Rib and Sea

Δεν συνηθίζω να προλογίζω με δικά μου σχόλια τα άρθρα του εξαίρετου Ανθρώπου, δικηγόρου, φίλου μου και αρθρογράφου Σωτήρη Καλαμίτση. Ούτε εδώ θα το κάνω. Θα κάνω όμως την εξής διευκρίνιση. Δεν ασχολούμαι πια και δεν καυτηριάζω τις αήθεις συμπεριφορές του άλλοτε "φίλου" και συνταξιδιώτη μου Παύλου Πολάκη. Τον καταδικάζω με την πλήρη αδιαφορία μου. Γιατί αν έγραφα και σχολίαζα όσα απίστευτα έχει βγάλει από το παχύ του έντερο δια της στοματικής του κοιλότητας τα τελευταία τέσσερα (και όχι μόνο) χρόνια, δεν θα μπορούσε να τον ξεπλύνει ούτε το ρέμα της Καλλιρρόης...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Παύλος Και[ουρ]άδας.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Κρίμα ρε Κυμπουρόπουλε που δεν είχες κατάστημα βουλκανιζατέρ*. Θα είχες πολλές πιθανότητες να διορισθείς Διοικητής Νοσοκομείου χωρίς να περάσεις από Επιτροπές με χαρτιά και βούλες. Έκανες το σφάλμα να γίνεις γιατρός και την ατυχία να πάσχεις από μία ασθένεια που σε καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο. Ακόμη μεγαλύτερο σφάλμα σου: να αριστεύσεις εις πείσμα του Καρανίκα και όλου του πρωθυπουργικού επιτελείου και να παρελάσεις με υπερηφάνεια έχοντας το εθνικό σύμβολο καρφωμένο στο αμαξίδιό σου εις πείσμα των γόνων του Βούτση, του Κουράκη, του Σκουρλέτη και όλων των λοιπών συριζοεθνομηδενιστοπροδοτών.

Εξ αφορμής των άθλιων, χυδαίων, ανάλγητων, ανερμάτιστων, κατάπτυστων, θλιβερών σχολίων τού αναπληρωτή υπουργού Πολάκη, τον οποίον επιβράβευσε με τη στάση του ο Αλαίκσοις, σκέφτηκα τί μυαλά μπορεί να κουβαλάει και ο σύνδροφος βολευτής Κυρίτσης που τον δικαιολόγησε πλήρως. Σκέφτηκα τί μυαλά μπορεί να κουβαλάνε οι φιλόζωοι που ολοφύρονται κάθε φορά που ένας σκύλος βασανίζεται, αλλά δεν έβγαλαν λέξη στο άκουσμα των σχολίων Πολάκη. Σκέφτηκα ότι ο Πολάκης δεν είπε κουβέντα, όταν ο Κουρουμπλής, αόμματος ων, επισκεπτόταν την Ειδομένη ή τις ακτές του Σαρωνικού, για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι την κατάσταση. Σκέφτηκα ότι ακόμη και οι ελάχιστοι που τον έψεξαν με το γάντι μίλησαν για αστοχία και όχι για γαϊδουριά, μίλησαν για σφάλμα που έδωσε την ευκαιρία στους αντιπάλους να αλλάξουν την ατζέντα. Προ πάντων η ατζέντα.

Σκέφτηκα τί μυαλά μπορεί να κουβαλάνε οι δικαιωματιστές που πονάνε για τις συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων στις φυλακές και καλωσορίζουν τις άδειες των κατά συρροή δολοφόνων προς σωφρονισμόν των και επανένταξη στην κοινωνία [λέμε και καμμιά μ… να περνάει η ώρα], αλλά έκαναν γαργάρα τα απρεπή [understatement of the century] σχόλια του Πολάκη. Σκέφτηκα ότι όλοι αυτοί δεν λένε κουβέντα, όταν οι απολυόμενοι από τις φυλακές ελέω Παρασκευόπουλου σιδερώνουν υπέργηρους, για να τους αρπάξουν την γλίσχρα σύνταξη. Σκέφτηκα ότι η κυρία Μπέττυ σιώπησε έχοντας επιτελέσει το καθήκον της επισκεφθείσα την αίθουσα, όπου διεξάγεται η δίκη της ΧΑ. Ότι δεν έβγαλε άχνα για τη γιαγιά με τα τερλίκια που της έπαιρναν δακτυλικά αποτυπώματα οι αστυνομικοί, ούτε τώρα που, άκουσον άκουσον, ο φοβερός  Έφορας της έβαλε και πρόστιμο € 2.600 για άσκηση επιτηδεύματος άνευ τηρήσεως βιβλίων και χρήσης ταμειακής μηχανής. Για έλλειψη POS δεν θα επιβληθεί πρόστιμο;

Σκέφτηκα ότι ανθυποψήφιός σου για την Ευρωβουλή θα είναι και ο δικαιωματιστής Λάμπρου. Σου εύχομαι αγόρι μου, να εκλεγείς. Θα μετρήσω, όμως, και τις ψήφους που θα λάβει ο Λάμπρου. Έτσι, για να γραδάρω για μία ακόμη φορά τα μυαλά που δέρνουν τον σοφό ελληνικό λαό. Να μετρηθούμε και με τους Κυρίτσηδες κι’ όλο το σινάφι που επικαλείται για την πάρτη του την ελευθερία λόγου και γνώμης, την οποία δεν αναγνωρίζουν στους άλλους αποκαλώντας τους φασίστες και ρατσιστές. Ποιοί; Οι αρχιφασίστες!

Δεν είμαστε καλά ρε! Το έχουμε τερματίσει, αλλά παριστάνουμε πως είμαστε ακόμη στην αφετηρία της αναλγησίας!
 
* Δήλωση του κυρίου Μπάμπη [Πανοτόπουλου], Διοικητού τού νοσοκομείου της Σαντορίνης: «Με τη σαπίλα που κυκλοφορεί στο χώρο, περνάει από το μυαλό μου να θεωρήσω μομφή για μένα τα σχεδόν 20 χρόνια προϋπηρεσίας ως διοικητικός υπάλληλος σε μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας. Μετά πάλι σκέφτομαι ότι καμία δουλειά δεν είναι ντροπή, ειδικά όταν επιστρέφεις σπίτι σου κάθε μέρα με χέρια ματωμένα και μουντζουρωμένα, αλλά ΟΧΙ "ΛΕΡΩΜΕΝΑ". Είμαι πολύ υπερήφανος για το συνεργείο που ΕΙΧΑ και ακόμα πιο υπερήφανος που η αποστολή μου στη Σαντορίνη έχει ήδη αρχίσει να ενοχλεί πολλούς. Μέχρι τελευταίας ρανίδας για κάθε πολίτη, για τη δικαιοσύνη και την ανθρωπιά».