Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Σάλος με το τηλεφώνημα του κ. Σαλμά στον Πρόεδρο Πρωτοδικών κ. Σεβαστίδη, προκειμένου, όπως ισχυρίζεται ο κ. Σαλμάς, να διερωτηθεί γιατί καθυστερεί επί 10μηνον η πρόοδος της μήνυσης που έχει καταθέσει κατά του μάρτυρος Μανιαδάκη εμπλεκόμενου στην υπόθεση Novartis και να παρακαλέσει για επιτάχυνση. Ο κ. Σεβαστίδης λέει ότι ο κ. Σαλμάς ήταν απαιτητικός, οπότε ο κ. Πρόεδρος του είπε ότι δεν επιτρέπεται να τηλεφωνεί ο ίδιος, αλλά ο δικηγόρος του. Αυτά κατάλαβα από την κόντρα.

Το γεγονός είναι ότι κάτι περίεργον συμβαίνει εις το Βασίλειον της Δικαιοσύνης. Κι΄ όταν στις υποθέσεις που αντιμετωπίζει  εμπλέκονται πωλητικοί ή μεγαλοπαράγοντες/επιχειρηματίες, το πράγμα παίρνει άλλες διαστάσεις. Θα παραπέμψω και πάλι στον κ. Τέντε, επίτιμο Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος είχε δηλώσει εν έτει 2010 σε ανοικτό υπουργικό Συμβούλιο του Γιωργάκη ότι υποβάλλονται ετησίως 660.000 μηνύσεις ανά την επικράτεια, εξ ων μόνον με 60.000 αξίζει να ασχοληθεί η Δικαιοσύνη. Αυτό σημαίνει απώλεια ανθρωποωρών για ενασχόληση με ανούσιες ή αβάσιμες υποθέσεις, με αποτέλεσμα σοβαρά κακουργήματα να φθάνουν στο ακροατήριο δέκα χρόνια μετά τη διεξαγωγή της προκαταρκτικής εξέτασης.

Δια τους παροικούντας την Ιερουσαλήμ είναι  γνωστόν ότι από τη στιγμή που θα υποβληθεί μία μήνυση/έγκληση, περνάνε 2 χρόνια τουλάχιστον μέχρι να φθάσει η υπόθεση στο ακροατήριο. Κι’ όταν φθάσει στο ακροατήριο, παίρνει  μία αναβολή π.χ. λόγω ωραρίου [οι γραμματείς  κατεβάζουν τα μολύβια ώρα 15:00, οπότε το δικαστήριο δεν μπορεί να συνεχίσει ελλείψει νομίμου συνθέσεως]. Στη νέα μετά από 6-8 μήνες δικάσιμο έχει «κώλυμα» ο συνήγορος του κατηγορουμένου, οπότε η υπόθεση αναβάλλεται και πάλι. Στην μεθεπόμενη δικάσιμο ίσως έχουν αποχή οι δικηγόροι ή απεργία οι δικαστικοί  υπάλληλοι ή να έχουμε εκλογές, οπότε νέα αναβολή κ.ο.κ.

Παρ’ όλ’ αυτά ο κ. Σαλμάς είχε την απαίτηση να διεκπεραιωθεί τάχιστα η υπόθεσή του, μία εκ των 600.000, καθ’ ότι ως πωλητικός  έφερε  το στίγμα του λαδωθέντος υπουργού. Έχει ένα δίκηο, αλλά  σίγουρα το τηλεφώνημα προς τον κ. Πρόεδρο είχε το νόημα της πίεσης με το βάρος που έχει ένας πωλητικός. Ποιός  κοινός θνητός, άραγε, θα τηλεφωνούσε σε Πρόεδρο παρα/καλώντας για επιτάχυνση της διαδικασίας της υπόθεσής του; Ενώ, αν ο κ. Σαλμάς, απέστελλε έγγραφο στον προϊστάμενο του Πρωτοδικείου με κοινοποίηση στον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου εξηγώντας ότι η περίπτωσή του είναι ιδιάζουσα, καθότι ο μηνυθείς τον έφερε ως λαδωθέντα υπουργό, όπερ σοβαρότατον, και παρακαλούσε για την επιτάχυνση, προκειμένου να τιμωρηθεί ο ψευδομάρτυς, τα πράγματα θα ήταν σίγουρα πιο ομαλά και ο κ. Σαλμάς θα είχε ασκήσει ένα νόμιμο δικαίωμα.

Από την άλλη, θα έπρεπε ο κ. Σαλμάς, ως πωλητικός, να δείχνει την ίδια ευαισθησία και για τις υποθέσεις όλων των άλλων πολιτών. Θα αναφερθώ σε μία  πραγματική ιστορία: πολίτης τις άσκησε εν έτει  2016, περί το τέλος, αγωγή κατά του εργοδότη του διεκδικών μισθούς υπερημερίας. Η αγωγή συζητήθηκε τον Μάρτιο του 2017. Δεκέμβριο του 2017 ο προϊστάμενος του Πρωτοδικείου αφαιρεί την υπόθεση από τον δικάσαντα  δικαστή, επειδή δεν είχεν εκδώσει απόφαση εντός  8 μηνών, ως ορίζει ο νόμος. Νέα δικάσιμος ορίζεται για τον Μάιο του 2018, οπότε η υπόθεση επανασυζητείται ενώπιον άλλου δικαστή. Μέχρι σήμερα που γράφω τούτες τις γραμμές δεν έχει εκδοθεί απόφαση, παρά τις ευγενείς  επιστολές προς τον δικαστή, να εκδώσει επί τέλους απόφαση. Κι’ άλλη μία πραγματική ιστορία: στις υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων, οι αποφάσεις εκδίδονται συνήθως σε 2-4 εβδομάδες από τη συζήτηση. Αυτό είναι το νόημα των ασφαλιστικών μέτρων. Η αντιμετώπιση επειγουσών καταστάσεων, ώστε να διασφαλισθεί κάποιο δικαίωμα. Σε υπόθεση επιμέλειας τέκνων και διατροφής, λοιπόν, η δικαστίνα εξέδωσε απόφαση σε 13 μήνες από τη συζήτηση της υπόθεσης.   

Αν ο κ. Σαλμάς είχε τηλεφωνήσει στον κ. Σεβαστίδη, υπό την ιδιότητα του τελευταίου ως συνδικαλιστικού οργάνου των δικαστών, για να του επισημάνει αυτά που υφίστανται οι πολίτες με την βραδυπορούσα  Δικαιοσύνη, θα τον είχα συγχαρεί. Θα τον συνέχαιρα ακόμη περισσότερο, αν είχε αναλάβει δια του κώματός του σοβαρές πρωτοβουλίες για την πραγματική επιτάχυνση της απονομής τής Δικαιοσύνης.