Rib and Sea

Πηγή : http://www.flust.gr/

Γράφει ο Θωμάγγελος Μιχαλάκης (*)

Για τις ανάγκες αυτού του άρθρου βρήκα στο διαδίκτυο συμπεριφορές που αφορούν στο νεοελληνικό σύνδρομο προσαρμοστικότητας στην κουλτούρα της παράνοιας, άρρηκτα συνδεδεμένο με τον νεοπλουτισμό, την επίδειξη και την κενότητα.

Αγαπητέ μου Νεοέλληνα,

Το κράτος που ζούμε είναι απ’ τα πλέον διεφθαρμένα παγκοσμίως, με πλήθος νόμων που δεν εφαρμόζονται ή αλληλοαναιρούνται. Κι εμείς; Καταγγέλουμε την παρανομία όταν δε μας βολεύει.  Ακόμα και τη στιγμή που χρεοκοπεί η χώρα, αρνούμαστε να δούμε την  πραγματικότητα και προσπαθούμε να επιρρίψουμε τις ευθύνες στους άλλους χωρίς να αναγνωρίζουμε τη δική μας προσωπική ευθύνη.

Σηκώσαμε σημαίες όλων των κομμάτων για ιδιοτελείς σκοπούς! Χειροκροτήσαμε και τώρα χλευάζουμε τον ίδιο βουλευτή που παρακαλούσαμε τόσα χρόνια για να μας δοθεί άδεια για ρεύμα στο αυθαίρετο εξοχικό μας! Απαιτήσαμε και πήραμε συντάξεις και επιδόματα αναπηρίας από νεκρούς συγγενείς με πλαστά δικαιολογητικά! Μοιράσαμε χρήμα σε φακελάκια για να σε παρακάμψουμε! Εμπιστευτήκαμε την εθνική μας κυριαρχία σε ανθρώπους που μας υποσχέθηκαν ότι θα ασκήσουν υπεύθυνη εξωτερική και θα αξιοποιήσουν την τεράστια γεωπολιτική μας αξία.

Υπηρετήσαμε ως καταδρομείς στα σύνορα και κοντέψαμε να πάρουμε πίσω την Πόλη! Την ίδια στιγμή βάλαμε «μέσο» για να υπηρετήσει ο γιός σαν βοηθός χειριστή φωτοτυπικού μηχανήματος! Παραδώσαμε μαθήματα Δημοκρατίας με κλείσιμο των δρόμων και λιμανιών, γιατί τα αιτήματα των συντεχνιών είχαν πάντα μεγαλύτερη αξία από τα δικαιώματα των υπολοίπων πολιτών! Αλλάξαμε στυλ! φορέσαμε ζιβάγκο και, αντί για το Hora, βυθίσαμε τη χώρα! Πολεμήσαμε το φασισμό με ανάποδες αριστερές στροφές του μυαλού, με πέτρες, καδρόνια και καταλήψεις!

Γίναμε φορείς επαναστατικών ιδεών και θεματοφύλακες δικαιωμάτων στις πορείες με συνθήματα περί εκπομπής ραδιενέργειας από τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, ενώ λίγες ώρες πριν παραπονεθήκαμε στο μετρό (ή όπου αλλού), γιατί δεν είχε καλό σήμα! Επικροτήσαμε τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα και συναινέσαμε να πραγματοποιηθεί ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision, ενώ γνωρίζαμε ότι η υπόθεση δεν ήταν εθνική, αλλά θίασος που έτρεφε τη διαπλοκή με χρήματα όλων  των Ελλήνων φορολογουμένων! Δε χρειάστηκε να διαβάσουμε το Μνημόνιο… γιατί περιμέναμε να βγει σε ταινία!

Βρήκαμε εύκολα δουλειά… μας διόρισαν με κομματικά κριτήρια στο δημόσιο και εκεί μάθαμε να σε βασανίζουμε με την αδιαφορία μας! Στελεχώσαμε επαρκώς τον Οργανισμό Αποξήρανσης Κωπαΐδος, το Εθνικό Ίδρυμα Μελετών «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης», τη Διεθνή Ακαδημία Ελευθερίας, το Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας και το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό!

