Του Ελευθέριου Ρήνου.
Σκέφτομαι να ανοίξω μια καφετέρια, αλλά δεν έχω λεφτά, για να πάρω ένα γνωστό όνομα. Αυτοί οι “καφετζήδες” από τη Λάρισα έχουν μια σοβαρή επιχείρηση, με εκπαίδευση, με φτιαγμένο όνομα στην αγορά, με καλό καφέ. Εγώ είμαι γιατρός, τι να ξέρω από καλό καφέ και πώς σερβίρεται σωστά. Μήπως ξέρω από διαχείριση προσωπικού;
Οι τελευταίες ημέρες όμως μου έχουν δώσει μια καταπληκτική ιδέα. Θα ονομάσω την καφετέρια μου “Βόρειο Μικέλ”. Δεν είναι ακριβώς “Μικέλ”, αφού υπάρχει ο γεωγραφικός προσδιορισμός και η σύνθετη ονομασία “Βόρειο”. Δεν θα τα ονομάσω Μικέλ μέσα και Βόρειο Μικέλ έξω. Θα είναι Βόρειο Μικέλ παντού. Erga omnes.
Θα μου πείτε, πού είναι το Νότιο Μικέλ, για να μπορέσω να οριοθετήσω το Βόρειο Μικέλ. Γιατί αν υπάρχει Βόρειο, τότε υπονοώ ότι το κανονικό Μικέλ δεν είναι αυτό που λέει ότι είναι, αλλά είναι το Νότιο;;; Αφού το Βόρειο είμαι εγώ. Γιατί εσείς μπορείτε να μου δείξετε πού είναι η Νότια Μακεδονία; Εδώ υπάρχει Βορράς χωρίς να υπάρχει Νότος…
Για να ονομάσω τα χαρμάνια μου από τα εύπορα λιβάδια της κεντρικής Κίνας και να ξεπεράσω το μικρό προβληματάκι με τα χημικά στο υπέδαφος, το μολυσμένο νερό και όλα αυτά που ενδιαφέρουν κάτι πρώην αριστερούς «φουκαράδες», αποφάσισα τον καφέ να τον ονομάσω “Το Χαρμάνι του Μικέλ”. Άλλωστε δεν υπάρχει αντίστοιχο χαρμάνι στα κανονικά Μικέλ. Στα Βόρεια Μικέλ σερβίρουμε το Χαρμάνι του Μικέλ και είμαστε και φθηνότεροι! Το WiFi του μαγαζιού βέβαια θα είναι σκέτο “ΜΙΚΕΛ».
Αν βέβαια τα Μικέλ κινηθούν νομικά εναντίον μου, μπορώ πάντα να υπογράψω ότι δεν θα τους πάρω πελάτες. Δεν έχω επεκτατικές βλέψεις βρε αδερφέ! Θα κάνω διάκριση στους πελάτες μου. Θα τους ρωτάω στην είσοδο αν είναι ήδη πελάτες των Μικέλ και θα τους διώχνω με το σκουπόξυλο. Γούστο είναι αυτό να πηγαίνουν στα Μικέλ; Τι έχουν να προσφέρουν τα απλά Μικέλ σε σχέση με τους Βόρειους γείτονές τους. Ενώ τα Βόρεια Μικέλ, είναι και πιο ψηλά (αφού είναι στο Βορρά) και δίνουν την εντύπωση ότι είναι πιο καθαρά. Σαν το χιόνι του Βόρειου Πόλου. Αγνά! Γενικά ό,τι πιο Βόρειο, είναι και πιο καλό! Συγκρίνονται οι μπουγάτσες της Θεσσαλονίκης με τις μπουγάτσες της Αθήνας;;;
Αντίστοιχα βλακώδης είναι και η προσπάθεια της κυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα να πείσει ότι την ενδιαφέρει η προάσπιση της ειρήνης και της ομόνοιας των κρατών της βαλκανικής χερσονήσου, προωθώντας έναν συμβιβασμό στο θέμα του Σκοπιανού, στα χνάρια του “tinaftore”. Πρέπει να είσαι … “Κοτζιάς” για να μη θέλεις να καταλάβεις ότι οι σύντροφοι στα βόρεια της κανονικής Μακεδονίας βράζουν! Όχι μόνο δεν μας βλέπουν πιο ειρηνικά, αλλά θεωρούν ότι επεμβαίνουμε στο εσωτερικό της χώρας τους. Αν πριν υπήρχε μια χαλαρή αντιπάθεια, πλέον επικρατεί διάχυτη εχθρικότητα!
Οι φωνές των δικών τους πνευματικών ανθρώπων, είναι σαφείς. Κάνουν τους “χαζούς” τώρα, υπογράφουν ό,τι θέλουμε εμείς οι γείτονες τους και μόλις καταφέρουν να περάσουν την πόρτα του ΝΑΤΟ, αλλάζουν πάλι το Σύνταγμά τους. Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει η δυνατότητα να απαγορευτεί η αλλαγή του Συντάγματος και ούτε κάτι τέτοιο προβλέπεται. Και ξαφνικά η “Βόρεια Μακεδονία” θα γίνει σκέτο “Μακεδονία” και εμείς θα ψάχνουμε τον Τσίπρα και τον Κοτζιά να μας εξηγήσουν τι ακριβώς υπέγραψαν.
