Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Κοίτα φίλε μου τί μπορείς  να πάθεις μετά από δεκάδες χρόνων ενασχόλησης με τη νομική επιστήμη και τη δικαστηριακή πρακτική. Να πληροφορείσαι από ισοβίτη τρόφιμο των φυλακών με πέντε φόνους στην πλάτη του, ότι ο νομικός πολιτισμός επιβάλλει να τον αποφυλακίσουμε, επειδή ζήτησε συγγνώμη για όσα ειδεχθή διέπραξε. Κι’ εγώ που δεν διανοούμαι ότι μπορεί να αποφυλακισθεί, όσο άρρωστος και αν είναι, είμαι απολίτιστος. Πρέπει να νοιώσω οίκτο για την ασθένειά του και να του δώσω συγχώρεση.

Όπως και να το κάνουμε, άλλο πράγμα είναι να κλέβεις κι’ άλλο πράγμα είναι να σκοτώνεις. Και μάλιστα να σκοτώνεις για δήθεν ιδεολογικούς λόγους. Να αποφυλακισθεί, λοιπόν, ο ασθενής καταχραστής των φόρων μου ή των εισφορών μου, των κόπων μου γενικώς. Από υπερευαισθησία και χριστιανική αγάπη. Αλλά και ο δολοφόνος; Οι εντολές «ου κλέψεις» και «ου φονεύσεις» είναι ισότιμες;

Για τον Σάββα Ξηρό ο λόγος. Αφού η πολιτεία απεφάσισε να δίνει άδειες αναψυχής στον άλλο ισοβίτη δολοφόνο Κουφοντίνα και να τον μεταφέρει σε φυλακές πιο βολικές για την έκτιση της ποινής του, γιατί να μην αποφυλακίσει τον  σοβαρώς ασθενούντα  Ξηρό;  Κι’ εγώ ο αφελής που νόμιζα τόσον καιρό ότι οι άδειες δίνονται στους κρατουμένους για να αρχίσουν σιγά σιγά να  κοινωνικοποιούνται  ενόψει επανένταξής τους στην κοινωνία, να διερωτώμαι «Θα παραστεί ανάγκη κάποια στιγμή να επανενταχθεί στην κοινωνία ο Κουφοντίνας;». Άρα, δεν τα ξέρω καλά τα πράγματα και τόσο χρόνια έτρεφα αυταπάτες, όπως και ο πρωθυπουργός μας.

Με έφτυσε κανονικά, λοιπόν, ο κ. Ξηρός. Είμαι νομικά απολίτιστος. Και διέδωσαν τη φοβερή αυτή είδηση τα ΜΜΕ χωρίς σχολιασμό. Χωρίς να πουν έστω «Άκου τί είπε το δοχείο νυκτός».

Έχουμε σαλτάρει γενικώς. Η παρέα του  Ρουβίκωνα μπούκαρε με το έτσι θέλω στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και έστησε μαγαζάκι ιδεών της πλάκας. Αντέδρασαν χλιαρά οι καθηγητές, τους οποίους γιούχαραν οι Ρουβίκωνες που ανακατέλαβαν το μαγαζάκι τους. Και ο σκουλαρικάτος βολευτής της αριστεράς [μη χέσω] απεφάνθη ότι πρόκειται για φοιτητικές κόντρες, τις οποίες θα λύσουν κάποια στιγμή καθηγητές και φοιτητές. Τόσο απλά.

Αναμένω εναγωνίως τη συγγραφή βιβλίου από τον Ξηρό για την εμπειρία του από τον επαναστατικό του αγώνα και στη συνέχεια την αποφυλάκισή του και τη διάλεξη που θα δώσει σε κάποια αίθουσα Πανεπιστημίου ή της Ένωσης Συντακτών. Δεν μου αρκούν οι συνεντεύξεις που δίνει στα διάφορα ΜΜΕ. Δεν ενημερώνομαι επαρκώς για τις υψηλές ιδέες που υπηρέτησε στη ζωή του.

Είπαμε: Δ-Ε-Ν Υ-Π-Α-Ρ-Χ-Ο-Υ-Μ-Ε.