Είπαμε καλημέρα στους συναδέλφους μας στις 2 το µεσηµέρι! Πληρωθήκαμε δυσανάλογα με την αξία μας και την προσφορά μας και τώρα μας κάνει εντύπωση, γιατί μας απέλυσαν! Δανειστήκαμε για να επενδύσουμε στις «εγγυημένες» αποδόσεις και στις αισιόδοξες προβλέψεις του χρηματιστηρίου, σε ταξίδια αναψυχής, σε ακριβά σπίτια και σκάφη πολυτελείας!

Πληρώσαμε με επιταγές δίχως αντίκρυσμα! Ζητήσαμε πίσω τα κλεμμένα, φοροδιαφεύγοντας προκλητικά με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο! Κάναμε οικονομία ενισχύοντας την αυταπάτη της παντοδυναμίας μας με την πιστωτική μας καρτα, γιατί ποτέ δε μας έφταναν τα χρήματα για τα βασικά είδη, αλλά μας περίσσευαν για τα είδη πολυτελείας! Προσαρμοστήκαμε εύκολα με την αλλαγή του νομίσματος και την πετρελαϊκή κρίση ανεβάζοντας τις τιμές στα ύψη! Γίναμε πρωταθλητές στις εισαγωγές σε λεμόνια Τουρκίας, μήλα Χιλής, σκόρδα Κίνας, πατάτες Αιγύπτου, αχλάδια Αργεντινής, φέτα Δανίας και λάδι Γερμανίας!

Γιορτάσαμε το Πάσχα,τα Χριστούγεννα, τα γενέθλιά μας και τις εθνικές εορτές στα μπουζούκια, εκεί που δεν καταλαβαίνει κανείς πότε τελειώνει το ένα «τραγούδι» και πότε αρχίζει τ´άλλο! κατεβάσαμε το ουίσκι μίας ολόκληρης Σκωτίας, αν και μας κόστισε περισσότερα από το λογαριασμό της ΔΕΗ που, υποτίθεται ότι δεν είχαμε να πληρώσουμε! Ταξιδέψαμε στο εξωτερικό και επιστρέψαμε με σακούλες γεμάτες από ψώνια και κεφάλι άδειο, εκλιπαρώντας το προσωπικό του αεροδρομίου να μη μας χρεώσει το υπέρβαρο!

Μάθαμε στα παιδιά μας να αγαπάνε τον αθλητισμό, και όταν έχανε η ομάδα που υποστηρίζαμε, κάναμε τα γήπεδα γυαλιά καρφιά, γιατί η νίκη ήταν πάντα δικό μας προνόμιο, πέραν της αθλιότητας του θεάματος και της αναντιστοιχίας του με τις μεταγραφές εκατομμυρίων! Ταυτίσαμε τη σημασία της παιδείας και των αξιών με τον κομπλεξισμό του «φαίνεσθαι» και το life style της τηλεορασης! Επισκεφθήκαμε νοσοκομεία για να φωνάζουμε στους διαδρόμους και να καθόμαστε στα κρεβάτια των ασθενών!

Παρακολουθήσαμε συνέδρια, κινηματογραφικές ή θεατρικές παραστάσεις με το κινητό τηλέφωνο ανοιχτό! Είμασταν πάντα πρώτοι στο κάπνισμα (ειδικά στους δημόσιους χώρους) και τελευταίοι στον εθελοντισμό! Φτιάξαμε δημοτικά κυνοκομεία με προδιαγραφές Νταχάου για πολλές αδέσποτες και ανυπεράσπιστες ψυχές!

Πετάξαμε σκουπίδια έξω από τους κάδους, στις παραλίες και τα δάση! Αγοράσαμε αυτοκίνητο τελευταίας τεχνολογίας για να περνάμε με κόκκινο, να σταθμεύουμε σε διαβάσεις πεζών και στις θέσεις των ΑΜΕΑ! Νοσταλγήσαμε τις παλιές εποχές μέχρι τη στιγμή που το smartphone έμεινε από μπαταρία! Καταθέσαμε τις απόψεις μας ,για την αστροφυσική, τη νανοτεχνολογία, τη γενετική μηχανική για να αποδείξουμε επιστημονικά τη βασκανία!