Βέβαια, ο Κοτζιάς νομίζει ότι αν τα “βρούμε” με τους Σκοπιανούς για το θέμα του ονόματος , θα πάψουν πραγματικά μέσα στη ψυχή τους να θέλουν τη μισή Ελλάδα, και εμείς θα σταματήσουμε τον τουρκικό επεκτατισμό που προσπαθεί σαν δαγκάνα να περικυκλώσει τη χώρα. Τουλάχιστον έτσι δήλωσε ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών της χώρας μας Νίκος Κοτζιάς! Αφού τον βλέπω ντυμένο σταυροφόρο, να μετατρέπει τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στα βόρεια σύνορά μας σε Χριστιανούς! Όλους! Και μετά θα πείσει την αλβανική κυβέρνηση ότι εμείς είμαστε καλύτεροι φίλοι τους από τους Τούρκους. Ναι! Ενώ αν μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, θα αποκτήσουν καλή σχέση μαζί μας, όπως εμείς έχουμε εξαιρετική σχέση με όλους τους γείτονές μας, που βρίσκονται ήδη στο ΝΑΤΟ.
Αντίστοιχες είναι και οι δικαιολογίες ότι η κυβέρνηση δεν κάνει κάποιο “κακό”, αφού το όνομα “Μακεδονία” το παρέδωσε η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ως συστατικό του FYROM, ενώ δήθεν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε δεχθεί την ύπαρξη “μακεδονικής γλώσσας”.
Το ερώτημα σε αυτή την περίπτωση είναι γιατί η κυβέρνηση Σύριζα πιέζει πέραν κάθε λογικής την προώθηση μιας τέτοιας συμφωνίας, όταν ήδη έχουν δοθεί το όνομα, η εθνότητα και η γλώσσα από τους κακούς δεξιούς. Επιθυμεί ο Αλέξης Τσίπρας να τα πάρει πίσω; Για αυτό έχει παρατάξει τις μπλε κλούβες έξω από τη βουλή; Δεν είναι κλούβες των ΜΑΤ, αλλά εκπροσωπούν την ελληνική σημαία, το γαλάζιο της θάλασσας, τη δημοκρατία και την ελεύθερη γνώμη;;; Και φυσικά μέσα έχουν στρουμφάκια ε;;;
Αντίστοιχης καλοσύνης είναι και οι συλλήψεις όσων τόλμησαν να στείλουν emails σε βουλευτές ή να κολλήσουν αφίσες, χωρίς απειλητικό περιεχόμενο, σε πόλεις της Μακεδονίας. Η αστυνομία προχώρησε σε συλλήψεις, με το σκεπτικό ότι η τοποθέτηση αφισών παραβιάζει τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και οι παρανομούντες δεν είχαν άδεια για αφισοκόλληση. Μέχρι σήμερα βέβαια, κανείς δεν έδινε σημασία στις υπόλοιπες αφισοκολλήσεις, αρκεί να μην παρενοχλούν τον ηγέτη του κυβερνώντος κόμματος και τα “ψηφαλάκια” του.
Κάψιμο βιβλίων σε καμιά πλατεία θα ακολουθήσει; Γιατί κάψιμο γενικά θα γίνει, από τα “τάγματα ασφαλείας” που επιβάλουν την τάξη στις συγκεντρώσεις κατά της κυβέρνησης, με τον “επίσημο” πετροπόλεμο και τις μολότοφ κατά της αστυνομίας. Μια αστυνομία που θα απαντήσει φυσικά με όλα τα δακρυγόνα που έχει στην κατοχή της, αφού πλησιάζουν στη λήξη και μετά θα είναι άχρηστα.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει να κερδίσει κάτι από τη συμμετοχή των Σκοπίων στην ευρωπαϊκή “αγκαλιά”. Το εμπόριο ναρκωτικών, οι δρόμοι των σκλαβοπάζαρων, η διεύρυνση της αποσταθεροποίησης και τα προβλήματα με τις φανατικές, εθνικές μειονότητες είναι τα μόνα κέρδη. Επιχειρηματικά, τα Σκόπια έχουν μικρότερο ΑΕΠ από τη Ρόδο…
Αντίθετα, εκεί που υπάρχει θέμα κέρδους, είναι η είσοδος των γειτόνων μας στο ΝΑΤΟ. Τα Σκόπια βρίσκονται δίπλα στη μεγαλύτερη βάση του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, η οποία έχει δημιουργηθεί στα σύνορα Κοσόβου – Σκοπίων, στην πλευρά του Κοσόβου. Η βάση στο Κόσοβο, το Camp Bondsteel όπως ονομάζεται, δημιουργήθηκε το 1999 και είναι η μεγαλύτερη αμερικανική επένδυση σε στρατιωτική βάση εκτός ΗΠΑ, μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ. Παράλληλα, στα ίδια τα Σκόπια υπάρχουν βάσεις με μεγάλους αριθμούς αμερικανών στρατιωτών, πολύ κοντύτερα στις περιοχές όπου υπάρχει σχεδιασμός να επέμβουν οι ΗΠΑ, από ό,τι είναι οι αντίστοιχες βάσεις στη Γερμανία.
Κάθε άλλη “μετάφραση” της αγωνιώδους προσπάθειας της κυβέρνησης Σύριζα να εξυπηρετήσει τα αμερικανικά συμφέροντα είναι προβληματική. Δεν υπάρχει θέμα ονομασίας για την ελληνική κυβέρνηση. Δεν υπάρχει θέμα εθνικότητας και γλώσσας. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Εμείς δίνουμε τα πάντα. Τα Σκόπια δεν μας δίνουν τίποτα. Δίνουν όμως στην αμερικανική κυβέρνηση αυτά που εκείνη θέλει διαχρονικά.
Μετά από όλα αυτά, θα πάω σε ένα Μικέλ να ρωτήσω αν θα μου δίνει δωρεάν καφέ, αν σήμερα υποσχεθώ ότι αύριο δεν θα ανοίξω την αλυσίδα με τα «Βόρεια Μικέλ». Μπορεί να πετύχω κανένα «Κοτζιά» και να τα καταφέρω… Άλλωστε τα κανονικά Μικέλ έχουν καλό καφέ!