Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Φίλος τις μου τηλεφώνησε ανησυχών δια την υγείαν μου, επειδή δεν είδε άρθρο μου τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Τον καθησύχασα και του εξήγησα ότι δεν υπήρξε κάτι που να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον και να με προκαλέσει να γράψω. Είναι όλα τόσο συνηθισμένα. Η δημιουργία θέσεων για ημεταίρους και ημεταίρες, η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, η πωλητική μπαρουφολογία και, βεβαίως, η ατιμωρησία που διατρέχει όλη την κοινωνία και τις πωλητικές εκφάνσεις.
Και ξαφνικά ακούω ότι η Δικαιοσύνη εξετάζει τραπεζικά στελέχη για τα θαλασσοδάνεια των κωμάτων. Μα η υπόθεση δεν είχε τεθεί στο Αρχείο; Δεν είχαν απαλλαγεί νομοθετικώς όλα τα λαμόγια;
http://makpress.blogspot.com/2015/11/blog-post_296.html
Τί διάολο τους έπιασε τώρα; Σιγά μη μας λείψουν καμμιά πεντακοσαριά εκατομμύρια και δεν έχουν τουαλέτες τα πιτσιρίκια να κατουρήσουν στο σχολείο. Συνέβη και τούτο φευ.
Και τότε πέφτει στα χέρια μου μια δικαστική απόφαση και εγώ πέφτω ανάσκελα.
Εν πρώτοις σημειώνω ότι η αγωγή ασκήθηκε το 2011, και η απόφαση εκδόθηκε, λόγω εκλογών, απεργιών δικαστικών υπαλλήλων, αποχής δικηγόρων ή δικαστών κ.λπ., το 2017 χωρίς να δώσει λύση στη διαφορά. Και γαμώ τις μνημονιακές μεταρρυθμίσεις για την επιτάχυνση απονομής της Δικαιοσύνης. Και τώρα απολαύστε τη δικαστική κρίση (φωτο).
Γι’ αυτή τη σοβαρή, λοιπόν, διαφορά των € 38 διετάχθη πραγματογνωμοσύνη και αφού διενεργηθεί η πραγματογνωμοσύνη, η οποία θα κοστίσει το εικοσαπλάσιο της διαφοράς, θα επανέλθει η υπόθεση για συζήτηση, ώστε να εκδοθεί απόφαση το 2019. Πόσες ανθρωποώρες θα έχουν αναλωθεί από το 2011 μέχρι τότε για 38 κωλοευρώ; Βέβαια, δεν φταίνε μόνον οι δικαστές για τούτη την κατάντια. Φταίνε και οι πολίτες που πάνε στη δικαστήρια για € 38. Οι δικαστές φταίνε που δεν ξεπετάνε τέτοιες υποθέσεις εφαρμόζοντας τις αρχές της κατάχρησης δικαιώματος. Δεν είναι δυνατόν να κινητοποιείς τον μηχανισμό απονομής Δικαιοσύνης για ένα τέτοιο ποσό. Πρέπει να είσαι τόσο μαλάκας όσο ο Μπαλάφας που απεφάνθη ότι η Μυτιλήνη δεν είχε τουρισμό, εξ ου και υποδέχθηκε χιλιάδες λαθρομετανάστες.
Σχόλιο "Rib and Sea"
Κατ' αρχάς να διευκρινίσω ότι ο "φίλος τις", που ανησύχησε για την υγεία του Σωτήρη Καλαμίτση, ήμουν εγώ. Και πώς να μην ανησυχήσω, δηλαδή, αφού ο εξαίρετος αυτός νομικός, Άνθρωπος και φίλος με είχε συνηθίσει σε καθημερινή σχεδόν αποστολή άρθρων, τα οποία εδώ και κάμποσο καιρό κοσμούν τον διαδικτυακό αυτό χώρο.
Αυτό που ήθελα ωστόσο να σχολιάσω δεν ήταν η αποχή του Σωτήρη Καλαμίτση, αλλά τούτο. Γράφεις λοιπόν Σωτήρη και οργίζεσαι επειδή η Δικαιοσύνη ζήτησε πραγματογνωμοσύνη για ένα ποσό 38 ευρώ. Απορώ λοιπόν πώς δεν σε εξόργισε η απόφαση της ανεκδιήγητης εκείνης δικαστού, η οποία τον Ιούλιο του 2013 απεφάνθη ότι τα 600 δις του Σώρρα υπάρχουν, χωρίς μάλιστα να ζητήσει ουδεμία πραγματογνωμοσύνη! Της ήταν αρκετές οι καταθέσεις δύο ψευδομαρτύρων!
Και από τότε ταλαιπωρείται ένας ολόκληρος λαός με τις σαχλαμάρες του Σώρρα και κάποιων παρατρεχάμενων πως τα "εργαλεία" για να σωθεί η χώρα είναι κατατεθιμένα στο όνομα της Ελληνικής Δημοκρατίας (βέβαια, έχει τραπεζικό λογαριασμό η Ελληνική Δημοκρατία, δεν το γνωρίζατε;) και δεν τα χρησιμοποιεί κανείς.
Και να ήταν μόνο αυτό; Ταλαιπωρείται η Δικαιοσύνη έκτοτε με την εκδίκαση δεκάδων ανόητων μηνύσεων για εξύβριση και συκοφαντική δυσφήμιση, ενώ οικογένειες και φίλοι έχουν γίνει εχθροί και αλληλοαπειλούνται μέχρι θανάτου!
Αυτά. Να γελάσει κανείς ή να ξεσπάσει σε γοερά κλάματα;
Ιωσήφ Παπαδόπουλος