Συζητήσαμε με φίλους και μάθαμε λεπτομέρειες για τη ζωή επωνύμων κι ένα σωρό απόρρητα κρατικά µυστικά που, αν τ' αποκαλύψουμε, θα πρέπει να ξαναγραφτεί η παγκόσμια ιστορία! Χρησιμοποιήσαμε τις δυνατότητες της γλώσσας που έχουμε κληρονομήσει στον ίδιο βαθμό που χρησιμοποιεί το πιάνο ένας πίθηκος! Βρήκαμε εύκολα τον τρόπο να κάνουμε την άρνηση, θέση! Προσπαθήσαμε να μεταβάλουμε τους άλλους σε ακροατήριo.

                                            Παραμένουμε :

Απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων… Αν και οι περισσότεροι δεν έχουμε επισκεφτεί ούτε μία φορά την Ακρόπολη, έχουμε πλήρη άγνοια ή μία ομιχλώδη ιδέα περί του ιστορικού παρελθόντος μας, όμως για ένα μόνο πράγμα είμαστε απολύτως σίγουροι. Όλοι «οι άλλοι» είναι βάρβαροι ή Τουρκόσποροι, και ο Μέγας Αλέξανδρος βρίσκεται στην αρχή της δικής μας κληρονοµικής αλυσίδας! Ευρωπαίοι… Και όταν μιλάμε για την Ευρώπη, αποκλείουμε αυτόματα την Ελλάδα, όμως έχουμε πάντα έναν πολύ καλό λόγο – έστω φαίνεται καλός σε εμάς – για να επιδοτηθούμε από τα ευρωπαϊκά προγράμματα! Ανατολίτες… Γιατί ο γιός μας είναι επιβήτορας και η κόρη μας παρθένα. Χρεοκοπήσαμε Νεοέλληνα, περιχαρακωμένοι από κοινωνικό αυτισμό και  εσωστρέφεια, με μόνο σκοπό να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα. Απομεινάρι της σκλαβιάς; Γνώρισμα των ταλαιπωρημένων λαών;

Δεν σου γράφω για να σε αφορίσω. Ούτε για να αποδείξω αυτάρεσκα πως εγώ δεν ευθύνομαι για τίποτα.Είμαστε το φυσικό επακόλουθο των κοινωνικών συνθηκών που επικρατούν εδώ και πολλά χρόνια στη χώρα μας. Είτε το θέλουμε είτε όχι, μαζί θα συνεχίσουμε στο δρόμο της εξαθλίωσης, ή μαζί θα αγωνιστούμε για ν’ αλλάξουμε ριζικά ό,τι στρεβλό κατασκευάσαμε και αφήσαμε να κατασκευαστεί όλα αυτά τα χρόνια.

Γιατί, ακόμα κι αν πλέον δεν παράγουμε τίποτα, δε σταματήσαμε ποτέ να παράγουμε μυαλά, πολίτες με δημιουργική σκέψη που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε ηγέτες μιας συλλογικής προσπάθειας κοινωνικής ανάτασης.

(*) Ο θωμάγγελος Μιχαλάκης είναι επιχειρηματίας, οπτικός-οπτομέτρης, Γραμματέας Π.Ο Δωδ/νήσου της πολιτικής κίνησης «Δημιουργία Ξανά».

Σχόλιο "Rib and Sea".

Το καταγγελτικό άρθρο του κ. Θωμάγγελου Μιχαλάκη είναι πολύ εύστοχο και, σαν τέτοιο, αποφάσισα να το αναρτήσω στο διαδικτυακό περιοδικό μου. Το έστειλε στην ηλεκτρονική διεύθυνση του "Rib and Sea" ένας φίλος μου, ο Βαγγέλης Α.

