Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Φίλος συνονόματος μού διηγήθηκε μία πραγματική ιστορία. Η νονά του, ονόματι Ναυσικά, απεδήμησε εις Κύριον πλήρης ημερών. Του είχε δώσει το όνομα του αδελφού της, τον οποίο δολοφόνησαν [«εξετέλεσαν»] το 1944 στα 33 του χρόνια τα ξανθά ανθρωπόμορφα κτήνη. Επί 99 συναπτά έτη παρουσίας της στον μάταιο τούτο κόσμο ανέστησε τρεις θυγατέρες και ευτύχησε να δει εγγόνια και δισέγγονα. Τον τελευταίο μήνα η υγεία της ήταν ιδιαίτερα κλονισμένη. Ο γιατρός προέβλεψε ότι το απόγευμα της 23ης Δεκεμβρίου θα ήταν το τελευταίο της. Θυγατέρες, γαμβροί, εγγόνια πλαισίωναν το κρεβάτι της στο σπίτι, καθώς άφηνε την τελευταία της πνοή για να συναντήσει τον Μίμη της, με τον οποίο δημιούργησαν μία όμορφη, δεμένη οικογένεια. Πανταχού παρούσα η νονά τού φίλου μου. Να καθοδηγεί και να νουθετεί παιδιά και εγγόνια, αλλά και να δέχεται απλόχερα την αγάπη τους και τη στοργή τους στα στερνά της. Πάντα φιλόξενη και χαμογελαστή να προσφέρει ακόμη και από το υστέρημα. Θυμόταν ακόμη ο φίλος μου τη μυρωδιά και τη γεύση τής βραστής πατάτας που μαγείρευε η νονά του.
Όλα τα παιδιά προκομμένα. Το ίδιο και τα εγγόνια. Και σπουδαγμένα. Τ’ αγόρια εκπλήρωσαν το χρέος τους στην πατρίδα υπηρετώντας τη στρατιωτική θητεία τους, όπως η πλειονότητα των Ελληνόπουλων. Δεν υπήρξαν αντιρρησίες συνείδησης. Δεν έκαψαν τη γαλανόλευκη εις ένδειξη κάποιας ανόητης διαμαρτυρίας στο όνομα βλαμμένης ιδεολογίας. Δεν εντάχθηκαν σε Ρουβίκωνες και πάσης φύσεως Λαϊκούς Αγωνιστές. Ο λόγος τους συμβόλαιο. Όπως τους έχουν μάθει οι γονείς και οι παππούδες τους. Δεν βίωσαν τον ύπνο στο ένα δωμάτιο με τον μπαμπά, ενώ στο διπλανό κοιμόταν η μαμά με τη γκόμενα, ή τον ύπνο στο ένα δωμάτιο με τη μαμά, ενώ στο διπλανό κοιμόταν ο μπαμπάς με τον γκόμενο.
Δεν τους έχει δείξει η τηλεόραση. Δεν έχουν ως πρότυπα τον Καρανίκα ή τον Λάκη Γαβαλά. Δεν τους πρόβαλαν τα μεσημεριανάδικα. Δεν μετείχαν σε ριάλιτι. Με τις πράξεις τους αγωνίζονται καθημερινά για την ισότητα και το δίκαιο. Με το παράδειγμά τους. Χωρίς να μετέχουν σε διάφορα fora της πλάκας. Χωρίς να καταστρέφουν τον μόχθο του άλλου. Δεν έτυχε να φωτογραφηθούν με τον Πετσίτη και όλους τους Πετσίτηδες που ενδημούν στις αυλές των εκάστοτε κυβερνώντων. Τόσο μη προοδευτικοί οι αφιλότιμοι. Όπως εκατομμύρια άλλων στον καθημαγμένο τούτο τόπο. Να επιμένουν στο ορθό και στο δίκαιο, στην ευθύτητα και στην εντιμότητα. Όπως τους δίδαξαν οι «οπισθοδρομικοί» γονείς και παππούδες τους.
Καθώς τελείωνε τη διήγησή του, σήκωσε ο φίλος μου τα μάτια στον ουρανό και γνέφοντας με το χέρι ψιθύρισε «Καλό σου ταξείδι ΚΥΡΙΑ Ναυσικά».