Rib and Sea

Ανοίξτε τα στραβά σας ρεμάλια των μέσων της μαζικής εξαπάτησης που θέλετε να το παίζετε "δημοσιογράφοι". Αν δεν καταλαβαίνετε τι γράφει το πανώ, ευχαρίστως να σας το μεταφράσω:

"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτό που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευτεί. Ο,τιδήποτε άλλο είναι δημόσιες σχέσεις".

George Orwell

Καταλάβατε παπαγάλοι της παραπληροφόρησης; Άει σιχτίρι πια που με τα καμώματά σας με κάνετε να ντρέπομαι να λέω πως είμαι δημοσιογράφος!

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Πηγή : http://ardin-rixi.gr/archives/187323

Του Γιώργου Καραμπελιά.

Έκπληκτη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί επί τέσσερις μήνες τον πλέον απίθανο θίασο να ισχυρίζεται ότι κυβερνά τη χώρα. Ενώ βεβαίως, το μόνο που δεν μπορεί να κάνει είναι ακριβώς αυτό, να κυβερνήσει. Διότι η διακυβέρνηση θα υπέθετε είτε την ύπαρξη ενός οράματος επαναστατικής αλλαγής της κοινωνίας μας, τέτοιο που διαθέτουμε εμείς και όχι αυτοί, είτε την αποδοχή διαχειριστικής λογικής στα πλαίσια της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων. Και η κυβέρνηση αυτή ούτε όραμα διαθέτει, πέρα από τα «λεφτά υπάρχουν» και την αντιπαλότητα στο μέιλ Χαρδούβελη, ούτε βεβαίως μπορεί να διαχειριστεί μία οικονομία και μια κοινωνία στο ακρότατο σημείο της κρίσης. Γι’ αυτό μέσα σε τέσσερις μήνες, η χώρα επανήλθε στην ύφεση, τα κόκκινα δάνεια εκτινάσσονται, οι πληρωμές του κράτους στα νοσοκομεία έχουν πέσει στο 1/10 από τις περσινές, η λιανική αγορά πλησιάζει να χάσει 20% τον ήδη συρρικνωμένων πωλήσεων, οι τράπεζες έχουν χάσει 35 δισ. ευρώ καταθέσεις και πάνω από 10-15% σε χρηματιστηριακή αξία, και τα μόνα γεγονότα τα οποία συμβαίνουν, είναι τα επαναλαμβανόμενα σόου διαφόρων διαταραγμένων που μονοπωλούν το ενδιαφέρον των καναλιών και του πόπολου. Όση ανοχή εξακολουθεί να υπάρχει από ένα διαρκώς μειούμενο ποσοστό του ελληνικού λαού απέναντί τους, στηρίζεται σε δύο βασικές αιτίες:

Πηγή : http://kostaszografopoulos.blogspot.gr/2015/05/blog-post_16.html

Του Κώστα Ζωγραφόπουλου.

-Καλό είναι, να το πάρει η κυρία... είναι ψυχολογικό θα της αρέσει...

Πάντα μου άρεσε, έστω και σπάνια, να πηγαίνω στα υπαίθρια παζάρια και να παρακολουθώ την πρωτόλεια αγωνία των εκφράσεων στο βλέμμα και το πρόσωπο των ανθρώπων πίσω από πραμάτειες που δεν με ενδιέφεραν. Ένα μικρό σταμάτημα του βηματισμού μου στο κάλεσμα του πλανόδιου έμπορα, ήταν αρκετό για να ξεκινήσει μια ραγιάδικη μονομερής επικοινωνία με μόνο στόχο το κέρδος.

Κάπως έτσι σταμάτησα σήμερα, σε ένα πάγκο με αραδιασμένα όμοια βιβλία πάνω του. Φυσικά, γύρισα ευγενικά το κεφάλι μου στο κάλεσμα της κυρίας που είχε την ευθύνη της πραμάτειας πίσω από αυτόν. Σχεδόν αμέσως κατάλαβα ότι το κάλεσμα του ενδιαφέροντος της ξανθής ταλαιπωρημένης μεσήλικης, πλην μπουκλοχτενισμένης πωλήτριας, αφορούσε μεν εμένα ως αγοραστή, όμως το πραγματικό ενδιαφέρον της, στόχευε στην κοπέλα που βάδιζε μαζί μου, ψάχνοντας να την πείσει πως το εμπόρευμά της είναι απαραίτητο για την μόρφωσή της.

Του Βασίλη Διαμαντίδη.

Όλοι γίναμε μάρτυρες του συμβάντος της προσάραξης του ΕΓ/ΟΓ Βιτσέντζος Κορνάρος στο λιμάνι της Κάσου στα τέλη του προηγούμενου μήνα, ευτυχώς χωρίς θύματα. Όλοι παρακολουθήσαμε την ταλαιπωρία των 300 επιβαινόντων του, ευρισκόμενοι επί 3 ολόκληρες μέρες εγκλωβισμένοι 300 μέτρα μακριά από τον προβλήτα ανήμποροι να αντιδράσουν στο όνομα της «ασφάλειας». Ένα συμβάν που μας αποκάλυψε για ακόμη μια φορά πως «αυτή είναι η Ελλάδα». Από τους πρωταγωνιστές, Βιτσέντζος Κορνάρος (ένα πλοίο θρύλος στην Κασοκαρπαθία, στις δόξες του, το οποίο στέκεται εδώ και μερικά χρόνια στο νότιο Αιγαίο μόνο και μόνο χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες του ηρωϊκού πληρώματός του) και Λιμάνι Κάσου (ένα λιμάνι όπως τα περισσότερα στην Ελλάδα, παρεξηγημένο - ως ένα βαθμό - με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του) μέχρι το περιβόητο κράτος (εδώ τι να πρωτοπεί κανείς, μόνο και μόνο το γεγονός πως στάλθηκε ρυμουλκό από τη μέση του Αιγαίου (Μύκονος) να διανύσει 180 μίλια νότια, με νοτιά καθ’όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, παρακάμπτοντας την πλησιέστερη επιλογή - Ηράκλειο 92 μίλια - πραγματικά μας ξεπερνάει). Τι ισχύει όμως και τι όχι; Είναι ασφαλές το λιμάνι της Κάσου τελικά ή όχι; Πάμε επιτέλους να δώσουμε μια οριστική και ρεαλιστική απάντηση.