Μου γεννήθηκαν όμως μερικά, εύλογα νομίζω, ερωτήματα, διαβάζοντας το καταγγελτικό άρθρο του κ. Θωμάγγελου Μιχαλάκη, όπως :

"Έπαιξε" κάπου σε όλα αυτά ο αρθρογράφος ή ήταν υπεράνω;

Πού ήταν όταν συνέβαιναν όλα όσα σήμερα καταγγέλει; Ήταν μήπως μετανάστης σε άλλη χώρα και επέστρεψε τώρα στη χειμάζουσα πατρίδα;

Με τι εξασφάλιζε τα προς το ζην παλαιότερα; Σήμερα πάντως, σε ημέρες πλήρους κοινωνικής και οικονομικής εξαθλίωσης και με την ανεργία να έχει γίνει εφιάλτης, δηλώνει επιχειρηματίας και στέλεχος πολιτικού κόματος.

Τι ηλικία έχει;

Πώς αντέδρασε στην φαυλοκρατία που με τόσο σαφή και εύστοχο, ομολογουμένως, τρόπο σήμερα καταγγέλει; Τώρα διαπίστωσε αυτή την φαυλοκρατία ή την καταγγέλει και την πολεμά από τότε που υπέπεσε στην αντίληψή του; Και, αν την πολέμησε, με ποιο τρόπο το έκανε; Εντασσόμενος, ίσως, σε μια πολιτική κίνηση σαν την "Δημιουργία Ξανά";

Θα πρέπει να παραδεχθείς, φίλε Βαγγέλη, που προώθησες το άρθρο του κ. Μιχαλάκη, ότι όλα αυτά είναι εύλογα ερωτήματα και γεννώνται αυτομάτως σ' αυτούς που διαβάζουν το άρθρο του. Ιδίως σε αναγνώστες, σαν και του λόγου μου, που ξέρεις πολύ καλά πόσο βαρύ τίμημα έχουν πληρώσει για να έχουν σήμερα το δικαίωμα να καταγγέλουν αυτά που καταγγέλει ο κ. Θωμάγγελος Μιχαλάκης, αλλά και να κρίνουν κατά πόσον ένας επιχειρηματίας και Γεν. Γραμματέας πολιτικού κόμματος "νομιμοποιείται" να το κάνει.

Ξέρεις, κουράστηκα να ακούω "τέλειους" και "υπεράνω" συμπατριώτες μας να κρίνουν τους πάντες και τα πάντα, πλην του εαυτού των (αναφέρει βεβαίως κάπου ο κ. Μιχαλάκης ότι δεν είναι και ο ίδιος άμοιρος ευθυνών για όσα καταγγέλει!). Κουράστηκα να ακούω διάσημους και πάμπλουτους "συναδέλφους" μου να καυτηριάζουν όσους με κάποιο τρόπο απέφυγαν να υπηρετήσουν την στρατιωτική θητεία τους, ενώ οι ίδιοι πήραν απαλλαγή λόγω σχιζοφρένειας και στη συνέχεια έγιναν "μεγάλοι δημοσιογράφοι" με αυτοκινητάρες, σπιτάρες στα βόρεια προάστεια, μπράβους και μερικά όπλα κρυμμένα στο παντελόνι τους.

Κουράστηκα να βλέπω διάσημους "συναδέλφους" μου να υπηρετούν το σύστημα, που ο επιχειρηματίας οπτικός κ. Θωμάγγελος Μιχαλάκης σήμερα καταγγέλει. "Συναδέλφους" μου οι οποίοι. ενώ όταν ώφειλαν να μιλήσουν εσιώπησαν, εξέδωσαν αργότερα βιβλίο, με τίτλο "όσα δεν είπα και όσα δεν έγραψα", για να βγάλουν, εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς, το κάτι τις από την ένοχη σιωπή τους!

