Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Ο τέως ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν απεδήμησε εις Κύριον και όλοι οι ηγέτες του κόσμου έσπευσαν να πουν τον καλό τους λόγο. Και ο πορδυπουργός μας από κοντά.     

«Ο Kofi Annan υπήρξε μια σημαντική προσωπικότητα της εποχής μας, ένας ηγέτης που με τη δράση του ενέπνευσε την παγκόσμια κοινότητα. Οραματιστής της ειρήνης και της συνεργασίας μεταξύ των λαών, εργάστηκε με πάθος για τις αξίες της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας» τουϊτάρισε ο Αλαίκσοις.                        

Στο ίδιο μήκος κύματος και άλλοι κωματάρχες και κωματαρχίδια μαζί με όλες τις μεγάλες προσωπικότητες που είχαν ταχθεί αναφανδόν υπέρ του σχεδίου Ανάν για την Κύπρο.

Στάθηκα στο πάθος, με το οποίο εργάσθηκε ο εκλιπών για τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισότητα.

Ακριβώς όπως με το σχέδιο Ανάν για την Κύπρο μας. Και γαμώ την ισότητα που αποτυπωνόταν στο σχέδιο, το οποίο απέρριψε ηρωϊκά ο Κυπριακός λαός.

Οραματιστής τής …. ειρήνης ο εκλιπών. Όπως στο Ιράκ, όπου, επί θητείας του, οι ΗΠΑ εισέβαλαν και τα έκαναν λαμπόγυαλο, χωρίς τη συγκατάθεση του ΟΗΕ και χωρίς ο Κόφι να παραιτηθεί εις ένδειξιν διαμαρτυρίας. Όπως ο προκάτοχός του στη Ρουάντα, όπου, αν και προειδοποιήθηκε, δεν έκανε τίποτε, για να αποτρέψει τη γενοκτονία τής φυλής τών Τούτσι. Η ταινία «Hotel Rwanda» είναι τόσο παραστατική. Ήταν τότε που ο Κόφι … ενέπνεε την παγκόσμια κοινότητα οραματιζόμενος την ειρήνη και συνεργασία μεταξύ των λαών από τη θέση του αναπληρωτή ΓΓ του ΟΗΕ με αρμοδιότητα τις … «ειρηνευτικές διαδικασίες». Και εις ανταμοιβήν για το ειρηνευτικό του έργο διαδέχθηκε τον Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι στη θέση του ΓΓ του ΟΗΕ. Εδώ καγχάζομεν εκατοντάκις.   

Τιμήθηκε και με το νόμπελ Ειρήνης. Όπως και ο Ομπάμιας που πήρε το βραβείο μόλις έγινε Πρόεδρος, ώστε να μπορεί άνετα να εξαπολύσει  στη συνέχεια  δολοφονικές στρατιωτικές επιχειρήσεις σε Λιβύη, Σομαλία,  Υεμένη, Πακιστάν, Συρία.

Υπάλληλος των μεγάλων αφεντικών και ο Κόφι. Πιστό σκυλί. Όχι σαν τον Νταγκ Χάμερσκελντ που είχε την … ατυχία να χάσει τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα καθ’ οδόν προς το Κογκό στα πλαίσια πραγματικής ειρηνευτικής αποστολής μετά τη δολοφονία Λουμούμπα.  

Έτσι συμβαίνει με όλα τα ανθρωπάκια, με όλους τους υπαλλήλους που αναγορεύονται σε μεγάλους άνδρες από τα αφεντικά, τα οποία σπεύδουν να μιμηθούν οι υπόλοιποι υπάλληλοι γλείφοντας και έρποντας, ώστε να μην υστερήσουν εις υμνολόγιον. Είτε αποδημούν είτε καλολογούν!

Γεια σου ρε Τάσσο Τεράστιε!!!