Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Περί της Καντιανής φιλοσοφίας ως θεμελίου της ελληνικής Δημοκρατορίας.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

tsipras.dilosisΔιάβαζα αποσπάσματα από μία συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα ο Αντώνιος Κάντας, ταξίαρχος ε.α., στον Τέλογλου και σε έναν Γερμανό δημοσιογράφο.

http://www.skai.gr/news/greece/article/359071/apokaluptiki-sunedeuxi-kada-sti-sddeutsche-zeitung-gia-ton-aki-kai-tis-mizes-/

Αξιωματικός τής ΠΑ, απόφοιτος της ΣΜΑ, καθηγητής Οικονομικών στο ΑΠΘ, αναπληρωτής Γεν. Δ/ντής Εξοπλισμών πριν από 20 περίπου χρόνια. Λαδώθηκε με € 11,4 εκ. μόνον. Όσο θα κόστιζαν τα αντιπλημμυρικά έργα στη Μάνδρα ή λαϊκίζω πολύ;

Ντρόπιασε τους αξιωματικούς που με κόπους και θυσίες καθημερινά διατηρούν μια ασφαλή πατρίδα απέναντι σε κάθε εχθρική επιβουλή έναντι πενιχρών αποδοχών.   

Συνέγραψε και βιβλίον το αιδοιόπανον, όπερ προλόγισαν ο Άκης και ο πάλαι ποτέ Πρόεδρος του Συνασπισμού και μπαμπάς τής Ζωής. Και γαμώ την πωλητική διαπλοκή.   

http://www.capital.gr/epikairotita/1931370/politikos-kai-epixeirimatikos-seismos-i-apologia-kanta

Ερωτηθείς, λοιπόν, αν έχει τύψεις που λαδώθηκε ή μιζαρίστηκε, χρηματίσθηκε εις την ορθήν ελληνικήν,  απήντησεν αρνητικώς. Γιατί να έχει τύψεις

- αφού η μίζα είναι εκ προοιμίου γνωστόν ότι έχει ενσωματωθεί στην τιμή των όπλων [δια την τιμήν των όπλων ο λόγος],
- αν δεν την έπαιρνε [τη μίζα] ο Κάντας θα την έπαιρνε κάποιος άλλος,
- αν δεν την έπαιρνε κάποιος άλλος, θα την ενθυλάκωνε ο αντιπρόσωπος του προμηθευτή,
- αν δεν την ενθυλάκωνε ο αντιπρόσωπος του προμηθευτή, θα την καρπωνόταν ο προμηθευτής,
- άρα το Δημόσιο δεν θα κέρδιζε τίποτε, αν ο Κάντας δεν τα έπαιρνε;

Και το παράπονό του ήταν ότι δεν μπορούσε να χαρεί τη μπάζα του ξοδεύοντάς την, για να μην καρφωθεί.

Μιλάμε για λογική που σπάει κόκκαλα. Για ήθος απαράμιλλο.

Εφάμιλλα του Κουνήματος Αλλαγής που περιέλαβε τον ΓΑΠ στην  εξαμελή Πωλητική Γραμματεία. Αυτόν που στις εκλογές της 04.10.2009 υποσχόταν διαγραφή των δανείων, όπερ αποδόθηκε μονολεκτικά σε «σεισάχθεια» από τον Αλέξη, με τα γνωστά αποτελέσματα και στις δύο περιπτώσεις.   

Ο Κάντας και ο κάθε Κάντας δεν σκέφτηκαν ποτέ ότι θα μπορούσαν να πουν π.χ. αφού έχετε προϋπολογίσει μίζα τόσων εκατομμυρίων, γιατί δεν κάνετε ισόποση έκπτωση, ώστε να ωφεληθεί ο ελληνικός λαός [όχι το Δημόσιο ρε μαλάκα], ή γιατί, αντί να μου δώσετε τόσα μύρια, δεν δίνετε στο Δημόσιο [στον ελληνικό λαό ρε όρνιο] δωρεάν το τάδε οπλικό σύστημα ίσης αξίας με τη μίζα;

Και το κερασάκι στην τούρτα: ο Κάντας είπε πως δεν είχε αποφασιστική αρμοδιότητα ως προς την επιλογή των οπλικών συστημάτων, για να καταλήξει: «φαντασθείτε πόσα πήραν οι άλλοι που αποφάσιζαν». Δεν μπορώ να φαντασθώ ρε φούστη μου. Πες μου ποιοί και πόσα, να τους κράξω, αφού δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο.

Δ-Ε-Ν    Υ-Π-Α-Ρ-Χ-Ε-Ι   Σ-Ω-Τ-Η-Ρ-Ι-Α!!!

Σώτος – α] έξαλλος που ένα ευρώ βγήκε από την τσέπη μου για να καταλήξει στην τσέπη του Κάντα και μετά επέστρεψε στο Δημόσιο, για να το καρπωθεί κάποιο άλλο λαμόγιο και β] κόκκος της πλαδαρής μάζας που θέλω να ξαναμπώ στο παιχνίδι της πωλητικής κραιπάλης με τη βοήθεια των πωλητικών.              

Υ.Γ. Διερωτώμαι γιατί δεν υπάρχει διάταξη νόμου που να στερεί οποιοδήποτε τέτοιο λαμόγιο της σύνταξής του, την οποία, μάλιστα, δεν θα δικαιούνται ούτε μέλη της οικογενείας του.