Κουράστηκα να βλέπω "μεταμελημένους" πολιτικούς να φτύνουν εκεί που έγλυφαν, με μοναδικό στόχο μια καλή μεταγραφή ή την δημιουργία δικού τους πολιτικού κόμματος ή αποκόμματος. Θέλετε παραδείγματα; Τα ονόματα Λοβέρδος, Κατσέλη, Μπακογιάννη, Χρυσοχοίδης, Γεωργιάδης και Βορίδης, για να αναφέρω μερικούς από αυτούς τους "μεταμελημένους" βολευτές, σας λένε κάτι;

Κουράστηκα να βλέπω πρώην μεγαλόσχημους και ακριβοπληρωμένους "συμβούλους" προδοτών πρωθυπουργών να καταγγέλουν τους εργοδότες τους (πάντα μετά την αποκαθήλωσή τους), σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεπλύνουν την δική τους ένοχη σιωπή και συνευθύνη, μπαίνοντας στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ ενός όψιμου καταγγελτικού άρθρου. Ο δικός μας Αδαμάντιος Πεπελάσης  http://www.ribandsea.com/main/index.php/editorial/646-2012-03-09-09-23-45 αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Κουράστηκα να βλέπω μεγαλόσχημους "δημοσιογράφους" να καταγγέλουν το σύστημα και τους εργοδότες τους, πάντοτε όμως κατόπιν εορτής, αφού πήραν την σύνταξή τους και παροπλίστηκαν. Τέτοιους μάλιστα τσάμπα μάγκες δεν έχουμε μόνο στην Ελλάδα. Ο αμερικανός δημοσιογράφος Τζον Σουίντον, των New York Times, http://www.ribandsea.com/main/index.php/waves/1019-exei-kai-i-ameriki-tous-tsampa-magkes-tis αποτελεί ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Το να κάνεις λοιπόν διαπιστώσεις και να συγγράφεις εμπνευσμένα καταγγελτικά άρθρα για την νεοελληνική φαυλοκρατία, και μάλιστα αυτήν που (τάχα) γιγαντώθηκε κυρίως μέσα στο εκλογικό σώμα, είναι "ανώδυνη" λύση και εύκολη υπόθεση, ιδίως αν κατέχεις (κάπως) την τέχνη του γραπτού λόγου.

Το δύσκολο είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, να έχεις τηρήσει, σαν πολίτης, την αντίθετη ακριβώς στάση ζωής από αυτήν που καταγγέλεις. Γιατί αν υπήρξες μέρος του συστήματος, αν συνήργησες κι' εσύ - σιωπηρώς έστω, το ίδιο κάνει - στη διαιώνιση μιας φαύλης κατάστασης, τότε σαφώς και δεν έχεις δικαίωμα να την βλέπεις αφ' υψηλού και να την καταγγέλεις σήμερα επειδή είσαι μέλος κάποιου κόμματος. Ο δάσκαλος, για να είναι σε θέση να διδάξει τον Λόγο, πρέπει πρώτα να τον έχει υπηρετήσει ο ίδιος. Έτσι δεν λέει ο σοφός λαός;

Να προέρχεται, λοιπόν, από παρθενογένεση ο κ. Θωμάγγελος Μιχαλάκης και να αποτελεί φωτεινή εξαίρεση του φαύλου συστήματος που καταγγέλει ή να υποθέσω πως ο όψιμος καταγγελτικός λόγος του εξυπηρετεί τις (δικαιολογημένες πάντως και νόμιμες) βλέψεις του για την ανέλιξή του στον κομματικό σχηματισμό στον οποίο συμμετέχει και, αργότερα, μέσω αυτού, στην κατάληψη μιας καρέκλας στο ελληνικό Κυνοβούλιο;

Δεν επιτίθεμαι στον κ. Θωμάγγελο Μιχαλάκη, τον οποίον άλλωστε δεν γνωρίζω προσωπικώς. Θέλω απλώς να δηλώσω, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, πως ενοχλούμαι πολύ όταν βλέπω επιχειρηματίες, ενταγμένους σε κάποιο πολιτικό φορέα, να κάνουν προφανείς διαπιστώσεις ή να προβαίνουν σε καταγγελίες και αφορισμούς, περιλαμβάνοντας και αυτούς οι οποίοι θα έπρεπε, κυρίως, να νομιμοποιούνται σαν καταγγέλοντες. Οι συνειδητοποιημένοι πολίτες, δηλαδή, που πλήρωσαν το βαρύ τίμημα της αντίστασής τους με την απομόνωση και την ανεργία.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος