Rib and Sea

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Φαίνεται πως θα τα δούμε όλα σ' αυτή τη θεότρελη γωνιά του πλανήτη, αν δεν τα έχουμε ήδη δει. Ακόμη και το εξωπραγματικό και απίστευτο φαινόμενο να είναι στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝ.ΕΛ. και να κυβερνά η τρόϊκα της αντιπολίτευσης!

Η αναξιοπιστία πάντως και η αφερεγγυότητα του Αλέξη Τσίπρα δεν έχουν προηγούμενο στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία. Από το "θα σκίσουμε τα μνημόνια" και "θα τους βαράμε το ταμπούρλο και θα χορεύουν", φθάσαμε στην υπογραφή του επαχθέστερου τρίτου μνημονίου και στο "πήδα με Βόλφγκανγκ μου ν' αγιάσω". Και είναι πράγματι απορίας άξιο πώς μπορεί ένας υποψήφιος πρωθυπουργός να υπόσχεται με τόση ευκολία στις προεκλογικές του εξαγγελίες τόσες φορολογικές ελαφρύνσεις για τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και μέσα σε πέντε μόλις μήνες από την ανάληψη της εξουσίας να τα ξεχνάει όλα! Εντάξει, το έκαναν αυτό οι Γιωργάκης, Σαμαράς, Βενιζέλος και παλαιότερα ο Ανδρέας, ο Κωστάκης και ο Σημίτης, αλλά αυτούς τους ξέραμε και το περιμέναμε. Όσοι τουλάχιστον από μας απείχαμε από την εκλογική διαδικασία. Γιατί τους άλλους, τους παρωπιδοφόρους, που ενώ γνωρίζουν τι τους περιμένει αν ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., τους ψηφίζουν γιατί τα θέλει ο πισινός τους. Να το κάνει όμως ο Αλέξης Τσίπρας, ο πιο νέος σε ηλικία πρωθυπουργός της χώρας, με τον δικό του "επαναστατικό" πολιτικό λόγο, ε αυτό όχι, για να είμαι ελικρινής, δεν το περίμενε κανείς. Ακόμη και οι δικοί του άνθρωποι, πολλοί εκ των οποίων τον εγκατέλειψαν ή τον μαύρισαν προσφάτως στη Βουλή.

Αφού όμως είχες κατά νου να πέσεις στα τέσσερα και να φιλήσεις τα πόδια του τέταρτου Ράϊχ, Αλέξη μου, τι το ήθελες το δημοψήφισμα; Γιατί μας κορόϊδεψες αγόρι μου γλυκό, όπως θα σου έλεγε και η Λιάνα; Και όχι μόνο μας κορόϊδεψες, αλλά πέταξες και ένα σωρό ευρώ από το υστέρημά μας στα σκουπίδια, με τις τράπεζες κλειδαμπαρωμένες, για να τυπωθούν ένα σωρό άχρηστα ψηφοδέλτια και να κινητοποιηθεί ολόκληρος ο κυβερνητικός μηχανισμός προκειμένου να φέρει σε πέρας ένα δημοψήφισμα-μαϊμού. Θα μπορούσες να τα μοιράσεις στους εξαθλιωμένος συμπατριώτες μας, σαν μια συμβολική κίνηση καλής θελήσεως.

Αυτό που μου κάνει επίσης εντύπωση είναι το γεγονός ότι το τυράκι το είδες Αλέξη, αλλά τη φάκα την προσπέρασες. Τι εννοώ; "Κολακεύτηκες" που σε στήριξαν οι εγχώριοι προδότες και νόμισες ότι αυτή τους η "συμπαράσταση" ανεβάζει το "κύρος" σου. Αμ δε! Μπανανόφλουδα σου πέταξαν κι' εσύ ευχαρίστως την πάτησες. Το δικό τους άθλιο πρόγραμμα επικύρωσες απλώς, αγνοώντας τους συντρόφους που έχασες ήδη αλλά και τους άλλους που σύντομα θα σε εγκαταλείψουν. Και ενώ είχες τη μοναδική ευκαιρία να μείνεις στην ιστορία ως ο νεότερος Έλληνας πολιτικός ηγέτης που θα όρθωνε το ανάστημά του στη σαπίλα του εγχώριου και αλλοδαπού κατεστημένου, που τρώει τα σπλάχνα αυτής της χώρας επί δεκαετίες, εσύ φοβήθηκες, τρομοκρατήθηκες και έσκυψες. Κρίμα...

Γιατί θα πρέπει να έχεις ήδη αντιληφθεί πώς δεν υπάρχει πλέον για το κόμμα σου επόμενη ημέρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συρρικνωθεί, θα δεις τους πιο τσαμπουκάδες συντρόφους σου να δημιουργούν το δικό τους απόκομμα, θα μπεις στο περιθώριο ντροπιασμένος και θα αφήσεις το πεδίο ελεύθερο στους γνωστούς-αγνώστους που έφεραν τη χώρα σ' αυτή την τραγική κατάσταση να σου βγούν με κόκκινο, εμφανιζόμενοι, ούτε λίγο ούτε πολύ, σαν σωτήρες που θα βγάλουν τη χώρα απ' τα μνημόνια!

Τώρα κατάλαβα γιατί εσύ και οι βολευτές του ΣΥΡΙΖΑ αρνηθήκατε να μου παραχωρήσετε τη συνέντευξη που σας ζήτησα. Τι να μου πείτε άλλωστε;

Αν μου μιλήσει κανείς στο εξής για Έλληνα πολιτικό θα τον πάρω με τις πέτρες...