούργιες φιέστες και καινούργιους περίδρομους, και πάει λέγοντας.
Λαός που δεν θυμάται δεν έχει μέλλον.
Πόσο μάλλον όταν δεν έχει εγκέφαλο για να μπορέσει να θυμηθεί.
Με τις υγείες μας!
Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.com/2020/06/blog-post_30.html